Μετά από έντεκα παιχνίδια, οι Timberwolves έχουν ρεκόρ 7-4 και το σημαντικότερο είναι ότι δείχνουν να είναι ανταγωνιστικοί, παρά τις κραυγαλέες ελλείψεις που έχει αυτή τη στιγμή το roster (αξιόπιστο PG και παίκτες που να μπορούν να σκοράρουν από το τρίποντο οι πιο βασικές). Σε μεγάλο βαθμό αυτή η εικόνα οφείλεται στον εκμοντερνισμό της επίθεσης (περισσότερα τρίποντα και σουτ κοντά στο καλάθι, μειώνοντας παράλληλα τα σουτ από μέση απόσταση) που ήρθε με την πρόσληψη των Prigioni, Vanderpool ως βοηθούς του Saunders και φυσικά των Rossas και Gupta (και οι δύο ήταν προηγουμένως στους Rockets) που ηγούνται διοικητικά.

Για μια ομάδα όπως οι Wolves, τα 13 χρόνια έξω από τα play off είναι πάρα πολλά. Για αυτό πριν λίγα χρόνια πάρθηκε η επιλογή να γυρίσει σελίδα η ομάδα και όσο παράξενο και αν φαινόταν να αποχαιρετήσει τον μέχρι τότε ηγέτη και βασική ελπίδα της ομάδας για κάτι καλό, Kevin Love. Αυτό συνοδεύτηκε με την επιστροφή του coach Flip Saunders [1] στον πάγκο, αλλά και συνολικά στο τιμόνι της ομάδας. Αλήθεια, από την ανταλλαγή του Kevin Love για τους Wiggins και Bennett, μέχρι σήμερα και την νεαρή ομάδα να βρίσκεται υπο τις οδηγίες του coach Thibodeau, πόσα έχουν αλλάξει; Πόσο έχει προχωρήσει το εγχείρημα τους και πόσο κοντά είναι εκ νέου οι επιτυχίες;