Το νούμερο ένα pick ενός draft θεωρείται διαχρονικά η κατάλληλη ευκαιρία για τις ομάδες που ολοκλήρωσαν άσχημα τη σεζόν στο να βρουν και να επιλέξουν τον καλύτερο νεαρό παίχτη, για να γίνει αυτός ο ακρογωνιαίος λίθος, στον οποίο θα στηριχθεί το οικοδόμημα τα επόμενη έτη. Να αποτελέσει τον «μαγικό ζωμό» που θα θρέψει τον οργανισμό σε καλύτερες μέρες.

Σκάρτα δέκα παιχνίδια πια για το τέλος της σεζόν 2022-23, με τη Δύση παρόλα αυτά να παραμένει εντελώς ορθάνοιχτη για τις θέσεις #4 ως #12, αποτελεί η φετινή σεζόν την χαμένη μεγάλη ευκαιρία των Lakers για να φτάσουν ξανά ως τους Τελικούς; Παρότι ο σχετικός δρόμος θεωρητικά κάθε άλλο παρά κλειστός δεν είναι ακόμα, το παρόν κείμενο εξετάζει όλα τα κακώς κείμενα που ψαλίδισαν σημαντικά τις πιθανότητες της τρέχουσας έκδοσης της πλέον λαμπερής και διαχρονικά κορυφαίας ομάδας της Λίγκας για να διεκδικήσει μεγαλεία τη φετινή σεζόν.

“H κορυφαία σύνθεση ταλέντου σε μια ομάδα στην Ιστορία”. Αυτή ήταν η δήλωση του GM των Lakers Rob Pelinka στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη, λίγες μόλις μέρες πριν την έναρξη της σεζόν 2021-22 για τους Lakers των LeBron-Davis-Westbrook & Co. Παρά τα πρώτα καμπανάκια από το 0-6 της preseason, τον παραλληλισμό με τη σεζόν 2012-13, του roster των Kobe-(ό,τι είχε απομείνει από τον) Nash- Ηoward και της τότε καταστροφής που ακολούθησε, και την -όπως στην πράξη αποδείχθηκε, ακραία- πετυχημένη πρόβλεψη του Kevin Pelton “πως τα δεδομένα της preseason δείχνουν μια ομάδα του 33-49” παρέα με την εμφάνιση των πρώτων αμφιβολιών για τη λειτουργικότητα του σχήματος, οι πρωταγωνιστές της ομάδας εμφανίζονταν απόλυτα αισιόδοξοι.

Είναι κάπως διασκεδαστικό αυτό που γίνεται με τους πρωτοπόρους του ΝΒΑ φέτος, αν όχι αδικαιολόγητο. Τόσο οι Μπακς όσο και οι Λέικερς, παρότι έχουν μακράν τα καλύτερα ρεκόρ στις δύο περιφέρειες, δεν θεωρούνται ακλόνητα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Οι πρώτοι έχουν μία ιστορικά καλή άμυνα, μία καταπληκτική επίθεση και τον MVP του πρωταθλήματος, όμως "τα ακούνε" διότι δεν έχουν ακόμη καταφέρει πολλά στην postseason, διότι η Ανατολή είναι εύκολη και διότι (κακά τα ψέμματα) ούτε ο Γιάννης είναι αξιόπιστος απέναντι σε κλειστές άμυνες, ούτε υπάρχει δίπλα του άλλος σούπερ σταρ. Οι δεύτεροι διαθέτουν τον απόλυτο winner, Λεμπρόν Τζέιμς, έχουν δίπλα του τον Άντονι Ντέιβις, κατατάσσονται σε τοπ-5 σε επίθεση και άμυνα και έχουν εξαιρετικό ρεκόρ απέναντι σε ομάδες που βρίσκονται πάνω από το 50%, όμως δέχονται κριτική, επειδή ... εχμ ... οι Κλίπερς είναι μάλλον καλύτεροι.

Παρότι η πλέον γνωστή “Battle of Los Angeles” είναι η τελευταία ομώνυμη δισκογραφική δουλειά των Rage Against The Machine, διαβάζοντας πρόσφατα ένα άρθρο του Ringer αναφορικά με την επέτειο των 20 χρόνων από την αρχική κυκλοφορία αυτής της δισκάρας, ενημερώθηκα πως δεν είναι η μόνη. Η πρώτη «μάχη του Los Angeles» χρονολογείται αρκετά μακριά, το 1846, στα ξεκινήματα του Αμερικανομεξικάνικου πολέμου, όταν οι Μεξικάνοι κάτοικοι της περιοχής εξεγέρθηκαν ενάντια στους Αμερικάνους - τι αντίφαση ε; Να λέγονται «Αμερικάνοι» οι απόγονοι όσων ήρθαν από άλλη ηπειρο και όχι οι γηγενείς Αμερικάνοι κάτοικοι. Ο τίτλος χρησιμοποιείται επίσης, για να περιγραφεί ο συναγερμός που ενεργοποιήθηκε και μόνο στην υποψία, πως ένα ιαπωνικό υποβρύχιο είχε φτάσει στις ακτές της πόλης το 1942, χωρίς εν τέλει αυτό να είναι αληθές, ή να προκληθεί κάποια σύγκρουση.

‘’All the leaves are brown and the sky is grey, i've been for a walk on a winter's day, I'd be safe and warm if I was in L.A. California dreamin' on such a winter's day…’’

Νομίζω πως οι στίχοι του πασίγνωστου τραγουδιού των The Mamas & The Papas¹ θα μπορούσαν να περιγράψουν την ψυχοσύνθεση του Άντονι Ντέιβις από τον περασμένο χειμώνα έως το Σάββατο της 15^ης Ιουνίου, ημέρα κατά την οποία «έσκασε» μία από τις γνωστές Wojbombs που αρκετοί φανζ του ΝΒΑ αναμένανε λίγο πριν το ντραφτ και τη free agency.

Στην τρομακτική εμφάνιση του χριστουγεννιάτικου παιχνιδιού με τους Golden State Warriors, οι Los Angeles Lakers έδειξαν ότι μπορούν με η χωρίς την παρουσία του Lebron να παίξουν μπάσκετ αντίστοιχο του βάρους της φανέλας τους. Έδωσαν 27 ασίστ, σούταραν με 55% στα δίποντα και 40% στα τρίποντα κι υποχρέωσαν τους Curry, Thompson και Durant να αστοχήσουν 23 φορές σε 37 προσπάθειες. Η τελική νίκη με 127-101 την στιγμή που ο αδιαμφισβήτητος καλύτερος παίκτης στον κόσμο τραυματιζόταν, θεωρήθηκε ευνοϊκός οιωνός και με το πρόγραμμα που ακολουθούσε να είναι φαινομενικά βατό, όλα έδειχναν πως οι Lakers είχαν γίνει μια άκρως αναγνωρίσιμη απειλή στην ανταγωνιστική Δυτική Περιφέρεια.