Από εκεί και πέρα, η Αρμάνι πήρε ένα εξίσου μεγάλο διπλό στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στην παραπαίουσα Εφές, ενώ οι υπόλοιπες έδρες παρέμειναν ακέραιες, με επιφανή την επικράτηση του Ερυθρού Αστέρα απέναντι στη Βαλένθια. Στους υπόλοιπους νικητές συμπεριλαμβάνονται Ζαλγκίρις, Παναθηναϊκός, ΤΣΣΚΑ, Μπάγερν και Βιλερμπάν. Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά με τις κατηγορίες μας, ξεκινώντας από την πεντάδα:
Η πρώτη πεντάδα
1. Ναι τίποτα καινούριο εδώ. Ο γκαρντ της ΤΣΣΚΑ είναι σε απίστευτη κατάσταση και είναι ήδη το ακλόνητο φαβορί για τον τίτλο του MVP της σεζόν, ειδικά όσο η ομάδα του προελαύνει, καθώς έφτασε τις δέκα σερί νίκες. Στον αγώνα απέναντι στη Ζενίτ συνέχισε το πολυποίκιλο παιχνίδι που έχει δείξει φέτος, σημειώνοντας 20 πόντους, ενώ μάζεψε για ακόμη ένα ματς πολλά ριμπάουντ (6), έδωσε πολλές ασίστ (7), ενώ έκλεψε τέσσερις φορές την μπάλα και πήρε κι έξι φάουλ για να φτάσει το 32 στο περίεργο σύστημα αξιολόγησης της διοργάνωσης.
2. Επιστροφή στις νίκες για την ομάδα του Αστέρα, μετά από πέντε συνεχόμενες αποτυχίες και μάλιστα απέναντι στη Βαλένθια που ερχόταν από δύο πολύ σημαντικές νίκες. Ο Λόιντ ήταν ο καλύτερος του Αστέρα, πετυχαίνοντας 20 πόντους, εννέα εκ των οποίων ήταν συνεχόμενοι, όταν η Βαλένθια επέστρεψε στο ματς και πέρασε μπροστά στην τελική ευθεία του αγώνα. Ο Αμερικάνος γκαρντ ήταν πολύ καλός και οργανωτικά μοιράζοντας έξι ασίστ και γενικώς δείχνει να επανέρχεται στις καλές εμφανίσεις μετά από ένα ντεφορμάρισμα τις προηγούμενες εβδομάδες.
3. Σπέσιαλ εμφάνιση από τον Έλληνα φόργουορντ, Ιωάννη Παπαπέτρου, στην τελικώς άνετη επικράτηση του Παναθηναϊκού επί της Άλμπα. Οι πράσινοι είδαν τον αρχηγό τους να σκοράρει 22 πόντους, να παίρνει τέσσερα ριμπάουντ και να μοιράζει άλλες τόσες ασίστ και με τέτοια νούμερα, ειδικά απέναντι σε ισάξιους αντιπάλους, δύσκολα δεν θα έχουν τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Αυτά προς ώρας για τον Παναθηναϊκό, θα επανέλθουμε στη συνέχεια.
4. Η απόκτηση του Γιαμπουσέλε (Γιαμπούσελε;) από την Βιλερμπάν λίγο πριν την εμφάνιση της πανδημίας την περασμένη σεζόν πέρασε σχετικά στα ψιλά, όμως στους λίγους μήνες της παρουσίας του στην ομάδα, ο Γάλλος πρώην ΝΒΑερ έχει αναδειχθεί ως ένας από τους ηγέτες της ομάδας του ΤιΤζέι Πάρκερ. Είναι πρώτος σε χρόνο συμμετοχής, τρίτος σκόρερ και δεύτερος ριμπάουντερ της Βιλερμπάν φέτος κι έδειξε την ποιότητα του, σκοράροντας 20 πόντους και με σχετικά γεμάτη στατιστική, δίνοντας τη νίκη στην ομάδα του απέναντι στη Χίμκι, που παραμένει και με διαφορά πλέον στην τελευταία θέση της κατάταξης.
5. Η απουσία του Βλάντιμιρ Λούτσιτς δεν έχει αποφέρει κάποιο ιδιαίτερο κόστος στην ομάδα της Μπάγερν, παρά την ήττα από τη Ζενίτ. Οι Γερμανοί ήταν κυριαρχικοί απέναντι στην Μπασκόνια, δεν έχασαν σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα τον έλεγχο κι αυτό το οφείλουν εν πολλοίς στον σέντερ της ομάδας, ο οποίος κυριάρχησε στο θεωρητικά άνισο matchup του απέναντι στα τρία θηρία της Μπασκόνια. Ζεκίρι, Ντιόπ και Φαλ (Φολ;) σκόραραν 8 πόντους και πήραν 9 ριμπάουντ, ενώ ο Ρέινολντς σε ένα σκάρτο εικοσάλεπτο έβαλε 20 πόντους και πήρε 10 ριμπάουντ σε ένα καθοριστικό νταμπλ-νταμπλ.
X-Factor
Σπουδαίος και ψύχραιμος ο Νίκολας Λαπροβίτολα στο ΣΕΦ, όμως το βραβείο του X-Factor για αυτήν την εβδομάδα θα πάει από κοινού στους Κρις Τζόουνς κι Οθέλο Χάντερ, που άλλαξαν τις ισορροπίες στην τέταρτη περίοδο του αγώνα της Μακάμπι απέναντι στην Μπαρτσελόνα, έθεσαν τις βάσεις κι ολοκλήρωσαν τις φάσεις για το σπουδαίο διπλό της ομάδας τους, σε μία έδρα που ξαφνικά μοιάζει ευάλωτη. Ο Χάντερ έβαλε το κρίσιμο καλάθι κι έπαιξε την κρίσιμη άμυνα στο τέλος, ενώ ο Τζόουνς έβαλε την ομάδα του ξανά στο ματς και της έδωσε το προβάδισμα, παρότι σκόραρε μόνο ένα καλάθι. Βέβαια το καλάθι ήταν πραγματικά φανταστικό, δείτε εδώ μαγεία:
Χορευτικό και καλάθι από τον Chris Jones, που έχει αλλάξει πλήρως τον ρυθμό στη Βαρκελώνη. pic.twitter.com/J2ObzwKJVL
— Bballguru (@wiseballgurus) December 18, 2020
Το avatar
Ο Σαμ Βαν Ρόσομ ήταν υπερβολικά κακός στο Βελιγράδι και δυστυχώς για την ομάδα του έπαιξε αρκετά για να φανεί ακόμη περισσότερο η κακή του βραδιά, σε αντίθεση με τον Λορένζο Μπράουν στο Κάουνας ή τον Όστιν Χόλινς στη Μόσχα. Ο Βέλγος έπαιξε σχεδόν είκοσι λεπτά απέναντι στον Αστέρα, ήταν απελπιστικός σε άμυνα κι επίθεση κι έμεινε άποντος, έχοντας στη στατιστική του μονάχα δύο ασίστ κι ένα φάουλ. Η εικόνα του δεν μοιάζει καθόλου με αυτήν του παίκτη που ήταν ο ντε φάκτο ηγέτης της Βαλένθια πριν από μερικές εβδομάδες, αν και τελικά η εικόνα του είναι κάπου στη μέση αυτων των δύο εντελώς διαφορετικών προσώπων.
Η τακτική
Ωραία πράγματα από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του στη Βαρκελώνη, οι οποίοι κατάφεραν να στραγγαλίσουν τους γκαρντ της Μπαρτσελόνα και να τους αποκόψουν εντελώς από τη δημιουργία φάσεων για την υπόλοιπη ομάδα. Αν και συνήθως η Μακάμπι πιέζει σημαντικά στην άμυνα πάνω στην μπάλα, χθες επέλεξε λόγω και της απουσίας του Ντέιβις, να πιέσει όλους τους υπόλοιπους και να αφήσει χώρους στους χειριστές της Μπαρτσελόνα, επιλέγοντας να χάσει από τις δικές τους επιλογές στην επίθεση. Καλάθης και Χάνγκα τα έσπασαν από μακριά και το ρίσκο απέδωσε, καθώς οι παίκτες της Μπαρτσελόνα μοίρασαν μόλις 11 ασίστ για 14 λάθη. Στον αντίποδα, οι Καταλανοί είδαν τη ρακέτα τους να αδειάζει και φαίνεται πως εάν κάποιος παίκτης δεν γίνεται να απουσιάζει από το ρόστερ της ομάδας, αυτός είναι ο Ντέιβις κι όχι ο Μίροτιτς ή ο Καλάθης. Η δεύτερη ήττα σε τέσσερις συνεχόμενες εντός έδρας αναμετρήσεις δεν αποτελεί και το καλύτερο ρεκόρ, η Μπαρτσελόνα γενικά δεν παίζει κάτι το σούπερ και το καμπανάκι που χτύπησε ο Ολυμπιακός την περασμένη εβδομάδα έχει γίνει καμπάνα κανονική. Για να δούμε τώρα κύριε Σάρας.
