Παρασκευή, 18 Νοεμβρίου 2016 17:32

Ένας σταρ του μέλλοντος

Από :

Ήταν καλοκαίρι του 2015 και έκανα την αγαπημένη μου έρευνα για το επερχόμενο draft του ΝΒΑ, έχοντας παρακολουθήσει η αλήθεια είναι αρκετά διεξοδικά τη μάχη του Κολεγιακού πρωταθλήματος. Λίγο η τρέλα που έχω για τους Green Bay Packers, που είναι η αγαπημένη μου ομάδα στο Αμερικάνικο ποδόσφαιρο, λίγο η πορεία του Γιάννη Αντεντοκούνμπο με τους Μπακς, με έχουν οδηγήσει στο να τρέφω μία συμπάθεια στις ομάδες από την πολιτεία του Γουισκόνσιν. Τις τελευταίες χρονιές οι Badgers, η κολεγιακή ομάδα του πανεπιστημίου του Γουισκόνσιν είχε μία σπουδαία ομάδα που με έκανε να παρακολουθώ από κοντά το NCAA.

Καμίνσκι, Ντέκερ, Κένιγκ, Χέις με έκαναν να ξενυχτήσω πολλά βράδια μπροστά από μία οθόνη. Στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ βρήκαν απέναντί τους το εκπληκτικό Κεντάκι που είχε φτάσει μέχρι εκεί αήττητο. Μια σπουδαία ομάδα με τα αδέρφια Χάρισον στην περιφέρεια και στους ψηλούς, του Τζούλιους Ραντλ και Καρλ Άντονι Τάουνς. Σε εκείνο τον εκπληκτικό ημιτελικό η ομάδα από το Γουισκόνσιν έκανε την έκπληξη αποκλείοντας το Κεντάκι για να ηττηθεί δύο ημέρες αργότερα στον τελικό, από το Ντιούκ του Μάικ Σιζέφσκι και του Τζαλίλ Οκαφόρ.

Σε εκείνο το τελικό τουρνουά, όπως και σε ολόκληρη τη κολεγιακή χρονιά, πέρα από τους προφανείς παίκτες που πάλεψαν και για τις πρώτες θέσεις στα ντραφτ, είχα ξεχωρίσει δύο που αγωνιστικά καραγούσταρα να βλέπω. Ο ένας ήταν πρωταγωνιστής στην ομάδα του Όρεγκον, βγήκε καλύτερος παίκτης στη χρονιά στην περιφέρεια του Ατλαντικού, έγινε ντραφτ από τους Τζαζ, αλλά ακόμα και φέτος που άλλαξε ομάδα ψάχνει να βρει τα πατήματα του στο ΝΒΑ.

Ο δεύτερος ήταν ένας παίκτης πρωτοετής, ο οποίος δεν είχε ξεκινήσει ούτε ένα παιχνίδι βασικός με την ομάδα του, αλλά για κάποιο υπέροχο λόγο ήταν πάντα στους πρωταγωνιστές, τελείωνε τα παιχνίδια, και έδειχνε ένα τρομαχτικό αγωνιστικό θράσος, κάτι που δεν το έβλεπες σαφώς με την πρώτη ματιά. Από τότε έγινε η αδυναμία μου, θεώρησα τυχερή την ομάδα που θα τον επέλεγε στο ντραφτ και ήδη από τη δεύτερη χρονιά του στο πρωτάθλημα έχει αρχίσει να κάνει πολύ θόρυβο.

Φυσικά μιλάω για τον Ντέβιν Μπούκερ, ο οποίος μόλις πριν λίγες μέρες έκλεισε τα 20 του χρόνια, αλλά ήδη έχει αρχίσει να γίνεται ο ηγέτης των Φινιξ Σανς. Ο teenager της ομάδας από την Αριζόνα έκανε μία εξαιρετική πρώτη χρονιά, τελειώνοντας τη χρονιά με 14 πόντους σχεδόν μέσο όρο, χωρίς όμως να καταφέρει να οδηγήσει την ομάδα του στα πλέι οφ.

