Bobby Portis, Chicago Bulls (αρχική φωτό)

Ο forward των Bulls στην πρώτη του χρονιά δεν πήρε πολλές ευκαιρίες, καθώς ο συνωστισμός στις θέσεις των ψηλών στο Σικάγο (Gasol, Noah, Mirotic, Gibson) δεν του επέτρεψε να πάρει αρκετό χρόνο συμμετοχής. Παρόλο που ξεκίνησε βασικός μόλις σε 4 παιχνίδια, τα νούμερά του ήταν αρκετά αξιοπρεπή καθώς αγωνιζόταν 17,8 λεπτά προσφέροντας 7 πόντους και 5,4 ριμπάουντ ανά αγώνα. Φέτος τα πράγματα δείχουν να είναι αρκετά διαφορετικά μετά την φυγή των Gasol και Noah, τη στιγμή μάλιστα που οι Bulls “ψάχνονται” να ανταλλάξουν και τον Taj Gibson. Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, ο Portis έχει τη δυνατότητα να είναι ακόμη και ο βασικός ψηλός της ομάδας, αφού έχει την δυνατότητα να αγωνιστεί και στη θέση του center. Ο Portis είναι αρκετά ευκίνητος για το ύψος του (2,11), κινείται με μεγάλη ευχέρεια στο post και μοιάζει να είναι αρκετά αξιόπιστος και στο σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Ο Portis έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά του μοντέρνου ψηλού και μπορεί να παίξει τον περίφημο ρόλο του smallball center που πλέον αναζητούν οι περισσότερες ομάδες. Βγάζει μεγάλη ένταση σε κάθε του κίνηση μέσα στο παρκέ και ακόμη και στην rookie σεζόν του έδειξε πως δεν φοβάται να τα βάλει με πιο δυνατούς και έμπειρους αντιπάλους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως το #freeBobbyPortis έγινε trend στα social media την περασμένη σεζόν από φίλους των Bulls και όχι μόνο, που θέλανε να δούνε τον Portis περισσότερη ώρα πάνω στο παρκέ. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις ώστε φέτος να είναι η χρονιά του.

Justise Winslow, Miami Heat

Ο αριστερόχειρας forward αποτελεί έναν από τους αγαπημένους μου παίκτες του περσινού draft, ενώ και αυτός λογικά θα επωφεληθει από τις κινήσεις που έκαναν το καλοκαίρι οι Heat, μιας και η φυγή των Luol Deng και Joe Johnson του ανοίγει την πόρτα της βασικής πεντάδας. Την σεζόν που πέρασε, το Miami ξεκίνησε με βασικό στο “3” τον Deng, πριν αυτός μεταφερθεί στο “4” λόγω της κατάστασης του Chris Bosh. Ο Winslow βρέθηκε τοτε για ένα σύντομο διάστημα ως ο βασικός SF, μέχρι την υπογραφή του Johnson που τον έστειλε και πάλι στον πάγκο.

Συνολικά ο Winslow ξεκίνησε σε 8 παιχνίδια αγωνιζόμενος λίγο πάνω από 28 λεπτά και έχοντας 6,4 πόντους, 5,2 ριμπάουντ και 1,5 ασίστ μ.ο. Ο Winslow είναι αυτό που λέμε lockdown defender και δεν είναι τυχαίο πως ο Eric Spoelstra τον έβαζε αρκετές φορές να μαρκάρει τον πιο επικίνδυνο αντίπαλο όπως π.χ. τον Lebron, τον Carmelo, ακόμη και τον Curry μεταξύ άλλων (καλούτσικοι και οι τρεις). Όπως γίνεται αντιληπτό, και μιας και μιλάμε για ένα παιδί 20 χρονών, αυτό αν μη τι άλλο δείχνει την ικανότητά του στο αμυντικό κομμάτι αλλά και την εμπιστοσύνη που υπάρχει στο πρόσωπό του από τον οργανισμό των Heat. Άλλωστε ο Spoelstra έχει πει γι’ αυτόν πως “δουλεύει πολύ σκληρά, είναι αρκετά ώριμος για την ηλικία του και αν δουλέψει σε 3-4 πράγματα περισσοτερο, θα γίνει ένας πολύ καλύτερος παίκτης συνολικά”. Το κλειδί γι’ αυτόν ώστε να πάει στο επόμενο επίπεδο είναι πρώτα απ’ όλα να βελτιώσει το ασταθές μακρινό σουτ του, καθώς στην πρώτη του χρονιά σούταρε με 42% συνολικά και με μόλις 27% από το τρίποντο. Έχει την ταχύτητα, την δύναμη και το ταλέντο ώστε να αποτελέσει τον βασικό SF των Heat από φέτος, αλλά και το potential ώστε να εξελιχθεί σε star player.

Terry Rozier, Boston Celtics

Ο Rozier είναι μια λίγο διαφορετική περίπτωση σε σχέση με τον Portis και τον Winslow, καθώς στην rookie του χρονιά είχε πολύ πιο περιορισμένο ρόλο σε σχέση με τους προαναφερθέντες. Συγκεκριμένα, ο guard των Celtics αγωνίστηκε σε 38 παιχνίδια όλη τη σεζόν με μ.ο 8 λεπτά ανά αγώνα. Με τους Thomas, Bradley, Smart και Turner να μοιράζονται τον χρόνο στο backcourt των Celtics, ήταν δύσκολο για τον Rozier να βρει τον χώρο και τα λεπτά που χρειαζόταν. Φέτος μοιάζει να είναι μια μεγάλη ευκαιρία γι’ αυτόν, όχι μόνο γιατί έχει ήδη έναν χρόνο στην πλάτη του, αλλά γιατί πιθανότατα θα επιφορτιστεί με περισσότερες ευθύνες λόγω και της φυγής του Evan Turner που υπέγραψε στο Portland.

