Λίγα παιχνίδια βγάζουν τόσες ιστορίες όσο το Σλοβενία - Ισπανία. Διάφορα παραμύθια διασταυρώθηκαν μεταξύ τους στο παρκέ του Σινάν Ερντέν , με την λήξη του αγώνα να καταλήγει σε ένα αποτέλεσμα μπασκετικά ιστορικό. Ήταν η πρώτη φορά εδώ και τόσα χρόνια (τουλάχιστον 15) που οι συγχρονοι κυρίαρχοι του ευρωπαϊκού μπάσκετ ηττήθηκαν τόσο εμφατικά, κάτι που αποτελεί ένα παραμύθι από μόνο του. Επειδή όμως κάθε άλλο παρά μπορεί οποιοσδήποτε να προεξοφλήσει το τέλος της κυρίαρχίας τους, οι υπόλοιπες ιστορίες δείχνουν απείρως πιο ελκυστικές προς διήγηση.

Η εθνική αποκλείστηκε από το Ευρωμπάσκετ, χάνοντας από μία καλύτερη ομάδα. Εμεινε μια αίσθηση ότι οι Ρώσοι δεν ήταν ανώτεροι, αλλά είναι ψευδής. Αν δεν ήταν, δεν θα κέρδιζαν. Το να έχει κανείς περισσότερα όπλα έτοιμα, και να τα βγάζει στο παρκέ, είναι και αυτό ένας σημαντικός δείκτης, κι ας μην τρομάζει συνολικά το ρόστερ ή το μπάσκετ που ξεδιπλώνεται στο παρκέ. Είναι καλή η ομάδα του Μπαζάρεβιτς και δίκαια είναι στην τετράδα, καθώς δούλεψε επάνω στις αξίες κορυφαίων ρωσικών συλλόγων, οι οποίοι εν πολλοίς φέρουν τη σφραγίδα και Ελλήνων προπονητών. Μαζί της στην τετράδα οι αναμενόμενες Σερβία και Ισπανία, όπως και η Σλοβενία των δύο σούπερ γκαρντ, η οποία επιβίωσε της punch-to-punch μονομαχίας με τους Λετονούς. Ηταν ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια της πρόσφατης ιστορίας των Ευρωμπάσκετ, και όχι μόνο. Πάμε στο μαντρί να δούμε τι έχει μέσα.

(φωτογραφία από τον ιστότοπο sport24.gr)

Δυστυχώς δεν μπορούμε να αναπαράγουμε την φωτογραφία, καθώς μπορεί να μας κυνηγήσουν για πνευματικά δικαιώματα, αλλά τουλάχιστον όλοι λίγο εώς πολύ θα είδατε το τσιτάτο των παικτών της εθνικής, αμέσως μετά τον νικηφόρο αγώνα απέναντι στους Λιθουανούς. "Σας γαμάμε με τον Μίσσα" έγραψαν σε ένα πινακάκι τακτικής, κάτι που μάλλον δίκαια χαρακτηρίστηκε από τον Τύπο ως "επικό", καθώς έτσι κι αλλιώς οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους. Βέβαια για εμάς τους μεταδομιστές, οι λέξεις έχουν νόημα μόνο προσωρινά, συνεπώς στηρίζουμε την δημοσιογραφική αναπαράσταση. Ο Μίσσας, εξάλλου, σχεδίασε πολύ καλά το νικηφόρο παιχνίδι, χτυπώντας την Λιθουανία ακριβώς στα σημεία που έπρεπε.

Φτάνοντας στη φάση των νοκ-άουτ οι προβλέψεις δεν ήταν ασφαλώς με το μέρος μας. Οι περισσότεροι έδιναν περισσότερες πιθανότητες στους αντιπάλους μας με βάση τα όσα είχαμε δει στην πρώτη φάση. Ωστόσο αυτά τα τουρνουά με τα χιαστί παιχνίδια κρύβουν ιδιαιτερότητες. Έχουμε δει όλα τα χρόνια ομάδες να βελτιώνονται σταδιακά, ανεβάζοντας την απόδοση τους κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την Ισπανία να παλεύει να προκριθεί στο πρώτο γύρο, με την συνέχεια να τη βρίσκει πρωταθλήτρια Ευρώπης; Προσοχή, δεν φτάσαμε στο άλλο άκρο να μιλάμε για μετάλλιο από τώρα, αλλά αυτή η χθεσινή πρόκριση στα προημιτελικά τόνωσε την αυτοπεποίθηση των διεθνών μας, με την ψυχολογία να βρίσκεται πλέον στα ύψη, στοιχείο σαφώς σημαντικό στο μπάσκετ. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για το τεχνικό επιτελείο και τον κόουτς Μίσσα, που έχει ακούσει τόσα πολλά, για την άψογη αγωνιστική και πνευματική προετοιμασία του αγώνα.

Η Λιθουανία διαθέτει ένα ρόστερ δεμένο, με αρκετούς έμπειρους παίκτες και ξεκάθαρο προσανατολισμό μέσα στο παρκέ: Tην εκμετάλλευση της front line της. Στη διάρκεια του τουρνουά φαίνεται να ανακατεύει την τράπουλα όσον αφορά τη βασική πεντάδα, σε μία προσπάθεια να καλύψει τα κενά στα γκαρντ της. Αντιθέτως, η Ελλάδα αναμένεται να ξεκινήσει το πρώτο της νοκ άουτ με Καλάθη, Σλούκα, Παπανικολάου, Πρίντεζη και Παπαγιάννη. Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά τι χαρακτηρίζει την Λιθουανία επιθετικά, αμυντικά και πού μπορεί να χτυπήσει η Ελλάδα αν θέλει να περάσει στην επόμενη φάση.

Όταν οι Λιθουανοί επιτίθενται.

Γρήγορη επίθεση: Όπως είναι γνωστό η Λιθουανία διαθέτει στο ρόστερ της μια μεγάλη ανομοιομορφία μεταξύ της περιφέρειας και των forward/centers. Εχοντας στην ουσία έναν δημιουργό στη περιφέρεια, η κατεύθυνση των Λιθουανών είναι με κάθετο παιχνίδι να περάσουν γρήγορα τη μπάλα στη ρακέτα. Στο ρόστερ της υπάρχουν τρεις παίκτες που μπορούν να εκτελέσουν και να δημιουργήσουν στο χαμηλό ποστ (Kuzminskas, Maciulis και Valanciunas), συνεπώς δίνουν μεγάλη έμφαση σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού. Δεδομένου ότι ο Valanciunas διαθέτει ένα τεράστιο και βαρύ κορμί, καθώς και ότι πολύ συχνά είναι αυτός που θα μαζέψει το αμυντικό ριμπάουντ, πολλές φορές θα δούμε τους Λιθουανούς να “καλπάζουν” με τη μπάλα στα χέρια του Kalnietis, και να περνάνε τη μπάλα στο low post σε κατάσταση δευτερεύοντα αιφνιδιασμού, πριν καν προλάβει να φτάσει στην επίθεση ο center τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα δούμε συχνά τον Kuzminskas να ποστάρει. Στις περιπτώσεις που οι Λιθουανοί δεν θα καταφέρουν να εκτελέσουν πριν φτάσει στην επίθεση ο Valanciunas, τότε αυτός θα λειτουργήσει μακριά από τη μπάλα, δίνοντας off-ball screens στον Kuzminskas να παίξει 1 με 1.

5 οn 5: Σε μία σετ επίθεση τα πράγματα είναι αρκετά πιο προβλέψιμα. Ο Valanciunas θα κινηθεί στο ύψος της βολής δίνοντας κάποια off-ball screens και στη συνέχεια θα παίξει ένα pick n roll με τον Kalnietis, βυθιζόμενος με εξαιρετική ταχύτητα (για το μεγάλο του σώμα) στη ρακέτα. Αν η πάσα περάσει σε πρώτη φάση, τότε δύσκολα οι αμυντικοί που καλύπτουν το κόψιμο θα μπορέσουν να τον σταματήσουν. Αυτό οδηγεί πολλές ομάδες να προσπαθούν με βιασύνη να αναδιπλωθούν στη ρακέτα, δίνοντας πληθώρα ελεύθερων σουτ στη Λιθουανία. Οι καταστάσεις p & r των Λιθουανών είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές, καθώς επιπλέον δείχνουν υπομονή όταν κάτι δεν πάει καλά. Θα το επαναλάβουν μέχρι να βρεθεί κατά κύριο λόγο μία καλή πάσα στον Valanciunas ή κάποιο σουτ, κυρίως όταν στο παρκέ βρίσκεται ο Gecevicius.

