Πέμπτη, 15 Ιουλίου 2021 11:11

O Γιάννης κράσαρε το Middleton game

Από :

Το κλασικό Middleton game κάθε σειράς playoff των Bucks ήταν για τους τελικούς το νο 4. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Bucks το κέρδισαν, διότι όταν παίζει καλά ο Middleton μπαίνουν κάποια σουτ, τα οποία δεν μπορεί να τα βάλει άλλος. Αν μάλιστα το Middleton game συμβαίνει σε βραδιά, στην οποία όλα τα Ελάφια (πλην του γνωστού ενός) δείχνουν κολλημένα στη λάσπη, τότε είναι ακόμη ωφελιμότερο, υπό την έννοια πως οδηγεί σε μία "μη κανονική" νίκη. Με διαφορετικά λόγια, αυτό που συνέβη χθες είναι πως οι Bucks κέρδισαν, ενώ επιθετικά θα μπορούσαν να παίξουν σαφώς καλύτερα. Και αυτό, χάρη στον οίστρο του Khris Middleton.

Είναι ελπιδοφόρο ενόψει συνέχειας για τους Γουισκονσιανούς. Πολύ σπάνια μπορεί ομάδα να φτάσει σε θετικό αποτέλεσμα, έχοντας να κουβαλήσει ένα φορτηγό από τούβλα. Το λογικό είναι πως τέτοιτες νίκες δημιουργούν υπόβαθρο για τη συνέχεια, δίνοντας ψυχολογία από το πουθενά. Ποιο είναι το "πουθενά" βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση, αναρωτιέμαι...

Η απίθανη τάπα του Γιάννη Αντετοκούνμπο στον Deandre Ayton, στην πιο κρίσιμη άμυνα του αγώνα, έχει τις προϋποθέσεις να γραφτεί στις πιο λαμπερές σελίδες της ιστορίας του μπάσκετ. Αν οι Bucks καταλήξουν με το τρόπαιο στα χέρια, στη φάση αυτή θα ξαναγυρνάμε ξανά και ξανά, μέχρι να εγκαταλείψουμε τα εγκόσμια και εφόσον μας ενδιαφέρει ακόμη το μπάσκετ.

Δεν είναι μόνο ο χρόνος, δεν είναι μόνο η συγκυρία. Είναι και ο τρόπος. Ο Αντετοκούνμπο ενήργησε με απαράμιλλη οξυδέρκεια, ώστε πριν η φάση καταλήξει, να έχει εκείνος καθορίσει πλήρως και εξίσου τις κινήσεις δύο παικτών: του Devin Booker και του Ayton. Ήταν λες και έστησε μια τεράστια παγίδα για χάρη τους, στην οποία πιάστηκαν μεγαλοπρεπώς, ενεργώντας ακριβώς όπως είχε προβλέψει. Αν η εκδοχή φαίνεται κάπως υπερβολική, μία παρατήρηση στο timing της κίνησης μειώνει τα περιθώρια κάποιας άλλης υπόθεσης. Δηλαδή, όχι, δείτε το και από τον Timothy Burke, με την υπόκρουση μουσικής.

Ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Σε κάθε φάση που προηγήθηκε και ο Γιάννης βρέθηκε απέναντι στον Booker ή απέναντι στον Paul μετά από ένα switch, ο οίστρος των δύο σταρ των Suns σταματούσε προσωρινά. Οι κρίσιμες άμυνες του παιχνιδιού του ανήκαν, όπως και κάθε κατεύθυνση που θα έπαιρνε η επίθεση. Αν ήθελε να πάει σε drive, θα πήγαινε. Αν έκρινε ότι έπρεπε να εκτελεστεί ένα pick n roll με τον Middleton, θα συνέβαινε. Αν προτιμούσε το transition να καταλήξει στον Connaughton, θα κατέληγε. Το "πουθενά"...

