Η πρώτη πεντάδα
1. Για μία ακόμη φορά ο Μπραντ Ουαναμέικερ εξελίχθηκε σε μορφή στην επίθεση της Νταρουσάφακα, και ας είχε άξιο συμπαραστάτη τον Ουίλ Κλάιμπερν. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι είναι τόσο πολύτιμος για αυτό το σύνολο όσο ήταν κάποτε για τον Ολυμπιακό ο Σπανούλης. Τα πάντα περνάνε από τα δικά του χέρια, ειδικά στα κρίσιμα σημεία, εκεί όπου έχει εσχάτως βελτιωθεί. Αυτή την φορά έβγαλε stat line με 30 - 6 - 6 διαλύοντας όποιον και αν έβαλε ο Τρινκιέρι επάνω του, και κυρίως σπάζοντας το μπλόκο των ψηλών στην ρακέτα με τα drive του.
2. Σλούκας και γρήγορα. Η Φενέρμπαχτσε έχει γίνει έρμαιο στα χέρια του Μπόμπι Ντίξον, ο οποίος αδυνατεί να ενροχηστρώσει με οποιοδήποτε τρόπο μία λειτουργική επίθεση. Ο Ντίξον μπορεί βέβαια να γυρίσει ένα ματς μόνος του, όμως το σετ παιχνίδι των Τούρκων υποφέρει από την αλλοπρόσαλη παρουσία του, η οποία δεν έχει π.χ. καμμία σχέση με εκείνη του Μάικ Τζέιμς στον ΠΑΟ. Ο τελευταίος, με όλη του την ορμή και την απερισκεψία, είναι σαφώς περισσότερο προβλέψιμος και συνεπής στα όσα κάνει. Επιπλέον, παίζει λιγότερο από 33 λεπτά, όσα αγωνίστηκε ο Ντίξον στην Μαδρίτη. Πραγματικά υπήρχαν στιγμές που δεν καταλάβαινες τι έκανε.
3. Μιας και μιλάμε για ακατανόητα πράγματα, ένα από αυτά είναι η μόνιμη απόφαση του Αντρέα Τρινκιέρι να δίνει την μπάλα στον Ντάριους Μίλερ στις κρίσιμες επιθέσεις. Ο καλύτερος προπονητής του κόσμου έχει κάνει λάθος σε αυτό το κομμάτι. Ο Μίλερ είναι καλός παίκτης και γίνεται όλο και πληρέστερος, όμως έχει φέτος δώσει πολλά κλειστά παιχνίδια στον αντίπαλο σχεδόν μόνος του. Πρόκειται για κατόρθωμα. Αυτή την φορά "γύρισε" το + 5 της Μπάμπεργκ μέσα σε ένα λεπτό, και το παιχνίδι οδηγήθηκε σε παράταση. Οι δύο τελευταίες κατοχές της κανονικής διάρκειας ήταν αποκλειστικά δικό του αποτυχημένο έργο.
4. Τζέιμς Γκιστ. Χωρίς να γράψει τρομερά νούμερα (κάθε άλλο) ο Γκιστ πιστοποιησε πως είναι ο Χ Factor του ΠΑΟ. Δεν έπαιξε πολύ πικ εν ρολ, απλώς η παρουσία του έφτανε για να φοβίσει τους γκαρντ της Ρεάλ και να εμπνέυσει τους γύρω του. Μπαίνει στην πεντάδα μας μόνο για το πόσο έχει βλετιώσει τους πράσινους από την μέρα που γύρισε και για κανέναν άλλο λόγο. Αλλιώς, if you ask me, ο Καλάθης ήταν το πρόσωπο του αγώνα. 2/2 εύστοχες βολές που τιμώρησαν την τακτική Ιτούδη για σημάδεμα, και μία άμυνα που οδήγησε τον Ντε Κολό σε λάθος. Φτάνουν και περισσεύουν.
5. Ο Αστέρας δεν ξεκίνησε καθόλου καλά απέναντι στην Ούνιξ, όχι βέβαια οτι το αποτέλεσμα είχε και τόση σημασία. Για να καταφέρει να βγει νικητής την επόμενη εβδομάδα στην Πόλη , θα χρειαστεί ο Μίλκο Μπιέλιτσα να ξαναβγάλει από την τσέπη του μία μεφάνιση σαν την προχθεσινή, η οποία ήταν καθοριστική στο να αλλάξει η ροή του αγώνα στο Βελιγράδι. Ο Μπλατ θα παίζει με χαμηλά σχήματα, είναι βέβαιο, και έτσι ο έμπειρος φόργουορντ/σέντερ θα έρθει στην πρώτη γραμμή, αν η παρουσία του Κούζμιτς κριθεί λιγότερο αποραίτητη. 19 πόντοι σε λιγότερο απλο 19 λεπτά συμμετοχής και 4 ριμπάουντ.
Το ματς της αγωνιστικής.
Δυο παιχνίδια στα οποία ο νικητής είχε το μεγαλύτερο κίνητρο σε σχέση με τον ηττημένο κρίθηκαν στην παράταση. ΠΑΟ και Νταρουσάφακα έβγαλαν μεγάλες άμυνες στο τέλος των αγώνων τους , αποκτώντας το δικαίωμα να τους κερδίσουν τελικά στην έξτρα περίοδο. Τα όσα έγιναν στην Βαμβέργη κερδίζουν τελικά τον τίτλο του γεγονότος της αγωνιστικής, καθώς το αποτέλεσμα έκρινε αποκλεισμό, όχι απλώς πλεονέκτημα. Η μονομαχία θύμισε Ελ Πάσο (βασικά όχι) με τις δύο ομάδες να ανταλλάσσουν ασταμάτητα καλάθια προς το τέλος της κανονικής διάρκειας, και τους Τούρκους να δείχνουν αξιοσημειωτες αντοχές , σε στιγμές που φαίνονταν χαμένοι.
Πολύ ενδιαφέρον είχε και η μονομαχία των προπονητών, καθώς ο ένας (Μπλατ) επέλεξε να αγωνιστεί για μεγάλο διάστημα με σέντερ τον Μόερμαν, με τον Τρινκιέρι να επιλέγει να αντιμετωπίσει το smallball με το ακριβώς αντίθετο ψηλό σχήμα, με Μέλι και Τάις. Φαινόταν ότι θα δικαιωθεί, αλλά προδόθηκε από την ακατανόητη εμμονή στον Ντάριους Μίλερ ως οργανωτη των κρίσιμων επιθέσεων.
Η φάση
https://www.youtube.com/watch?v=udutK1A4ZH8
To τριπλό μπλοκ του Ντάνιελ Τάις στον Αντε Ζίζιτς μας υπενθύμισε ότι ο Γερμανός είναι πλέον ένας πλήρης σέντερ Ευρωλίγκα, ο οποίος σαφώς και μπορεί να διαδραματίσει σοβαρό ρόλο σε οποιαδήποτε ομάδα από το ψηλό ραφι. Π.χ. στον Ολυμπιακό θα ταίριαζε γάντι, λέω εγώ τωρα. Σουτάρει καλά από απόσταση, παίζει φανταστικά switch, και είναι πολύ δυναμικός ψηλά. Ενας αληθινά καλός παίκτης.
Το avatar
Σε 30 λεπτά συμμετοχής στην Μαδρίτη, ο Εκπε Ούντο σκόραρε μόλις 8 πόντους με 3/8 σουτ και 1/4 βολές. Ο Ουντο είχε πέρυσι αναδειχθεί σε δήμιο των Μαδριλένων στα πλέι οφ, αλλά φέτος πέρασε και δεν ακούμπησε, συντελώντας και αυτός με την σειρά του στο γκρέμισμα της Φενέρ στην έβδομη θέση. Βέβαια φέτος στην Ρεάλ υπάρχει ο Οθέλο Χάντερ και φυσικά ο Αντονι Ράντολφ.
O Σπανούλης
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος προσπαθεί να σπρώξει τον καλύτερο παίκτη του προς την ανάκαμψη, και το κάνει αυτό δίνοντας του χρόνο και πρωτοβουλίες. Ο Ολυμπιακός δοκιμάζει να παίξει όπως έπαιζε, δίνοντας χρόνο και στους υπόλοιπους. Δεν εισάγει νεωτερισμούς. Εχει δεδομένα προβλήματα στο σουτ , καθώς το παιχνίδι πεντε εναντίον πεντε δεν παραγει καλές συνθήκες. Φαίνεται πως ο προπονητής πιστεύει οτι το κλειδί για την λειτουργία στο μισό γήπεδο το κρατάει ο αρχηγός και πως αν η δική του απόδοση ανέβει, τότε αυτομάτως η ομάδα θα γίνει αποτελεσματικότερη. Μπορεί να είναι και έτσι, μπορεί και όχι. Η ουσία πως στα πλέι οφ δεν θα κριθεί η στελέχωση του Ολυμπιακού , ούτε η προσθήκη του Ουότερς. Θα κριθεί το αν η αγωνιστική προσέγγιση την οποία θα επιλέξουν οι ερυθρόλευκοι είναι και η σωστή.
Και κάτι ακόμα
Την πρώτη αγωνιστική, ο Ερυθρός Αστέρας υποδέχθηκε την Νταρουσάφακα και την είχε στα σχοινιά. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο η προσπάθεια των παικτών του Ράντονιτς σαν να σταμάτησε και η ρακέτα τους θύμιζε αεροδιάδρομο, στον οποίο έκανε απανωτές πτήσεις ο Ουίλ Κλάιμπερν. Η ήττα των Σερβων ήταν κανονική αυτοκτονία, η οποία πλέον τους φέρνει να παίζουν μόνο για την νίκη την τελευταια αγωνιστική στην Πόλη. Ο Μπλατ ίσως μπει αναπάντεχα στην οκτάδα, και η πλάκα είναι ότι μπορεί να το χρωστάει σε ένα αποτέλεσμα του Οκτωβρίου.