Η φάση
Εάν υπήρχε μία φάση που περιέγραφε ακριβώς ένα από τα ματς της αγωνιστικής ήταν αυτή:
Η Ζάλγκιρις (Ζαλγκίρις;) είναι γενικά μία ομάδα που κυκλοφορεί εξαίσια την μπάλα στην επίθεση και τα αποτελέσματά της φαίνονται στα τελευταία παιχνίδια όπου σουτάρει 47/76 τρίποντα και καταφέρνει να δημιουργεί συνεχώς απειλές από μακριά. Βάσει πιθανοτήτων όποια ομάδα έχει 62% ευστοχία στα τρίποντα, i) θα κερδίσει και ii) θα είναι απολαυστική. Αυτή που δεν είναι καθόλου απολαυστική είναι η εικόνα της Φενέρ, η οποία μέσα σε μία εβδομάδα κατάφερε να χάσει τρεις φορές με κατεβασμένα τα χέρια, παρουσιάζοντας εικόνα διάλυσης.
O Ολυμπιακός (Giorgos B.)
Ο Μπαρτζώκας σίγουρα ελέγχεται για κάποιες αποφάσεις του, όσο και οι παίκτες που τις καθρέφτισαν στο παρκέ. Η απουσία του θετικού χθες Σπανούλη από την crunch time κάπως ξένισε, το ίδιο και περισσότερο εκείνη του Χάρισον, που έχει δείξει πως ανταποκρίνεται εξαιρετικά σε κλειστά παιχνιδια. Υπήρχε συλλογιστική πίσω από την απουσία των δύο, εννοείται, η οποία όμως δεν δικαιώθηκε από το αποτέλεσμα. Στην τελική ευθεία, τόσο ο Σλούκας, όσο και (κυρίως) ο Μακίσικ δεν στάθηκαν στο ύψος του ρόλου τους και έτσι η Ρεάλ επικράτησε στα σημεία. Πιο καθοριστική όλων, η φάση του τριπόντου του Γιουλ στην παράταση, εκεί όπου οι δύο γκαρντ των ερυθρόλευκων αμύνθηκαν λες και επρόκειτο για την πρώτη φάση του αγώνα, δυο ώρες πριν.
Πραγματικά, γουατδεφάκ φίλες και φίλοι; Under στον Γιουλ σε αυτό το σημείο; Δεν πρόκειται για τακτική επιλογή προφανώς, πρόκειται για καθαρή έλλειψη συγκέντρωσης και απροσεξία.
Θα ήθελα εντούτοις να βάλουμε την κριτική εντός ενός νορμάλ πλαισίου, όχι σαν εκπρόσωποι τύπου του Βασίλη Σπανούλη το καλύτερο μπασκετικό σάιτ της Ευρώπης. Ο τρόπος να εγκαθιδρυθεί με σημαντική χρονοκαθυστέρηση μία νέα κουλτούρα στον Ολυμπιακό, είναι αυτός ακριβώς. Οι παίκτες του είναι ως επί το πλείστον άμαθοι στους ρόλους τους (ο Σλούκας πουθενά δεν ήταν ο απόλυτος ηγέτης) και αυτή τη στιγμή - σε περίπτωση που το ξεχάσατε - δεν δομείται σύνολο για να πάει στο φάιναλ φορ, αλλά φτιάχνεται μία ομάδα με υπομονή, που ήδη έχει εμφανίσει σημαντικά προτερήματα: Καλή transition επίθεση, άπλωμα ρόλων, γενικά καλή άμυνα, ενέργεια. Επιμέρους λάθη θα γίνουν, όμως αν μου λέγατε στην αρχή της σεζόν ότι ο Ολυμπιακός θα ξεκινήσει με 7-7, θα το έπαιρνα και θα έφευγα.
Αν θα πρέπει να εστιάσουμε σε ένα σημείο, αυτό θα ήταν η μετατροπή του 61-53 (προβάδισμα λίγο πριν το τέλος της τρίτης περιόδυ) σε κυριαρχία της Ρεάλ, εν ριπή οφθαλμού. Τι συνέβη εκεί και γιατί; Οι παίκτες ξαφνικά έχασαν το μυαλό τους σε επιστροφές και περιστροφές, φοβήθηκαν υπερβολικά τον Ταβάρες σε άμυνα και επίθεση και γενικώς παρασύρθηκαν από ένα παράδοξο μίγμα ενθουσιασμού και δισταγμού. Έχει πλάκα να παρατηρήσετε, αν το ξαναδείτε, πόσα plays έγιναν από αυτό το σημείο και έπειτα επάνω στον ψηλό από τον Κάμπο Βέρντε, την ώρα που α) οι ερυθρόλευκοι δεν διέθεταν ψηλό να τον τραβήξει έξω και β) οι κοντοί δεν μπορούσαν να επιτεθούν στα ίσα επάνω του, κατά μέτωπο. Ήταν λες και είχε κολλήσει η βελόνα, από κάποιο πείσμα, με αποτέλεσμα οι τάπες να πέφτουν βροχή.
Χάθηκαν άλλες στοχεύσεις; Δεν χάθηκαν, απλά ο Ολυμπιακός φέτος θα μάθει να επιλέγει, θα βάλει βάσεις και του χρόνου θα είναι ακόμη καλύτερος. Μέχρι και χθες, ο Μπαρτζώκας έδειχνε να έχει πείσει τους παίκτες του για το σχέδιο του και την κατανομή των ρόλων, ας μην αφήσουμε τους κουτσομπόληδες να το χαλάσουν αυτό, με το πρόσχημα της "δημοσιογραφίας". Πιάνω ήδη την κοιλιά μου από τα γέλια, καθώς βλέπω τους ερυθρόλευκους να τοποθετούνται πότε στη μία όχθη και πότε στην άλλη, ανάλογα με το φεγγάρι. Ο Δημήτρης επανέρχεται με την ομάδα του.
Ο Παναθηναϊκός
Η καλή εικόνα που έδειξε ο Παναθηναϊκός στο θρίλερ απέναντι στη Ρεάλ συνεχίστηκε και στον αγώνα απέναντι στην Άλμπα. Οι πράσινοι εκμεταλλεύτηκαν το καλό ξεκίνημα του Παπαπέτρου και δεν έχασαν ποτέ το προβάδισμα, για να πάρουν την μόλις τρίτη νίκη μέσα στο γήπεδό τους. Φυσικά δεν αρκούσε μόνο ο αρχηγός της ομάδας για να έρθει το διπλό, όμως γίνεται αντιληπτό ότι όταν αυτός είναι σε καλή μέρα, όλοι οι συμπαίκτες του αποδίδουν καλύτερα στην επίθεση. Αυτά βέβαια τα είπαμε και πιο πάνω.
Η μεγάλη διαφορά σε σχέση με το ματς της περασμένης εβδομάδας απέναντι στην Ζάλγκιρις, ήταν στην αμυντική συμπεριφορά των παικτών του Γιώργου Βόβορα. Παρότι έπαιξαν λιγότερο από 48 ώρες μετά τη διπλή παράταση απέναντι στη Ρεάλ, η αμυντική λειτουργία ήταν πολύ πιο κοντά στα στάνταρ που πρέπει να έχει κάθε ομάδα αυτού του επιπέδου. Η πίεση στην μπάλα ήταν καλύτερη και πιο αποδοτική, η ζώνη έκανε ξανά την εμφάνισή της και εκτός του εξαιρετικού Πέιτον Σίβα, οι υπόλοιποι δημιουργοί της Άλμπα δεν έκαναν τη διαφορά στο παιχνίδι.
Μοιραία τα υπόλοιπα όπλα μίας επίθεσης που βρισκόταν σε καλή κατάσταση παρέμειναν ανενεργά και δόθηκε η δυνατότητα να οχυρωθεί κι η ρακέτα της ομάδας. Ο Παπαγιάννης έμεινε κοντά στο καλάθι και μπόρεσε να το προστατέψει επιτυχώς (4 τάπες), ο Γουάιτ με τον Μπέντιλ έκλεισαν τους περισσότερους διαδρόμους στον Σίκμα και στην τελική ευθεία βρέθηκαν κι οι απαραίτητες λύσεις ώστε να ανοίξει η διαφορά και να τελειώσει χωρίς δράματα το παιχνίδι. Πλέον οι πράσινοι πηγαίνουν στο Τελ Αβίβ και στο Βελιγράδι για να τελειώσουν τη χρονιά και με βάση την αμυντική εικόνα τους στα δύο τελευταία ματς, ίσως να είναι σε θέση να πάρουν το κάτι παραπάνω.