Ίσως η συγκεκριμένη ισορροπία μεταξύ των δύο καλύτερων παικτών των Bucks να είναι και η προτιμότερη από εδώ και πέρα στη σειρά, εφόσον φυσικά ο Middleton δεν πάει εκ νέου σε σκαμπανεβάσματα. Οι Suns βλέπετε, έδωσαν αυτή τη φορά περισσότερη απόσταση στον Αντετοκούνμπο στα drive, προκαλώντας τον να σουτάρει από τη μέση απόσταση ακόμη περισσότερο και κλείνοντας σωστότερα τη θέα προς το καλάθι. Όταν αυτό συμβαίνει, προτιμότερο είναι να παίρνει περισσότερες προσπάθειες ο συμπαίκτης του και εκείνος να μετατρέπεται σε διευθυντή ορχήστρας, παρά σε σολίστ. Αν επιλέγαμε μία geeky μπασκετική λέξη, θα ταίριαζε περισσότερο το facilitator. Απλώς, για να πραγματωθεί ο ρόλος στο έπακρο, όπως τα ξημερώματα, ο Middleton πρέπει να είναι συνεπής. Αν είναι, τότε ο Γιάννης θα μοιράζει αφειδώς ασίστ, θα κατεβάζει ριμπάουντ, θα κλέβει μπάλες, θα κόβει σουτ με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο και θα σκοράρει έτσι κι αλλιώς 25 πόντους με καλά ποσοστά, έχοντας το βραβείο του MVP στο τσεπάκι. Επιπλέον, οι Bucks θα κερδίζουν, από τη στιγμή που κέρδισαν το συγκεκριμένο ματς.

Ακούγεται σχετικά απλό, αλλά ήδη στις προηγούμενες προτάσεις τα "αν" είναι κάμποσα. Οι Bucks πήραν το Middleton game, όμως παράλληλα σούταραν συνολικά οικτρά, με 40,2% ποσοστό στα σουτ και ... 29% στα τρίποντα! Αντίθετα από εκείνους, οι Suns έπιασαν επιδοση άνω του 50%, χάνοντας όπως δεν έχει χάσει ποτέ κανείς σε τελικούς. Ιδού.

Τα επιθετικά ριμπάουντ και η προστασία της μπάλας, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, υπήρξαν καθοριστικά. Οι Bucks ανανέωσαν 17 επιθέσεις, έναντι μόλις πέντε των Suns, ενώ εξασφάλισαν άλλες 12 κατοχές, με τα ακριβώς αντίστροφα νούμερα στα λάθη. Το σύνολο: 24 έξτρα ευκαιρίες για σκορ, που τελικά τα Ελάφια εκμεταλλεύτηκαν, έστω και με ζόρι, έχοντας ως σύμμαχο και την απερισκεψία του τρομερού Booker. Οι 42 πόντοι, το 60% στα σουτ και το 7/7 στα σουτ της τρίτης περιόδου για τον σταρ των Suns, σχεδόν εξισορροπήθηκαν μονομιάς με το πέμπτο φάουλ του, πάνω σε διεκδίκηση ριμπάουντ με τον Tucker, "εξοστρακίζοντας" τον στον πάγκο μέχρι σχεδόν την crunch time. Όταν επέστρεψε, είχε στη φαρέτρα μόλις ένα 2/6 για το κλείσιμο.

Απόντος του Booker για σημαντικό χρονικό διάστημα, οι Suns άντεξαν επειδή είναι συχνά ικανοί να διατηρούν ανέπαφα τα ποσοστά τους, βγάζοντας ελεύθερα σουτ για άλλους παίκτες. Ο Cam Johnson για μία ακόμη φορά ήταν εξαιρετικός, ο Crowder βοήθησε και έτσι η επίγευση του 2-2 συνοψίζεται ως εξής. Όπως η καλή επιθετική λειτουργία και το βάθος αποτελούν ένα καλό ποντάρισμα για του Ήλιους (είτε οργιάζει ο Booker, είτε όχι), αντίστοιχα για τους Bucks, η μαχητικότητα, η επιδίωξη της επαφής και του κερδισμένου φάουλ, όπως και η αποτελεσματική άμυνα, αποτελούν εχέγγυα ανταγωνιστικότητας. Το στοίχημα για τους μεν είναι η αποδιοργάνωση του Γιάννη, το στοίχημα για τους δε η βελτίωση των ποσοστών και η σταθερότητα των sub stars. Σε κάθε περίπτωση, άλλο τέτοιο Middleton game θα είναι δύσκολο να ξαναδούμε και για έναν επιπλέον λόγο: Ο Chris Paul ήταν παρών-απών. Θα επιστρέψει στο επόμενο.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « 'Ο,τι χωράει στο μπάσκετ Με τον τρόπο που χρειαζόταν »

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely