Σάββατο, 21 Νοεμβρίου 2020 11:29

To μακρινό ριμπάουντ, Day 10. Το μήνυμα της ΤΣΣΚΑ

Από :

Η δέκατη αγωνιστική της φετινής Euroleague έλαβε τέλος με μόλις μία αναβολή. Ελπίζουμε τα πράγματα να βελτιώνονται από δω και στο εξής, χωρίς κάποια ιδιαίτερη έκπληξη. Τα αποτελέσματα ήταν ψιλό αναμενόμενα, χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, με εξαίρεση το ματς στο Μιλάνο και την άτυχη - για ακόμη μια φορά - ήττα της Μακάμπι στη Βαλένθια. Η Μπαρτσελόνα χωρίς να ανεβάσει στροφές επικράτησε εύκολα του Ερυθρού Αστέρα και παγίωσε τη θέση της στην κορυφή της κατάταξης με δύο νίκες διαφορά, η Εφές συνήλθε μετά το στραπάτσο της Τρίτης και έκανε εκκωφαντική εμφάνιση στη Χίμκι, ο Παναθηναϊκός συνέχισε τις κακές επιδόσεις - θα μιλήσουμε παρακάτω για αυτόν.

Επίσης η Ζενίτ επέστρεψε στις νίκες στη Γερμανία στο χειρότερο ποιοτικά παιχνίδι της φετινής διοργάνωσης και η ΤΣΣΚΑ έστειλε ένα μήνυμα στη Μπάγερν, ότι έχει πολλά σκαλιά ακόμα να ανέβει, αν θέλει να κοιτάζει ψηλά στην βαθμολογία. Ας περάσουμε όμως στις κατηγορίες μας, όπου θα δούμε ενδιαφέροντα στοιχεία και σήμερα.

Η πρώτη πεντάδα

1. Ο Αργεντίνος παιχταράς, Φακούντο Καμπάτσο, παίρνει δικαιωματικά τη θέση στην πεντάδα. Μοιάζει ναι είναι τιμής ένεκεν, λόγω της φυγής του για το μαγικό κόσμο του ΝΒΑ και Νάγκετς, η αλήθεια όμως είναι πως στην τελευταία του παράσταση, ο γκαρντ της Ρεάλ ήταν απολαυστικός στη δημιουργία. Ο αθεόφοβος είχε 12 ασίστ που κάλλιστα θα μπορούσαν να ήταν τουλάχιστον 16+, αν ήταν λίγο πιο εύστοχοι οι συμπαίκτες του. Παρότι γνωρίζαμε όλοι ότι επρόκειτο για το τελευταίο παιχνίδι του, εκείνος δεν ήταν αδιάφορος ούτε λεπτό, τα έδωσε όλα για την ομάδα του, με την ίδια θέληση και πάθος και με αυτή την απαράμιλλη τεχνική του με τη μπάλα στα χέρια. Θα μας λείψει πολύ η αλήθεια είναι. Εδώ το τελευταίο του καλάθι και ασίστ. (Οκ όχι ακριβώς ασίστ, αλλά τι να κάνεις, χρεώθηκε από την επίσημη στατιστική της Euroleague, σηκώνω τα χέρια ψηλά). 

2. Λείπει ο τρίτος από αυτό το ωραίο παρεάκι, ο Μίτσιτς, που μαζί με τους διακριθέντες Λάρκιν και Σίμον, συγκροτούν  (για μένα) την καλύτερη περιφέρεια της διοργάνωσης, με διαφορά από τη δεύτερη. Οι άνθρωποι είναι καλλιτέχνες. Απλά και όμορφα. Έχουν βρει ρόλους, χημεία και ο Αταμάν τρίβει τα χέρια του όταν είναι υγιείς όλοι τους. Τα δύο γκαρντ της Εφές βρήκαν απέναντι τους την άρτια αμυντική ομάδα του Κουρτινάιτις (πλάκα κάνω) και την κατατρόπωσαν. Στο πρώτο ημίχρονο ο Σίμον έβαλε 18 πόντους σβηστά, τελειώνοντας με 24 στο σύνολο και στο δεύτερο ημίχρονο ανέλαβε ρόλο ο Λάρκιν πετυχαίνοντας συνολικά 20 πόντους. Μαζί μοίρασαν επίσης δώδεκα ασίστ, κέρδισαν εφτά φάουλ και έγραψαν στο ranking 51 παρακαλώ, όταν όλη η Χίμκι είχε 71.

