H πρώτη πεντάδα
1. Τα "πράσινα" point guards. Μπορεί το hot topic μετά το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τη Μπάμπεργκ να ήταν ο Λούκας Λεκαβίτσιους, ωστόσο δε μπορούμε να παραβλέψουμε ότι ο Νικ Καλάθης έκανε μία καταπληκτική εμφάνιση και το κυριότερο, παντελώς αβίαστα. Γι' αυτό ακριβώς το τελευταίο, είναι που ιντριγκάρει ο "Λέκα", για τη δυνατότητα δηλαδή που δίνει στον Καλάθη και στην ομάδα να διατηρεί τον ρυθμό της όταν ο "για μένα εγώ είμαι ο αρχηγός" βρίσκεται εκτός παρκέ. Ας ρίξουμε μια ματιά στα πεπραγμένα των δύο πιτζί του Παναθηναϊκού, συνδυαστικά: 9/12 διπ, 4/5 τρ, 3/5β, 4ρ, 9 ασ, 2κλ, 2λ και 35 PIR. Τα παραπάνω μπορούν να οδηγήσουν σε δύο ασφαλή συμπεράσματα. Πρώτον, ότι ο Παναθηναϊκός βρήκε ακριβώς αυτό που έψαχνε ως συμπλήρωμα του Νικ και δεύτερον, ότι Καλάθης + Λεκαβίτσιους = Ντόνσιτς.
2. Ο βετεράνος γκαρντ του Ερυθρού Αστέρα ήταν τόσο καλός χθες, που πρέπει κάπως να στριμωχθεί στην πεντάδα. Οι Σέρβοι βρίσκονταν μπροστά στο σκορ καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα και χρειάστηκε να φτάσουμε στο 37:06 για να περάσει για πρώτη φορά μπροστά η Μπαρτσελόνα. Μπροστά στο φάσμα μιας επώδυνης ήττας, ο Αμερικανός, συνεπικουρούμενος από τον Μπιέλιτσα,, πήρε το όπλο του και προσέφερε μια νίκη τεράστιας σημασίας στην ομάδα του, τελειώνοντας το ματς με 22 πόντους (2/2 βολ., 7/11 δίπ., 2/5 τρίπ.), 7 ασίστ, 3 ριμπάουντ και κανένα λάθος σε 28:55. Ο καλός Ρότσεστι κρίνεται υπέρ-απαραίτητος για τον φετινό Αστέρα, που φιλοδοξεί να σηκώσει την "κούπα" μέσα στο σπίτι του. Ή και όχι.
3. Συγγνώμη, αλλά με τέτοιο ποσοστό στα τρίποντα, λιθουανική ομάδα δε @#$%& ποτέ. Μπορεί να μην της φαίνεται, αλλά στα δικά μου μάτια η ήττα της Ζαλγκίρις από την Χίμκι, ήταν μια ήττα που έτσουξε. Οι Λιθουανοί δεν θα έχουν ούτε φέτος πάρα πολλές ευκαιρίες για νίκες εκτός έδρας και χθες πέταξαν μια "χρυσή" ευκαιρία, με τον Σβεντ να εκτοξεύει τούβλα και την Χίμκι, συνολικά, να δείχνει ευάλωτη. Το αντίστοιχο περσινό ποσοστό των Λιθουανών ήταν 38,9%, το έκτο καλύτερο στη regular season και αν το πλησίαζαν χθες, θα έφευγαν από τη Μόσχα με ένα σπουδαίο W.
4. Γιανκούνας/Σίνγκλετον. Ο πρώτος έπαιξε καλύτερα αλλά έχασε, ο δεύτερος ξύπνησε στο δεύτερο ημίχρονο και βοήθησε καταλυτικά την ομάδα του να κερδίσει. Εγώ παραθέτω τα στατς τους, εσείς διαλέγετε ποιον προτιμάται ανάλογα με τα γούστα σας, καθότι εμείς αγαπάμε τη συνδιαμόρφωση: 24π με 5/10διπ, 14/14β(!), 8ρ, 3ασ, 1κλ, 3λ ο Παούλιους και 15π 2/5 διπ 2/4 τρ, 5/6β, 10ρ, 2ασ, 2κλ, 1λ σε 27:19 ο Κρις. Προσωπικά εδώ θα πάρω τον Γιανκούνας, λόγω σταθερότητας και διότι είναι ένα ζωντανό τοτέμ. Το ξεκίνημα του στην διοργάνωση είναι μέχρι στιγμής ονειρεμένο, σε ατομικό επίπεδο πάντα.
5. Μπορεί ο Τόμας Ρόμπινσον να διέσωσε με άλλη μια τρομερή εμφάνιση το ναυάγιο που παραλίγο να προκαλέσει ο Σβεντ, ωστόσο θα επιλέξω τον Βλάντιμιρ Στίματς και αυτό γιατί ο Ρόμπινσον έχει εμφανώς πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες ως παίκτης. Ο Σέρβος σέντερ ήταν καταπληκτικός απέναντι στη Βαλένθια και πάλεψε το παιχνίδι σχεδόν μόνος του. Όταν ένα σέντερ τελειώνει το ματς με 10/14 δίποντα, δε μπορεί να λείπει από την πεντάδα της αγωνιστικής. Στα υπόλοιπα, προσθέστε 6ρ, 4ασ και 1 λαθάκι. Από τους πιο "τίμιους" παίκτες της διοργάνωσης από άποψη δυνατοτήτων/απόδοσης.
MVP: Έρικ Γκριν
Δε θα σας κρύψω ότι δεν πιστεύω πως ο "Δε Γκάνερ" θα σταθεροποιήσει την απόδοσή του σε τέτοια, διαστημικά επίπεδα. Θες λίγο ότι θα "φάει" πολύ σκάουτινγκ στο άμεσο μέλλον (μη συγκρίσιμος ο περσινός του ρόλος στον Ολυμπιακό), θες ότι δεν θεωρώ ότι έχει την πάστα του σούπερ σταρ για τέτοιο επίπεδο, πάντως δεν πιστεύω ότι ο συμπαθής Έρικ είναι πράγματι αυτό που δείχνει τις πρώτες δύο αγωνιστικές, δηλαδή ένας τοπ σκόρερ επιπέδου Ευρωλίγκα. Μέχρι στιγμής πάντως παίρνει την εκδίκησή του από κάτι τύπους σαν εμένα. Χθες είχε 24π με 5/7 διπ, 3/5τρ, 5/6β, 5ρ, 2ασ, 2κλ. Για να είμαστε δίκαιοι ωστόσο, θα τον κατατάξουμε στο τοπ 3 των stop&pop guards της διοργάνωσης. Ματσάρα και ο καταπληκτικός Κώστας Σλούκας, που επιτέλους δείχνει να εξελίσσεται σε ηγετικό στοιχείο για τη Φενέρ.
To avatar: Αλεξέι Σβεντ
Δεν ξέρω αν θα υπάρξει άλλη φορά που η Χίμκι θα κερδίσει με τέτοιον Σβεντ, πράγμα που θα πρέπει να κάνει τον αγαπημένο σας κόουτς Μπι ιδιαιτέρως ικανοποιημένο για τη χθεσινή νίκη της ομάδας του. O σούπερ σταρ των Ρώσων είχε μία πολύ χαμηλή πτήση, τόσο χαμηλή που ΠΑΡ'ολίγον (ελπίζω να πιάνετε τον τονισμό) να προκαλέσει τη βίαιη πρόσκρουση της ομάδας του σε έναν λιθουανικό λόφο. Δεν είναι δα και κάνα "βουνό" η συμπαθέστατη Ζαλγκίρις. Ο Αλέξης έκλεισε το ματς με 3/12 διπ, 2/9τρ, 4/6β, 1ρ, 1ασ και 4 λάθη. Στα πλαίσια της συνδιαμόρφωσης για την οποία μιλήσαμε παραπάνω, δε θα παρεξηγηθούμε αν κάποιος φίλος του Ολυμπιακού επιλέξει για την τιμητική θέση του avatar της αγωνιστικής, τον Ματ Λοτζέσκι.
Η "ψυχούλα"
Ως "ψυχούλα" ορίζω τον καλοπροαίρετο, ευγενικό άνθρωπο Όγκνιεν Κούζμιτς, στον οποίο συνέβη μια τρομερή αναποδιά, την οποία αναμφίβολα δεν άξιζε με βάση το attitude του προς τη ζωή και το μπάσκετμπολ. Ο Κούζμιτς είχε την ευκαιρία της καριέρας του φέτος, έδειχνε να την αρπάζει από τα μαλλιά και να εξελίσσεται σε σημαντικό γρανάζι μιας εξ ορισμού ομάδας-φαβορί. Η εικόνα της εξόδου του από το γήπεδο κλαίγοντας, είναι σίγουρα αυτό που θέλουμε να ξεχάσουμε από αυτή την αγωνιστική. Πραγματικά κρίμα. Περιμένουμε να δούμε το μέγεθος της ζημιάς και στον ώμο του Ράντολφ, για να εκτιμήσουμε το μέγεθος της γκαντεμιάς της Ρεάλ Μαδρίτης. Το μόνο "καλό" της υπόθεσης είναι ότι θα σταματήσουμε ενδεχομένως να ακούμε την γκρίνια των ολυμπιακών και τη συνεχόμενη διεκδίκηση εκ μέρους τους του βραβείου του "αρχι-γκαντέμη" των τραυματισμών.
Ο χαμένος της αγωνιστικής:
Μα φυσικά η ΤΣΣΚΑ. Κακό πρόσωπό δείχνουν οι Ρώσοι στην αρχή της σεζόν, ψάχνοντας ακόμα να βρουν τον τρόπο να αναπληρώσουν τα κενά που προέκυψαν το καλοκαίρι. Ο Γιώργος αναστατώνεται στην ιδέα της φετινής αστοχίας της ομάδας πίσω από τα 6.75 και θεωρεί ότι οι προσθήκες που έγιναν, θα την αφήσουν αποδυναμωμένη στον συγκεκριμένο τομέα σε σχέση με πέρσι, κυρίως λόγω Βέστερμαν. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε χρόνο, καθώς υπάρχει στην εξίσωση και ένας Σέρχι Ροντρίγκεθ, του οποίου είμαι βέβαιος ότι σύντομα θα δούμε το πραγματικό πρόσωπο. Γενικά, το παιχνίδι στην Μαδρίτη ήταν το πιο αναμενόμενο μέχρι στιγμής στην διοργάνωση, αλλά τελικά αποδείχτηκε ψιλοσούπα. Οι δυο ανέτοιμοι αντίπαλοι επιδόθηκαν σε ρεσιτάλ κακών επιλογών, με την μπαλά να πηγαίνει πολλές φορές άσκοπα πάνω κατω και τους τραυματισμούς να αποδιοργανώνουν κάπως το ρου της αναμέτρησης. Δεν πειράζει, όλα καλά.
Και δυο λόγια για τον Ολυμπιακό:
Περάσαμε το ματς λίγο στα ψηλά, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί δεν πρόκειται για παιχνίδι για το οποίο μπορούν να ειπωθούν και πολλά. Ο Ολυμπιακός μπήκε στον αγώνα πολύ δυνατά, είχε καλό ρυθμό, καλές επιθετικές επιλογές και ξεκινώντας με ένα επιμέρους 21-6 έδειχνε να μετατρέπει το παιχνίδι σε τυπική διαδικασία. Αυτό το μπασκετικό "αγκάθι" όμως που λέγεται Μάλαγα, κατάφερνε να βρίσκει τρόπους να παραμένει στο παιχνίδι. Με "ήρωα" τον Μούσλι και σημαντικές βοήθειες από τον Όγκουστιν, οι Ισπανοί κατάφεραν να ξαναμπούν στο ματς ήδη από το δεύτερο δεκάλεπτο και να κλεισουν μόλις στο -4 το ημίχρονο (37-33), με ένα επιμέρους 2-11 προς το τέλος του. Στο δεύτερο ημίχρονο η άμυνα στο ποστ σκλήρυνε και ο Ολυμπιακός κατάφερε να ξαναχτίσει μια διαφορά ασφαλείας, η οποία τέθηκε ξανά εν αμφιβόλω από ένα σερί 8-0 στο τέταρτο δεκάλεπτο. Στην τελική ευθεία του αγώνα η Μάλαγα εφάρμοσε μία ασφυκτική πίεση στα 4/4 του παρκέ, αναγκάζοντας σε αρκετά λάθη και "χαλασμένες" επιθέσεις τους Πειραιώτες, οι οποίοι ωστόσο ήταν ασυνήθιστα εύστοχοι στις βολές και έφτασαν στην νίκη. Οι "ερυθρόλευκοι" κρατάνε την επάνοδο του Παπαπέτρου σε ανταγωνιστικά στάνταρ, την καλή εμφάνιση του Τόμπσον ξανά από την θέση 2, τα καλά στοιχεία του Ρόμπερτς, κυρίως μέχρι το τέταρτο δεκάλεπτο και φυσικά τη νίκη, ενώ οφείλουν να "πετάξουν" τα αρκετά νεκρά διαστήματα, τα λάθη στο τελευταίο δεκάλεπτο και την ορισμένες στιγμές κακή άμυνα στο ποστ και στο πικ εν ρολ.
