Tώρα να σου πω για το δέσιμο του με την Iowa, πριν προχωρήσουμε σε άλλα μέρη. Εκεί γεννήθηκε, στην πόλη Carroll των 10.103 κατοίκων, κατά μήκους του ποταμού Middle Raccoon. Που θα την έλεγες και βγαλμένη από άλλη δεκαετία.
Στην πολιτεία που βρίσκεται στο κέντρο του χάρτη των ΗΠΑ προς τα δυτικά - ανάμεσα στον ποταμό Mississippi και τους Missouri και Big Sioux - πήγε σχολείο (Iowa high school) και κολέγιο (Northern Iowa, όπου ήταν ο βασικός γκαρντ για τέσσερα χρόνια, από το 1985 έως το 1989 και πήρε πτυχίο στη λογιστική). Στην ίδια γωνιά της γης δηλαδή, άρχισε να παίζει μπάσκετ (στα τέσσερα χρόνια στο κολέγιο, είχε 170 τρίποντα, με ποσοστό επιτυχίας το 46.8%, αριθμός που ήταν ρεκόρ για το σχολείο) και να ασχολείται με την προπονητική - στο κολέγιο του ήταν που του δόθηκε η πρώτη ευκαιρία.
Μετά κίνησε για άλλες πολιτείες. Βασικά, έκανε το “πήγαινε-έλα” από ΗΠΑ σε Ευρώπη. Η πρώτη έξοδος έγινε το 1990, όταν προσγειώθηκε στο Derbyshire, για να γίνει παίκτης και προπονητής των Derby Rams (όπως έλεγαν τότε τους σημερινούς Derby Storm). Είχε απορρίψει - καλύτερη οικονομικά - πρόταση από τη Γερμανία, όπου τον ήθελαν μόνο ως παίκτη. “Θυμάμαι τηλεφωνούσα στους προπονητές που είχα, στο σχολείο και το κολέγιο για να με βοηθήσουν. Να μου πουν τι να κάνω. Μετά αγόρασα όλα τα βιβλία που βρήκα με συστήματα και παρακολούθησα αναρίθμητα σχετικά videos”. Ένα άλλο θέμα που έπρεπε να διαχειριστεί, ήταν να δίνει εντολές σε παίκτες που ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτεροι από εκείνον. “Ένιωθα τελείως αμήχανα” είχε πει στο Sportsnet.ca “το μόνο καλό ήταν πως επειδή έπαιζα ως point guard, μπορούσα να ελέγξω τα πράγματα στο γήπεδο”. Ομολογεί ότι του πήρε πολύ καιρό για να νιώσει άνετα στη θέση του coach.
Το καλοκαίρι του 1991 γύρισε στην πατρίδα του για το Grand View, ιδιωτικό πανεπιστήμιο καλών τεχνών... μάντεψε πού; Ναι, στην Iowa. Το 1993 ξαναέγινε βοηθός προπονητή στους South Dakota Coyotes (μέλος της ΝCAA Division Ι που το 1994 έφτασε στο NCAA Elite Eight) και το 1995 ξαναδιέσχισε τον Ατλαντικό. Ο προορισμός του ήταν οι “Σφαίρες” του Birmingham, που εγκατέλειψαν την British Basketball League το 2006, έκαναν μια επανεμφάνιση για μια σεζόν και “εξαφανίστηκαν” από τον μπασκετικό χάρτη. Παρ' όλα αυτά, όταν ήταν εκεί ο Nurse πήραν πρωτάθλημα.
Πίσω στο θέμα μας, το 1997 έφυγε από τη Μεγάλη Βρετανία για το Βέλγιο και την Οστάνδη, όπου δεν πρόλαβε να αδειάσει όλες τις κούπες και γύρισε στο Λονδίνο. Η τρίτη πόλη που γνώρισε ήταν το Manchester (Giants). Το 2000 έκανε τέσσερις τις εμπειρίες, μετακομίζοντας στο Λονδίνο για τους Towers που έγιναν πρωταθλητές (εκείνος αναδείχθηκε καλύτερος κόουτς της σεζόν) και κάπου εκεί ήλθε το πλήρωμα του χρόνου για τον επαναπατρισμό.
Την αφορμή του την έδωσαν οι Oklahoma Storm (τον κάλεσαν για assistant), ομάδα που δημιούργησε ο ατζέντης και δικηγόρος James Sears Bryant. Παρεμπιπτόντως, πήραν το πρωτάθλημα στη United States Basketball League, υπό τις οδηγίες του Kareem Abdul-Jabbar, το 2002.
Οι Brighton Bears τον επέλεξαν για ηγέτη τους και δεν μπορούσε να προσπεράσει την ευκαιρία. Ξεκίνησε με πέντε νίκες στα ισάριθμα πρώτα ματς (την περασμένη χρονιά η συγκεκριμένη ομάδα είχε συνολικά 9 νίκες) και έμεινε εκεί για τα περισσότερα χρόνια που έχει εργαστεί, έως τώρα σε ένα σύλλογο (τέσσερα). Έκανε δυο τους τίτλους του “καλύτερου προπονητή της χρονιάς” στην BBL (2003). Έξι φορές εν τω μεταξύ, επελέγη ως κόουτς για το All Star Game. Ουδόλως τυχαίο ήταν το γεγονός ότι η Ολυμπιακή Επιτροπή τον είχε καλέσει, πριν τους Αγώνες του Λονδίνου, για να καθίσει στον πάγκο των Βρετανών.
Το 2003 αντιλήφθηκε πως ό,τι είχε να κάνει σε αυτό το νησί, το είχε κάνει. Για αυτό και γύρισε στις ΗΠΑ. Σημείωση: καμια από τις ομάδες που διηύθυνε στη Μ. Βρετανία δεν υπάρχει ακόμα. Θα μου πεις “έφταιγε;”. Θα σου πω όχι, πλην της τελευταίας περίπτωσης. Βλέπεις, δέχθηκε την πρόσληψη του Dennis Rodman για μια... γκεστ σταρ εμφάνιση. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
“Η εμπειρία που απέκτησα στη Μεγάλη Βρετανία και στο Βέλγιο ήταν ανεκτίμητη. Αστειευόμασταν με κάποιον, αλλά όντως πλησιάζω τα 800 ματς ως χεντ κόουτς. Δεν υπάρχουν πολλοί που μπορούν να το πουν αυτό. Στην ΒΒL τα ματς είναι 60. Τη χρονιά με τους Towers, δώσαμε 90 παιχνίδια. Αν ήμουν σε κολέγιο στις ΗΠΑ, δεν θα ξεπερνούσα τα 28. Άρα, σε μια σεζόν αποκτούσα προπονητική εμπειρία τριετίας. Και ο μόνος λόγος που το έκανα ήταν γιατί ήθελα να νικώ. Ήμουν αποφασισμένος και να κάνω ό,τι χρειαζόταν, για αυτό. Να σκουπίσω το παρκέ, να πλύνω τις εμφανίσεις, να ανταλλάξω high five με τους φαν. Τα πάντα”.
Αυτή τη φορά είχε γυρίσει στην Αμερική για να μείνει. Μια στιγμή όμως, να σου πω την ιδέα που είχε και τελικά του άλλαξε τη ζωή.
Ήταν 40 χρόνων, όταν άκουσε πως το ΝΒΑ επρόκειτο να επεκτείνει την αναπτυξιακή λίγκα. Όπως γράφει το Bleacher Report “τότε ένιωσε ότι αυτή είναι η ευκαιρία του”. Προσέγγισε τον - επίσης από την Iowa - Jerry Crawford και συμφώνησαν να συναντηθούν στο γραφείο του τελευταίου στο Des Moines. Ήταν καλοκαίρι του 2006. Του είπε τι είχε ακούσει, γνωρίζοντας πως ο Crawford, δικηγόρος και lobbyist των Δημοκρατικών, ήταν οπαδός του μπάσκετ που ήξερε τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις. Του πρότεινε να προσπαθήσει να αποκτήσει η Iowa τη δική της ομάδα. Toν Φεβρουάριο του ίδιου έτους, η NBA D-League έδωσε στην Iowa τους Iowa Energy. “Έπρεπε να δημιουργήσει μια ομάδα, για να την κοουτσάρει” θυμάται ο Crawford. Το 2011 η ομάδα πήρε το πρωτάθλημα της D-League και αυτός το βραβείο του “κόουτς της χρονιάς”. Σε τέσσερις σεζόν είχε ρεκόρ 124-76.
Το 2011 οι Rio Grande Valley Vipers - συνεργάζονται με τους Houston Rockets - προσέγγισαν τον Nurse. Εκεί, με τη βοήθεια του Daryl Morey (GM των “Ρουκετών”) ήταν σε θέση να βάλει στο παρκέ ό,τι είχε στο μυαλό του και να παρουσιάσει μια επιθετικογενή ομάδα που κέρδισε το χειροκρότημα όλων.
Από όταν έπαιζε μπάσκετ, λάτρευε τα τρίποντα. Τα θεωρούσε ως το πιο αποτελεσματικό σουτ. Αυτό που έκανε ως κόουτς των Vipers, ήταν να εμπλέξει την αγάπη του κατά τρόπο που η επίθεση της ομάδας να κάνει την καλύτερη δυνατή δουλειά.
“Υπάρχει διαφορά μεταξύ του να λέμε “εντάξει, ας σουτάρουμε πολλά τρίποντα” και του να είσαι πραγματικά καλός στο να εξουσιοδοτείς τους παίκτες να πάρουν τα σουτ, αφού προηγουμένως έχεις φροντίσει να βρίσκονται στις κατάλληλες θέσεις”, εξηγεί ο ανιψιός του, David Nurse, ο οποίος είναι προπονητής ΝΒΑ skills. “Αυτό κάνει καλά ο Nick. Κάνει τους παίκτες να πιστέψουν στους εαυτούς τους, φροντίζοντας για όλα τα άλλα. Αντιλαμβάνεται σε ποια θέση είναι καλύτερος ο κάθε παίκτης, ώστε να κάνει το καλύτερο σουτ και φροντίζει να τον βάζει εκεί”, προσθέτει ο Patrick Patterson, ο οποίος είχε παίξει ως αντίπαλος των Vipers, πριν γίνει NBAer.
Οι Vipers ήταν στο Νο1 των προσπαθειών για τρεις πόντους και τις δυο σεζόν που ήταν εκεί ο Nurse. Το 2013 πήραν και το πρωτάθλημα. Έγινε ο πρώτος coach της D-League που πήρε τίτλους με δυο διαφορετικές ομάδες. Τότε δέχθηκε κλήση από τον Dwayne Casey. Τον ήθελε για βοηθό στους Raptors. Δέχθηκε.
“Αυτό που έχω να πω για την D-League (νυν G-League) είναι πως σε εξελίσσει σε πολλά επίπεδα. Οι παίκτες αλλάζουν διαρκώς - είτε τους καλούν στο ΝΒΑ, είτε εκτός Αμερικής, είτε εγκαταλείπουν - και όλα είναι προσωρινά. Εσύ βέβαια πρέπει να συνεχίζεις τη δουλειά σου και να βρίσκεις λύσεις. Να ανακαλύπτεις διαρκώς τη χημεία. Σε άλλες λίγκες, άπαξ και βρεις τη χημεία, φροντίζεις να την κρατήσεις. Στην D-League ανοικοδομείς το ρόστερ 10 με 15 φορές, μέσα σε μια σεζόν”.
Παρέμεινε μαθητής
Στην αναπτυξιακή λίγκα οι παίκτες περνούν και από διαρκή εκμάθηση, μέσω παρακολούθησης πολλών προγραμμάτων. Έγινε ο πρώτος προπονητής που εκμεταλλεύτηκε αυτήν την ευκαιρία. Δηλαδή, έκανε ο ίδιος μαθήματα. Όταν ήταν στους Iowa Energy, ασχολήθηκε με τη Διαπροσωπική Επικοινωνία και τη Διαχείριση Συγκρούσεων στο Michigan State University. Παραδέχθηκε πως τον βοήθησαν να βελτιώσει κατά πολύ την επικοινωνία του με τους παίκτες και τους προπονητές.
Στους Raptors περνούσε ατελείωτες ώρες παρέα με τα DVD Players. Αν υποθέσουμε πως η προπόνηση άρχιζε στις 11 το πρωί, εκείνος ξυπνούσε ώρες νωρίτερα και καταπιανόταν με τα clips που θα έβλεπαν οι παίκτες από τους αντιπάλους τους. Τα έκανε μια μίνι ταινία και τα παρουσίαζε, πριν περάσουν οι παίκτες στο παρκέ. “Το να παρακολουθείς αμέτρητους αγώνες κάθε μέρα είναι non-stop διαδικασία που μπορεί να σε εξουθενώσει. Όπως συνηθίζω να λέω, είναι σαν να διαβάζεις για τις τελικές εξετάσεις στο κολέγιο. Μπορείς να διαβάζεις νυχθημερόν, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσεις. Να πεις “αρκετά”. Κάθε μέρα παρακολουθούσε πέντε με δέκα ματς. Μελετούσε τους Raptors, τον ερχόμενο αντίπαλο, αλλά και τι έκαναν οι επόμενοι. Μόλις τελείωνε η προπόνηση, επέστρεφε στο γραφείο του και ετοίμαζε το επόμενο ματς. “Όταν τελειώνει η σεζόν το μόνο που θες είναι να κλείσεις το computer σου για λίγο”.
Το καλοκαίρι του 2017 ήλθε η προαγωγή
To Τoronto είχε γίνει προβλέψιμο, “τρέχοντας” διαρκώς τα ίδια -isolation- συστήματα. Ο Masai Ujiri, πρόεδρος του οργανισμού, ήθελε να αλλάξουν ρυθμό, να τρέχουν περισσότερο και να σουτάρουν περισσότερα τρίποντα. Ήξερε και ποιος θα τους τα μάθαινε όλα αυτά: ο Nurse. Σε όλο το training camp προσπαθούσε να κάνει τους παίκτες να καταλάβουν τι θέλει. Τους νέους κανόνες. Για να τους δώσει επιπλέον κίνητρο, είχε ορίσει ως τετράποντα τα σουτ που έμπαιναν από τη γωνία. Κάθε εύστοχο σουτ από το “ζωγραφιστό” δεν έπαιρνε πόντο.
Κάπως έτσι φέτος, οι Raptors βρέθηκαν στο Νο5 των προσπαθειών πίσω από τη γραμμή τριών πόντων. Ένα χρόνο νωρίτερα ήταν στο Νο22. Βέβαια, στο τέλος της ημέρας έχασαν πάλι από τους Cavs. Αλλά θα έλεγες πως είχε γίνει μια αρχή.
Όσοι έχουν δουλέψει μαζί του εξηγούν πως ουδείς είναι καλύτερο στο να βρίσκει σε μηδενικό χρόνο, ένα σύστημα που να εξυπηρετεί την όποια συνθήκη. Όσοι τον ξέρουν λένε και ότι τα όσα κάνει στην επίθεση, βάζουν σε δεύτερη μοίρα τη δουλειά που κάνει στην άμυνα, η οποία είναι εξίσου σημαντική. Για την ακρίβεια, έγινε καλύτερος “όπως έμαθε τη διακριτή γραμμή μεταξύ του να είσαι φίλος με τους παίκτες, εκτός γηπέδου και αυστηρός μαζί τους, εντός των τεσσάρων γραμμών”. Αυτό έγινε στους Vipers. Έως τότε, ήταν το παιδί της παρέας.
Είναι εξαιρετικός πιανίστας
Μολονότι όλοι έχουν να λέμε πως “είναι basketball junkie που δεν έχει άλλα ενδιαφέροντα”, οι δικοί του αποκαλύπτουν ότι είναι εξαιρετικός πιανίτσας και λατρεύει τη jazz. Επίσης, του αρέσει να παρακολουθεί ιπποδρομίες και ταινίες. Δεν αρκείται στη μια. Βλέπει 2-3 μαζί. Μάλλον από συνήθεια. “Γενικά, θέλω να γίνομαι καλύτερος, θα μαθαίνω περισσότερα. Είναι τρελό το ταξίδι, αλλά μου αρέσει”.
O Adrian Wojnarowski αποκάλυψε τη συμφωνία του Nurse με τους Raptors, για τρία χρόνια και 10 εκατ. δολ. Ο Ujiri την επιβεβαίωσε. Η επίσημη ανακοίνωση ήλθε κάποια εικοσιτετράωρα αργότερα, με τον πρόεδρο να λέει πως “είναι πρωτοπόρος προπονητής, με εκπληκτικό μπασκετικό IQ και μοναδική προσέγγιση σε όλες τις μικρές λεπτομέρειες. Εκτιμήσαμε τη δημιουργικότητα και την αφοσίωση που τον χαρακτήρισαν, όπως έκανε την επίθεση μας μια εκ των καλύτερων του ΝΒΑ. Πιστεύουμε πως θα παρουσιάσει όλες αυτές τις ποιότητες στο νέο του ρόλο”.
Οι “Πτερόσαυροι” προέρχονται από σεζόν που πανηγύρισαν τον αριθμό ρεκόρ των 59 νικών. Έκαναν ρεκόρ οργανισμού και στους πόντους ανά αγώνα (11.7), όπως και στα εύστοχα τρίποντα (968). Ήταν η μόνη ομάδα που μπήκε στο ΤΟΡ5 των καλύτερων επιθέσεων και αμυνών της λίγκας. Στα playoffs όμως, έπεσαν πάνω στους Cavaliers, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά και τη συνέχεια την ξέρετε. Ο LeBron James έκανε ό,τι έκανε έως τους τελικούς και ο Dwane Casey έμεινε χωρίς δουλειά. Οι Raptors δεν χρειάστηκαν αρκετό χρόνο, για να βρουν τον αντικαταστάτη του. Απλά μετακίνησαν τον Nurse “ένα έξυπνο son of a bitch” όπως είπε ο Crawford στην ιστοσελίδα του BR. “H ακατέργαστη ευφυΐα του είναι σημαντική”. Το θέμα είναι να βρει έναν τρόπο να καταφέρει αυτό που έχει ανάγκη το Toronto: το total makeover.
