Σάββατο, 04 Μαρτίου 2023 09:40

Το μακρινό ριμπάουντ, Day 26: Η εκδοχή που θα επικρατήσει

Από :

Επιστρέφουμε στα γραπτά μετά από κάποιες μέρες με αμηχανία. Επιτρέψτε παρακαλούμε μία εισαγωγή διαφορετική.

Όταν συμβαίνει ένα τραγικό, όσο και σπάνιο γεγονός, δίνεται άμεσα μία μάχη στο πεδίο της ερμηνείας του. Οι κατέχοντες τα μέσα και οι περισσότερο ορατοί/ες στον δημόσιο λόγο (ΜΜΕ, πολιτικοί κλπ) έχουν το πλεονέκτημα της έκφρασης σε ευρύ πεδίο και ταυτόχρονα διακατέχονται από την αγωνία οριοθέτησης της ατζέντας, γύρω από την οποία θα παρθούν πολιτικές αποφάσεις και θα λάβουν χώρα πολιτικές πράξεις.

Κατά τη γνώμη μου, οφείλουμε όλες και όλοι να (αντί)συμμετέχουμε σε αυτή τη διαδικασία, διότι πρόκειται για αυτές τις κρίσιμες στιγμές, οι οποίες επανακαθορίζουν την διαρκή ισχύ της (εκτελεστικής/νομοθετικής/δικαστικής) εξουσίας στις ζωές μας. Αν επικρατήσει η εκδοχή του "ανθρώπινου λάθους" ως κύριας αιτίας, αν δύο-τρεις άνθρωποι βρεθούν μόνοι τους στο απόσπασμα των πιο βαριών κατηγοριών, δια μέσου μίας επιτροπής-παρωδίας, τότε θα έχει υπάρξει μία ξεκάθαρη αποτυχία. Θα έχουμε διατηρήσει τις εξουσιαστικές δομές πλήρως ανέπαφες και καμία ανατροπή δεν θα έχει συμβεί.

Δεν πιστεύω ότι θα γίνει αυτό, όμως. Υπάρχει πολύς κόσμος έτοιμος να υποστηρίξει διαφορετικές θέσεις και να πράξει ανάλογα, παρά την εμφανή πρόθεση για βίαιη καταστολή.

Οι απεργίες των εργαζομένων χρειάζεται να λαμβάνουν θετικό πρόσημο. Είναι απαραίτητες, όπως απαραίτητη είναι γενικά η οργάνωση στον χώρο εργασίας. Πρόκειται για επιτυχία των κατά καιρούς κυβερνώντων, το ότι αντιμετωπίζεται με καχυποψία. Οι προβολείς των κυρίαρχων ΜΜΕ φωτίζουν σκόπιμα μόνο τις περιπτώσεις που ταιριάζουν στο αφήγημά τους. 

Το δυστύχημα των Τεμπών οφείλεται κυρίως σε πολιτικές αποφάσεις. Οφείλεται στην ιδιωτικοποίηση της εταιρείας που διαχειρίζεται τα δρομολόγια και τους συρμούς. Οφείλεται στην υποστελέχωση του κρατικού οργανισμού (ΟΣΕ), που είναι υπεύθυνος για τα έργα. Οφείλεται στο ότι δεν υπήρχαν μέτρα ασφαλείας και τηλεδιοίκηση και στο ότι οι πολιτικοί προϊστάμενοι το γνώριζαν, επιλέγοντας συνειδητά να μην κάνουν κάτι για αυτό. Τα σχετικά στοιχεία έχουν βγει στη δημοσιότητα αυτές τις ημέρες και η άρνησή τους δεν αποδεικνύει τίποτε άλλο παρά συνενοχή. Φυσικά αποδεικνύει και δόλο.

