Τα (ημι)άδεια γήπεδα εν μέσω covid, που -αιτιωδώς ή μη- οδήγησαν στα playoffs με τους περισσότερους τραυματισμούς της πρόσφατης ιστορίας, είναι η επικεφαλίδα της σεζόν 2020-21 μεν, όχι όμως και η κύρια είδηση ως προς τον πρωταθλητή. Είτε αυτός είναι οι Milwaukee Bucks, είτε είναι οι Phoenix Suns, θα έχει κατακτήσει το πολυπόθητο τρόπαιο, όχι εξαιτίας των δυσκολιών, αλλά ξεπερνώντας τες. Οι δύο ομάδες που βρίσκονται εδώ είναι ταυτόχρονα αυτές που έπαιξαν σε βάθος χρόνου καλύτερα, προσαρμόστηκαν στις συνθήκες, χτίστηκαν για να μπορούν να αντέξουν τραυματισμούς και βρήκαν λύσεις όταν αυτοί χτύπησαν. Τα ατοπήματα της λίγκας δεν λερώνουν την προσπάθεια των παικτών στο γήπεδο.
Για τους Milwaukee Bucks οι τελικοί μοιάζουν το λογικό επόμενο βήμα μετά τις απογοητεύσεις της προηγούμενης διετίας, έστω και αν δεν ήρθε με τον πάταγο που το αφήγημα υπαγόρευε, δηλαδή με τον Antetokounmpo να λύνει ως δια μαγείας όλα τα προβλήματά του, υπερπηδώντας κάθε ψυχολογικό και αγωνιστικό εμπόδιο. Αντιθέτως, όσο ο κόσμος επικεντρώνεται σε αυτόν τον μικρό κύκλο πραγμάτων που δεν μπορεί να κάνει, ο ίδιος και η ομάδα βρίσκει λύσεις σε όλα τα υπόλοιπα. Για τους Suns απεναντίας, υπάρχει μια θεωρία πως είναι ακόμα “νωρίς” - άλλωστε μιλάμε για μια ομάδα που έχει αρκετούς παίκτες σε ρούκι συμβόλαια, έχει να βρεθεί στα playoffs μια δεκαετία και πέρσι πριν το bubble ήταν στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Ωστόσο, αυτοί οι χαρακτηρισμοί περισσότερο έχουν να κάνουν με την αντίληψη του θεατή για τα πράγματα, παρά με το τι συμβαίνει στα αποδυτήρια και το παρκέ. Οι Suns κατάφεραν να δέσουν με εντυπωσιακό τρόπο νέο ταλέντο και βοήθεια από τους βετεράνους γύρω από έναν star στο peak του, καθώς η συνύπαρξη όλων αυτών των κομματιών σε δύο χρόνια από τώρα θα ήταν οικονομικά αδύνατη. Δίπλα στους δευτεροτριτοετείς Ayton, Bridges και Johnson υπάρχουν ο Chris Paul και Jae Crowder που είναι όσο finals-ready γίνεται να είναι κανείς. Aς μην είναι καν 25 ο Booker, έχει έξι σεζόν και 410 παιχνίδια στην πλάτη του. Η ένεση πραγματισμού που έκαναν στο franchise ο James Jones, ο Monty Williams, και φυσικά ο Chris Paul, αποδεικνύεται ακριβώς αυτό που χρειαζόταν για να δέσει η συνταγή ταχύτερα από ό,τι μπορούσε κανείς να φανταστεί στα χαρτιά.
Οι δύο ομάδες πάντως βρίσκονται πολύ κοντά, οπότε ας δούμε μερικά από τα στοιχεία που θα κρίνουν τον φετινό Πρωταθλητή.
Θα παίξει ο Γιάννης, και αν ναι, πόσο;
Ο Antetokounmpo είναι ο MVP των σεζόν 2019 και 2020, είναι ο superstar των Bucks και το έμβλημα της αναγέννησής τους. Ταυτόχρονα είναι και ένας παίκτης που, είτε στα καλά, είτε στα άσχημα, τείνει να επισκιάζει με την παρουσία του τους υπόλοιπους Bucks και πολλές φορές είναι σαν να μιλάμε για μια υδροκέφαλη ομάδα, που σέρνεται προς την επιτυχία από αυτόν. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει την τρέχουσα σεζόν, και έτσι φέτος βλέπουμε την καλύτερη εκδοχή του οπλοστασίου των Bucks. Middleton, Holiday και Brook Lopez είναι όλοι τους all-star level παίκτες με τη σειρά τους, κάτι που απέδειξαν στο σκοτεινότερο σημείο της σεζόν, δηλαδή μετά τον τραυματισμό του Γιάννη. Και οι τρεις τους, μαζί με τον Bobby Portis αν έχετε το θεό σας, υπέγραψαν με μεγαλειώδεις εμφανίσεις ένα ραβασάκι προς τους Hawks, που απλά έγραφε “φιλάκια”, πετυχαίνοντας δύο εύκολες νίκες στα τελευταία δύο παιχνίδια των τελικών της Ανατολής.
Surprise, surprise ωστόσο, οι Suns δεν είναι Hawks, πολλώ δε μάλλον Hawks με τον Young απόντα ή χωλό. Οι Bucks χρειάζονται όλες τους τις επιλογές για να φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής και, ομολογουμένως, το χρειαζόμαστε και όλοι εμείς. Θέλουμε να δούμε, έστω στους τελικούς, όλους τους πρωταγωνιστές να έρχονται αντιμέτωποι πρόσωπο με πρόσωπο και να δημιουργούν στιγμές και αναμνήσεις, αυτό δηλαδή που έχουν στερηθεί τα φετινά playoffs. Έχουμε αφηγήσεις και νέους ήρωες, αλλά έχουμε στερηθεί τις στιγμές.
Η έκταση του τραυματισμού του Antetokounmpo δεν έχει αποσαφηνιστεί ποτέ, και πρόσφατα η κατάσταση αναβαθμίστηκε στο “doubtful” για το πρώτο παιχνίδι των τελικών. Ο Γιάννης θα παίξει στους τελικούς. Το ζήτημα είναι πότε, σε τι κατάσταση θα είναι και να μην τον δούμε να φεύγει κουτσαίνοντας. Και εφόσον δεν είναι στο 100%, ο Budenholzer έχει ενώπιον του την σπαζοκεφαλιά του πώς θα επανενσωματώσει έναν παίκτη, ο οποίος είναι είναι αυτός που είναι χάρη στον πρωτοφανή συνδυασμό νοοτροπίας, δύναμης και αθλητικών προσόντων.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, είτε αυτό θα γίνει με τον Antetokounmpo, είτε με τον Holiday και τον Lopez σε pick and rolls και post-ups, οι Bucks θα θελήσουν να πιέσουν κοντά στο καλάθι για να ξεκλειδώσουν και το παιχνίδι τους από έξω. Οι Suns έχουν - θεωρητικά - απαντήσεις τόσο με περιφερειακούς αμυντικούς, όσο και - απροσδόκητα - κοντά στο καλάθι με τον εντυπωσιακό στα playoffs Ayton, ο οποίος θα περάσει από το κρισιμότερο τεστ της μέχρι τώρα καριέρας του. Δεν τα έχει πάει άσχημα μέχρι στιγμής πάντως, ενορχηστρώνοντας την άμυνα των Suns, κρατώντας τους αντιπάλους του στο 37,5% FG, την ώρα που ο ίδιος πετυχαίνει το ψηλότερο TS% στην ιστορία των playoffs.
Μια τρελή, τρελή μέση απόσταση
Όταν συζητούσαμε για το πάντρεμα δύο μαέστρων του mid-range, με την ανακοίνωση της μετακίνησης του Chris Paul στην Arizona και τη σημασία που μπορεί αυτή να παίξει στα playoffs, κανείς, μα κανείς, δεν περίμενε ότι αυτή θα συνεχιζόταν στους τελικούς του NBA, και πως αυτό το διαβόητο νοητό τόξο θα αποτελούσε από τους βασικούς λόγους της επιστροφής των Suns στους τελικούς μετά από 28 χρόνια.
Φυσικά, παρά τα μύρια όσα κείμενα και tweets έχουν δημοσιευτεί για την επιστροφή του midrange, δεν είναι αυτό το ζήτημα. Το ζήτημα για την επίθεση είναι πάντα να βρίσκει το σουτ που θέλει, υποχρεώνοντας την άμυνα να αντιδράσει. Το mid-range είναι μια ακόμη επιλογή, η οποία όντως σε βάθος σεζόν είναι λιγότερο αποδοτική για τον μέσο παίκτη και την μέση ομάδα, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να είναι και συμβιβασμός. Τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει στους Suns. H ευχέρεια των δύο star guards τους από εκεί είναι το στοιχείο αυτό που δημιουργεί την έξτρα αβεβαιότητα στις αντίπαλες άμυνες, ιδίως ελλείψει ενός υπερσκόρερ με κτηνώδη σωματικά προσόντα, που μπορεί να φτάσει κοντά στο καλάθι σε κάθε φάση.
Fast forward στο 7:40 περίπου του βίντεο του Jordan Sperber στο thinking basketball. Οι πλεύσεις του Chris Paul προς το αγαπημένο του σημείο στο right elbow μοιάζουν σχεδόν με διαφορετικές λήψης της ίδιας σκηνής. Ειλικρινά χρειάστηκε να γυρίσω το βίντεο πίσω για να σιγουρευτώ ότι είναι διαφορετικές φάσεις.
Σε αυτό το απλό screen στην κορυφή από τον Ayton, οι Nuggets κατέρρευσαν και οι Clippers επίσης τα βρήκαν σκούρα. Απέναντι στους Bucks λοιπόν, οι Suns βρίσκουν μια ομάδα που προσφέρει αυτόν ακριβώς τον χώρο, περίπου όπως ο πρέσβης της διαφήμισης τα γνωστά σοκολατάκια. Και το κάνουν αυτό διότι έχουν πίσω έναν ψηλό που εδώ και μια τριετία είναι τείχος μπροστά στο καλάθι. Η προσαρμογή όμως στους τελικούς είναι αναπόφευκτη. Είτε αυτή θα είναι πως ο Brook Lopez θα πρέπει να βγαίνει δυο βηματάκια πιο έξω εγκαίρως, είτε πως οι Bucks θα πρέπει να επιστρατεύσουν για μεγάλα διαστήματα τις αλλαγές που δοκίμασαν φέτος και ξεσκόνισαν όταν έμειναν πίσω στη σειρά με τους Hawks. Κι αυτό είναι το δευτέρο ερωτηματικό που ο Mike Budenholzer καλείται να απαντήσει.
Περιμένοντας τον κοντό
Η μάχη στη θέση “1” φέρνει αντιμέτωπους δύο από τους meanest motherfuckers εκεί έξω, δύο παίκτες που ζουν για να προκαλούν πόνο, φανερά ή διακριτικά, στους αντιπάλους τους σε άμυνα και επίθεση. Ετοιμαστείτε να δείτε κρυφά σπρωξίματα, απότομα φρεναρίσματα και τράκες, αγκώνες και κώλο, πολύ κώλο και από τους δύο.
Ο Chris Paul δεν είχε μέχρι στιγμής χρειαστεί να αντιμετωπίσει τέτοιο λειτουργικό physicality στα φετινά playoffs και αν υπάρχει ένας παίκτης που μπορεί να τον βγάλει από αυτόν τον ρυθμό που χτυπάει στο μυαλό του και επιβάλλει στο παρκέ, αυτός είναι ο Holiday. Από την άλλη όμως, ούτε ο Holiday θα έχει στη διάθεσή του τα bully drives και τα σύντομα post-ups, στα οποία τόσο αρέσκεται, απέναντι στον Chris Paul.
O Devin Booker
Μετά από τόσες παραγράφους, δεν έχουμε καν μιλήσει για τον franchise player των Suns, τον πρώτο σκόρερ και πιθανό MVP των τελικών, αν το Larry O’Brien ταχυδρομηθεί σε zipcode Arizona. Μιλήσαμε για τον Γιάννη και το supporting cast του, μιλήσαμε για την άμυνα των Bucks, για τον Chris Paul και τον Jrue Holiday, αλλά όχι για τον Booker. Και αυτό αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο παράσημο του 25χρονου shooting guard. Ο πιτσιρικάς, που προβλεπόταν ως επόμενος good stats/bad team guy, ο “εγώ θα βάλω 30 και εσείς κόψτε τον λαιμό σας”, την τελευταία τριετία έχει δουλέψει τόσο πολύ, τόσο στο αγωνιστικό, όσο και το πνευματικό σκέλος του παιχνιδιού, που έχει γίνει ένας καταπληκτικός συμπαίκτης, ο οποίος βάζει στην εξίσωση ό,τι απαιτείται, χωρίς να αφαιρεί τίποτα. Δεν είναι τρύπα στην άμυνα, βάζοντας άλλους να τρέχουν για πάρτη του όπως πολλοί της θέσης και του ταλέντου του, δεν μονοπωλεί τις κατοχές, κινείται σωστά μακριά από την μπάλα σε transition και σετ παιχνίδι, δεν γκρινιάζει, “δεν”, “δεν”, “δεν”. Βρίσκεται απλώς εκεί και καταθέτει το μπάσκετ του, είτε αυτό εκείνη τη μέρα χρειάζεται κυκλοφορία και καμία 20αρια πόντους από αυτόν, είτε χρειάζεται βομβαρδισμό και 40. Ο ίδιος και το staff των Suns κατάλαβαν νωρίς ότι ο δρόμος για να γίνει ο Booker η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του δεν περνά από το να πάρει όλα τα σουτ και να γράψει τα μεγαλύτερα νούμερα, αλλά από το να γίνει ένας παίκτης που λύνει προβλήματα στη στελέχωση αντί να τα δημιουργεί, να γίνει προσαρμοστικός και ένας παίκτης δίπλα στον οποίον -ίσοι ή καλύτεροι- παίκτες θέλουν να παίξουν. Ακούγεται απλό και κάπως αφοριστικό, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να πειστεί ο ίδιος ο παίκτης για κάτι τέτοιο, ούτε και να ισορροπήσει το λεγόμενο “φονικό ένστικτο” με την ωριμότητα να αφήνει τα ηνία όταν πρέπει.
Τι θέλουμε να δούμε και τι θα δούμε
Αφήνοντας στην άκρη την προσωπική μου δήλωση πως θα σταματήσω να ασχολούμαι με το μπάσκετ αν δεν το πάρουν οι Suns (όντας για χρόνια υποστηρικτής τους, ακόμα και στις πιο μαύρες μέρες τους την τελευταία δεκαετία), αυτό που κυρίως θέλουμε να δούμε είναι μια σειρά με τον Antetokounmpo παρόντα και δίχως άλλους αναθεματισμένους τραυματισμούς. Επιτέλους μερικά κλειστά παιχνίδια.
Στην πράξη, οι Bucks με υγιή Antetokounmpo διαθέτουν τον πιο ασταμάτητο παίκτη της σειράς, ωστόσο οι Suns έχουν ιδέες να ρίξουν πάνω του, αλλά και καλές επιλογές για να σταματήσουν τα υπόλοιπα όπλα των αντιπάλων τους. Το ίδιο βέβαια ισχύει και από την άλλη πλευρά, καθώς Holiday, Middleton και Tucker μπορούν να κάνουν δύσκολη τη ζωή του guard διδύμου των Suns. Εν τέλει όμως, πιστεύω πως ο τραυματισμός του Γιάννη θα παίξει τον ρόλο του στην απόδοση των Bucks και πώς γενικότερα οι Suns είναι μια ομάδα που έχει παρουσιάσει λιγότερα σκαμπανεβάσματα, περισσότερες ιδέες να ρίξει στους αντιπάλους της και λιγότερα ευάλωτα σημεία. Επιπλέον, έχουν δύο καταπληκτικούς clutch scorers και έχουν επιτυχημένες “επαναλήψεις” σε τέτοιες καταστάσεις, κάτι που για τους Bucks αποτελεί ακόμα ζητούμενο. “Suns in 7” λοιπόν, Chris Paul MVP και δικαίωση μιας πολύ μεγάλης καριέρας και η πρώτη στέψη μιας άλλης.
Το Πρόγραμμα
Game 1: Milwaukee Bucks @ Phoenix Suns, Phoenix Suns Arena, Arizona, 07 Ιουλίου, 04:00
Game 2: Milwaukee Bucks @ Phoenix Suns, Phoenix Suns Arena, Arizona, 09 Ιουλίου 04:00
Game 3: Phoenix Suns @ Milwaukee Bucks, Fiserv Forum, Wisconsin, 12 Ιουλίου, 03:00
Game 4: Phoenix Suns @ Milwaukee Bucks, Fiserv Forum, Wisconsin, 15 Ιουλίου, 04:00
Game 5: Milwaukee Bucks @ Phoenix Suns, Phoenix Suns Arena, Arizona, 18 Ιουλίου 04:00 (αν χρειαστεί)
Game 6:Phoenix Suns @ Milwaukee Bucks, Fiserv Forum, Wisconsin, 21 Ιουλίου, 04:00 (αν χρειαστεί)
Game 7: Milwaukee Bucks @ Phoenix Suns, Phoenix Suns Arena, Arizona, 23 Ιουλίου στις 04:00 (αν χρειαστεί)
