Φαν του Ρέι Άλεν και του Σάρας. Για τα 22 αυτά χρόνια, το μπάσκετ δεν ήταν ποτέ η αγαπημένη μου ασχολία. Προτιμώ να δω έναν αγώνα Formula, να κάνω ένα πρόγραμμα για τη σχολή μου (Ψηφιακά Συστήματα στο Πα.Πει.), να δω καμιά ταινία. Αλλά στο μπάσκετ κρύβονται οι καλύτερες ιστορίες και η αγαπημένη μου ασχολία είναι να βλέπω αυτές τις ιστορίες να ξετυλίγονται. Για το κρασί και τον έρωτα, τα υπόλοιπα παιδιά μάλλον τα ξέρουν καλύτερα.
Η δεύτερη αγωνιστική της Ευρωλίγκα είχε αρκετά εντυπωσιακά αποτελέσματα, με σημαντικότερο ίσως το διπλό της Άλμπα στο Μιλάνο απέναντι στην Αρμάνι. Στα ντέρμπι της εβδομάδας, η Μπαρτσελόνα γλιτωσε την καθίζηση απάναντι στη Ρεάλ, η Μονακό επιβεβαίωσε ότι είναι στην κορυφογραμμή και φέτος, ενώ Μπασκόνια, Ολυμπιακός και Φενέρ πήραν σημαντικές εντός έδρας νίκες.
Μετά από ένα καλοκαίρι με ριζικές αλλαγές, ο Παναθηναϊκός μπαίνει στην καινούρια σεζόν με νέο προπονητή, πολλά νέα πρόσωπα και τελείως διαφορετική φιλοσοφία, για να ξεφύγει από τα δυσχερή αποτελέσματα των τελευταίων ετών, ειδικά επί ευρωπαϊκού εδάφους. Να παρουσιάσει δηλαδή μια τελείως διαφορετική εικόνα από αυτή που είχε στις δύο προηγούμενες σεζόν, όταν και βρέθηκε αμφοτέρως στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης.
Σε μια αναγνώριση των καλύτερων ομάδων απέναντι στους σημαντικότερους παίκτες της διοργάνωσης, η φάση των προημιτελικών έκρυβε πάρα πολλές εκπλήξεις, με σπουδαιότερη τον αποκλεισμό της Σλοβενίας του Λούκα Ντόντσιτς από την Πολωνία, η οποία θα διαμορφώσει μια ελαφρώς απροσδόκητη τετράδα μαζί με την Ισπανία, τη Γερμανία και την ίσως μοναδική ομάδα που περιμέναμε ότι μπορεί να βρεθεί εκεί, την Γαλλία του Τομά Ερτέλ και του Ρούντι Γκομπέρ.
Ένα σαββατοκύριακο γεμάτο ανατροπές, πολύ όμορφα παιχνίδια, ατελείωτες παρατάσεις, λίγο ξυλίκι και αίσθηση του χάους έκρυβε το Ευρωμπάσκετ, με την Γερμανία, την Ελλάδα και τη Σερβία να παραμένουν αήττητες. Αντίθετα η Λιθουανία συνεχίζει να χάνει στο τέλος, η Ισπανία προβληματίζει, ενώ αρκετοί λαμπροί αστέρες ξεθώριασαν, έστω για λίγο.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η ομάδα της Μπάγερν τελειώνει την πορεία της στην Ευρωλίγκα, παίζοντας ένα πέμπτο και καθοριστικό παιχνίδι στα playoffs, απέναντι σε ισχυρότερους αντιπάλους, μέσα στην έδρα τους. Πέρσι η Αρμάνι και φέτος η Μπαρτσελόνα είδαν κι έπαθαν για να περάσουν ένα εμπόδιο που στα χαρτιά δεν θα έπρεπε να τους δυσκολέψει σε τόσο μεγάλο βαθμό. Όμως, στις σειρές των πέντε παιχνιδιών, δεν κρίνεται το αποτέλεσμα μόνο από την ποιότητα ενός ρόστερ, αλλά κι από την προπονητική εγρήγορση, τις προσαρμογές που επιχειρούνται από αγώνα σε αγώνα, μέχρι ακόμη και τα μικρά τρικ από κατοχή σε κατοχή.
Εκεί η Μπάγερν και φυσικά ο προπονητής Αντρέα Τρινκιέρι μαζί με τους παίκτες του, παρουσίασαν δύο αριστουργήματα, που όμως δεν οδήγησαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Η γερμανική ομάδα επιστρέφει κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα στο Μόναχο, όμως παρά την σίγουρη απογοήτευση για την μη πρόκριση στο επερχόμενο φάιναλ φορ του Βελιγραδίου, δεν θα υπάρχουν πολλοί που θα θεωρήσουν ότι η ομάδα απέτυχε στην φετινή σεζόν. Το κάθε άλλο, η εικόνα των παικτών να παλεύουν στο Παλαού Μπλαουγράνα μέχρι το τέλος ενός αγώνα και μιας σειράς που στράβωσε ανεπανόρθωτα στο τρίτο δεκάλεπτο του πέμπτου παιχνιδιού, άφησε μία μάλλον γλυκιά επίγευση στο στόμα των στελεχών της ομάδας.
Και δικαίως, καθώς οι βαυαροί έκαναν μία ακόμη σπουδαία εμφάνιση, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο του πέμπτου αγώνα, συνεχίζοντας την εικόνα που έδειξαν στις δύο νίκες τους στην σειρά, αλλά και στο πρώτο παιχνίδι που ηττήθηκαν, παρότι επέστρεψαν τρεις φορές στη διεκδίκηση του ματς. Η στοχευμένη άμυνά τους στη ρακέτα περιόρισε για ακόμη μία φορά την ανάγκη της Μπαρτσελόνα να πηγαίνει κάθε, μα κάθε κατοχή της κοντά στο καλάθι κι επέτρεψε με μοχλό το μέτριο έως κακό σουτ των βασικών χειριστών των μπλαουγκράνα να κατεβάσει για ακόμη μία φορά τους επιθετικούς ρυθμούς της καλύτερης ομάδας της κανονικής περιόδου.
Οι 31 πόντοι που σημείωσαν οι παίκτες του Γιασικεβίτσιους στο ημίχρονο ήταν περισσότερο αποτέλεσμα μεγάλων σουτ από την περιφέρεια και λιγότερο αποτέλεσμα της ομαδικής δουλειάς που επιθυμεί ο Λιθουανός κόουτς. Η μεγάλη ανατροπή είχε μπει σε ράγες, οι διθύραμβοι άρχισαν υπέρ της Μπάγερν, όμως η διαφορά των έξι πόντων ήταν πολύ μικρή για την εικόνα που είχε το παιχνίδι μέχρι την επιστροφή των παικτών και το 17/17 που είχαν οι γηπεδούχοι σε καθοριστικά παιχνίδια playoffs μαρτυρούσε ότι η συνέχεια θα ήταν δύσκολη. Κι αυτό φάνηκε από το γρήγορο 7-0 σερί που έτρεξαν οι Καταλανοί με το ξεκίνημα του δεύτερου μέρους κι ισορρόπησαν άμεσα ένα παιχνίδι, στο οποίο για 15 λεπτά είχαν απωλέσει κάθε έλεγχο.
Η άνοδος του Λαπροβίτολα, που ήταν ο καλύτερος και πιο καθοριστικός παίκτης σε όλη τη σειρά για την Μπαρτσελόνα, όπως επίσης η βρώμικη δουλειά των Ντέιβις και Καλάθη, στην τριάδα που έτρεξε περισσότερο για να βγάλει την Μπαρτσελόνα από τον λάκκο σε όλη τη διάρκεια της σειράς, επέτρεψε και στον Μίροτιτς να ξεδιπλώσει το παιχνίδι του σε ένα καταλυτικό τρίτο δεκάλεπτο. Η Μπάγερν είχε απαντήσεις, όχι όμως με ορθόδοξους τρόπους, καθώς η πνευματική και σωματική κούραση των οκτώ παικτών που αποτελούσαν το βασικό rotation, έπαιξε με τη σειρά της ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα του αγώνα. Η μεταμόρφωση του Οθέλο Χάντερ σε stretch five δεν αρκούσε, όσο κρίσιμες μονάδες όπως ο Ντεσόν Τόμας κι ο Όγκουστιν Ρούμπιτ δεν μπορούσαν να αλλάξουν κι αυτοί τον ρυθμό του αγώνα.
Επιπλέον, η προσαρμοσμένη άμυνα της Μπαρτσελόνα δεν επέτρεψε στον Λούτσιτς να επαναλάβει τα όσα έκανε στο πρώτο παιχνίδι στην Βαρκελώνη, περιορίζοντας τον Σέρβο φόργουορντ μόλις σε έξι σουτ στα 32 λεπτά που βρέθηκε στο παρκέ. Ο Λούτσιτς έμεινε άπραγος, μη βρίσκοντας ποτέ επιθετικό ρυθμό , καθώς η μπάλα δεν βρέθηκε παρά ελάχιστες φορές στα χέρια του στη ροή της επίθεσης. Έτσι, όσο περνούσε ο αγώνας, ο κόουτς Τρινκιέρι ξέμενε από λύσεις, καθώς παρά την διάθεσή τους, οι Σίσκο, Γιάραμαζ και Μπαμπ δεν είναι σε θέση να επιβάλλουν με την ποιότητά τους αυτά που θέλει να κάνει η γερμανική ομάδα κι ο Ιταλός προπονητής στο παιχνίδι τους, ειδικά στην πιεστική άμυνα της καταλανικής περιφέρειας.
Όμως εδώ έρχεται και δένει η διαπίστωση πως το προπονητικό επιτελείο της Μπάγερν έπαιζε αυτή τη σειρά με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη του. Οι απουσίες καθοριστικών παικτών, όπως ο Χίλιαρντ κι ο Γουόλντεν, δεν αφαίρεσαν απλώς δύο πολύ σημαντικές επιλογές από το ρόστερ της ομάδας, αλλά επέτρεψαν στην Μπαρτσελόνα να στοχεύσει στους αντικαταστάτες τους, ειδικά στο κομβικό τρίτο παιχνίδι της σειράς, όπου οι παίκτες του Γιασικεβίτσιους άλλαξαν τον ρου της σειράς, πιέζοντας αφόρητα τους υπόλοιπους περιφερειακούς. Φυσικά κι η απουσία του Χίγκινς ήταν πολύ σημαντική για την Μπαρτσελόνα, αλλά σε κάθε περίπτωση οι αντικαταστάτες του θα έπαιζαν βασικοί στην Μπάγερν, ενώ δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς τον Σίσκο να χτυπάει τριάντα λεπτά με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.
Η μεγαλύτερη νίκη όμως του απόλυτα μπασκετικού πρότζεκτ της Μπάγερν για αυτή τη σειρά βρίσκεται στη μεγάλη εικόνα. Η περσινή σεζόν ήταν θεωρητικά το peak της σαν ομάδα, καθώς αντιμετώπισε στα ίσια την Αρμάνι κι αποκλείστηκε στα τελευταία χαοτικά δευτερόλεπτα του πέμπτου αγώνα, απέναντι σε μία ομάδα που διεκδίκησε επί ίσοις όροις την κούπα. Όπως συμβαίνει σχεδόν τακτικά σε τέτοιες πορείες στην Ευρωλίγκα, το ρόστερ της ομάδας πρακτικά ξεκληρίστηκε, με τους δύο από τους τρεις καλύτερους παίκτες να αποχωρούν. Μπόλντουιν και Ρέινολντς μετακόμισαν, ενώ το σοκ με το ανεύρυσμα που ανιχνεύθηκε στον Πολ Ζίπσερ άλλαξε πλήρως τον προγραμματισμό της ομάδας.
Επιπλέον, η απώλεια του τίτλου στη Γερμανία, με δύο εντός έδρας ήττες από την πρωταθλήτρια Άλμπα, έφερε ξεκάθαρη πίεση για την φετινή εικόνα της ομάδας, η οποία στο ξεκίνημα της σεζόν ήταν στην καλύτερη μέτρια. Σίγουρα, η αποβολή των ρωσικών ομάδων βοήθησε στην παρουσία της Μπάγερν στα playoffs, όμως στο κρίσιμο διάστημα της σεζόν, η γερμανική ομάδα χτυπήθηκε από τον κορονοϊό, είδε βασικούς της παίκτες να τραυματίζονται και χρειάστηκε να παίξει τα playoffs θέλοντας μία νίκη σε δύο ματς εκτός έδρας απέναντι σε Εφές και Ρεάλ.
Με βάση τις δυσκολίες αυτές, η παρουσία της Μπάγερν στα playoffs απέναντι σε μία από τις πιο κωμικά πλήρεις ομάδες της Ευρωλίγκα, αποτελεί πάνω απ’όλα μία δικαίωση του προπονητή της. Σε δύο απόλυτα διαφορετικές σειρές playoffs, απέναντι σε δύο εντελώς διαφορετικές ομάδες και δύο από τους πιο δημοφιλείς και προβεβλημένους προπονητές της διοργάνωσης, η γερμανική ομάδα ήταν απόλυτα προετοιμασμένη για όλα. Από τον φρενήρη επιθετικό ρυθμό πέρσι μέχρι το αμυντικό masterclass της φετινής σειράς, υπάρχουν ελάχιστα που μπορεί να βρει κανείς για να ψέξει έναν από τους καλύτερους και πιο σταθερούς κόουτς που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μπορεί η απώλεια ενός ακόμη πέμπτου παιχνιδιού να του στερεί την παρουσία στο πρώτο του φάιναλ φορ, όμως ο Αντρέα Τρινκιέρι δεν χρειάζεται πολλά να αποδείξει.
Το ξεκίνημα των σημαντικότερων παιχνιδιών της χρονιάς στο ΝΒΑ γίνεται και φέτος, για τρίτη πλέον χρονιά, με τη διαδικασία των play-in, όπου οκτώ ομάδες, τέσσερις από κάθε περιφέρεια, θα διεκδικήσουν τις εναπομείνασες θέσεις για την είσοδο στα playoffs. Και αν πέρσι η συγκεκριμένη διαδικασία περιείχε τέσσερις από τις πιο πετυχημένες ομάδες στη σύγχρονη ιστορία του ΝΒΑ, φέτος θα έχει μερικούς από τους κορυφαίους παίκτες της τελευταίας δεκαετίας σε έξι αγώνες που θα οδηγήσουν στην τελική ευθεία ενός από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα των τελευταίων ετών.
Εν μέσω εκκίνησης πολέμου οι ευρωπαϊκές μπασκετικές λίγκες διέκοψαν το πρόγραμμα τους, όχι φυσικά λόγω συμπαράστασης στην πληττομενη Ουκρανία, αλλά για το δεύτερο φετινό παράθυρο των προκριματικών αγώνων για το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2023. Φυσικά αυτό έγινε σε όλον τον κόσμο, μιας και τα προκριματικά αφορούν όλες τις επιμέρους συνομοσπονδίες, όμως θα επικεντρωθούμε στους αγώνες της ευρωπαϊκής διοργάνωσης, όχι τόσο γιατί είχαν περισσότερο ενδιαφέρον, αλλά κυρίως επειδή οι αγώνες έγιναν σε ένα πενθήμερο καταιγιστικών εξελίξεων και δεν πρόλαβα να ασχοληθώ πιο σχολαστικά.
Από τους έντεκα αγώνες της εβδομάδας αυτής στην Ευρωλίγκα, η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν η μεγαλύτερη κερδισμένη με δύο σημαντικές νίκες. Αντίθετα Ούνιξ και Βιλερμπάν απέτυχαν σε δύο κρίσιμα ματς, ενώ η Μπάγερν μπαίνει πλέον για τα καλά στην οκτάδα. Βίοι αντίθετοι για Παναθηναϊκό κι Ολυμπιακό, με τους πράσινους να συνεχίζουν από την καλή εμφάνιση απέναντι στην Εφές με μία άνετη νίκη απέναντι στην παραπαίουσα Μπασκόνια και τους Πειραιώτες να κάνουν την χειρότερη ήττα της σεζόν, χάνοντας εντός έδρας από τον Ερυθρό Αστέρα.
Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Ολυμπιακός και Ούνιξ έκαναν πολύ σημαντικά 2/2 στην τέταρτη διπλή αγωνιστική της Ευρωλίγκα και βρέθηκαν, όχι τυχαία, στην πρώτη τετράδα της κατάταξης, λίγο πριν το φινάλε της χρονιάς, αλλά και του πρώτου γύρου. Εφές και Φενέρ επίσης συνέχισαν τη βελτίωσή τους, η Ζενίτ αναγεννήθηκε, Μακάμπι και Βιλερμπάν καταρρέουν, ενώ Παναθηναϊκός και Ζαλγκίρις έδειξαν ότι δεν μπορούν να κερδίσουν καλύτερους αντιπάλους, παρά την όποια βελτίωσή τους.
Η 16η Αυγούστου του 2004 είναι μία σπουδαία ημέρα για τον παγκόσμιο αθλητισμό. Φυσικά είναι μία ημέρα στην οποία έχουν διεξαχθεί Ολυμπιακοί Αγώνες, οπότε οι πιθανότητες για αυξημένη σπουδαιότητα είναι σαφώς μεγαλύτερες και μάλλον δεν περιορίζονται μονάχα σε ένα από τα δεκάδες αγωνίσματα που διεξάγονταν παράλληλα στην Αθήνα εκείνο το απόγευμα.
Για παράδειγμα, το απίθανο πρόγραμμα του Χιρογιούκι Τομίτα στο μονόζυγο το οποίο έδωσε το χρυσό μετάλλιο του ομαδικού της ενόργανης στην Ιαπωνία μετά από μία τρομερή μάχη με τις ομάδες των ΗΠΑ και της Ρουμανίας. Ή το αδιανόητο χρυσό της ελληνικής ομάδας στην συγχρονισμένη κατάδυση από τρία μέτρα, μετά τα bloopers που χάρισαν στο κοινό οι αθλητές της Κίνας και της Ρωσίας.