Οπότε ας δούμε μερικά πράγματα για τους Bucks κάπως πιο αναλυτικά.

Το ξεκίνημά τους ήταν νωχελικό, με δύο ήττες στα τέσσερα πρώτα τους παιχνίδια, και με τον Giannis να αντιμετωπίζει από σχετικά νωρίς προβλήματα με fouls σε αυτά. Η συζήτηση για το πόσο λάθος κίνηση ήταν η ανανέωση του Bledsoe και η επιλογή να μην πληρώσουν για να κρατήσουν τον Brogdon είχε ήδη ξεκινήσει από τέλη Οκτώβρη ακόμα-ακόμα. Η συνέχεια ωστόσο, φρόντισε να την σταματήσει εντελώς. Το ρεκόρ τους από τις 2 Νοέμβρη είναι στο 19-1, ενώ το σερί τους στο 15-0, το μεγαλύτερο του franchise από το μακρινό 1973 και τις Kareem days τους, έχοντας στο διάστημα αυτό κερδίσει μεταξύ άλλων Raptors, Clippers (δις) και Jazz, που ήταν και η τελευταία ομάδα που τους κέρδισε πάνω από έναν μήνα πίσω, πριν κερδίσουν την δεύτερη μεταξύ τους αναμέτρηση. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του σερί τους, οι δεύτερος και τρίτος καλύτερος παίχτης της ομάδας, οι Middleton και Brook Lopez, απουσίασαν από εφτά και δύο παιχνίδια αντίστοιχα. Χωρίς το παραμικρό πρόβλημα για την ομάδα των Giannis και Budenholzer φυσικά.

Όλα αυτά ενώ αγωνιστικά δεν υπάρχει η παραμικρή διαφοροποιηση σε σχέση με το περσινό αγωνιστικό τους πλάνο: Αμυντικά προστατεύουν το ζωγραφιστό ως κόρη οφθαλμού, επιτρέπουν στους αντιπάλους τους πολλά τρίποντα μεν, αλλά από συγκεκριμένους παίχτες και θέσεις δε, ενώ επιθετικά σωρεία σουτέρ δημιουργούν στον Giannis τον απαραίτητο χώρο για να λειτουργήσει.

Τα παραπάνω αποτυπώνονται γλαφυρά στην αγωνιστική συνεισφορά του Brook Lopez στην ομάδα: από τη μία, οι αντίπαλοι των Bucks σουτάρουν με το χαμηλότατο 47% στο ζωγραφιστό όταν ο Brook το υπερασπίζεται, ενώ επιθετικά η μεταμόρφωσή του στα χέρια του coach Bud είναι παραπάνω από εντυπωσιακή:

The Rapid and Dramatic Metamorphosis of Brook Lopez pic.twitter.com/vaU2974xDD

— Kirk Goldsberry (@kirkgoldsberry) March 16, 2019

Μέσω της διαδικασίας της ωρίμανσης των Bucks, του δεσίματός τους σαν ομάδα και της πλήρους κατανόσης και ενσωμάτωσης των βασικών αξόνων του πλάνου του coach Bud τα νούμερά τους  είναι τρομακτικά: Είναι συνολικά στη Λίγκα πρώτοι σε defensive rating, μα και σε pace, δεύτεροι σε offensive rating (πίσω μόνο από τους Mavs της λατρεμένης ΑΣΚ), έχοντας μέση διαφορά νίκης στους 13,38 πόντους! Κατά τη διάρκεια αυτών των 15 σερί νικών δε, τα νούμερά τους γίνονται ακόμα τρομακτικότερα: μέση διαφορά πόντων στους 16,2 ανά 100 κατοχές και ισοπέδωση των Clippers (με Kawhi και George) με 28 πόντους διαφορά. 

Για να βάλουμε αυτό ακριβώς το νούμερο στο σωστό του πλαίσιο, πρέπει να αναφέρουμε πως τα αντιστοιχα ανά 100 κατοχές νούμερα των Golden State Warriors της σεζόν 2015-16 και του σερί των 24 νικών που εκείνοι τότε έγραψαν (πριν, παραδόξως πως, σταματήσει αυτό στο Milwaukee) ήταν στους 13,9, ενώ το αντίστοιχο των Heat της σεζόν 2012-13 κατά τη διάρκεια του δικού τους σερί 27 νικών ήταν “μόλις” στους 12,9 πόντους διαφορά ανά 100 κατοχές. 

… oh.

The Bucks are No.1 in defensive efficiency and No.1 in pace. The last team to do that was the 2015 Warriors.

(The Bucks are not the Warriors. But it’s impressive as hell. That’s really hard to do.)

— Hardwood Paroxysm (@HPbasketball) December 9, 2019

Αυτή η εξαιρετική τους πορεία έχει κάνει την απουσία του Brogdon να ξεχαστεί. Ωστόσο, θα ήθελα να τονίσω σχετικά δύο σημαντικά σημεία: ο Brogdon, ένας εξαιρετικός συμπληρωματικός παίχτης, στις τρεις σεζόν του στους Bucks αγωνίστηκε 75, 20 και 64 παιχνίδια, απουσιάζοντας και ένα σημαντικό μέρος της περσινής post season. Δεν λέω επουδενί πως ο Bledsoe είναι καλύτερη επιλογή από αυτόν, είχε όμως σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του προβλήματα τραυματισμών, ιστορικό που ίσως έπαιξε έναν ρόλο στην απόφαση των Bucks. Παράλληλα, ως αντάλλαγμα στο sign and trade του Brogdon με τους Pacers, οι Bucks πήραν το φετινό πρώτο pick της Indiana (top-14 protected) καθώς και δύο picks δεύτερου γύρου (του 2021 και του 2025). Άρα ανταλλάσσοντάς τα μες στη χρονιά μπορούν να ενισχυθούν περαιτέρω.

Προφανώς και ένα κείμενο για την πορεία των Bucks δεν μπορεί να μην έχει αναφορά και στον καλύτερο παίχτη της ομάδας (και ενδεχομένως της Λίγκας όλης). Οδηγός λοιπόν, και στην φετινή καταπληκτική τους πορεία της ομάδας του Milwaukee δεν είναι άλλος από τον μαγικό Giannis Antetokounmpo. O Giannis στα 25 του, εξελίσσει το παιχνίδι του ακόμα μία σεζόν, προσθέτοντας ψυχαναγκαστικά, με τα πρώτα σημάδια αποτελεσματικότητας, το τρίποντο στο παιχνίδι του.

Ως προς αυτό μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια του νικηφόρου σερί των Bucks o Giannis σουτάρει και ευστοχεί στα περισσότερα τρίποντα της ομάδας του, έχοντας 1,6 εύστοχα σε 5,1 προσπάθειες ανά παιχνίδι (31,9%).! 

Κάπως έτσι δεν κάνει εντύπωση που είναι και πάλι ο καλύτερος παίχτης της Λίγκας στα ως τώρα της διαδρομής:

(Αναλυτικά η φετινή σύγκριση των per 36 των δύο παιχτών εδώ)

Η ομάδα των Bucks αγωνίζεται αυτή την περίοδο με pace που μπορεί να ξεπεράσει τις 70 νίκες, και με το δέσιμό και το βάθος της, σε συνδυασμό με την και φέτος πιο εύκολη Ανατολή, κάθε τελικό ρεκόρ με λιγότερες από 65 νίκες θα αποτελέσει μεγάλη έκπληξη.

Ωστόσο, το παρόν story δεν έχει σκοπό να αποτελέσει έναν ακόμα στα ελληνικά γραμμένο άσκοπο παιάνα των Bucks ή τον Giannis. Αντίθετα, πέρα από το να καταγράψει τα εντυπωσιακά τους ως τώρα κατορθώματα και στη φετινή regular, θέλει να θέσει τον κατ’εμένα κύριο προβληματισμό. Ο coach Budenholzer για ακόμα μία χρονιά κάνει εξαιρετική διαχείριση του roster του στη regular. O Giannis κάνει in game load management, αγωνιζόμενος μόλις 31,6 λεπτά ανά παιχνίδι, έξι λεπτά λιγότερα από τον Harden ανά αγώνα, το οποίο πρακτικά σημαίνει -βάσει των λεπτών που αγωνίζονται- πως για κάθε 10 αγώνες του Giannis, ο Harden αγωνίζεται σε 12. Στα Playoffs συνεπώς θα είναι όσο φρέσκος χρειάζεται.

Το ερώτημα όμως παραμένει: θα τον χρησιμοποιήσει τότε παραπάνω ο προπονητής του; Έχοντας το ιστορικό των collapses στην post season, τόσο των περσινών Bucks, όσο και των υπό των οδηγιών του Hawks παλαιότερα, αυτό είναι εν τέλει το μοναδικό ερώτημα που έχει σημασία για τους φετινούς Bucks: Να δείξουν μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στα playoffs και να φτάσουν ως τους τελικούς, αποδεικνύοντας έμπρακτα την αγωνιστική τους ωρίμανση μετά την πρώτη σοβαρή τους παρουσία στην post season, ύστερα από 20 χρόνια, κάνοντας το βήμα παραπάνω που η ως τώρα απόδοσή τους κρίνει επιβεβλημένο.  

Καθώς όμως τα παραπάνω ερωτήματα μπορούν να περιμένουν τέσσερις μήνες, γλύκες, αγκαλίτσες και φιλάκια για τους Bucks και από εμένα.

Giannis = big fan of kiss cam. pic.twitter.com/wtUDs35DHf

— Kane Pitman (@KanePitman) December 3, 2019

Απαραίτητο Υστερόγραφο: Τους πιάσαμε και παραπάνω, να τους βάλουμε κι εδώ σε μια γωνίτσα. Ο Giannis είναι ο MVP του NBA και πρώτο φαβορί -όσο γράφονται αυτές οι γραμμές- για να ξανακερδίσει το κορυφαίο ατομικό μπασκετικό βραβείο του κόσμου και φέτος. Ωστόσο, στη γωνιά του κόσμου από την οποία γράφουμε κι εμείς, η πλειοψηφία των ντόπιων αθλητικογράφων επέλεξαν ως κορυφαίο αθλητή για το 2019 τον Στέφανο Τσιτσιπά¹. 

Παρόλα αυτά, μάλλον την παραμικρή έκπληξη δεν θα έπρεπε να νιώθω που όλοι αυτοί που παιανίζουν φουστανέλες και τσαρούχια και αναπαράγουν καθημερινά σε έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο κάθε εθνικιστική, ρατσιστική και σεξιστική αηδία -χρησιμοποιώντας τον  Antetokounmpo αποκλειστικά για αυτούς τους σκοπούς όποτε χρειάζονται- επέλεξαν έναν οποιονδήποτε -πολύ καλό στο άθλημά του- λευκό, πάνω από τον -κορυφαίο στο άθλημά του- μαύρο. Μέρος του ίδιου στάβλου στον οποίο -πρωταγωνιστικά και κυρίαρχα- αναπαράγεται και εξαπλώνεται ο ακροδεξιός λόγος είναι, αντίστοιχη είναι κι η κοπριά του λόγου, της γραφής και της ψήφου τους. Όπως έλεγε κι η σ’χωρεμένη η γιαγιά μου “μην περιμένεις από τον κώλο καλλιγραφία”.

Σημείωση

1. Είναι απόλυτα συνειδητή η διαρκής αποφυγή να τους αποκαλέσω «δημοσιογράφους». Η δημοσιογραφία έχει κώδικα δεοντολογίας και συγκεκριμένες αρχές, πράγματα άγνωστα για την πλειοψηφία των εδώ αθλητικογραφιάδων.