Από την ανάρρωση τον Σεπτέμβριο του 2014 και με τις προβλέψεις να τον αφήνουν έξω για όλη τη χρονιά, ο George φτάνει στο σημείο στα τέλη της σεζόν 14-15 να αγωνιστεί ξανά έστω και για μόλις 6 παιχνίδια, σκοράροντας μάλιστα 8,8 πόντους σε περίπου 15 λεπτά ανά αγώνα. Σήμερα, ο Paul George είναι χρυσός ολυμπιονίκης με την Team USA και ετοιμάζεται για μεγάλα πράγματα με τους Indiana Pacers, έχοντας μάλιστα στην πλάτη του μια χρονιά που ήταν σαν να μην έλειψε ποτέ.
Τι έκανε αλήθεια ο PG13 τη σεζόν που μας πέρασε;
| Games | Minutes per game | Points per game | Rebounds per game | True Shooting% |
| 81 | 34,8 | 23,1 | 7 | 55,7% |
Οι εμφανίσεις του George καθόλη τη διάρκεια της σεζόν ήταν ο κύριος λόγος που εν τέλει οι Pacers μπόρεσαν και μπήκαν στα playoffs. Πέρυσι επίσης ήταν και η χρονιά που τον είδαμε να αγωνίζεται κάμποσο και στη θέση “4” αν και δεν δίσταζε να παραδεχθεί πως δεν ήταν κάτι που τον χαροποιούσε. Τα νούμερα άλλωστε φαίνεται να τον επιβεβαιώνουν. Σύμφωνα με το υπέροχο nyloncalculus.com ο George περνούσε το 61% του χρόνου του μέσα στο παρκέ ως SF, ενώ το υπόλοιπο 39% ως PF. Να και τα στατιστικά του και στις δυο περιπτώσεις:
| Position | Playing Time % | Net Rating | True Shooting % | Points per 36 | Rebs per 36 |
| SF | 61% | 4,5 | 58,1% | 24,8 | 7,1 |
| PF | 38,3% | 0,8 | 52,9% | 22 | 7,4 |
Για τη σεζόν 2016-17, τα πράγματα φαίνεται -τουλάχιστον στα χαρτιά- πως θα είναι καλύτερα για την ομάδα της Indiana. Στην offseason oι Pacers μπόρεσαν και πρόσθεσαν αρκετό “ταλέντο” στο ρόστερ τους, ενώ οι κινήσεις τους δείχνουν να κινούνται προς το smallball trend που επικρατεί. Πρόσθεσαν δύο guards (Teague, Brooks), δύο versatile Forwards (Young, Niang) και τον low-post Center Al Jefferson. Αντίθετα αποχώρησαν από την ομάδα οι τρεις Hill -George, Solomon, Jordan- και ο Mahimni, δηλαδή ένας PG, ένας wing και δύο ψηλοί. Οι προσθήκες των Jeff Teague, Thaddeus Young και Al Jefferson δημιουργούν ένα πολύ ικανό cast γύρω από τον αδιαμφισβήτητο star, Paul George. Ειδικα ο Teague θα είναι σίγουρα μια αναβάθμιση στη θέση του PG, μιας και έχει την ικανότητα να αποτελέσει το Νο 2 στην επίθεση των Pacers, ενώ ο Young θα είναι λογικά ο βασικός PF, απαλάσσοντας τον George από αυτό το πόστο, τουλάχιστον για πολλά αγωνιστικά λεπτά. Πέρα από τους νεαποκτηθέντες δεν πρέπει να ξεχνάμε τον Myles Turner, ο οποίος έδειξε ήδη από την πρώτη του χρονιά πως είναι ένας ψηλός που μπορεί και να προστατεύσει το καλάθι, αλλά και να ανοίξει το γήπεδο με το μακρινό σουτ. Σε αυτό που -θεωρητικά- θέλουν να παρουσιάσουν φέτος οι Pacers, το αγωνιστικό του στυλ είναι ταμάμ.
Από όλα τα παραπάνω αυτό που εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε πως η φετινή έκδοση των Pacers θα είναι πιο compact, πιο ευέλικτη και γενικά πιο γρήγορη. Ο πρόεδρος Larry Bird δήλωσε πως επιθυμία του είναι να παίζουν οι Pacers σε up-tempo style και όντως οι προσθαφαιρέσεις του ρόστερ δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Οι Pacers έχουν τα εργαλεία να τρέξουν περισσότερο ώστε να ανοίξουν το γήπεδο και να γίνουν πιο αποτελεσματικοί στην επίθεση. Σημείωση: την περασμένη σεζόν η Indiana ήταν 23η στο Offensive Rating και 10η στο Pace, δηλαδή μία από τις χειρότερες επιθετικά ομάδες, αλλά ταυτόχρονα στο top-10 σε αριθμό κατοχών ανά αγώνα.
Αυτό που σε όλα τα παραπάνω μοιάζει κάπως να ξενίζει είναι η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας από τον Nate McMillan, έναν αν μη τι άλλο old-school coach. Το front office της ομάδας επέλεξε να αναβαθμίσει τον assistant του Frank Vogel, από το να διαλέξει κάποιον άλλον διαθέσιμο coach που ενδεχομένως να ταίριαζε καλύτερα σε αυτό που θέλουν να κάνουν. Σε όλη του την προπονητική του καριέρα του νέου head coach των Pacers, σπάνια οι ομάδες του διακρίνονταν για τον υψηλό ρυθμό τους, κάθε άλλο μάλιστα. Στο hoopshabit.com βρήκα το εξής διαφωτιστικό:
Στις 9 από τις 10 σεζόν, οι ομάδες του βρίσκονταν στο bottom-6 στο pace, ενώ τέσσερις χρονιές διέθετε top-5 επίθεση.
Ο McMillan θα πρέπει να βρει τον τρόπο να παίξει σε υψηλότερο τέμπο απ’ ότι συνήθιζε στο παρελθόν ώστε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δυνατότητες του ρόστερ, κι αυτό είναι το πρώτο μεγάλο στοίχημα για του φετινούς Pacers.
Για να επανέλθουμε στον Paul George, η περσινή του σεζόν έδειξε με εμφατικό τρόπο πως ανήκει στους elite παίκτες της λίγκας. Το all-around παιχνίδι του, η αθλητικότητα και η ευελιξία του (versatility πως το λένε) τον καθιστούν έναν από τους κορυφαίους two-way players στο NBA. Μετά τον Lebron είναι ό,τι πιο superstar υπάρχει στην Ανατολική περιφέρεια (σόρυ Kyrie, θα γράψουμε άλλη φορά για σένα). Ο George βρίσκεται στην καλύτερη ηλικία για να αναδειχθεί MVP και παρόλο που μπορεί να μην είναι στα πρώτα φαβορί αυτή τη στιγμή, θα είναι σίγουρα δυνατός υποψήφιος, ειδικά αν οι Pacers βρεθούν ψηλά στην κατάταξη.
Paul George is back λοιπόν και σε συνδυασμό με το εξαιρετικό supporting cast γύρω του, οι Pacers φέτος έχουν την ευκαιρία τους να πάνε ψηλότερα, κάτι που θα αναδείξει ακόμη περισσότερο την -όπως αναμένεται- εξαιρετική χρονιά του PG13. Αν λοιπόν είναι να δούμε μεγαλύτερα πράγματα απ’ αυτόν, η στιγμή του είναι τώρα, είναι φέτος.
