1. Το 56% (14/25) της Μπασκόνια στα τρίποντα ήρθε ως αποτέλεσμα της δραστηριότητας μιας τριάδας παικτών στον κάθετο άξονα. Ο Μπομπουά και οι δύο ψηλοί, Φόιγκτμαν και Πουαριέ, ήταν αληθινά εξαιρετικοί, βάζοντας ένα σωρό ερωτήματα στην πικ εν ρολ άμυνα της Φενέρ, η οποία για 2,5 δεκάλεπτα έδειξε πολύ κακή εικόνα στις περιστροφές. Οι 24 πόντοι των σέντερ ειδικά, ήταν ένα σημαντικό επίτευγμα, δεδομένης της δύναμης της φροντ λάιν της Φενέρ. Οι Τούρκοι φυσικά ανέκαμψαν, μέχρι να εμφανιστεί ο απόλυτος X factor της αναμέτρησης στο τέταρτο δεκάλεπτο (βλ. παρακάτω).
2. Ο καταπληκτικός Τζέι Σι Κάρολ δεν έχασε ούτε ένα σουτ για τους 17 πόντους που πέτυχε σε 16 μόλις λεπτά και πρακτικά έκρινε την αναμέτρηση στη Μαδρίτη. Η πλάκα είναι πως ο Πασκουάλ ήταν απόλυτα υποψιασμένος, στέλνοντας στις κρίσιμες στιγμές επάνω του τον Καλάθη. Τζίφος. Ειλικρινα, υπάρχουν φάσεις που απλώς δεν μπορείς να κάνεις κάτι για την κατάληξη τους, ο άλλος θα ευστοχήσει. Το έπαθε ο Ολυμπιακός στον τελικό του 2015, το έζησε ο Παναθηναϊκός χθες.
Εlevator screens το πρώτο, μία απλή κίνηση το δεύτερο. Τι να γίνει αν μπαίνουν; Οι παίκτες του Πασκουάλ ελέγχονται περισσότερο για δυο φάσεις στις οποίες του έδωσαν τον δεξί διάδρομο, όχι για αυτές.
3. O Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι για μία ακόμη φορά το πρόσωπο των ημερών, με ορισμένες από τις επιλογές του να βρίσκονται στο στόχαστρο της κριτικής. Γιατί άραγε ο Μπράιαν Ρόμπερτς εξαφανίστηκε από το γήπεδο στο τρίτο δεκάλεπτο; Γιατί ο Ολυμπιακός παρουσίασε πάλι προβλέψιμη επίθεση και γιατί πήρε λεπτά ο ανέτοιμος Μιλουτίνοφ και ο Μπόμπι Μπράουν; Στη χθεσινή συνέντευξη τύπου ο κόουτς του Ολυμπιακού ουσιαστικά πέταξε από πάνω του την ευθύνη χρησιμοποιησης των τραυματιών, ενθυμούμενος πως σε προηγούμενη περίπτωση οι παίκτες αποθεώθηκαν για την αυταπάρνηση τους και ο ίδιος δεν αντιμετώπισε κριτική. Ολα αυτά δεν έχουν καμία σημασία. Σημασία έχει πως αν απόψε η εικόνα των ερυθρόλευκων αλλάξει, το πιθανότερο είναι ο κύριος υπεύθυνος να είναι ο ίδιος. Αν όχι, θα χρειαστεί ψυχραιμία για να αποφευχθεί η ανθρωποφαγία.
4. Ο Αντονι Γκιλ ήταν για ένα ακόμη βράδυ εξαιρετικός. 22 πόντοι, 8/9 σουτ (2 τριπ) και 7 ριμπάουντ ο τελικός απολογισμός του, μαζί με κρίσιμα καλάθια σε ένα καλό σερί της Χίμκι στην τέταρτη περίοδο. Ο Γκιλ έχει στην σειρά 20 πόντους ανά παιχνίδι με 80% (αν είναι δυνατόν) στα σουτ εντός πεδιάς. Σοβαρά τώρα, είναι μάλλον ο καλύτερος πάουερ φόργουορντ της διοργάνωσης εδώ και τρεις μήνες και η αιτία που η Χίμκι έχει καταστεί ανταγωνιστική στην σειρά. Πάντως, έχει ενδιαφέρον πως προχθές η ομάδα του Μπαρτζώκα δεν σούταρε τρίποντα - βροχή, αλλά χτύπησε κάμποσο μέσα στην ρακέτα και κατέβασε τον ρυθμό. Κέρδισε.
5. Για μία ακόμη φορά, ο Μπράντον Ντέιβις κέρδισε κατά κράτος τις μάχες της ρακέτας από τον Τζαμέλ Μακλίν, που προφανώς γράφτηκε στον δοξασμένο ΕΛΔΟ, αλλά και τους υπόλοιπους αποκαμωμένους ψηλούς του Ολυμπιακού. 18 ανενόχλητοι πόντοι με 6/7 σουτ και τα ίδια νούμερα στις βολές. Αυτή , φανταστείτε, ήταν η λιγότερο παραγωγική του βραδιά στην σειρά. Μαζί με τους 7 πόντους του Καβαλιάουσκας, τους 13 του Γιανκούνας και τους 5 του Ουάιτ , η φροντ λάιν των Λιθουανών έφτασε τους 43, με ποσοστά που ζαλίζουν. Εξού και η προφανής ...
Τακτική
Η κάμερα δεν το έδειξε, αλλά όταν ο Μιλουτίνοφ μπήκε στον αγωνιστικό χώρο κάπου στο τέλος της τρίτης περιόδου, στον πάγκο ο Σάρας άναψε καπνογόνο. Εδωσε αμεση εντολή να χτυπηθούν τα πόδια του ανέτοιμου σέντερ και τσάκα τσάκα καθάρισε ένα παιχνίδι που ενδεχομένως να είχε πάρει κάπως δυσκολότερα. Ο Σπανούλης έκανε το παν για να φέρει τον Ολυμπιακό σε απόσταση 6 πόντων, αλλά εκεί ήρθαν 9 συνεχόμενοι του Γιανκούνας (οι 5 στον Μιλού) για να αποκαταστήσουν την τάξη. Ηταν πολύ εύστοχη η στόχευση του Λιθουανού προπονητή σε εκείνο το σημείο, στο οποίο μετέφερε τον πιο έμπειρο παίκτη του στην θέση του σέντερ.
Χ factor
H Φενέρ είχε επιστρέψει στον πόντο (67-66) στις αρχές του τέταρτου δεκαλέπτου, όταν ξαφνικά ο Γιάνις Τίμα πήρε φωτιά και σημείωσε μέσα σε τρεις επιθέσεις όλους τους πόντους του στο παιχνίδι. Ενα λει απ επάνω στον Βέσελι και δύο μαρκαρισμένα εύστοχα τρίποντα έδωσαν στην Μπασκόνια αέρα 9 πόντων, οι οποίοι στην συνέχεια αυξήθηκαν από τους υπόλοιπους σε 16. Είναι ωραίες μπασκετικές στιγμές αυτές, καθώς φτιάχνουν ιστορίες γύρω από τους παίκτες και όχι γύρω από τακτικές και συστήματα. Ιδού ο Γιάνις Τίμα.
O Παναθηναϊκός
Υπάρχει μια αισιοδοξία πως ο Παναθηναϊκός μπορεί να σπάσει την έδρα της Ρεάλ. Είναι βάσιμη, σαφώς, μετά την χθεσινή εμφάνιση, εντούτοις αυτή περιείχε σημάδια εξίσου ανησυχητικά με τα αισιόδοξα. Αναλογιστείτε απλώς πως η Ρεάλ - πέραν του Κάρολ - δεν είχε άλλον εμφανή διακριθέντα. Επίσης, καλό είναι να επισημάνει κανείς πως η ανατροπή του - 13 ήρθε με προσωπικό σόου του Καλάθη και με τρόπο ασυνήθιστο. Δυο τρίποντα του Νικ και ένα ηρωικό καλάθι και φάουλ δεν συνιστούν επιθετικό πλάνο. Οι Μαδριλένοι δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να ξαναέρθουν αντιμέτωποι με τέτοιου είδους καταστάσεις, κι ας χάσουν. Θα δίνουν το σουτ στον Καλάθη και την mid range επιλογή στον Γκιστ μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Το τριφύλλι χρειάζεται επειγόντως σκορ από το πλάι , ώστε να ανοίξει το γήπεδο πιο ορθολογικά, και μέχρι στιγμής οι Ρίβερς και Λοτζέσκι είναι τελείως εκτός τόπου και χρόνου. Στην αντίπερα όχθη, υπάρχει ο Κάρολ.
Γενικά, μοιάζει δύσκολο για τον Παναθηναϊκό να σταματήσει την Ρεάλ από το να βάλει 80 πόντους. Ο Πασκουάλ το έχει καταλάβει, για αυτό και τα λεπτά του Θανάση μειώθηκαν δραματικά. Ετσι κι αλλιώς ο Λάσο έχει πάρει την μπάλα από τον Ντόντσιτς, άρα λόγος για να τον παίζουν οι πράσινοι λυσσασμένη άμυνα δεν υφίσταται. Ακόμη, τα λίγα πικ εν ρολ των Μαδριλένων καθιστούν τον Αντετοκούνμπο αχρείαστο και βλαπτικό για την επίθεση, η οποία πολύ δύσκολα θα βρει συνθήκες ανοιχτού γηπέδου. Συνεπώς, και καθώς ο Γιουλ θα βελτιώνεται, η πρόκληση βρίσκεται στην ανταπόδοση των πόντων. Το θετικό πάντως είναι πως στον βαθμό που είναι απραίτητη, η άμυνα πήγε σαφώς καλύτερα από ο,τι στο ΟΑΚΑ, με τα πολλά νταμπλ τιμ στο χαμηλό ποστ να μετριάζονται και τα βυθίσματα της βοήθειας να είναι επίσης λιγότερα.
Το αβαταρ
Για τον Ολυμπιακό τα είπαμε στο χθεσινό σημείωμα. Η αμυνα του στο ποστ μπάζει από παντού και ετσι η επίθεση δεν βρίσκει τις ευκαιρίες που θέλει. Συνεπώς, μένουμε σε παίχτη και συγκεκριμένα στον Τζέιμς Νάναλι, ο οποίος πέρασε και δεν ακούμπησε στη Βασκονία. Ο Νάναλι είναι φυσικά εξαιρετικός φέτος, όμως χθες αγωνίστηκε για μόλις 8 λεπτά και είχε 1/4 σουτ. Σίγουρα περίμενε πολλά περισσότερα από εκείνον ο Ομπράντοβιτς, από το να τρώει τάπες μέχρι και από τον ... Μπομπουά. Ναι, συνέβη και αυτό σε ένα post up. To τρομερό είναι οτι ο κοντούλης Γάλλος έχει μία τάπα σε κάθε παιχνίδι των πλέι οφ, σύνολο τρεις. Μωρέ μπράβο!