Κατά πάσα πιθανότητα ο Rozier θα κληθεί να αναλάβει την καθοδήγηση της second unit, κάτι που έκανε τόσο επιτυχημένα ο Turner. Ο Rozier μαζί με τον Jordan Mickey είναι δύο από τα στοιχήματα των Celtics, καθώς στη Βοστώνη τους πιστεύουν αρκετά και επιθυμούν να τους εξελίξουν χωρίς βιαστικές κινήσεις. Η είσοδος λοιπόν του Rozier στο rotation είναι από μόνη ένα μεγάλο στοίχημα. Το θετικό γι’ αυτόν και την ομάδα της Βοστώνης είναι πως ο περσινός χρόνος προσαρμογής σε αυτά που ζητάει ο Brad Stevens θα του επιτρέψει να μπει κατευθείαν στα βαθιά. Στα summer leagues που διεξάγονται αυτή την περίοδο ο Rozier έχει κάνει ήδη το step-up, χωρίς αυτό φυσικά να του εγγυάται συγκεκριμένο ρόλο στο rotation, αλλά έχει γεμίσει με αισιοδοξία τους Celtics. Η αισιοδοξία αυτή δεν πηγάζει φυσικά από το buzzer-beater απέναντι στους Spurs, αλλά από την συνολική παρουσία του πάνω στο παρκέ. Ο guard των Celtics δείχνει να είναι ο ηγέτης μέσα στο γήπεδο, ελέγχοντας τον ρυθμό, καθοδηγώντας τους συμπαίκτες του, παίζοντας με ένταση στην άμυνα και πηγαινοντας δυνατά στα ριμπάουντ, που αν και μόλις 1.88 είναι και από τα δυνατά του σημεία (το staff της Βοστώνης θεωρεί πως μπορεί να εξελιχθεί σε ένα από τα καλύτερα rebounding guards της λίγκας). Το timing για τον Rozier είναι ιδανικό μιας και του παρουσιάζεται η ευκαιρία να είναι ο backup PG των Celtics, οπότε η σεζόν που έρχεται είναι ίσως η πιο κατάλληλη στιγμή να κάνει το step up.

Trey Lyles, Utah Jazz

Ο Lyles ξεκίνησε αρκετά “μουδιασμένα” την πρώτη του σεζόν και πολλές φορές φαίνονταν σαν να μην μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό του παιχνιδιού -κάτι το οποίο είναι το πιο συνηθισμένο “σύμπτωμα” των rookies. Η αλήθεια είναι, και μιας και πιο πάνω αναφερθήκαμε σε ευκαιρίες, πως ο forward των Jazz βρήκε τον εαυτό του μετά τον τραυματισμό του Rudy Gobert, κάτι που του άνοιξε τον δρόμο για περισσότερα λεπτά συμμετοχής. Εν τέλει, αγωνίστηκε βασικός συνολικά σε 33 παιχνίδια με μέσους όρους 17,3 λεπτά, 6,1 πόντους και 3,7 ριμπάουντ. Επιθετικά ο Lyles μπορεί να εξελιχθεί σε έναν αρκετά πολύτιμο παίκτη, αφού είναι ένας forward ύψους 2,08 που μπορει και σουτάρει πολύ αξιόπιστα το “corner-3” (σχεδόν 45%) και με μια ξεχωριστή ικανότητα να φτάνει μέχρι το καλάθι.

Ο προπονητής του Quin Snyder είπε γι’ αυτόν: “Διαβάζει καλά το παιχνίδι. Σαν νέος παίκτης, δεν θα μπορεί να βγάζει plays σε κάθε κατάσταση, αλλά ξέρει τι είναι πιο σωστό να κάνει". Αν μη τι αλλο αυτό δείχνει πως τα instincts υπάρχουν. Η άμυνα ειναι σίγουρα ένας κομμάτι που πρέπει να δουλέψει περισσότερο, ώστε να εξασφαλίσει και περισσότερο χρόνο συμμετοχής, μιας και αυτός ήταν ο τομέας που έδειξε την μεγαλύτερη αδυναμία πέρισυ. Ο τροπος που τελείωσε την rookie του χρονιά ήταν παραπάνω από ενθαρρυντικός και από τη στιγμή που οι Jazz -ενώ τους έγινε κρούση- αποφάσισαν να μην τον ανταλλάξουν, ίσως ήρθε η ώρα και γι’ αυτόν να κάνει το παραπάνω βήμα.

* Στη λίστα μας μπαίνουν άνετα τόσο ο Myles Turner (Pacers) όσο και ο Josh Richarson (Heat) ίσως και κάποιοι ακόμη. Απ’ την άλλη, παίκτες όπως ο Devin Booker, ο Nikola Jokic -που θα είναι σίγουρα καλύτεροι φέτος- προέρχονται ήδη από πολύ καλές σεζόν, ενώ ακόμη και για τους Jahlil Okafor και D’Angelo Russell ο πήχης είναι ήδη αρκετά ψηλά, μιας και από πέρισυ πήρανε αρκετό χρόνο συμμετοχής. Για τον Towns φυσικά δεν χρειαζεται να πούμε κάτι (ούτε και για το φαινόμενο Porzingis), μιας και είναι μια κατηγορία μόνος του και έδειξε από την rookie σεζόν τι είναι ικανός να κάνει. Για περισσοτερο KAT απευθυνθείτε στον Leon.

Τα στατιστικά είναι από το basketball-reference.com