Ταυτόχρονα, ο Williams είναι κι ένας από τους πιο clutch παίκτες στην λίγκα. Στα 37 ματς που η διαφορά είναι λιγότερη των πέντε πόντων στα τελευταία δυο λεπτά του αγώνα, ο γκαρντ των Clippers έχει συνολικά 103 πόντους, επίδοση που τον φέρνει μαζί με τους Kawhi Leonard, Kemba Walker και Kyrie Irving στην κορυφή της σχετικής κατάταξης. Επίσης, στην αντίστοιχη λίστα με τα καλάθια με τα οποία μια ομάδα ισοφαρίζει ή περνάει μπροστά στα τελευταία δυο λεπτά, ο Williams είναι στην τρίτη θέση με 11 τέτοια σουτ, πίσω μόνο από τους Luka Doncic και Zach Lavine, που έχουν 13.
Εάν βάλουμε τα δυο αυτά στοιχεία στη ζυγαριά, βλέπουμε ότι στο τέλος των αγώνων η μπάλα περνάει από τα χέρια του. Αυτός έχει την πρωτοβουλία, όσο ας πούμε την έχει ο Kyrie στην Βοστώνη ή ο Kawhi στο Toronto. Πολύ σημαντικό για έναν παίκτη που δεν είναι all-star, αλλά ούτε καν βασικός στην ομάδα του. Την ίδια στιγμή, σε μια ομάδα που διεκδικεί την είσοδο της στα playoff και μάλιστα στην Δύση, έχει μια αξιοθαύμαστη ικανότητα να βάζει τα μεγάλα σουτ. Μια νίκη στην τεράστια μάχη για είσοδο στην οκτάδα, ειδικά εάν αυτή κριθεί στο τέλος, μετράει πολύ περισσότερο από τις αντίστοιχες του Doncic ή του Lavine για ομάδες που βρίσκονται πολύ μακριά από την πρόκριση.
Τον Νοέμβριο είχαμε μιλήσει για τους Clippers, λέγοντας ότι η απειρία τους κι η έλλειψη παικτών με ηγετικό χαρακτήρα μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια τους να συνεχίσουν το πολύ καλό τους ξεκίνημα. Πράγματι, η ομάδα δεν έμεινε στην κορυφή της Δύσης, ενώ αντάλλαξε και τον νο.1 σταρ της, Tobias Harris για μελλοντικά picks και μερικούς ρολίστες. Ενώ λοιπόν όλα έδειχναν πως η χρονιά θα τερμάτιζε νωρίτερα του κανονικού, τα ξημερώματα της 27 Μαρτίου οι Clippers εξασφάλισαν την πρόκριση τους στα playoffs του ΝΒΑ.
Από την ημέρα της ανταλλαγής, ο Lou Williams σε πολύ αναβαθμισμένο ρόλο έχει γίνει ένα από τα καλύτερα γκαρντ του ΝΒΑ. Στο διάστημα αυτό έχει περίπου 23 πόντους και 6 ασιστ ανά αγώνα. Βρίσκεται στις καλύτερες πεντάδες της ομάδας τόσο στην επίθεση, όσο και στην άμυνα, ενώ όσο είναι στο παρκέ, οι Clippers σκοράρουν πάνω από 8 πόντους ανά 100 κατοχές παραπάνω από τον αντίπαλο. Με λίγα λόγια, οι αδυναμίες της ομάδας του παύουν όταν εκείνος έχει θέση μέσα στο γήπεδο.
Με βάση αυτά τα επιτεύγματα, έρχεται η βασική ερώτηση. Αφού ο Williams είναι τόσο καλός, αφού είναι ο ηγέτης της ομάδας και παίζει στο τέλος του κάθε αγώνα, αξίζει να ξεκινάει από τον πάγκο απλά για να κατακτήσει ένα βραβείο; Σε αυτό έχει απάντηση ο προπονητής της ομάδας, Doc Rivers.
Από τη στιγμή που ο Williams βρίσκεται στο παρκέ, οι παίκτες γύρω του είναι συμπληρωματικοί προς αυτόν. Τα σχήματα που μπορούν να βρεθούν μέσα είναι πολλαπλά και ποικίλα. Οι Clippers έχουν τη δυνατότητα να γεμίσουν το παρκέ με πολύ μεγάλα κορμιά και την ίδια στιγμή να έχουν πεντάδες με τέσσερις σουτέρ, με τρία γκαρντ ή με δυο σέντερ. Ποικιλομορφία σαν αυτή έχουν ελάχιστες ομάδες στο ΝΒΑ, ειδικά στην εποχή των τεράστιων συμβολαίων και της μάζωξης πολλών αστέρων σε μία ομάδα. Η φυγή του Harris, που έπαιζε σχεδόν 35 λεπτά στο ματς, άνοιξε κι άλλο το ήδη διευρυμένο rotation μιας ομάδας όπου όλοι παίζουν, όλοι σουτάρουν, όλοι πασάρουν κι όλοι περνάνε καλά. Το βραβείο θα έρθει, όχι γιατί ο Lou είναι απλά εξαιρετικός στον ρόλο του, αλλά γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να έρχεται από τον πάγκο ως ο απόλυτος σταρ της ομάδας κι οι συμπαίκτες του να βασίζονται πάνω σε αυτόν.
Δίνοντας τη θέση του ηγέτη στον Lou Williams, o Doc Rivers έχει δώσει στην ομάδα του μια νέα πνοή, συνεχίζοντας στην κατεύθυνση που είχε δώσει από την αρχή της χρονιάς. Σαν τον νο.1 παίκτη τους, οι Clippers είναι μια ομάδα διαφορετική από το υπόλοιπο ΝΒΑ. Βασισμένος στον ρόλο του έκτου παίκτη σε όλη του την καριέρα, ο Williams βρήκε για πρώτη φορά μια ομάδα στην οποία ο έκτος παίκτης είναι ο πιο σημαντικός.