3. Επιτέλους ο Πρέπελιτς, που θαυμάσαμε με τη Σλοβενία στο EuroBasket του 2017, παίζει σύμφωνα με τις δυνατότητες του. Στα τελευταία παιχνίδια έχει κάνει ένα σερί πολύ καλών εμφανίσεων, βγαίνοντας μπροστά για τους Ισπανούς. Μακάρι να έχει διάρκεια όλο αυτό, γιατί η Βαλένθια του ταιριάζει αρκετά. Εσχάτως δε, έχει παρουσιάσει μια ανοδική πορεία στις ασίστ, καθώς έχει τέσσερις κατά μέσο όρο. Επιπλέον σουτάρει με 14/25 από το τρίποντο στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια. Τρομερός αριθμός για έναν αυθεντικό σουτέρ.

4. Ο Μίροτιτς είναι ο καλύτερος παίχτης της Euroleague. Σε σκάρτα 23’ συμμετοχής με τον Ερυθρό Αστέρα έγραψε 23 πόντους, με άψογη στατιστική και οκτώ κερδισμένα φάουλ. Ο "Ισπανός" πραγματοποιεί μέχρι στιγμής μια εξαιρετική χρονιά, παίζοντας απλώς σε χαλαρούς ρυθμούς προς το παρόν. Δεν έχει χρειαστεί να ανεβάσει στροφές και αυτό είναι που τρομάζει. Με την ποιότητα του διευκολύνει το έργο του Σάρας στην πρώτη του χρονιά στον πάγκο της Μπαρτσελόνα και μαζί με τον Καλάθη είναι από τα πιο fun to watch δίδυμα.

5. Με το τραυματισμό του Μιλουτίνοφ και με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις του όλη τη χρονιά, πολλοί σαν να απορούσαν αν άξιζε αυτή η σοβαρή επένδυση για τον Σέρβο γίγαντα. Κάτι τέτοιες εμφανίσεις όπως αυτή προχτές στο Μόναχο, προσφέρουν την απάντηση. Ο πρώην σέντερ του Ολυμπιακού έκανε την καλύτερη του εμφάνιση, σκοράροντας 18 πόντους με 8/8 δίποντα και 2/3 βολές, έχοντας δώδεκα ριμπάουντ, με τα έξι να είναι επιθετικά. Το θετικό είναι ότι ο Μιλουτίνοφ έδειξε να επιστρέφει στα δικά του στάνταρ, που τον κατατάσσουν στους κορυφαίους σέντερ της λίγκας.

Χ factors

Οι Ντέρικ Γουίλιαμς και Γουίλ Κλάιμπερν ήταν καθοριστικοί για τις ομάδες τους αυτή την εβδομάδα. Ποιος υπερισχύει; Μπορεί ο forward της Βαλένθια να φώναξε παρών την κρίσιμη στιγμή στην τελευταία περίοδο, αλλά τον τίτλο τον κερδίζει ο Κλάιμπερν. Σε μια δύσκολη αναμέτρηση, με την ΤΣΣΚΑ να βρίσκεται πίσω στο σκορ στο ημίχρονο και με τον Μπάλντγουιν να κάνει ότι θέλει την άμυνα των Ρώσων, ο Κλάιμπερν βγήκε μπροστά και ανέλαβε το μαρκάρισμα του. Στο δεύτερο ημίχρονο τον κλείδωσε τελείως, ωθώντας τον σε διαδοχικά λάθη και κακές επιλογές. Αμέσεως μετά δε, μάρκαρε μέχρι και τον Σίσκο, χαλώντας έτσι και δεύτερο μυαλό στην περιφέρεια. Ο Κλάιμπερν μαρκάρει από το 1 μέχρι το 4 με μεγάλη ευκολία και αν γυρίσει στην κατάσταση που ήταν πριν τον τραυματισμό, τότε η ΤΣΣΚΑ θα γίνει και πάλι το φαβορί της διοργάνωσης.

Το avatar

Επειδή δεν μπορώ να σπάσω αυτό το λατρεμένο μας δίδυμο, θα απονείμω το μισό βραβείο στον μεγάλο Κουρτινάιτις και το άλλο μισό στον Αλεξέι Σβεντ. Αυτό το ντουέτο είναι χάρμα ιδέσθαι, όταν ένα ματς στραβώνει. Μπορείς να πάρεις τα αγαπημένα σου ποπ κορν συντροφιά με κόκα κόλα και να απολαύσεις τα κατορθώματα τους. Εδώ λοπόν, κοιτάξτε τι έγινε μετά από time out και σερί της Εφές με 8-0. Η Χίμκι μπάινει στο παρκέ κάνοντας ο,τι να ναι και μετά ο Σβεντ ολοκληρώνει το μπάχαλο χαλαρός, σαν σε προπόνηση, σταματώντας και εκτελώντας μπεκάτσες στον αιφνιδιασμό. Μετά από time out, επαναλαμβάνω.

Το καλύτερο όμως μας το φύλαξε για τη συνέχεια ο προπονητής της Χίμκι. Πάρκαρε στον πάγκο το Σβεντ για κάνα δεκάλεπτο και όταν η διαφορά πήγε στους 25 στην τέταρτη περίοδο, τέσσερα λεπτά πριν το τέλος, τον έβαλε και πάλι μέσα. Δεν ήθελε και πολύ ο σταρ της Χίμκι. Ξεκίνησε το τζόκινγκ σε άμυνα και επίθεση. Σουρεάλ καταστάσεις, σε μια ομάδα που κουμάντο κάνει ο Σβεντ και πιθανόν να ετοιμάζεται το αντίο του μεγάλου Κουρτινάιτις από τον πάγκο. Κρίμα πραγματικά...

Η φάση

Δεν τοποθέτησα τον Ζίζιτς στο avatar, αν και δεν θα ήταν παράλογο, καθώς υπέπεσε σε ένα από τα λάθη της χρονιάς, από το οποίο προήλθε η νίκη-ανατροπή της Βαλένθια.

Ο κόουτς Σφαιρόπουλος θα τραβάει τα μαλλιά του με αυτά που βλέπει φέτος. Τέταρτο παιχνίδι που χάνεται στον πόντο για την ομάδα του, απίστευτο πραγματικά. Σε αυτό το ματς η Μακάμπι κέρδιζε με εφτά πόντους, δύο λεπτά πριν το τέλος και οι παίκτες της κατάφεραν να χάσουν δικό τους ματς. Ο Ζίζιτς πρέπει να γυρίσει ξανά στους παμπαίδες και να μάθει τι είναι το hand off. Δεν προστατεύει σωστά τη μπάλα, δεν ανοίγει σωστά το κορμί του, αφήνει τη μπάλα διεκδικήσιμη και το λάθος είναι αναπόφευκτο. Το hand off χρησιμοποιείται για μεγαλύτερη ασφάλεια της πάσας από τους προπονητές, ως safe επιλογή.

To play

Χρόνο με το χρόνο η Μπαρτσελόνα βελτιώνεται υπό τις οδηγίες του Σάρας. Εδώ θα βάλουμε μια απλή φάση, όχι κάτι εξεζητημένο, για να δούμε πόσο αρμονικά κινούνται οι παίχτες και πόσο όμορφο είναι το μπάσκετ όταν υπάρχει κατάλληλο spacing. Το play να αφορά ένα off ball screen του Αμπρίνες για τον Μίροτιτς και τον Καλάθη να αφήνει με hand off, εντούτοις η συνέχεια ήταν ακόμη καλύτερη: Βack door από τον Κούριτς, σωστό split action και καλάθι από Οριόλα. Χορογραφία.

Ο Παναθηναϊκός

Ας ασχοληθούμε λίγο με τον Παναθηναϊκό, γιατί τις τελευταίες μέρες έχει γίνει ένας μικρός χαμός για την τακτική της ομάδας. Αρχικά να πω ότι βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το κομμάτι της επίθεσης των πρασίνων. Τρέχουν αρκετά όμορφα plays, με στοιχεία σύγχρονου μπάσκετ.

Παρακάτω μια από τις αγαπημένες μου sideline actios του κόουτς Βόβορα. Ένα elevator screen (δείτε τους ψηλούς που κλείνουν σαν ασανσέρ) με τον Παπ να κάνει clear out στη γωνία και τοn Μποχωρίδη να βγαίνει ψηλά για την εισαγωγική πάσα. O Νέντοβιτς, που στην ουσία για εκείνον είναι το σύστημα, κάνει ένα Iverson Cut (τα διαδοχικά screen των ψηλών στο τρίποντο), η μπάλα πάει στον Μήτογλου και ο Μποχωρίδης ανοίγει.

Παρατηρούμε την οξυδέρκεια του Σέρβου. Αν ακολουθούσε σκιά ο αμυντικός του, θα έκανε curl προς το καλάθι, τώρα βλέποντας τον Ρέστε να κλέβει πίσω από το screen, δέχεται ένα elbow pin down (screen στον αγκώνα με γωνία για να εκτελέσει) από τον Παπαγιάννη, που ρολάρει αμέσως δεχούμενος τη μπάλα και καρφώνει. Μια καταπληκτικά σχεδιασμένη επίθεση.

Αυτό που θέλω να αναδείξω, είναι ότι το χαμηλό επίπεδο ποιότητας των παιχτών των πρασίνων δεν βοηθά τον κόουτς Βόβορα να παρουσιάσει όλες του τις ιδέες στο παρκέ. Φυσικά αυτός έκανε τις επιλογές του ρόστερ, ωστόσο είχε πολύ χαμηλό μπάτζετ διαθέσιμο. Δεν είναι ανάγκη από τις πρώτες αγωνιστικές να του ασκούμε κριτική για όλα. Προσπαθεί να παίξει γρήγορα, με κίνηση και ταχύτητα σε τρόπο σκέψης και εκτέλεσης.

Τα τεράστια προβλήματα όμως στο στρατόπεδο του Παναθηναικού, βρίσκονται στην άμυνα. Όχι ότι η επίθεση είναι τέλεια, κάθε άλλο, έχει πολλές ελλείψεις στη δημιουργία και στο σουτ από την περιφέρεια, όμως π.χ. το αμυντικό transition είναι εώς και τραγικό. Οι παίχτες έμοιαζαν να μην ξέρουν πού να κινηθούν στις επιστροφές κι έτσι η Μπασκόνια και η Βαλένθια έκαναν θραύση στον δευτερεύοντα αιφνιδιασμό. Επιπρόσθετα, τα close out, όταν γίνεται γρήγορη μεταφορά της μπάλας, είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Δεν υπάρχει κατάλληλη συγκέντρωση και διάθεση βασικά για άμυνα, κάθε αντίπαλος σκοράρει με χαρακτηριστική ευκολία. Αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα που πρέπει να λύσει ο κόουτς Βόβορας για τη συνέχεια.

 

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely