Το πρώτο παράθυρο της FIBA στο μέσο της αγωνιστικής σεζόν αποτελεί ίσως το πιο κρίσιμο ζευγάρι αγώνων για τη συντριπτική πλειοψηφία των εθνικών συγκροτημάτων που θα λάβουν μέρος σε αυτούς. Οι τύχες των περισσότερων ομάδων και ένα μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών εισιτηρίων για το επερχόμενο παγκόσμιο κύπελλο θα έχουν κριθεί μέχρι το βράδυ της Δευτέρας, όταν και θα έχουν ολοκληρωθεί οι αναμετρήσεις.

(Είναι μία περίεργη ημέρα, αλλά τι να γίνει ...)

Για τα επτά πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου, η εθνική Ελλάδας εξαφανίστηκε παντελώς από το γήπεδο, στην αναμέτρηση με την εξαιρετική Γερμανία. Μετά από ένα παλαβό πρώτο μέρος, που σπάνια συναντάται σε τόσο κρίσιμες αναμετρήσεις και που την έβαλε σχεδόν ανέλπιστα στη θέση του οδηγού, η ομάδα κατέρρευσε σε κάθε τομέα του παιχνιδιού, για να δεχθεί ένα 20-1, που όπως φάνηκε στη συνέχεια, δεν γινόταν με τίποτα να ανατραπεί.

Υπάρχουν δύο στατιστικές κατηγορίες, στις οποίες η εθνική μπάσκετ διακρίνεται σταθερά. Η πρώτη είναι τα λάθη. Με μόλις 10 ανά παιχνίδι, η εθνική συγκαταλέγεται στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες του Ευρωμπάσκετ. Χθες, απέναντι στην Τσεχία, στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της ως τώρα και ταυτόχρονα σε ένα ματς που σχεδόν όλα πήγαιναν στραβά, οι παίκτες του Ιτούδη υπέπεσαν σε μόλις 8. Οι αντίπαλοι τους είχαν 13, πράγμα που σημαίνει πέντε έξτρα κατοχές, σε σαραντάλεπτο με πολλά άστοχα σουτ και την επίθεση μπλοκαρισμένη. Μπορεί να μην βρίσκονταν εύκολα οι πόντοι στο πρώτο μέρος, αλλά τουλάχιστον δεν υπήρχε το παραμικρό ξόδεμα σε κατοχές, που θα επέτρεπε στους Τσέχους να πάρουν μεγαλύτερη διαφορά από το +4.

Η εθνική διέλυσε την (αντιαθλητική) Ουκρανία στο δεύτερο ημίχρονο, πεισμώνοντας παραδειγματικά στην άμυνα και αναδεικνύοντας αρετές κρυμμένες από τους τραυματισμούς. Μία εξ αυτών νομίζω είναι ολοφάνερη. Η συνύπαρξη του Παπαγιάννη με τον Αντετοκούνμπο δημιουργεί ένα αμυντικό "τέρας", που μπορεί να καταπιεί οποινδήποτε πλησιάσει στην περιοχή του, αλλά και να κυνηγήσει αφελείς περιφερειακούς, που ενδεχομένως να πιστεύουν ότι το αρχικό switch είναι υπέρ τους.

Μετά τα δύο πρώτα νικηφόρα αποτελέσματα απέναντι στους δύο δυσκολότερους αντιπάλους του ομίλου, για την εθνική έχει έρθει η ώρα της ισορροπίας. Τις επόμενες ημέρες, έχοντας στο δρόμο της βατότερους αντιπάλους και την πολυτέλεια μίας ήττας, θα κληθεί να ξεκουράσει τους πιο ταλαιπωρημένους των προκριματικών του μουντομπάσκετ και των δύο απανωτών αναμετρήσεων, όπως και να παρακολουθήσει την επανένταξη και τη βελτίωση των τραυματιών. Σλούκας, Παπαπέτρου και Παπαγιάννης μάλλον θα ανεβάσουν στροφές και λεπτά και θα αυξήσουν αρμοδιότητες, ενώ ο χρόνος και η εξέλιξη του τουρνουά στέκεται παράλληλα στο πλευρό του Κώστα Αντετοκούνμπο, που έχει ήδη δείξει πως είναι πολύτιμος.

Η επιστροφή από τις διακοπές δεν είναι ποτέ εύκολη, όμως τουλάχιστον υπάρχει το Ευρωμπάσκετ, για να αποστρέψει στα γρήγορα την προσοχή. Η συγκυρία βρίσκει την εθνική Ελλάδας σε ένα πανύψηλο πλάτωμα δημοφιλίας. Τα παιχνίδια της για το τουρνουά Ακρόπολις και για τα προκριματικά του Μουντομπάσκετ (Βέλγιο) γέμισαν το ΟΑΚΑ ασφυκτικά, περιτριγυρίζοντας διάφορα ρεκόρ, ενώ η προσμονή για τις επερχόμενες αναμετρήσεις της βρίσκεται διάχυτη στις συζητήσεις. Έχω φίλες και φίλους που δεν ασχολούνταν ποτέ ιδιαίτερα, κι όμως τώρα (ευτυχώς) έχουν την πρόταση έτοιμη: "Θα μαζευτούμε να δούμε εθνική;"

Η Εθνική Ελλάδος βρίσκεται στον αστερισμό του Δημήτρη Ιτούδη, με τον καταξιωμένο προπονητή να έχει αναλάβει τη δύσκολη αποστολή της επανόδου της «επίσημης αγαπημένης» στις επιτυχίες, αρχής γενομένης από το Ευρωμπάσκετ, που θα διεξαχθεί από 1 έως 18 Σεπτεμβρίου σε τέσσερις χώρες, τις Γεωργία, Γερμανία, Ιταλία και Τσεχία. Η συγκεκριμένη διοργάνωση ήταν να πραγματοποιηθεί τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά η πανδημία κατέστησε αδύνατη την διεξαγωγή της. Αυτή η αλλαγή πλάνων ίσως έδωσε την ευκαιρία στην ομοσπονδία να πορευτεί με τον δις πρωταθλητή Ευρώπης στον πάγκο και ενδεχομένως με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ρόστερ. Ο συνδυασμός ενός εγνωσμένης αξίας προπονητή και του κορυφαίου -ίσως- παίχτη του ΝΒΑ κάνει αρκετούς εξ ημών να πιστεύουμε πως ήρθε η ώρα για μία επιτυχία για την Εθνική, μετά από 13 χρόνια και το Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας.

Εν μέσω εκκίνησης πολέμου οι ευρωπαϊκές μπασκετικές λίγκες διέκοψαν το πρόγραμμα τους, όχι φυσικά λόγω συμπαράστασης στην πληττομενη Ουκρανία, αλλά για το δεύτερο φετινό παράθυρο των προκριματικών αγώνων για το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2023. Φυσικά αυτό έγινε σε όλον τον κόσμο, μιας και τα προκριματικά αφορούν όλες τις επιμέρους συνομοσπονδίες, όμως θα επικεντρωθούμε στους αγώνες της ευρωπαϊκής διοργάνωσης, όχι τόσο γιατί είχαν περισσότερο ενδιαφέρον, αλλά κυρίως επειδή οι αγώνες έγιναν σε ένα πενθήμερο καταιγιστικών εξελίξεων και δεν πρόλαβα να ασχοληθώ πιο σχολαστικά.

H Ελλάδα βρήκε τον τρόπο να ξεπεράσει το σοκ της ήττας από την Μεγάλη Βρετανία, καθώς νίκησε στο Αλεξάνδρειο την Λευκορωσία, στην δεύτερη υποχρέωση της για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2023. Η επιστροφή της Εθνικής Ομάδας στην Θεσσαλονίκη συνδυάστηκε με ένα ροζ φύλλο που υπεγράφη από αρκετούς συντελεστές, απέναντι σε μια ομάδα που δεν έπρεπε να υποτιμηθεί - και πράγματι ο Μανωλόπουλος κι οι παίκτες του διαχειρίστηκαν τον αγώνα με μεγάλη σοβαρότητα.

Aπό τις 13 εώς και τις 18 Ιουλίου, στο ΣΕΦ, διεξάγεται το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Β’ κατηγορίας ανδρών μπάσκετ με αμαξίδιο. Το συναρπαστικό άθλημα, το οποίο διάγει πορεία αργής, αλλά σταθερής ανόδου στη χώρα μας, θα έρθει για πρώτη φορά τόσο κοντά στους φιλάθλους. Η αχανής σάλα του ΣΕΦ, σε συνδυασμό με την επιστροφή του κοινού στα γήπεδα, προσφέρουν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για γνωριμία με το σπορ, καθώς τα υγειονομικά πρωτόκολλα θα τηρηθούν στο έπακρο. Δεν είναι δα πως θα γεμίσει το γήπεδο, το αντίθετο. Άρα, γιατί να μην επιλέξουμε μία νέα εμπειρία θέασης, που εφόσον κατανοηθεί πολύπλευρα, μπορεί να προσφέρει τρομερές αθλητικές συγκινήσεις;