Ένα ακόμα τρικ που χρησιμοποιείται από τους Λιθουανούς όταν θέλουν η μπάλα να περάσει στον Valanciunas στο low post είναι ένα απλό σκριν από κάποιον forward ( οι Λιθουανοί παίζουν συχνά με 2 ή και 3 forwards ταυτοχρόνως στο παρκέ) ακριβώς κάτω από τη ρακέτα, για να δώσουν τη δυνατότητα στον σέντερ τους να πάρει τη μπάλα όσο πιο βαθιά γίνεται. Συνήθως η εισαγωγική πάσα στο ποστ γίνεται από κάποιο guard. Στον Valanciunas, οι βοήθειες από την δυνατή πλευρά είναι απογορετικές, καθώς έχει την ικανότητα να διαβάσει την εύκολη ελεύθερη πάσα δημιουργώντας κατάσταση για ελεύθερο τρίποντο, στο οποίο οι Λιθουανοί είναι ικανότατοι.

Συχνά ο Motejunas θα χρησιμοποιηθεί στο παρκέ ως αλλαγή του Valanciunas. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει ξεκάθαρη στόχευση στο να πάρει και εκείνος τη μπάλα στο low post. Tέλος, στις περιπτώσεις που ο κόουτς των Λιθουανών θα περάσει στο παρκέ ταυτοχρόνως Motejunas και Valanciunas οι αποστάσεις θα μειωθούν και η Λιθουανία θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την ύπαρξη δύο ταλαντούχων ψηλών, διαβάζοντας τα miss match.
Must watch : Η Ελλάδα πρέπει να προσέξει τα box out πάνω στον Valanciunas ο οποίος μαζεύει 4.8 επιθετικά ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Η Λιθουανία διαθέτει τη 4η καλύτερη επίθεση της φάσης των ομίλων.

Στο αμυντικό κομμάτι.

Στο αμυντικό κομμάτι οι Λιθουανοί δεν διακρίνονται εξίσου. Βασιζόμενοι στην πολύ καλή και στοχευμένη επίθεση τους, στο αμυντικό μισό προσπαθούν να καμουφλάρουν τις αδυναμίες που δημιουργεί το βαρύ σώμα του Valanciunas. O center τους, παρότι μαζεύει 6.6 αμυντικά ριμπάουντ ανά παιχνίδι, αποτελεί την μεγαλύτερη πηγή προβλημάτων της Λιθουανικής άμυνας. Όσον αφορά την αντιμετώπιση των pick οι Λιθουανοί επιλέγουν να κρατάνε τον center τους μέσα στη ρακέτα αφήνοντας το guard τους να περάσει όπως μπορεί από το screen, με τους υπόλοιπους να δίνουν help and recover. Ρισκάρουν πολύ στο mid range shoot, είτε σε γκαρντ είτε στα αντίπαλα 5αρια, και δίνουν αρκετά ελεύθερα τρίποντα. Ακόμα είναι βέβαιο ότι λόγω της αδυναμίας του Valanciunas να είναι αποδοτικός μακριά από τη ρακέτα, δημιουργούνται διάδρομοι για drive, που καταλήγουν όμως πάνω στα τεράστια άκρα του Λιθουανού ψηλού.

Όλα αυτά αλλάζουν σχετικά προς το καλύτερο, όταν στο παρκέ περνάει ο Motejunas, στον οποίο η εντολή είναι να απομακρύνεται από τη ρακέτα, αφενός λόγω των πιο γρήγορων ποδιών του και αφετέρου λόγω της λιγότερης χρήσης του, που επιτρέπει στον προπονητή της Λιθουανίας να μη φοβάται το φόρτωμα με φάουλ. Η μόνη γραμμή στην οποία οι Λιθουανοί διαθέτουν κάποιους αξιόπιστους αμυντικούς είναι τα forward, τα οποία και προσπαθούν να καλύψουν τα υπόλοιπα κενά.

Must watch: Μία πολύ σημαντική αδυναμία των Λιθουανών προέρχεται από τα πολλά λάθη που κάνουν (14 λάθη μ.ο.) και τις κακές επιστροφές τους, που οφείλονται εν μέρει στα βαριά κορμιά. Τα πιο πολλά λάθη γίνονται στην περιφέρεια.

Που μπορούμε να χτυπήσουμε.

Η ελληνική ομάδα θα βρει απέναντι της έναν αντίπαλο που της ταιριάζει και δεν της ταιριάζει. Από τη μία οι Λιθουανοί έχουν βαρείς ψηλούς και κανένα εκρηκτικό γκαρντ για να διεισδύσει με ευκολία στη ρακέτα μας, ενώ αμυντικά έχουν αρκετά κενά που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε. Από την άλλη, το παιχνίδι της βασίζεται στο pick and roll, και θα αποτελέσει μεγάλο ζήτημα το κατά πόσο θα βελτιωθούμε στην αντιμετώπιση του. Ας δούεμ μερικά σημεία, που απορρέουν από όσα είπαμε παραπάνω.

1. Στο κόψιμο μετά από σκριν του Valanciunas είναι πολύ σημαντικό να προσπαθήσουμε είτε να κλείσουμε σωστά τη πρώτη πάσα στον Kalnietis, είτε να εμποδίσουμε το εύκολο καλάθι. Η βοήθεια από τη weak side ειναι πιθανώς μία επιλογή. Παρότι ο σέντερ των Raptors είναι άνω του μετρίου πασέρ, σε καταστάσεις τέτοιες δεν έχει το καθαρό μυαλό να κάνει μία kick out πάσα. Είναι αρκετά σημαντικό να υπάρξει συγκέντρωση στις καταστάσεις που θα πάρει τη μπάλα στο low post κάποιος Λιθουανός και ειδικά ο βασικός center τους.  Πώς θα συντονίσουμε άραγε τις περιστροφές μας; Θανάσης και Παπανικολάου θα κληθούν να καλύψουν κενά, όπως εξάλλου κάνουν συχνά.

2. Οσο πατάει στο παρκέ ο Valanciunas, το δικό μας pick n roll πρέπει να τον πιέσει. Σλούκας και Παππάς είναι παίκτες οι οποίοι μπορούν να πληγώσουν πολύ τη Λιθουανική άμυνα, με την ευχέρια που έχουν στο σκοράρισμα από τα 4-5 μέτρα και μέσα. Τα drive αυτών και των Καλάθη - Παπανικολάου μπορούν να σκήσουν πίεση στην λιθουανική front line. Αν καταφέρουμε να αναγκάσουμε τους Λιθουανούς να περιορίσουν τη χρήση του Valanciunas θα είναι ένα μεγάλο βήμα πρόκρισης. Ακόμα, ευκαιρίες για σουτ από μεσαίες αποστάσεις θα δοθούν και στους ψηλούς μας. Ο Γιάννης Μπουρούσης, που μέχρι στιγμής κάνει νωθρό τουρνουά, πιστεύω μπορεί να τις εκμεταλλευθεί στο έπακρο.

3. Στο μπάσκετ για να καλύψεις κάποιες αδυναμίες σου, συχνά ρισκάρεις πράγματα. Από την αρχή του τουρνουά οι Λιθουανοί δείχνουν διάθεση να ρισκάρουν στο τρίποντο, δίνοντας χώρο σε παίκτες που θεωρούν κακούς σουτέρ. Σε μία νορμάλ βραδιά μας, διαθέτουμε αρκετούς παίκτες που μπορούν να θεωρηθούν στόχοι (Καλάθης, Παπανικολάου, Παππάς). Θα αποτελέσουν βαρόμετρο για την εθνική μας τα ποσοστά που θα έχουν αυτοί οι παίκτες έξω από τα 6.75.

4. Διαθέτουμε αρκετούς καλούς αμυντικούς με έφεση στο κλέψιμο όπως ο Καλάθης και ο Παπανικολάου. Είναι πολύ σημαντικό μόλις κλέψουμε μπάλες να ξεχυθούμε στον αιφνιδιασμό και να τελειώσουμε με αποτελεσματικότητα κάθε φάση. Το αντίπαλο transition στην άμυνα δεν είναι και το καλύτερο.

5. Γενικότερα διαθέτουμε αρκετούς πολύ καλούς αμυντικούς όπως ο Καλάθης, ο Μάτζαρης αλλά και ο Παπανικολάου. Παρότι η Λιθουανική ομάδα περιστρέφει το επιθετικό της παιχνίδι αυστηρά γύρω από τον Valanciunas, το κέντρο όλων των αποφάσεων της είναι τα guard, και εκεί εντοπίζεται η μεγαλύτερη της αδυναμία. Πρέπει να “πειράξουμε” το μυαλό τους αλλά και να πιέσουμε πολύ και αποτελεσματικά στη μπάλα. Θεωρώ πως θα είναι καλό να υπάρξει διαρκές rotation ανάμεσα στα 4 guard, ώστε να μπορέσουμε να πιέσουμε για 40’ λεπτά τους μέτριους Λιθουανούς οργανωτές. Ακόμα η εθνική στο συγκεκριμένο παιχνίδι πρέπει να εγκαταλείψει τους πειραματισμούς με τρία guard ή τον Παπανικολάου σε περιφερειακή άμυνα, καθώς οι Λιθουανοί αρέσκονται να περνάνε πολύ τη μπάλα στο low post στα forward τους.

Συμπερασματικά, δεν είμαστε το φαβορί, όμως παρά τις μέτριες εώς τωρα εμφανίσεις, ο αντίπαλος μας δεν είναι άτρωτος. Εχει τις αδυναμίες του, τις οποίες λογικά το scouting της ομάδας μας θα πρέπει να έχει εντοπίσει.  Ναι, υπάρχουν καλές πιθανότητες για αυτό.

Η Λετονία βρίσκεται με άνεση στους "16" του Ευρωμπάσκετ, εξασφαλίζοντας ένα μάλλον ευνοϊκό - για την ίδια - σταύρωμα κόντρα στο Μαυροβούνιο. Ο Στρέλνιεκς, ως ένας από τους πλέον έμπειρους παίκτες αυτής της ομάδας και του τουρνουά γενικότερα, παίζοντας για 4η φορά σε τελική φάση ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, αποτελεί ένα άκρως σημαντικό γρανάζι για την ομάδα του, με εμφανίσεις που μεταφράζονται ως τροφή για σκέψη: ο παίκτης που βλέπουμε αυτήν την περίοδο, θα είναι ο ίδιος και στον Ολυμπιακό; Κι αν όχι, τι διαφορετικό θα πρέπει να περιμένουμε;

Ο Κώστας Σλούκας έκανε το τραπέζι στους συμπαίκτες του στην Κωνσταντινούπολη , καθώς γνωρίζει καλά κατατόπια. Καλά έκανε, καθώς ένα τραπέζι χρειαζόταν, μήπως σταματήσουν και τα on camera ξεκατινιάσματα και γενικώς ηρεμήσει κάπως το κλίμα. Η νίκη της εθνικής επί της Πολωνίας ήρθε από ένα σημείο και έπειτα εύκολα, επαναπυροδοτώντας μία σειρά όμορφων σχολίων στον Τύπο, πιστά στην παράδοση της "ελληνικής ψυχής". H μεγάλη είδηση πάντως ήταν ο αποκλεισμός της Γεωργίας, στην οποία στοίχισε η απρόσεκτη ήττα από τους Ουκρανούς. Θεωρητικά είναι σημαντικό και το κατόρθωμα των Ούγγρων να περάσουν στην επόμενη φάση, απλώς για να αποκλειστούν από την Σερβία στην συνέχεια. Η δε Λετονία, συνεχίζει να εντυπωσιάσει , όπως άλλωστε και οι Φινλανδοί. Ας δούμε τις βουκολικές μας κατηγορίες, οι οποίες αντί περίληψης στέκονται απλώς σε ενδιαφέροντα σημεία.

Με αφορμή το σημερινό ρεπό της Σβεντ-οκεντρικής (sic) Ρωσίας, ας δούμε τι... δεν έκαναν οι προ δεκαετίας πρωταθλητές Ευρώπης στα δύο τελευταία Ευρωμπάσκετ - που απλώς συμμετείχαν - σε σύγκριση με αυτό που κάνουν τώρα - και αρέσει. Βρέθηκε ηγέτης, συμπαθητικές κατευθύνσεις από τον πάγκο, πιο τραχύ μέταλλο κι ίσως λίγο περισσότερη τύχη. Η Ρωσία γίνεται και πάλι ανταγωνιστική, βρίσκει την χαμένη της ταυτότητα, ή τουλάχιστον... το προσπαθεί.

Είναι ομολογουμένως μία αμήχανη στιγμή αυτή. Βλέποντας την πικ εν ρολ άμυνα της εθνικής με τον Μπουρούση στην πεντάδα, όπως και την αντίδραση μέσα από smallball σχήματα με τον Θανάση και τον Πρίντεζη να αναχαιτίζουν συνδυασμούς, ο μπασκετικός φίλαθλος αναφωνεί την φράση-ταμπού, που πλέον μοιάζει με κραυγή απόγνωσης: "Βάλε μέσα τον Αγραβάνη".

Η στήλη "βοσκών μαγγανείες" αποτελεί τόσο έναν φόρο τιμής στον εκφωνητή Δημήτρη Χατζηγεωργίου, όσο και μία απόπειρα να συμπυκνώνουμε ανά κάποιες ημέρες τα όσα ενδιαφέροντα βλέπουμε στο Ευρωμπάσκετ. Βασίζεται σε σχόλια των συντακτών του BG κατά την διάρκεια των αγώνων, στον συνεδριακό χώρο που διατηρούμε διαδικτυακά. Απολαύστε την υπεύθυνα, χωρισμένη σε αυθαίρετες κατηγορίες και με παντελή απουσία ειρμού.