Η φετινή του χρονιά είναι πιο δύσκολη για έναν και μοναδικό λόγο. Έχει αναλάβει τα ηνία της ομάδας του και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που αγωνίζεται, αλλά και από διάφορα στατιστικά που κάνουν ξεκάθαρη αυτή την αλλαγή.

Μέχρι πέρυσι τον βλέπαμε να κινείται πολύ χωρίς την μπάλα και να προσπαθεί να εκτελέσει κινούμενος γύρω από διάφορα σκριν. Οι προσπάθειες του ήταν σχετικά πιο ελεγχόμενες και ο ίδιος δεν υπερέβαλε, κάτι που ήταν αρκετά ξεκάθαρο σε όσα παιχνίδια τον είχα παρακολουθήσει. Δεν δίσταζε να πάρει τα σουτ, απλά έπαιζε περισσοτερο κινούμενος γύρω από το ομαδικό πλαίσιο, που του υποδείκνυε έναν πιο περιορισμένο τρόπο δράσης.

Φέτος εχει πάρει ξεκάθαρα το χρίσμα του ηγέτη της ομάδας και αυτό φαίνεται πλέον στον τρόπο που κινείται στο γήπεδο. Επιχειρεί σχεδόν 40% περισσότερα σουτ, ενώ έχει κρατήσει το FG% στα ίδια επίπεδα με την περυσινή χρονιά. Τα ποσοστά του στα τρίποντα έχουν πέσει από το 36% στο 30%, κάτι όμως που έχει λογική εξήγηση, καθότι ο ίδιος πλέον αναλαμβάνει πολλές φορές ρόλο εκτελεστή μετά από δική του δημιουργία και δεν στηρίζεται στα πολλά off ball screens όπως γινόταν τη χρονιά που μας πέρασε.

Αυτό γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο αν δούμε ότι πέρυσι το 55% των εύστοχων προσπαθειών του ήταν αποτέλεσμα κάποιας ασίστ, ενώ φέτος αυτό το νούμερο έχει πέσει στο 43%. Κάτι που δείχνει την μετάβαση στον ηγετικό ρόλο που έχει αναλάβει.

Βέβαια αυτό είναι ένα δύσκολο κομμάτι όταν μιλάμε για ένα παιδάκι μόλις 20 ετών, με μόλις έναν χρόνο αγωνιστικής εμπειρίας στο ανώτατο επίπεδο. Το σημαντικό είναι πως πλέον η ομάδα του ξεκαθάρισε τι περιμένει από αυτόν, οπότε αυτό που μπορούμε να δούμε από εδώ και πέρα είναι τα νούμερα του να βελτιώνονται, τόσο στα ποσοστά του στα σουτ όσο και το δημιουργικό κομμάτι, στο οποίο ακόμα δείχνει να ψάχνεται. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ έχει αυξήσει κοντά στο 40% τόσο τους πόντους του, όσο και τις προσπάθειες του, ενώ η μπάλα περνάει πολύ περισσότερο από τα χέρια του, ο αριθμός των τελικών πασών παραμένει σχεδόν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι.

Βέβαια ο μικρός έχει όλο το χρόνο μπροστά του, ενώ φαίνεται να έχει και τη στήριξη της ομάδας του που έχει ποντάρει πολλά επάνω του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον prospect, ενώ είναι και ένας παίκτης που καλύπτει τα δικά μου αγωνιστικά γούστα. Σίγουρα η εξέλιξη του έχει ενδιαφέρον, αφού δεν είναι και ιδιαίτερα συνηθισμένο να βλέπουμε έναν εικοσάχρονο να έχει πάνω από 20 πόντους ανά παιχνίδι και να ηγείται ενός οργανισμού.

Πηγές στατιστικών

http://www.espn.com/nba/player/stats/_/id/3136193/devin-booker

http://www.basketball-reference.com/play-index/plus/shot_finder.cgi?request=1&match=single&game_num_min=0&game_num_max=99&is_playoffs=N&q1=Y&q2=Y&q3=Y&q4=Y&q5=Y&time_remain_minutes=12&time_remain_seconds=0&time_remain_comp=le&order_by=fg&player_id=bookede01

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely