Η διαδικασία των παραθύρων της FIBA ολοκληρώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, με τις 30+2 ομάδες να κλείνουν τις θέσεις τους για το παγκόσμιο κύπελλο του ερχόμενου καλοκαιριού. Αρκετές εκπλήξεις, πρώτες προκρίσεις και δράμα μέχρι την τελευταία αγωνιστική χαρακτήρισαν τη διαδικασία αυτή. Ας δούμε όμως τι έγινε με βάση τις επιμέρους περιφέρειες.

Ο "πόλεμος" μεταξύ της Ευρωλίγκα και της ΦΙΜΠΑ καλά κρατεί εδώ και χρόνια, οδηγώντας το μπάσκετ σε ένα κουραστικό και επιζήμιο για τις ομάδες και τους παίκτες μπέρδεμα. Τέσσερις διοργανώσεις, μπλέξιμο στο καλεντάρι των αγώνων, ενδιάμεσα παράθυρα για εθνικές ομάδες, κάποιοι παίκτες πάνε, κάποιοι δεν πάνε γιατί παίζουν Ευρωλίγκα και γενικά μια κατάσταση διχαστική για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, που το σίγουρο είναι ότι δεν ωφελείται από αυτή την διαμάχη. Ο Τζόρντι Μπερτομέου, CEO της Ευρωλίγκας και οι άνθρωποι της ΦΙΜΠΑ δεν βρίσκουν μια χρυσή τομή και κάπως έτσι το μπλέξιμο θα συνεχίζεται.

(Το κείμενο που ακολουθεί αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα Live Sport της 10ης Μαϊου. Είναι γραμμένο από τον δημοσιογράφο Γιάννη Ψαράκη. Ευχαριστούμε την εφημερίδα και τον κύριο Ψαράκη για την άδεια της αναδημοσίευσης και την άμεση ανταπόκριση.)

Το περιβόητο νέο καλεντάρι της FIBA, με την επιστροφή των προκριματικών για όλες τις εθνικές ομάδες σε Παγκόσμιο Κύπελλο και Πρωταθλήματα των ηπείρων, πρόκειται να μπει από τον ερχόμενο Νοέμβριο στη ζωή μας, αλλά παράλληλα πρόκειται να οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη απαξίωση μέχρι και τον αφανισμό των Εθνικών ομάδων, τουλάχιστον όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Όπως γράφω και στο bio μου εδώ στο Guru, προτιμώ πλέον να βλέπω Ευρωπαϊκό μπάσκετ και να κοιμάμαι τα βράδια από το να βλέπω NBA. Τουλάχιστον αυτό ίσχυε μέχρι το φετινό καλοκαίρι και πριν γίνουν όσες κινήσεις έχουν γίνει μέχρι. Μεταξύ μας, πολύ θα ήθελα να δω Σέρχι, Ντιλέινι, Σατοράνσκι κι άλλους να αγωνίζονται εκεί.