Φαν του Ρέι Άλεν και του Σάρας. Για τα 22 αυτά χρόνια, το μπάσκετ δεν ήταν ποτέ η αγαπημένη μου ασχολία. Προτιμώ να δω έναν αγώνα Formula, να κάνω ένα πρόγραμμα για τη σχολή μου (Ψηφιακά Συστήματα στο Πα.Πει.), να δω καμιά ταινία. Αλλά στο μπάσκετ κρύβονται οι καλύτερες ιστορίες και η αγαπημένη μου ασχολία είναι να βλέπω αυτές τις ιστορίες να ξετυλίγονται. Για το κρασί και τον έρωτα, τα υπόλοιπα παιδιά μάλλον τα ξέρουν καλύτερα.
Με τον ερχομό του Ρικ Πιτίνο στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, οι πράσινοι έχουν πετύχει τρεις νίκες σε κρίσιμα παιχνίδια, απέναντι σε Μπασκόνια, Ολυμπιακό και Φενέρ εσχάτως, ενώ έχουν μία και μοναδική απώλεια στην Βαρκελώνη, όπου παρέμεναν μέσα στο παιχνίδι μέχρι τα μέσα της τελευταίας περιόδου. Παρόλα αυτά, κάτι δεν δείχνει να πηγαίνει καλά στην ομάδα του τριφυλλιού. Εάν εξαίρεσουμε την εξολόθρευση της Μπασκόνια στο ΟΑΚΑ, στα υπόλοιπα ματς η ομάδα του Παναθηναϊκού έδειξε να αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα σε μεγάλα διαστήματα μέσα στους αγώνες, άλλοτε επιθετικά κι άλλοτε αμυντικά. Τουλάχιστον αυτό δεν έχει συνδυαστεί με βαθμολογικές απώλειες.
Το ζήτημα είναι πως κάθε παιχνίδι από τα τρία τελευταία στην Ευρωλίγκα έφερε στο φως κι ένα διαφορετικό πρόβλημα για τους πράσινους. Στο ματς με τον Ολυμπιακό, ένεκα και της αυξημένης πίεσης που ασκήθηκε στην ομάδα, εμφανίστηκαν αρκετά προβλήματα στην άμυνα στο pick ‘n’ roll του Ολυμπιακού, ενώ παράλληλα χάθηκε μία μεγάλη διαφορά μέσα σε λίγα λεπτά και το σύνολο φάνηκε να πάσχει από έλλειψη λύσεων, πέραν του καταπληκτικού ματς του Ράις. Μία εβδομάδα αργότερα, ο Παναθηναϊκός υπέφερε στην Βαρκελώνη, καθώς η γραμμή ψηλών του ηττήθηκε κατά κράτος από τα μεγάλα κορμιά της Μπαρτσελόνα, ενώ η πληθώρα λύσεων της Ισπανικής ομάδας στα γκαρντ έδωσε τη χαριστική βολή. Χθες, απέναντι στην παραπαίουσα Φενέρ, οι πράσινοι είχαν δυο πρακτικά νεκρά δεκάλεπτα, δίνοντας την ευκαιρία στους παίκτες του Ομπράντοβιτς να κλείσουν αμφότερα τα ημίχρονα με καλύτερο τρόπο και στο τέλος να απειλήσουν ανοιχτά για τη νίκη. Παρότι δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα ούτε με την αμυντική προσήλωση της ομάδας, ούτε με την γραμμή ψηλών, που επιβλήθηκε με άνεση απέναντι στην λειψή και ευάλωτη frontline της Φενέρ, ο Παναθηναϊκός υπέφερε όταν βρισκόταν εκτός αγώνα ο αρχηγός του Νικ Καλάθης, η έξοδος του οποίου με 5 φάουλ άλλαξε εντελώς την μορφή του αγώνα.
Χωρίς αυτόν στο μεγαλύτερο διάστημα της τέταρτης περιόδου, ο Παναθηναϊκός έβαλε μόλις δυο καλάθια σε 10 αγωνιστικά λεπτά και η παραλίγο ήττα έγινε νίκη χάρη στην ευστοχία των Φριντέτ, Ράις από τη γραμμή των βολών, τις δυο λάθος επιθέσεις της Φενέρ με τη διαφορά στο ένα καλάθι και τα όσα έγιναν στις δυο τελευταίες επιθέσεις του Ντε Κολό. Η κακή εικόνα της ομάδας με τον Καλάθη καθηλωμένο στον πάγκο αφενός δείχνει την απόλυτη ανάγκη που έχουν οι συμπαίκτες του στην παρουσία του στο παρκέ κι αφετέρου αναδεικνύει την έλλειψη λύσεων που υπάρχει στην περιφέρεια, ακόμη και στο κάθε καλό ματς των έτερων δυο παικτών που υπάρχουν δίπλα του
Με λίγα λόγια, ο Παναθηναϊκός εμφανίζει ελλείματα τόσο στους ψηλούς, όσο και στους κοντούς, ανάλογα με το κάθε ματς και τις δυνατότητες του εκάστοτε αντιπάλου. Σιγά τα νέα θα μας πείτε, η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Το θέμα είναι ότι σε αντίθεση με την περσινή σεζόν, η ομάδα έχει δύο βασικές διαφορές, οι οποίες τριγυρίζουν από τον ερχομό του Πιτίνο στη μέση της σεζόν. Πρώτον, πέρα από το γεγονός πως ο αμερικάνος hall of famer ήρθε νωρίτερα μέσα στην χρονιά, η θέση της ομάδας στην βαθμολογία είναι φέτος πολύ καλύτερη, παρά τις αστοχίες απέναντι σε Βιλερμπάν κι Άλμπα. Επίσης, πέρυσι το σύνολο ήταν έτσι στελεχωμένο ώστε να έχει καλύτερες βάσεις στην άμυνα, με παίκτες που είχαν την εμπειρία από τα γήπεδα της Ευρώπης, αλλά και την όποια συνοχή υπήρχε μετά από τρεις μήνες αγωνιστικής δράσης. Φέτος υπάρχουν αθλητές που είτε δεν έχουν τα σωματικά χαρακτηριστικά να παίξουν την άμυνα που απαιτεί ο προπονητής της ομάδας, είτε δεν έχουν προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, είτε και τα δύο ταυτόχρονα. Σε αντίθεση με πέρσι, τα θέματα που αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός δεν είναι -κυρίως- αγωνιστικά και μοιάζει δύσκολο να καλυφθούν με τον ερχομό ενός ‘’Κιλπάτρικ’’ και με καλύτερη συμπεριφορά των όσων ήδη παίζουν. Τα θέματα που έχει να λύσει ο Πιτίνο είναι μεν πιο εύκολα στον εντοπισμό τους, όμως η λύση τους συμπεριλαμβάνει ριζικές αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού από πολύ ουσιαστικούς παίκτες. Κάπως έτσι εξηγείται άλλωστε κι η συνέχιση στην διακύμανση της απόδοσης της ομαδας, η οποία ακόμη και με τον κόουτς Πεδουλάκη είχε φέρει απρόσμενες ήττες, όπως με την Βιλερμπάν, αλλά και μεγάλες νίκες, σαν κι αυτή απέναντι στην Εφές.
Την ίδια στιγμή πάντως ο Παναθηναϊκός έχει (πρακτικά) σταθερή θέση στην πρώτη οκτάδα, απέχει αρκετές νίκες από τις ομάδες που βρίσκονται στα πρόθυρα της και μάλιστα έχει κερδίσει τις περισσότερες εξ αυτών. Εάν το θέσουμε αριθμητικά, οι πράσινοι έχουν πετύχει κάτι παραπάνω από το μίνιμουμ που χρειαζόταν ώστε να μπορέσουν να καλύψουν τις δυσκολίες που έρχονται στα ματς που ακολουθούν, απέναντι σε Μακάμπι, Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ κι Αρμάνι. Με βάση αυτά, το πρόσημο που μπαίνει στην μέχρι τώρα πορεία της ομάδας είναι απόλυτα θετικό, ειδικά για μία ομάδα που άλλαξε προπονητή στη μέση της σεζόν, για πολλοστή φορά στα τελευταία χρόνια.
Έχοντας συμπληρώσει κάτι παραπάνω από το πρώτο τρίτο της σεζόν, η εικόνα που συμπληρώνεται για την πράσινη ομάδα είναι μάλλον καλύτερη από τις αρχικές προβλέψεις, χωρίς μάλιστα να έχει εντυπωσιάσει με την απόδοσή της στο παρκέ. Σε μία διοργάνωση που δεν έχει επιβεβαιώσει το βελτιωμένο επίπεδο που αναμενόταν, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να έχει πλέον αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσει μετά από αρκετά χρόνια την πρόοδο που επιζητούν οι διοικούντες του. Αυτή πλέον καθορίζεται από την όποια βελτίωση μπορεί να παρουσιάσει, άρα και τα όσα θα μπορέσει να πετύχει ο προπονητής της με ή χωρίς ενίσχυση.
Εκεί που περιμέναμε ότι σιγά-σιγά θα ξεφουσκώσει, η Βιλερμπάν κράτησε απόρθητη την έδρα της και κέρδισε την ΤΣΣΚΑ στο Αστρομπάλ, καταφέρνοντας να κρατήσει την ρωσική ομάδα πολύ χαμηλά στην επίθεση και ταυτόχρονα να επιδείξει για ακόμη μία φορά τις ικανότητές της στο φινάλε των αγώνων. Κάπως έτσι πέρασαν σε δεύτερη μοίρα τα αποτελέσματα των υπόλοιπων αναμετρήσεων, στις οποίες επικράτησαν, εύκολα ή δύσκολα τα φαβορί.
Μετά από την χειρότερη αμυντική επίδοση στην ιστορία του στην Ευρωλίγκα, ο Παναθηναϊκός ήταν εξαιρετικός απέναντι στην Εφές. Κρατώντας την τουρκική ομάδα στους 70 πόντους, έπιασε τα γνωστά του στάνταρ στην επίθεση και με αξιοπρόσεκτη ευστοχία κατάφερε να βάλει 86, παίρνοντας με απλές αριθμητικές πράξεις μια άνετη νίκη απέναντι σε έναν πολύ ποιοτικό αντίπαλο.
Μετά από δυο οριακές ήττες ο Παναθηναϊκός κατάφερε να φύγει από την Αγία Πετρούπολη με τη νίκη απέναντι στη Ζενίτ και να εξισορροπήσει το ρεκόρ του στο 2-2 μετά τις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές της Ευρωλίγκα. Παρόλα αυτά, η εικόνα μοιάζει να λέει πως ο Παναθηναϊκός έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να είναι αήττητος και να ελέγχει καλύτερα την μοίρα του για το μέλλον της διοργάνωσης.
Μέσα στην τεράστια αναμονή για την εκκίνηση της νέας σεζόν του ΝΒΑ, που ξεκινάει την ερχόμενη Τρίτη, ένα tweet υποστήριξης των διαδηλωτών του Χονγκ Κονγκ από τον Ντάριλ Μόρεϊ, GM της ομάδας των Houston Rockets έφερε αλυσιδωτές αντιδράσεις που επηρέασαν, σε άλλες μορφές περισσότερο και σε άλλες λιγότερο όλη τη λίγκα. Το θέμα ξέφυγε πριν καλά-καλά αρχίσει να εκτυλίσσεται, με συμφωνίες ανάμεσα στο ΝΒΑ, τις κινεζικές εταιρείες-χορηγούς να βρίσκονται στα πρόθυρα της ακύρωσης και τα μέσα ενημέρωσης να ψάχνουν να βρουν λογικές απαντήσεις σε μία κατάσταση που όσο περνάει ο καιρός πλησιαζει ολοένα και περισσότερο στα όρια του απόλυτου χάους. Οι σπασμωδικές αντιδράσεις συνεχιζουν να αυξάνονται δραματικά κι όλοι αναρωτιούνται πώς θα μπορέσει η λίγκα, οι παίκτες κι όλοι γενικώς οι εμπλεκόμενοι με το θέμα, να βγουν αλώβητοι από μια δύσκολη περίσταση, στην οποία κανείς δεν θέλει να βρίσκεται.
O Παναθηναϊκός δεν εντυπωσίασε κανέναν απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα. Παρά τη νίκη, η οποία ήταν μάλλον πιο άνετη απ’ό,τι δείχνει το τελικό σκορ, οι πράσινοι της Αθήνας δεν μπόρεσαν να πείσουν το κοινό τους κι έδειξαν να έχουν αρκετά από τα κενά που φοβόντουσαν οι περισσότεροι, πριν την έναρξη της σεζόν. Κι η αλήθεια είναι πως οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη δεν έκαναν ακριβώς και το κατάλληλο ξεκίνημα.
Η πρώτη μέρα της φάσης των νοκ-άουτ αγώνων του Παγκόσμιου Κύπελλου Μπάσκετ έκρυβε μια τεράστια έκπληξη, με την ομάδα της Αργεντινής να αποκλείει την Σερβία από τα ημιτελικά και να στέλνει ένα από τα μεγάλα φαβορί της διοργάνωσης στους αγώνες κατάταξης. Η αλήθεια είναι πως η επανάληψη του τελικού του 2002 μονοπώλησε το ενδιαφέρον του σημερινού προγράμματος, καθώς περιείχε μερικές σπουδαίες εμφανίσεις και ξύπνησε αρκετές αναμνήσεις, καθώς πρωταγωνιστές ήταν πρόσωπα που έχουμε ξαναδεί σε πολλούς αγώνες στο παρελθόν.
Στο τέλος του εξαιρετικού αγώνα που άνοιξε το πρόγραμμα της δεύτερης ημέρας του παγκοσμίου κυπέλλου, η Αυστραλία έδειξε τον πλουραλισμό που διεθέτει το ρόστερ της και πήρε μάλλον την πιο σημαντική νίκη της αγωνιστικής απέναντι στον Καναδά. Το θέμα ήταν ότι αυτό το έκανε με ασυνήθιστους πρωταγωνιστές, ή πιο σωστά με τους γνωστούς πρωταγωνιστές σε ασυνήθιστους ρόλους. Ο Τζο Ίνγκλς δημιουργούσε ασταμάτητα κι ο Μάθιου Ντελαβεντόβα εκτελούσε και έτσι με ένα σερί 28-8 τα καγκουρό πήραν τη νίκη απέναντι στους, εχμ, βίσονες.
Εάν γυρίσουμε πίσω τον χρόνο, στο 44 π.Χ. ας πούμε, ο μήνας Ιούλιος δεν υπήρχε. Στο μεγαλύτερο μέρος του γνωστού κόσμου ονομαζόταν Quintilis, που σήμαινε «ο πέμπτος» κι ήταν, προκαλώντας καμία έκπληξη, ο 5ος μήνας του Ρωμαϊκού ημερολογίου. Αντίθετα για τους Έλληνες που είχαν προσαρμοστεί στο δικό τους, Αττικό ημερολόγιο, ο μήνας αυτός σηματοδοτούσε την αρχή του έτους. Εκείνοι με τη σειρά τους τον είχαν ονομάσει Εκατομβαιών, γιατί στη διάρκεια του λάμβαναν χώρα γιορτές, όπως τα Παναθήναια και τα Κρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων οι Αθηναίοι έσφαζαν συνολικά 100 βόδια ως θυσία για τη θεά Αθηνά και τον τιτάνα Κρόνο.
Μετά από την πρώτη ανακοίνωση του πρωταθλητή Ευρώπης του 2014, Ταϊρίς Ράις, την ανανέωση του πρωταθλητή Ελλάδας του 2019, Ντεσόν Τόμας και πριν τα περί συμφωνίας με τον Φρεντέτ, ο Παναθηναϊκός φρόντισε να κλείσει τον Μπεν Μπέντιλ από το Περιστέρι, για να συμπληρώσει τη γραμμή ψηλών του για την επόμενη σεζόν (ο παίκτης δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη παρόλα αυτά).
Ο 24χρονος Γκανέζος αποτελεί, όπως όλα δείχνουν, επιλογή του νέου προπονητή του Παναθηναϊκού, με τον οποίο συνεργάστηκε στην περσινή πορεία της ομάδας του Περιστερίου μέχρι τα ημιτελικά της Α1. Ταυτόχρονα αποτελεί και τον πρώτο Γκανέζο στην ιστορία του τριφυλλιού, όσο αυτό μπορεί να έχει κάποια σημασία. Περισσότερη έχει μάλλον να δούμε τα στοιχεία του πιο "σιωπηρού" αποκτήματος του τριφυλλιού.