Αυτά είναι τα πράγματα που θέλουμε εδώ στο σάιτ να επικρατήσουν και σας ευχαριστώ που κάνατε τον κόπο να τα διαβάσετε, πριν από την περίληψη της αγωνιστικής, που σήμερα θα είναι σχετικά μικρή.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μιας και περνάμε λοιπόν στα μπασκετικά, προκαλεί απορία η απόφαση διεξαγωγής των αγώνων των ελληνικών ομάδων. Ο Εργκίν Αταμάν, προπονητής της Εφές, υποστήριξε πως δεν θα έπρεπε να είχαν γίνει και παράλληλα συμπλήρωσε τα λόγια του με κάποιες εξαιρετικές δηλώσεις για τις σχέσεις των λαών Ελλάδας και Τουρκίας, οι οποίες σε κάθε καιρό είναι απαραίτητες. Η ομάδα του κέρδισε εύκολα στο ΟΑΚΑ στο δεύτερο μέρος, βασιζόμενη στην πολυδιάστατη εμφάνιση του Σέιν Λάρκιν και στη δεδομένη δύναμη πυρός της, αλλά ο Παναθηναϊκός κρατάει την σαφώς πιο ορθολογική του προσέγγιση απέναντι στο παιχνίδι και την σωστή χρήση του Γκριγκόνις.

Αντίθετα, ο Ολυμπιακός δεν έχει τίποτα να θυμάται από την δια περιπάτου ήττα του στο Μιλάνο. Η Αρμάνι διέκοψε την κυκλοφορία του, ακολουθώντας με συνέπεια τα cuts και την κίνηση μακριά από τη μπάλα και έχτισε σιγά σιγά ένα προβάδισμα, που διογκώθηκε προς το τέλος, λόγω της καθολικής υπεροχής των Ιταλών στη ρακέτα. Φαλ και Μπλακ βρέθηκαν σε πολύ κακό βράδυ, κατεβάζοντας μαζί μόλις δύο (!) ριμπάουντ. Στα υπόλοιπα παιχνίδια, τα αποτελέσματα ήταν μάλλον αναμενόμενα, χωρίς κάποιο ντέρμπι. Ήταν μάλλον η λιγότερο αμφίρροπη αγωνιστική, με την προσπάθεια της Βιλερμπάν για ανατροπή επί της Ρεάλ να μένει ανολοκλήρωτη. Ωραίο μπάσκετ από Μπασκόνια, Φενέρ και Μπάγερν, πάντως.

Η πρώτη πεντάδα

1. Για ακόμη ένα βράδυ, ο Ντάριους Τόμπσον καθοδήγησε με μαεστρία το ελκυστικό σύνολο του Πεναρόγια, προς μία εντυπωσιακή επικράτηση επί του φαντάσματος της Βαλένθια με 114-75 (!). Έχοντας πλέον μείνει ουσιαστικά μόνος στο κουμάντο των Βάσκων, ο Τόμπσον ήταν απολαυστικός στη δεύτερη περίοδο, όταν η ομάδα του ξεμάκρυνε, τελειώνοντας τις προσπάθειες του βαθειά μέσα στη ρακέτα και μοιράζοντας αφειδώς ασίστ. Το κοντέρ έγραψε στο τέλος 16 πόντους και 11 τελικές πάσες, στην πέμπτη φορά που πιάνει φέτος διψήφιο αριθμό στη σχετική κατηγορία. Άλλες δύο φορές έχει μοιράσει εννιά. Αδιαμφισβήτητα ο ρούκι της σεζόν και ένας παίκτης που προσδοκούμε να απολαμβάνουμε για πολλά χρόνια.

2. Γουίλ Κλάιμπερν ή Σέιν Λάρκιν; Τα νούμερα αναδεικνύουν ως κορυφαίο τον πρώτο, αλλά το παιχνίδι μάλλον δείχνει προς τον δεύτερο. Η Εφές, άλλωστε, ήρθε στο Μαρούσι χωρίς τον Βασίλιε Μίτσιτς και έτσι όλο το βάρος της καθοδήγησής της έπεσε στον Αμερικάνο. Ο Λάρκιν λοιπόν, όχι μόνο δεν εκβίασε προσπάθειες, αλλά πήρε άριστα στον οργανωτικό τομέα, μοιράζοντας 10 ασίστ και υποπίπτοντας μόλις σε δυο λάθη, παίζοντας σε όλο τον αγώνα παρά τρία λεπτά. Από τη στιγμή που η παρουσία του δεν είχε συνολικά αρνητική αμυντική επίπτωση, μπορούσε να μένει εντός παρκέ για όσο επιθυμούσε και να κατευθύνει τους συμπαίκτες του, άλλοτε φεύγοντας σφαίρα στο transition και άλλοτε ταλαιπωρώντας την πράσινη άμυνα στο πέντε εναντίον πέντε.

3. Σε κάτι τέτοια περίεργα, αντιμπασκετικά ματς, όπως αυτό του Αστρομπάλ, η προσωπικότητα του Φαμπιέν Κοζέρ δίνει στη Ρεάλ τις απαραίτητες δόσεις ενέργειας και λογικής. Δεν είναι ότι έκανε κάτι σπουδαίο, απλώς μαζί με τους 14 πόντους του δεν προέβη ούτε σε ένα λάθος και δεν ξόδεψε παρά ένα άστοχο σουτ. Ο Ντεκ ίσως ήταν σημαντικότερος στην κατάληξη του παιχνιδιού, αλλά και πάλι ο Κοζέρ του έβγαλε ασίστ, έκανε τα κλεψίματα, γύρισε τη μπάλα και αναδείχτηκε στον πιο συνεπή περιφερειακό της Ρεάλ, σε μια βραδιά που παραλίγο να την πατήσει άσχημα.

4. Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά 15 ολόκληρα παιχνίδια έχασε ο Βλάντιμιρ Λούτσιτς, κι όμως στην επιστροφή του ήταν ο κορυφαίος της Μπάγερν, στην -πιθανώς ανούσια- νίκη της επί του Ερυθρού Αστέρα. 20 πόντοι με 8/10 σουτ είναι επίδοση ελεύθερου σκοπευτή και φυσικά η απορία για το πώς θα τα είχαν πάει οι Βαυαροί, αν τον είχαν μαζί τους φέτος, στέκεται εύλογη. Η ομάδα του Τρινκιέρι αντιμετώπισε πολλά επιθετικά προβλήματα μέχρι τώρα, χωρίς τον καλύτερο σκόρερ της. Ο Λούτσιτς ήταν βέβαια άφαντος στις υπόλοιπες στατιστικές κατηγορίες και κέρδισε μόλις ένα φάουλ, μένοντας μακριά από τις επαφές. Λογικό. Έχει άλλωστε αισίως φτάσει τα 34 και αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα σχεδόν ανελλειπώς από την περίοδο 2009-10. Σαν να αδίκησε κάπως τον εαυτό του με την καριέρα που είχε (Παρτίζαν, Βαλένθια,Μπάγερν), όμως από την άλλη δεν γουστάρουν όλοι απαραίτητα τις πολλές αλλαγές, ούτε οφείλουν να φιλοδοξούν ντε και καλά να φτάσουν στο Έβερεστ. Η ζωή μπορεί να είναι όμορφη με ένα σωρό τρόπους.

5. Ο Νίκολα Μίροτιτς φέτος περνάει σχεδόν απαρατήρητος. Αν συζητούσαμε για τους κορυφαίους της Ευρωλίγκα, θα τον διαλέγατε; Σίγουρα όχι, ειδικά με όσα κάνει, αγωνιζόμενος στην ίδια θέση, ο Βεζένκοφ. Κι όμως, ο Μίροτιτς έχει "σβηστά" περίπου 15 πόντους μέσο όρο μέχρι τώρα, διατηρώντας τα ποσοστά του στα τρίποντα στα ύψη (πάνω από 40%) και τον χρόνο του σε πολύ λογικά επίπεδα (κάτω από 25 λεπτά). Οι 28 πόντοι απέναντι στη Ζαλγκίρις ήρθαν σχεδόν ρουτινιάρικα. Χωρίς να ανοίξουν στόματα από θαυμασμό, χωρίς να κουνηθούν μάτια από κάποια σπάνια ενέργεια. Ε, και τι έγινε; Ο Μίροτιτς βαδίζει ολοταχώς για τα πλέι οφ, στα οποία θα παρουσιαστεί ως ο καλύτερος ψηλός του γηπέδου, ανεξαρτήτως αντιπάλων. Όπως καταλάβατε, θεωρώ ότι ο Βεζένκοφ δεν θα βρεθεί απέναντί του.

X factor

66 - 75 έχανε η Μπάγερν στην έδρα της από τον Αστέρα, ίσα ίσα πέντε λεπτά πριν το τέλος. Παρά την καλή εμφάνιση του ανακάμψαντα Λούτσιτς, οι Γερμανοί επιθετικά για μία ακόμη φορά αγκομαχούσαν. Μέχρι που αποφάσισαν να περάσουν την μπάλα στον σέντερ τους, Φρέντι Γκιλέσπι, που από εκείνο το σημείο και ύστερα έκανε τα πάντα. Ξεκινούσε την κυκλοφορία της επίθεσης, έβγαζε ασίστ, μάζευε επιθετικά ριμπάουντ, τελείωνε φάσεις. Σχεδόν κάθε "κατεβασιά" της Μπάγερν στο τελευταίο πεντάλεπτο είχε την υπογραφή του και όπως είναι προφανές, οι παίκτες του Αστέρα πιάστηκαν αληθινά στον ύπνο από αυτό το σχέδιο. Ο Γκιλέσπι είχε 8 πόντους, 9 ριμπάουντ (4 επιθετικά) και μία ασίστ, αλλά τι ασίστ. Για να μην πλατειάζω άλλο, ιδού σε ένα βίντεο η συνεισφορά του.

Πρόκειται πάντως για έναν παίκτη που έχει περάσει σχεδόν απαρητήρητος, παρότι η σωματοδομή και η αλτικότητά του δεν θα μας προϊδέαζαν για μία τόσο αθόρυβη παρουσία. Ούτε η τεχνική του είναι χάλια, έχουμε δει και χειρότερα. Αν έπαιζε σε μία ομάδα που δουλεύει ρολόι, όπως π.χ. ο Ολυμπιακός, ίσως να ξεχώριζε παραπάνω.

Το avatar

3/15 σουτ και 4 λάθη ήταν ο αρνητικότατος απολογισμός του Λορένζο Μπράουν στο Πριγκηπάτο, εκεί όπου η Μονακό στηρίχθηκε στις συνεργασίες Λόιντ και Οκόμπο και έκανε ένα σερί 28-8 στην τελευταία περίοδο, για να φτάσει σε ευρεία νίκη. Ο Μάικ Τζέιμς έμεινε στον πάγκο στο μεγαλύτερο διάστημα της περιόδου, λόγω νεύρων και τεχνικής ποινής, αλλά οι Μονεγάσκοι είχαν δυο άξιους αντικαταστάτες. Αντίθετα, η Μακάμπι στηρίχθηκε κυρίως στις εμπνεύσεις του Μπάλντγουιν, που κάποια στιγμή σταμάτησαν. Ε, αντί να εμφανιστεί τότε ο Μπράουν, παρέμεινε άφαντος.

H τακτική

Ένα πράγμα που μου αρέσει διαχρονικά στις ομάδες του Ιτούδη, είναι πως χρησιμοποιούν πολύ το τρίποντο στο transition, κάτι το οποίο προέρχεται από το άμεσο άπλωμα του γηπέδου και τη σωστή στελέχωση. Η Φενέρ, όπως παλαιότερα η ΤΣΣΚΑ, το επιδιώκει κατά κόρον και όταν το πετυχαίνει, τότε μπορεί να σε πάρει και να σε σηκώσει. Μέσα από την αδίστακτη αυτή τακτική της, έκανε ένα σερί 18-0 στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου απέναντι στη Βίρτους, όταν σχεδόν κάθε άστοχο σουτ και κάθε λάθος των Ιταλών οδηγούσε σε τρεις πόντους εις βάρος τους. Πρωτοστάτες οι Γουίλμπεκιν και Γκούντουριτς, που συνεργάστηκαν ιδανικά μεταξύ τους, αν και δεν ήταν μόνο αυτοί. Συνολικά όλη η Φενέρ αμύνθηκε και στη συνέχεια έτρεξε καταπληκτικά, γεμίζοντας με κορμιά τον κεντρικό διάδρομο και δημιουργώντας χώρους δεξιά και αριστερά. Ας το δούμε, παρατηρώντας πόσο σημαντικός είναι ο Μότλεϊ στο όλο σχέδιο.

Περιττό να σας πω ότι από αυτό το σημείο και ύστερα, η Βίρτους διαλύθηκε.

Το play

Το παιχνίδι της Παρτίζαν με την Άλμπα δεν αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς, συνεπώς ας κλείσουμε με μία φάση της Μπασκόνια, έναν αιφνιδιασμό με γρήγορες πάσες και ιδανική κατάληξη σε λέι απ. Καταπληκτικό τριγωνάκι από τους ορμητικούς Βάσκους, που σούταραν με 66,7% στα δίποντα και 50% στα τρίποντα, χωρίς μάλιστα να πάρουν ούτε μισό καλάθι από τον κατ'εξοχήν σκόρερ τους, Μάρκους Χάουαρντ. Αυτά για σήμερα αρκούν.

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely