Σε ένα πολύ διαφορετικό ματς από το πρόσφατο φιλικό, η εθνική ομάδα μπάσκετ ανδρών επικράτησε του Ισραήλ της ομάδας που εκπροσωπεί το κράτος των γενοκτόνων στον πρώτο από τους τέσσερις αγώνες δίχως αύριο και συνεχίζει στα προημιτελικά του φετινού Ευρωμπάσκετ. Η Ελλάδα μπορεί να ήταν το φαβορί αλλά με όσα έχουν δει τα μάτια μας τις τελευταίες μέρες η νίκη μόνο δεδομένη δεν ήταν. Άλλωστε η ομάδα του Ισραήλ που εκπροσωπεί το κράτος των γενοκτόνων κάθε άλλο παρά λειψή σε ταλέντο δεν ήταν. Με τις Σερβία, Γαλλία να ταξιδεύουν σπίτια τους, πιθανολογικά, αλλά και βάσει εικόνας, η Ελλάδα είναι πλέον στους βασικούς διεκδικητές του τροπαίου. Και αν τελικά το τρόπαιο φτάσει να κάνει παρέα με εκείνα του ‘87 και του ‘05, θεωρώ πως τη χτεσινή νίκη θα τη θυμόμαστε περισσότερο από ό,τι πιστεύουμε τώρα.

Βρισκόμαστε στην καρδιά του Σάμερ Λίγκ στο ΝΒΑ με τους ρούκις των ομάδων να καλούνται να παρουσιάσουν τα πρώτα δείγματα του τι μπορούν να προσφέρουν. Ο ενθουσιασμός στα ύψη για την συγκεκριμένη κλάση, και όπως πάντα λέω να μην ασχοληθώ με τους δεδομένα παικταράδες, αλλά πάω λίγο πιο πίσω στις επιλογές. Το φετινό ντραφτ θεωρείται -ολόσωστα κατά τη γνώμη μου- ιστορικό. Τσεκάροντας έναν-έναν τους παίκτες που επιλέχθηκαν, παρατήρησα ότι υπάρχουν πολλοί υποσχόμενοι παίκτες, αλλά κυρίως ότι είναι νεαροί (πολλοί δεν έχουν κλείσει καν τα 20). Αναπόφευκτα όταν το ταλέντο συνδυάζεται με το νεαρό της ηλικίας, η αξία ενός παίκτη, και κατ’ επέκταση μιας κλάσης, ανεβαίνει κατακόρυφα. Σήμερα σας έχω επτά περιπτώσεις παικτών που μπορούν να κάνουν σημαντική διαφορά στις ομάδες τους, χωρίς απαραίτητα να εξελιχθούν σε πρώτα ονόματα.

Καθώς το ΝΒΑ ετοιμάζεται για τον νέο του Πρωταθλητή, ύστερα από το 3-2 των Thunder επί των Pacers, μία μέρα νωρίτερα είχαμε και επίσημα την έναρξη της offseason με την ανταλλαγή του Desmond Bane στους Orlando Magic, έναντι των KCP, Cole Anthony και ένα κάρο picks πρώτου γύρου. Για το αμυντικό bully ball των Thunder και την άσβεστη φλόγα της Indiana θα ασχοληθούμε εκτενώς στο προσεχές διάστημα, ως τότε όμως λίγο silly season. Που λέτε, win-win πολύ δύσκολα να χαρακτηριστεί αυτή η ανταλλαγή, είναι αυτό που λέμε ο καιρός θα δείξει. Οι Magic εξαργύρωσαν πολλά από τα picks τους για να εντάξουν τον Bane στις τάξεις τους, δείχνοντας μετά από καιρό ότι θέλουν να βρεθούν στην κορυφή της Ανατολής, τη στιγμή που οι Grizzlies μάλλον συνεχίζουν την ανακαίνιση που ξεκίνησε με την αποπομπή του Taylor Jenkins.

Η Φενερμπαχτσέ επιστρέφει στον τελικό της Ευρωλίγκα μετά την πανάξια επικράτηση επί του περσινού πρωταθλητή αγαπητοί φίλοι, κι ο Σάρας έχει την ευκαιρία να γράψει ιστορία. Ντάξει, δε νομίζω να πιστεύει πραγματικά κάποιος, ακόμα κι ο πιο παρωπιδιασμένος (sic) φίλος της ομάδας, ότι δικαιούταν κάτι παραπάνω από αυτό το ματς ο Παναθηναϊκός. Ήταν παράσταση για ένα ρόλο, με εξαίρεση μερικά λεπτά ορθής προπονητικής από τον Αταμάν. Ο Παναθηναϊκός έχασε στις περισσότερες σημαντικές στατιστικές κατηγορίες και αναπόφευκτα παραδίδει τα σκήπτρα του.

Λίγες ώρες πριν τους ημιτελικούς του Φάιναλ Φορ στο Άμπου Ντάμπι, και με την πιθανότητα ενός ελληνικού τελικού να ελλοχεύει πάνω από τα κεφάλια μας, είπαμε να ρίξουμε μια τελευταία ματιά σε μερικές σημειώσεις. Ο Παναθηναϊκός των προσωπικοτήτων, η φορμαρισμένη κι αποφασισμένη Φενέρ, η σταθερή κι επικίνδυνη Μονακό, και το μεγάλο φαβορί που ακούει στο όνομα Ολυμπιακός. Αναλυτικότερα για το F4, στο χθεσινό επεισόδιο του Χλάαατς που ήταν αφιερωμένο στο κλείσιμο της Ευρωλίγκα και πραγματικά αξίζει κάθε λεπτό σας. Στα δικά μας τώρα, προσεγγίζοντας τα ματς χρονολογικά.

Τον Ιούλιο του 2016 ο Τιμ Ντάνκαν ανακοίνωσε την απόσυρση του από τα παρκέ του ΝΒΑ με μια λιτή δήλωση. Χωρίς τουρ αποχώρησης όπως έκανε με χολιγουντιανή χροιά ο Κόμπι Μπράιαντ, χωρίς τυμπανοκρουσίες και αλλαγή λίγο πριν την κόρνα για το πολύλεπτο χειροκρότημα, χωρίς εμβληματικές φωτογραφίες. Εννιά χρόνια μετά και καθόλου συμπτωματικά θα λέγαμε, έτσι ήταν κι η επίσημη δήλωση αποχώρησης του Γκρεγκ Πόποβιτς, μεταβαίνοντας οριστικά στο ρόλο του προέδρου των Σαν Αντόνιο Σπερς, αφού τα προβλήματα υγείας που προέκυψαν από το Νοέμβρη καθιστούν αδύνατη την προπονητική. It’s the Spurs way θα μπορούσε να πει κάποιος. Αντιεμπορικός, κόντρα στη νόρμα και τη γκλαμουριά, φαινομενικά με μια δόση βαρεμάρας, αλλά κατά βάση πρόκειται για όλα όσα εκπροσωπούν εδώ και χρόνια τα Σπιρούνια. Την επιμονή στην ουσία.

Τα Playoffs της Ευρωλίγκα παρουσιάζουν πάντα τρομερό ενδιαφέρον και ο φετινός Απρίλης δεν αναμένεται να είναι εξαίρεση. Ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίζει την Εφές, σε ένα ζευγάρι με τεράστια μη αγωνιστική ιστορία. Ο Ολυμπιακός τη Ρεάλ, για να γράψουν ένα ακόμα κεφάλαιο, αυτή τη φορά σε σειρά πέντε αγώνων. Αλλά για αυτά θα πρέπει να κάνετε υπομονή κάποιες ώρες. Σήμερα θα ασχοληθούμε με τους “άλλους”, δηλαδή με τα ζευγάρια Φενέρ-Παρί και Μονακό-Μπαρτσελόνα.

Πολύ δυνατό το κλείσιμο της κανονικής διάρκειας στο ΝΒΑ φέτος, κυρίως στη Δύση όπου καταλήξαμε με έξι ομάδες από τις θέσεις #3 έως #8 να έχουν μεταξύ τους το πολύ δύο νίκες διαφορά. Εν τέλει οι θέσεις έκλεισαν την τελευταία μέρα της ρέγκιουλαρ, με τη ματσάρα των Γουόριορς με τους Κλίπερς να πηγαίνει στους δεύτερους και το Γκόλντεν Στέιτ στην έβδομη θέση. Στην Ανατολή τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα εδώ και μέρες. Πάμε να αρχίσουμε από εκεί βασικά.

17 Φεβρουαρίου. Ο Τζίμι Μπάτλερ αποτελεί και επίσημα μέλος των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, έχει ήδη παίξει τέσσερα παιχνίδια με την νέα του ομάδα με το επιμέρους σκορ να είναι στο 3-1. Στα πλαίσια του Ολ Σταρ τριημέρου, ο Ντρέιμοντ Γκριν απαντάει σε πληθώρα ερωτήσεων στο ΤΝΤ - ο τύπος πραγματικά ό,τι μπούρδα σκεφτόταν την άφησε να πετάξει από το στόμα του. Διερωτώμενος και για την φετινή κατάληξη της ομάδας του, ο Γκριν απαντά πως “οι Γουόριορς θα κερδίσουν το ΝΒΑ το 2025”. Μεγάλα λόγια; Υπερβολική αυτοπεποίθηση; Τρομακτική επίγνωση των δυνατοτήτων τους; Ή χειμαρρώδης αντίδραση στην πρώτη επαφή με τον συμπαίκτη Μπάτλερ;