Κάθε παιχνίδι μπάσκετ μεταξύ ίσων, παρουσιάζει κορυφές και κοιλάδες στην εξέλιξη του. Εάν ένας από τους αντιπάλους πατήσει σταθερότερα σε μία από τις πρώτες, τότε σπρώχνει τον άλλον προς τα κάτω. Έτσι ακριβώς έγινε και στο διάστημα που σας ανέφερα, όταν η συγκυρία των τεσσάρων φάουλ άφησε τον εξαιρετικό DeAndre Ayton εκτός παρκέ και υποχρέωσε τον Williams να σκεφτεί δύο ενδεχόμενα: Ή Κaminsky ή Crowder. Οκ, μάλλον δεν το σκέφτηκε και πολύ, πηγαίνοντας στη δεύτερη λύση και βλέποντας την ομάδα του να πετάει φωτιές. Από το -15 οι Suns μείωσαν στους 6, τρέχοντας σαν διάολοι, σκοράροντας ακατάπαυστα και συνοδεύοντας τις επιθετικές επιδόσεις τους με μία ζώνη 2-3 με μπόλικο άπλωμα στο μισό του γηπέδου. Οι Bucks έδειξαν σε αυτό το σημείο να βραχυκυκλώνουν. Ο Cam Johnson έβγαζε απίθανες φάσεις στο transition, o Crowder σκόραρε για τρεις, μέσα από τις πάσεις του Paul. Μέχρι που ... ο Holiday επέστρεψε από τις διακοπές του και πέτυχε τέσσερα τρίποντα, το ένα πολυτιμότερο από το άλλο, συνοδεύοντας ιδανικά τα post plays του Αντετοκούνμπο. Η ομαδική φάση του αγώνα ανήκει σε εκείνον.
This Jrue Holiday and Bobby Portis sequence ?
— Bleacher Report (@BleacherReport) July 12, 2021
(via @NBATV)pic.twitter.com/JVRrGBwRJp
Έτσι απλά, με εύστοχα σουτ και χωρις πάγωμα του ρυθμού, η διαφορά από τους έξι πήγε στους είκοσι, το παιχνίδι τελείωσε.
Όσο απίθανα και αν συνεχίζει να παίζει ο Γιάννης, τέτοιου είδους επιθετικά σερί από την περίμετρο είναι απαραίτητα, αν θέλουν τα Ελάφια να πάνε την σειρά μακριά. Μόνος εναντίον όλων δεν κέρδισε κανείς και ούτε πρόκειται να κερδίσει. Το γεγονός λοιπόν πως ο βασικός γκαρντ των Bucks εμφανίστηκε επιτέλους στο γήπεδο, όπως και το ότι ο Middleton ήταν σταθερότερος, θα πρέπει να γεμίζει τον δις MVP με αισιοδοξία. Αν βάζει τώρα 41 πόντους, φανταστείτε τι άνεση θα είχε, αν οι χώροι άνοιγαν επιπλέον...
Ας πάμε όμως μισό βηματάκι πίσω. Ο Βudenholzer έκανε επιτυχημένες προσαρμογές στον τρίτο τελικό: Πρώτα πρώτα, φανερά περιόρισε τις πρωτοβουλίες και τα ντου του Holiday, προς όφελος των ball screens με τον Middleton. Έπειτα, αύξησε τα λεπτά του Portis, χωρίς να τον τιμωρεί για ένα κακό switch. Επικέντρωσε την άμυνα στην περίμετρο, με στιγμιαία double teams ή πολύ δυναμικά tags στα όρια του φάουλ, για να μην καταφύγουν οι Suns σε γρήγορα pick n roll. Όλα μαζί έπιασαν τόπο, όμως ταυτόχρονα, οι Suns ήταν λίγο παραπάνω άστοχοι από όσο αναμενόταν. Η διαφορά του πρώτου μέρους δεν δικαιώνει τους κόπους τους, οι οποίοι οδήγησαν σε πολλά ελεύθερα σουτ, μέσα από σωστή κυκλοφορία. Απλώς δεν βρήκαν στόχο. Θα είναι απίθανο να αστοχήσουν εκ νέου σε σωρεία ανάλογων προσπαθειών, όπως συνέβη χθες. Εκείνο που μάλλον δεν θα αλλάξει για εκείνους, είναι πως θα πρέπει να βρουν λύσεις για την ενέργεια του Portis (ο Craig πχ δεν προσφέρει ούτε τα μισά στο δικό τους rotation), όπως και για την ροή της επίθεσης, όταν η μπάλα περνάει από τον Ayton. Οι Bucks του έδωσαν σκορ και χώρους, προκειμένου να γλιτώσουν από τα σερί των Paul και Booker, και εκείνος άρπαξε την ευκαρία στο μέγιστο. Όμως οι Bucks δεν πληγώθηκαν συνολικά από αυτή την παραχώρηση, διότι τον στόχευαν τόσο πολύ στην επίθεση, που από ένα σημείο και ύστερα κατάφεραν να τον βγάλουν εκτός παιχνιδιού, λίγο μετά το ξεκίνημα της τρίτης περιόδου. Εκεί συνέβησαν όσα αναφέραμε προηγουμένως.
Σαν γενική εικόνα, νομίζω το σημαντικότερο είναι πως μία ακόμη τρομακτική εμφάνιση του Αντετοκούνμπο, αυτή τη φορά συνοδεύτηκε από στοιχειωδώς καλές επιδόσεις των δύο sub-stars του. Ακόμη, αξίζει να σταθούμε στο γεγονός, πως όσο και αν η ομαδικότητα των Suns είναι αξιοθαύμαστη, η αποτελεσματικότητα τους δεν μπορεί να φτάσει σε υψηλότατα επίπεδα, χωρίς την συμβολή του Booker. Tέλος, δεν ξέρω πόσο οι Ήλιοι θα επιμείνουν να αντιμετωπίζουν τον Γιάννη με φάουλ, όσο συνεχίζει να σουτάρει βολές στα επίπεδα του 70% (χθες είχε 13/17) και όσο εγκαταλείπει όλο και περισσότερο την μάταιη προσπάθεια να σουτάρει καλύτερα από απόσταση, μεσούσης των playoffs.
Δεν φαίνεται και το πιο σοφό πράγμα του κόσμου το φάουλ εδώ που είμαστε, αλλά τι να πεις... Στην τελική, για να αποφύγουν τα πράσινα κυκλάκια οι Suns, ο μοναδικός διαφορετικός τρόπος είναι να γεμίσουν ακόμη περισσότερο τη ρακέτα, με τρεις και τέσσερις παίκτες στα drive και στα post-ups. Mόνο που φέτος οι Bucks δείχνουν σαφώς πιο έτοιμοι για την συγκεκριμένη αντιμετώπιση και ειδικά στο Fiserv, θα βάλουν παραπάνω ελεύθερα σουτ από τον συνολικό μέσο όρο τους.
Χμ... σαν να φτάνουμε στο σημείο που τα περισσότερα χαρτιά είναι ανοιχτά στο τραπέζι, δεν συμφωνείτε; Από εδώ και πέρα, είναι pure basketball δηλαδή, ό,τι καλύτερο.
