Ο αποψινός αγώνας μεταξύ του ΠΑΟ και της Ρεάλ στο ΟΑΚΑ σηματοδοτεί και την επιστροφή του Τζέιμς Γκιστ στην σύνθεση του Παναθηναϊκού . Από την μέρα που εκείνος τραυματίστηκε οι πράσινοι παρουσιάστηκαν στην ευρωλίγκα στάσιμοι, και σταδιακά αλλά σταθερά πήγαν πίσω τόσο σε επιθετική, όσο και αμυντική αποτελεσματικότητα. Σύμφωνα με τα προηγμένα στατιστικά του Αντρέα Χριστοφόρου για το Badbasket, από το τέλος Δεκεμβρίου μέχρι και σήμερα, το offensive rating του Παναθηναϊκού έπεσε από τους 109 πόντους/100 κατοχές στους 108 και το defensive ανέβηκε από το 103 στο 106. Οι διαφορές υπάρχουν χωρίς να είναι μεγάλες, και περισσότερο από το να ψάχνει κανείς την "ενοχή" στην απουσία του Γκιστ, είναι μάλλον ασφαλέστερο να συμπεράνει το εξής: Τους τελευταίους μήνες, όταν παρεμπιπτόνως ο Αμερικάνος έλειπε, η ομάδα σίγουρα δεν βελτιώθηκε.

(To κείμενο γραφτηκε αρχικά για τον ιστότοπο provo.gr, από όπου και αναδημοσιεύεται.)

"Διεξάγουμε μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων μας σε παγκόσμια βάση, διότι αν το καλοσκεφτείτε, αυτό είναι και το ΝΒΑ στην ουσία του. Οι καλύτεροι από όλο τον κόσμο έρχονται να στο αγωνιστούν μαζί στο υψηλότερο επίπεδο. Συνεπώς οι κυβερνητικοί περιορισμοί σχετικά με τις μετακινήσεις, ναι, με ανησυχούν. Είναι ενάντια στις θεμελιωτικές αρχές και στα θεμελιωτικά συστατικά που κάνουν το ΝΒΑ ξεχωριστό". Στο περιθώριο του πρόσφατου All Star Game, ο κομισάριος του καλύτερου πρωταθλήματος μπάσκετ στον κόσμο, Ανταμ Σίλβερ, πήρε σαφή διαχωριστική θέση ενάντια στο πρόσφατο διάταγμα Τραμπ, το οποίο έχει ως σκοπό να αναστείλει για τέσσερις μήνες το ομοσπονδιακό πρόγραμμα υποδοχής προσφύγων των ΗΠΑ, σε ο,τι αφορά επτά (πλέον έξι μετά την εξαίρεση του Ιράκ) "μουσουλμανικές" χώρες .

H AEK δείχνει να συνέρχεται από το -15, πάει στο -10 και παίζει καλύτερα. Με αφορμή ένα φάουλ στον Ελόνου (που σωστά δόθηκε) ο Ζντοβτς μπουκάρει μέσα στο γήπεδο. Αποβάλλεται, η Μονακό βρίσκει άκοπα πόντους από την γραμμή και ανακτά την αυτοκυριαρχία της, η ΑΕΚ αποκλείεται. Μετά το τέλος, ο Ζντοβτς δηλώνει πως η αντίδραση του είχε σκοπό να ξυπνήσει τους παίκτες!

Oι τέσσερις από τις πέντε ομάδες που έχουν τα καλύτερα ρεκόρ του ΝΒΑ σουτάρουν πολλά τρίποντα. Για την ακρίβεια σουτάρουν τα περισσότερα τρίποντα από όλες τις άλλες πλην των ... Μπρούκλιν Νετς. Δεν υπάρχει λόγος να αναπαραγουμε τα χιλιογραμμένα περί της σημασίας του τριπόντου. Σελτικς, Ρόκετς, Καβς και Ουόριορς ανοίγουν πυρ από απόσταση σε κάθε ευκαιρία, προσπαθώντας να κερδίσουν με μπασκετικές εξισώσεις. Σαφώς είναι αφοριστικό αυτό, το αντιλαμβάνομαι, καθώς αν δει κανείς το παιχνίδι τους θα ανακαλύψει σε κάθε σύνολο στιγμές μπασκετικής απόλαυσης, αν όχι (στην περίπτωση των Ουόριορς ή του Στίβενς) ιδιοφυϊας. Ο αφορισμός περί μαθηματικών υπάρχει ως ρητορικό τρικ - ή τριπ - , για να αναδείξει απλώς τους απόντες της πρώτης πεντάδας, τόσο σε ρεκόρ, όσο και σε προσπάθειες τριών πόντων. Παρακάτω ακολουθεί ένα προσωπικό μπλογκ για τους Σαν Αντόνιο Σπερς, όχι μια πανανθρώπινη αλήθεια.

Λίγο εώς πολύ αναμενόμενα τα αποτελέσματα της 24ης αγωνιστικής της ευρωλίγκα, με την Ρεάλ να κάνει την κλασική ανώδυνη ήττα εκτός προγράμματος, την οποία λίγο εώς πολύ κάνουν όλοι. Το πιο σημαντικό  είναι μάλλον η ολική καταρρυεση της Μπαρτσελόνα, η οποία έχανε στο δεκάλεπτο με 4 - 29! Οι μπλαουγκράνα αποχαιρέτησαν οριστικά την συνέχεια της ευρωλίγκα, και πλέον κοιτάνε το ισπανικό πρωτάθλημα, τον μόνο στόχο που τους έχει απομείνει. Από βαθμολογικής άποψης, η Νταρουσάφακα έμεινε στο κυνήγι των Εφές, Μπασκόνια και Αστέρα, αν και η πρώτη δεν χάνει την οκτάδα με τίποτα. Είναι αυτή την στιγμή η πέμπτη καλύτερη ομάδα, άσχετα αν στον βαθμολογικά πίνακα εκείνη εμφανίζεται να φοράει πράσινα. Ας δούμε τις κατηγορίες μας.

Η πρόκριση για την ΑΕΚ στην φάση των 8 του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν και είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολη. Η Μονακό είναι η καλύτερη αμυντική ομάδα μιας διοργάνωσης, η οποία παρά το γεγονός ότι είναι πολύ ανταγωνιστική, δεν σφύζει ακριβώς από επιθετικό ταλέντο. Οι Γάλλοι, υπό τις οδηγίες του Μίτροβιτς και με μπροστάρη τον πρώην πράσινο Ζακ Ράιτ, έχουν ένα σύνολο που πέφτει με μανία επάνω στην μπάλα, ανοίγει άφοβα το πλάτος του γηπέδου σε όλες τις ανασταλτικές κινήσεις του, και δεν διστάζει να παίξει στα όρια του αντιαθλητικού, εκμεταλλευόμενο την - διάχυτη στο βάθος του ρόστερ - αθλητικότητα. Η αντίπαλος του δικεφάλου έβγαλε αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά επάνω στο παρκέ του ΟΑΚΑ, κάνοντας την κυκλοφορία από πλευράς ΑΕΚ σχεδόν αδύνατη.

Δύο μεγάλες νίκες των παραδοσιακών δυνάμεων της Κωνσταντινούπολης σημάδεψαν την 23η αγωνιστική της ευρωλίγκα. Η Φενέρμπαχτσε λύγισε τον πολύ σκληρό Ολυμπιακό και διατηρήθηκε σε απόσταση ασφαλείας από τον Παναθηναϊκό, και η Εφές Αναντολού στρογγυλοκάθισε στην οκτάδα, για την οποία είναι εδώ και κάποιο καιρό φαβορί. Το πιθανότερο είναι πως η ομάδα του Περάσοβιτς θα ανέβει ακόμη παραπάνω, καθώς έχει καλό πρόγραμμα και, το κυριότερο, παίζει επιτέλους αυτό που μπορεί. Μάλλον στην πρώτη εξάδα θα καταλήξει, καθώς η Μπασκόνια δείχνει να λιώνει στην πίεση και ο Αστέρας (που είναι ακριβώς από πάνω της) χάνει την μεταξύ τους ισοβαθμία. Αν συμβεί αυτό, η τρίτη θέση της καταταξης δεν θα εγγυάται σχεδόν τίποτα. Προς σημείωση αυτό. Κατά τα λοιπά, Ζαλγκίρις και Μπαρτσελόνα παλεύουν, όμως δύσκολα θα προλάβουν το τρένο. Πάμε στις κατηγορίες της τρομερής στήλης "μακρινό ριμπάουντ".

14 επιθετικά ριμπάουντ κατέληξαν χθες βράδυ στα χέρια των παικτών της Φενέρμπαχτσε, έναντι μόλις 6 εκείνων του Ολυμπιακού. Οι Τούρκοι έκαναν επιπλέον τρία λιγότερα λάθη, τα οποία αν μπουν και αυτά στο μίξερ βγάζουν στο σύνολο 11 παραπάνω κατοχες για την ομάδα του Ομπράντοβιτς. Είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει κάποιος εκεί υπό αυτές τις στατιστικές συνθήκες, αν και όχι απίθανο. Για να το πετύχει, θα πρέπει να σουτάρει πολύ καλύτερα από τον αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός το κατέφερε , για αυτό και έμεινε ανταγωνιστικός μέχρι το τέλος, όταν και υπέκυψε πλέον στην τρομερή πίεση της Φενέρ , σε ένα σημείο που η απουσία του Σπανούλη φάνηκε περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή στην σεζόν. Αν οι ερυθρόλευκοι είχαν στο παρκέ τον αρχηγό τους μόνο για τα τελευταία λεπτά, τότε θα είχαν φύγει νικητές και με το πλεονέκτημα έδρας στο τσεπάκι. Δεν τον είχαν.

To Σαββατοκύριακο που πέρασε , την ελληνική μπασκετική επικαιρότητα απασχόλησαν κυρίως δύο θέματα. Πρώτα ο απαξιωμένος τελικός κυπέλλου, ένα παιχνίδι - δυσφήμιση , το οποίο ηδη πριν την έναρξη του είχε ντυθεί με όλα τα βρωμοκούρελα του άρρωστου ελληνικού παραγοντισμού/οπαδισμού. Και ύστερα, η συμμετοχή του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο All Star Game, η οποία συνοδεύτηκε από υπερβολική προβολή, κορώνες, και ένα σωρό άλλα ευφυολογήματα που ουδεμία σχέση έχουν με τα άθλημα.

Σχεδόν σε κάθε "τελευταίο" παιχνίδι του Κόμπε Μπράιαντ γινόταν ένας χαμός, είχε προνοήσει πολύ καλά για εκείνο ο ίδιος, οι Λέικερς (που τον έβαζαν να παίζει ασταμάτητα) και το απαράμιλλο αμερικάνικο μάρκετινγκ. Η τελευταια χρονιά του Κόμπε ήταν μια περιοδεία, με περίπου 29 συν έναν επίσημους αποχαιρετισμούς και άλλα τόσα τιμητικά βίντεο. Μέχρι και στην Βοστώνη είχαν φροντίσει να ετοιμάσουν κάτι για το αντίο ενός εκ των κορυφαίων όλων των εποχών. Η ανακοίνωση της επικείμενης αποχώρησης από την αρχή της σεζόν έπιασε τους επικοινωνιακούς της σκοπούς, και για μία ολόκληρη σεζόν ο σταρ του L.A. ήταν ασταμάτητα στο επίκεντρο, με τα φώτα των προβολέων στημένα επάνω του. Πολύ πιο αθόρυβα, φέτος αποσύρεται ένας κάποιος Πολ Πιρς.