Έχοντας πάρει εδώ και λίγες ημέρες το πολυπόθητο απολυτήριο από τον Ελληνικό Στρατό - ω, ναι! επιτέλους πολίτης - και με τον προσωπικό μου χρόνο να έχει αυξηθεί αισθητά, στο σημερινό θέμα θα επιλέξω να μην αναλωθούμε αυστηρά σε κάτι συγκεκριμένο, αντίθετα θα εξετάσω κατά πόσο αληθεύουν ορισμένα ζητήματα τα οποία έχουν σχολιαστεί κατά καιρούς σε συζητήσεις που αφορούν το συγκεκριμένο κλαμπ. Λίγο απ' όλα, δηλαδή, στην μορφή 3 on 3, για να είμαστε συνεπείς και στα της εβδομαδιαίας στήλης. Παρακάτω ακολουθούν τρεις αλήθειες και τρία ψέμματα για την Ολίμπια Μιλάνο.
Αλήθειες
-Ο Ρέπεσα επανέφερε την ομάδα σε τροχιά τίτλων
Ασφαλώς κι ο Κροάτης δεν είναι δα κι ο καλύτερος τεχνικός του κόσμου. Κατά πολλούς, είναι ολιγον τι... ξεπερασμένος. Η συνήθως ευδιάκριτη "αναρχία" στο αγωνιστικό πλάνο της ομάδας εντός των τεσσάρων γραμμών, αλλά και η ανά διαστήματα μέτρια διαχείριση του υλικού αποτελούν υπαρκτά γεγονότα, τα οποία κάνουν που και που την καρέκλα του Ρέπεσα να τρίζει. Όμως με τον 56χρονο κόουτς στο τιμόνι η Ολίμπια κατέκτησε τέσσερις εγχώριους τίτλους (δύο κύπελλα, πρωτάθλημα και σούπερ καπ) από τις 20/02/2016 έως τις 20/02/2017, δηλαδή μέσα σε διάστημα μόλις 365 ημερών. Πολύ σπουδαίο επίτευγμα για έναν σύλλογο ο οποίος είχε παραμείνει χωρίς διάκριση για 18 ολόκληρα χρόνια (1996-2014). Το ζητούμενο για τους Λομβαρδούς ήταν (και εξακολουθούν να είναι) τα τρόπαια, απ' τη στιγμή που δεν υπάρχει πια στην γειτονική χώρα άλλη μεγάλη εγχώρια δύναμη, όπως ήταν η αυτοκρατορική Μοντεπάσκι Σιένα την περασμένη δεκαετία. Η σκυτάλη φαίνεται να περνά πια για τα καλά σε άλλα χέρια, κι αυτό είναι κάτι που πιστώνεται θετικά στον κύριο εκφραστή της προσπάθειας, Γιασμίν Ρέπεσα. Του αξίζει ένα credit.
-Η ξεκάθαρη έλειψη ηγέτη απελευθερώνει τους υπόλοιπους
Τις προηγούμενες σεζόν η Ολίμπια στηριζόταν πάρα πολύ στον Αλεσάντρο Τζεντίλε, ο οποίος κατά κοινή παραδοχή ήταν ο μεγάλος ηγέτης της ομάδας. Το Μιλάνο είχε μάθει να εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από τις ορέξεις του καπιτάνο, χτίζοντας επί της ουσίας ομάδες γύρω του, με αυτόν να αποτελεί τον νούμερο ένα πόλο στην επιθετική ιεραρχία. Η αποχώρηση του Τζεντίλε με προορισμό τον Παναθηναϊκό, συν το γεγονός πως κανένας παίκτης από το υπάρχον ρόστερ δεν πήρε ουσιαστικά το αντίστοιχο χρίσμα, έφερναν με το πέρασμα των εβδομάδων αργή μεν, αλλά σταθερή βελτίωση, όσον αφορά την λειτουργία του συνόλου. Στους παίκτες εμφανίζεται πλέον πιο έντονο το στοχείο της ομαδικότητας και η Ολίμπια μπορεί δυνητικά να αναδεικνύει έναν νέο ήρωα σε κάθε της παιχνίδι. Οι Μάτσβαν (8.6π/4.2ρ) και Σιμόν (11.1π/4α) εμφανίζονται πιο ώριμοι από ποτέ, ο Ρακίμ Σάντερς (13.7π/3.8ρ) διανύει breakout year, ο Χίκμαν (9.9π/3.3α) βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που νιώθει ξανά σημαντικός, κι ο Τζαμέλ Μακ Λιν (8.8π/4.5ρ) έχει φέτος πιο ξεκάθαρο ρόλο σε σχέση με πέρσι, κάτι που αυτομάτως τον καθιστά πιο χρήσιμο. Υπάρχει πια μεγαλύτερη ισορροπία.
-Είναι το γκραν φαβορί της Serie A
Η Ολίμπια κάνει παρέλαση στην ιταλική λίγκα, έχοντας πέντε νίκες σε έξι παιχνίδια μέσα στο 2017. Καταλαμβάνει με άνεση (ρεκόρ 16-3) την πρώτη θέση του πίνακα και κρατά καλή διαφορά ασφαλείας από την δεύτερη Αβελίνο, η οποία βρίσκεται τρία βήματα πίσω της. Οι παίκτες του Ρέπεσα δεν νιώθουν ιδιαίτερη απειλή, πραγματοποιούν όμως σοβαρές εμφανίσεις, με το ροτέισον να είναι μεγαλύτερο συγκριτικά με την EuroLeague, αφού οι Τσιντσιαρίνι, Αμπάς και Φοντέκιο είναι ενεργά μέλη αυτού. Καμία ομάδα δεν δείχνει ικανή με τα τωρινά δεδομένα να τρομάξει το Μιλάνο και να διεκδικήσει με μεγάλες αξιώσεις το φετινό σκουντέτο. Η προοπτική του back2back είναι ένα επιπλέον κίνητρο για την Ολίμπια, αφού η κατάκτηση ένος ακόμη τίτλου θα σημάνει την εδραίωση της στον θρόνο.
Ψέμματα
- Είναι η χειρότερη ομάδα της EuroLeague (γι' αυτό είναι και τελευταία)
Μεταξύ των 16 ομάδων της EuroLeague, οι Ιταλοί έχουν την 4η καλύτερη επίθεση (82.9 πόντους ανά 40λεπτο) συνολικά. Επίσης, σε προέκταση του παραπάνω, είναι τέταρτοι στο True Shooting % με 49.96, όγδοοι στο ranking και ένατοι στη συνάρτηση ασίστ-λαθών. Πως γίνεται μια ομάδα που παρουσιάζει ορισμένα αξιοπρεπέστατα στατιστικά στην λίγκα να βρίσκεται κολλημένη στην τελευταία θέση; Η απάντηση μπορεί να δοθεί απλά και λιτά, χωριζόμενη σε δύο σκέλη. Πρώτον, οι δέκα συνεχόμενες ήττες της Ολίμπια στοίχισαν, ύστερα από το - τίμιο - αρχικό 4-3, και την άφησαν πάρα πολλά μέτρα πίσω στην κούρσα. Ήττες σε πολύ κλειστά παιχνίδια (όπως με Γαλατά, Φενέρ και Ζάλγκιρις), τα οποία θα μπορούσε κάλλιστα να τα έχει κερδίσει η ομάδα του Ρέπεσα, είναι αυτές που κάνουν τελικώς την διαφορά στην παρούσα κατάταξη. Το μπάσκετ είναι, συν τοις άλλοις, και θέμα συγκυριών. Δεύτερον και κυριότερον, η κάκιστη αμυντική εικόνα της ομάδας. Είναι χαρακτηριστικό πως σε εννέα περιπτώσεις επέτρεψε στον αντίπαλο να πετύχει 90+ πόντους. Η Ολίμπια δεν κυνηγά κάτι στις οκτώ αγωνιστικές που απομένουν έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, όμως θα είναι σημαντικό για το γόητρο της να συνεχίσει να παλεύει και να βάζει δύσκολα στους αντιπάλους της, ειδικά στους πρωτοπόρους, όπως έκανε πρόσφατα κόντρα σε Ολυμπιακό (τον κέρδισε) και Ρεάλ Μαδρίτης (έχασε δύσκολα στο φινάλε).
- Ο Νταβίντε Πάσκολο εμφανίστηκε από το πουθενά
Σίγουρα δεν είναι ο πιο εμπορικός παίκτης που θα δει κάποιος στα γήπεδα της EuroLeague, όμως αποτελεί μια αξιόπιστη επιθετική λύση στο ροτέισον της Ολίμπια, άσχετα αν ο χρόνος συμμετοχής του δεν είναι μεγάλος. Ο Πάσκολο, όντας ένα πολύ καλά κρυμένο χαρτί στο μανίκι του Ρέπεσα, "υπέγραψε" τις εντός έδρας νίκες με Ολυμπιακό και Νταρουσάφακα, πετυχαίνοντας 15 πόντους σε κάθε παιχνίδι. Σε γενικές γραμμές δεν είναι κακός παίκτης ο Ιταλός διεθνής που προσφέρει 4.8 πόντους με 67% στα δίποντα, 89% στις βολές και 2.9 ριμπάουντ ανά 12 λεπτά συμμετοχής, άλλωστε προέρχεται από μια εντυπωσιακή σεζόν με την Τρέντο στο EuroCup. Ο 26χρονος διανύει την πρώτη του, αναγνωριστική και διδακτική, σεζόν στο κορυφαίο λέβελ, με την απειρία σε ορισμένες στιγμές του να είναι κάτι παραπάνω από προφανής. Ίσως του χρόνου αναρριχηθεί στην ιεραρχία της φροντ λάιν, καθώς έχει το αγωνιστικό ταλέντο για να το πετύχει, ενώ θα είναι πιο "ξεψάρωτος" και θα έχει περισσότερες παραστάσεις. Για την ώρα, παραμένει ένας καλός ρολίστας, ο οποίος μας απέδειξε, ή μάλλον μας υπενθύμισε, τον λόγο που ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάς κανέναν αντίπαλο.
- Ο Ραντούλιτσα μπορεί να σταθεί ως βασικός σέντερ στο υψηλότερο επίπεδο
Επιστρέφοντας στην Ευρώπη από το NBA και την Κίνα κι έχοντας στις πλάτες του ορισμένες σπουδαίες εμφανίσεις με την Εθνική Σερβίας, πολλοί πίστεψαν πως ο Ραντούλιτσα θα ήταν σε σημείο να κυριαρχήσει στην θέση "5" στο επίπεδο της EuroLeague, αρκεί να έχει στο πλευρό του έναν καλό πλειμέικερ που θα τον... ταΐζει. Πέρσι στον Παναθηναϊκό συνάντησε αυτή την απολύτως απαραίτητη προϋπόθεση, αφού βρήκε ένα εξαιρετικό δίδυμο (Διαμαντίδη/Καλάθη) στον πράσινο άσσο, αλλά η σεζόν του κυμάνθηκε σε μέτρια στάνταρ απόδοσης, με τις αδυναμίες του να επικρατούν έναντι των ατού του. Φέτος στο Μιλάνο, σε ένα περιβάλλον με σαφώς λιγότερη πίεση, ο 29χρονος δυσκολεύεται και πάλι να σταθεί ως βασικός σέντερ στην ομάδα του και δεν εμπνέει μεγάλη εμπιστοσύνη στον προπονητή του. Οι αντίπαλοι αναμενόμενα επιλέγουν να "χτυπούν" πάνω του στο πικ εν ρολ, αφού γνωρίζουν πως διαθέτει ένα υπερβολικά βαρύ και αργοκίνητο - για την εποχή - σκαρί και δεν μπορεί να τους ακολουθήσει στην άμυνα. Εκτός αυτού, τα ποσοστά του σε σχέση με πέρσι είναι πεσμένα (στα δίποντα 53% φέτος - 57% πέρσι, στις βολές 80% φέτος - 82% πέρσι), ενώ το ίδιο ισχύει και σε πόντους (8.5-12.7) και ριμπάουντ (3.2-4.4). Ο άλλοτε συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους Μιλγουόκι Μπακς είχε φέτος μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ανεβάσει και πάλι τις μετοχές του στην αγορά, όμως μέχρι στιγμής αυτό φαντάζει τρομερά δύσκολο να συμβεί.
ΥΓ. Μελλοντικά ενδεχομένως να έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε λίγο παραπάνω για τον ποιοτικότερο παίκτη της ομάδας, Ρακίμ Σάντερς, ο οποίος νομίζω πως θα έβρισκε εύκολα χώρο στα περισσότερα ρόστερ των ομάδων της EuroLeague, αλλά και την στόφα μεγάλου παίκτη που βγάζει ο... σκληραγωγημένος Κρούνο Σιμόν. Βλέποντας και κάνοντας. Για την ώρα κρατήστε αυτό το σύντομο σχόλιο γι'αυτούς τους δύο.
ΥΓ 2. Τα στατιστικά παικτών αφορούν την ευρωλίγκα και προέρχονται από το επίσημο σάιτ της διοργάνωσης.
