Επίσης τα συνεχόμενα ματς της Ευρωλίγκα με έκαναν να μπουχτίσω από μπάσκετ. Είπαμε γαμώ είναι το προϊόν, αλλά 9 αγωνιστικές μέσα σε 40 μέρες παραείναι πολλές. Έχουμε πάλι και το γνωστό ξεκατίνιασμα μεταξύ κόκκινων και πράσινων, με έχει εξασθενήσει και μία ίωση σχεδόν 15 μέρες τώρα, ε δεν θέλει και πολύ να μην έχεις όρεξη να κάνεις τίποτα. Το Σάββατο το βράδυ όμως είχα μία φαεινή ιδέα. Μέσα στην παραζάλη του πυρετού, είπα να ξενυχτήσω να δω το ματσάκι ανάμεσα σε Καβαλίερς και Σπερς. Δεν το έχω κρύψει ποτέ, λατρεύω τους Σπερς, παρόλο που δεν είναι η ομάδα που υποστηρίζω. (Ο Χακίμ με ανάγκασε να είμαι με την ομάδα του κυρίου Μούσια).

Για μένα όμως οι Σπερς είναι το μπάσκετ. Ο τρόπος που κάνουν recruiting, ο σχεδιασμός τους, ο τρόπος που θέλουν να παίξουν τα άθλημα, ο προπονητής τους και οι τελικοί του 2014, είναι όλοι πολύ σημαντικοί λόγοι να λατρεύω τα Σπιρούνια από το Τέξας. Με τον γκουρού άλλωστε το έχουμε συζητήσει και έχουμε συμφωνήσει, ότι οι Σπερς το 2014 έδωσαν τη μεγαλύτερη μπασκετική παράσταση στην ιστορία του αθλήματος. Δίδαξαν το πώς πρέπει να παίζετε το μπάσκετ σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Τέλος πάντων, ας μπούμε επιτέλους στο θέμα, αρκετά σας έπρηξα με τα υπαρξιακά μου και τις απόψεις μου. Βλέποντας λοιπόν το υπέροχο αυτό παιχνίδι τα ξημερώματα της Κυριακής, κατάλαβα για μία ακόμα φορά πόσο εκπληκτικός παίκτης είναι ο Kawhi Leonard. Οκ, δεν σας λέω κάτι καινούριο, αλλά ρε παιδιά, ο άνθρωπος είναι τόσο καταλυτικός και στις δύο άκρες του παρκέ και εμείς ασχολούμαστε με όλους τους άλλους και σχεδόν καθόλου με αυτόν. Για μένα ο απόφοιτος του San Diego State είναι ο πραγματικός MVP της λίγκας για έναν και μοναδικό λόγο. Είναι τόσο κυρίαρχος στο παιχνίδι του, σε μία ομάδα που δεν της αρέσει να κυριαρχεί ο ένας. Αλλά πραγματικά αυτή την εποχή οι Σπερς του Λέοναρντ θυμίζουν τους Σπερς των πρώτων χρόνων του Ντάνκαν, που πραγματικά ξεχώριζε πολύ περισσότερο από όλους τους άλλους.

Η διαφορά είναι ότι ο Λέοναρντ δεν ήρθε από το κολέγιο ως ένας σταρ παίκτης, αλλά ως ένας ρολίστας με καλά στοιχεία στο παιχνίδι του και αρκετές αδυναμίες. Επειδή τον θυμάμαι στο San Diego State, ήταν ένα αθλητικό παιδί που του άρεσε να πηγαίνει μέσα με την μπάλα, να επιδιώκει την επαφή και να σουτάρει καλά από τα 4-5 μέτρα, αλλά πολύ σπανιότερα πιο έξω από αυτή την απόσταση. Ήταν μία ακόμα κλοπή, καθώς επιλέχτηκε στο νούμερο 15 του ντραφτ το 2011, δηλαδή δύο χρόνια πριν επιλεγεί στο ίδιο νούμερο το δικό μας το παιδί, ο Γιάννης Αντεντοκούνμπο. Οι Σπερς δουλέψανε πολύ επάνω του και ήδη από τους τελικούς του 2013, που τα Σπιρούνια έχασαν με συγκλονιστικό τρόπο από το Μαϊάμι, έδειχνε τι μπορεί να κάνει στο παρκέ. Το 2014 ήταν ο απόλυτος ηγέτης στο Πρωτάθλημα των Σπερς και απόλυτα δίκαια πήρε και το βραβείο του MVP των τελικών.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά ουσιαστικά έγινε ο νέος ηγέτης των Σπερς. Τα νούμερα του είναι κάθε χρόνο και καλύτερα σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες, κάτι που δείχνει και την τρομακτική πρόοδο που έχει κάνει αυτά τα χρόνια. Και είναι ένας ηγέτης σαν αυτούς που λατρεύει ο Πόποβιτς. Δουλευταράς, χαμηλών τόνων, παίζει πάντα και πρωτίστως για την ομάδα και δεν του αρέσει να βεντετίζει τόσο εντός όσο και εκτός των γραμμών. Μπορεί όλοι να μιλάνε για τα φοβερά νούμερα των Γουέστμπρουκ και Χάρντεν, κλασσικά για τον Κάρι ή τον Λεμπρόν, αλλά δεν μπορεί σε αυτή τη κουβέντα να μην ακούγεται και το όνομα του Λέοναρντ.

Αριθμοί

Για να καταλάβουμε όμως και αριθμητικά για τι πράγμα μιλάμε, και συγκρίνοντας τον με τον Λεμπρόν που για μένα είναι ο πραγματικά κορυφαίος, ας δούμε μερικές λεπτομέρειες.
Ο Λέοναρντ φέτος παίζει κατά μέσο όρο 33 λεπτά, όταν ο Λεμπρόν παίζει σχεδόν 38. Έχουν το ίδιο μέσο όρο σε πόντους (25,7), σχεδόν τα ίδια ριμπάουντ (αν αναλογιστούμε τον λιγότερο χρόνο που παίζει ο Λέοναρντ), και ο Βασιλιάς υπερισχύει αρκετά στις ασσίστ, που έχει σχεδόν 8 όταν ο Λέοναρντ έχει 3.5. Ο Λέοναρντ όμως είναι καλύτερος τόσο στα κλεψίματα που είναι μέσα στο τοπ 5 της λίγκας όσο και στα κοψίματα, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχει αναδειχτεί δύο σερί φορές καλύτερος αμυντικός του ΝΒΑ. Έχουν το ίδιο ποσοστό στα σουτ εντός πεδιάς (49.9%), αλλά ο Λέοναρντ είναι πολύ καλύτερος από το τρίποντο, αφού σουτάρει με 42%, όταν ο Λεμπρόν έχει στη καλύτερη χρονιά του σε αυτό το κομμάτι 37%. Ένας ακόμα δείκτης που δείχνει την εκπληκτική επίδραση του Λέοναρντ στο παιχνίδι των Σπερς, είναι ότι έχει καλύτερο net efficiency rating (offensive/defensive rating), σχεδόν δύο μονάδες πάνω από τον Λεμπρόν.

Συνολικά μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας εκπληκτικός αμυντικός που πολύ δύσκολα μπορεί να νικηθεί σε παιχνίδι ένας εναντίον ενός, ενώ έχει στο ρεπερτόριο του ένα πλήρες επιθετικό πακέτο. Μπορεί να σκοράρει από όλες τις θέσεις και αποστάσεις στο γήπεδο, είναι effective σε σουτάκια από τα τρία μέτρα, αλλά το ίδιο αποδοτικός και από το τρίποντο. Μπορεί να σουτάρει με πρόσωπο στο καλάθι, καθώς και να βάλει την μπάλα στο παρκέ και να επιτεθεί στο ζωγραφιστό πολύ άνετα. Είναι εξίσου αποδοτικός και με παιχνίδι με πλάτη, κάτι που του δίνει πάρα πολλούς τρόπους και επιλογές στην επίθεση, ενώ τον κάνει απρόβλεπτο απέναντι ακόμα και στους καλύτερους αμυντικούς. Αν βελτιώσει λίγο ακόμα to court vision του, τότε θα μιλάμε για έναν από τους πιο ταλαντούχους επιθετικά παίκτες που παίζουν αυτή τη στιγμή το παιχνίδι.

Τρόπος παιχνιδιού

Και στους Σπερς ο τρόπος που παίζει ταιριάζει γάντι, γιατί δεν είναι ο παίκτης που θα θέλει μονίμως την μπάλα στα χέρια του. Ο Πόποβιτς παίζει πολύ με σκριν στην περιφέρεια για να ανοίξει χώρους για τον Πάρκερ, αλλά και για να τραβήξει μετά τα σκριν έξω από τη ρακέτα τον Λαμάρκους Όλντριτζ, στο αγαπημένο του pick n pop παιχνίδι. Εκεί ο Λέοναρντ μπορεί να λειτουργήσει και σαν παίκτης αδύνατης πλευράς για να κάνει stretch στην άμυνα, που δεν μπορεί να τον αφήσει ελεύθερο, αφού είναι εξαιρετικός σουτέρ. Επίσης μπορεί να κόψει και να δεχτεί την μπάλα είτε από την baseline, είτε από τα φτερά, καθώς έχει πολύ καλά χέρια. Τελος, δεν είναι και λίγες οι φορές που θα τρέξει αυτός την πικ εν ρολ επίθεση, καθώς μπορεί να δημιουργήσει απειλή τόσο με σουτ πίσω από σκριν όσο και με διείσδυση αν γίνουν αλλαγές. Με κοντύτερους αντιπάλους ο Ποπς προσπαθεί να του δώσει άνεση και χώρο στο post-up. Γενικά είναι πολύ σημαντικό ότι δεν κάνει κατάχρηση σε τίποτα, και σε όλα τα επίπεδα λειτουργεί σαν ένα όργανο της εξαιρετικής ορχήστρας που ονομάζεται επιθετική λειτουργία των Σπερς.

Η σύγκριση που έγινε πιο πριν με τον Τζέιμς, δεν γίνεται φυσικά γιατί πιστεύω ότι ο Λέοναρντ είναι καλύτερος παίκτης από τον Λεμπρόν. Θεωρώ τον Λεμπρόν πραγματικά ό,τι πιο κυρίαρχο έχει περάσει στο μπάσκετ μετά τον Μάικλ Τζόρνταν. Η σύγκριση γίνεται γιατί θέλω να αναδείξω το πόσο πραγματικά σπουδαίος παίκτης είναι ο Λέοναρντ, σε μία τοπ ομάδα με το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ αυτή τη στιγμή στο ΝΒΑ. Απλά ο Λέοναρντ είναι και μία προσωπικότητα τέτοια, που δεν είναι και ό,τι καλύτερο για να πάρει την προβολή από τα media, να πει ατάκες, να κάνει προκλητικά tweets και διάφορα άλλα τέτοια. Είναι ένας πραγματικός αντί-σταρ με νούμερα όμως ενός αληθινού MVP.

Kαι πραγματικοί MVP είναι αυτοί που κάνουν πάντα την ομάδα τους ένα κλικ καλύτερη και δεν παίζουν για τη πάρτη τους και τα νούμερα τους (sorry Mr Westbrook, αλλά είσαι η μεγαλύτερη αντιπάθεια σε όλα τα σπορ).
Για την ιστορία, ο Λέοναρντ στο παιχνίδι απέναντι στους Καβς, στο οποίο οι Σπερς επικράτησαν στην παράταση, είχε 41 πόντους (προσωπικό ρεκόρ καριέρας) , 6 ριμπάουντ και 5 τελικές πάσες.

Μακάρι το παιδί να έχει υγεία να συνεχίσουμε να το απολαμβάνουμε μέσα στο υπέροχο δημιούργημα των Σπερς.

*Τα στατιστικά προέρχονται από τα σάιτ www.basketballreference.com και www.nba.com .