(Φωτογραφία από άρθρο του fwsonline.)

Ο μήνας που ξεκινά είναι πολύ σημαντικός για τον Πανιώνιο που αναζητά ισορροπία στο ρόστερ του και σημεία αναφοράς στο παιχνίδι του. Παράλληλα, ο Νίκος Οικονόμου κι οι αθλητές του ψάχνουν και νίκες που θα αποτελέσουν ενέσεις αυτοπεποίθησης και ηρεμίας, αλλά θα τους βοηθήσουν πάνω απ' όλα και στον βαθμολογικό τομέα. Το διάστημα από τις 8 Δεκεμβρίου (εντός έδρας παιχνίδι με τον Κολοσσό) μέχρι τις 5 Ιανουαρίου (εντός έδρας παιχνίδι με τον Προμηθέα, ενώ μεσολαβεί ακόμη ένα με τον ΠΑΟΚ) θα είναι κρίσιμο, υπό την έννοια πως ο Πανιώνιος έχει να δώσει δυνατά τεστ αναφορικά με το αν μπορεί να σώσει φέτος πιο εύκολα την παρτίδα, σε σχέση με πέρσι, όπου η παραμονή του πέρασε από σαράντα κύματα. Ακολουθεί μια σύντομη περίληψη του πρώτου διμήνου της σεζόν, συνοδευόμενη από το τι (πρέπει να) περιμένουμε από την ομάδα της Νέας Σμύρνης από εδώ και στο εξής.

Σε ένα παιχνίδι αρκετά σκληρό και με αυξημένη ένταση όσο τα λεπτά κυλούσαν, το Περιστέρι παρέμεινε αήττητο κερδίζοντας (και) τον Άρη στο Αλεξάνδρειο. Οι γηπεδούχοι έχουν παράπονα από τις αποφάσεις της διαιτητικής τριάδας και το χειρότερο για αυτούς είναι πως χάνουν πια σημαντικό βαθμολογικό έδαφος μετά τη τέταρτη ήττα τους στις έξι πρώτες αγωνιστικές, όμως ίσως χθες να έγιναν σοφότεροι αναφορικά με το τι είναι αυτό που πραγματικά λείπει από την - συνήθως προβληματική - επίθεση τους.

Δεν κρύβω ότι ένα από τα πράγματα που μου προκαλούσαν πάντα εντύπωση από τις δύο «Ευρωλιγκάτες» ομάδες μας, ήταν το ελλιπές τμήμα σκάουτινγκ που φαίνεται να συνεχίζουν να έχουν. Ιδιαίτερα όσον αφορά το κομμάτι των ξένων αθλητών που αγωνίζονται στο εγχώριο πρωτάθλημα. Πάμπολλες οι περιπτώσεις παιχτών, που είχαν διακριθεί σε μικρότερους συλλόγους, αλλά οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός δεν ασχολήθηκαν με τις περιπτώσεις τους, με αποτέλεσμα να βρουν «στέγη» στο εξωτερικό και κατόπιν να διαπρέψουν με τις εμφανίσεις τους. Από τους Πιτ Μάικλ και Αντρέ Χάτσον έως την πιο… σύγχρονη περίπτωση, του Μάικ Τζέιμς (ο οποίος βέβαια επέστρεψε στην Ελλάδα, εις διπλούν ) υπήρξαν αρκετοί οι οποίοι δεν αξιολογήθηκαν σωστά, ώστε να επενδύσουν σε αυτούς οι δύο ομάδες. Σε αυτό το κείμενο θα δούμε κάποιες περιπτώσεις παιχτών που αγωνίστηκαν στην Ελλάδα-πλην Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού- και αγωνίζονται αυτή τη στιγμή στην Ευρωλίγκα.

(αρχική φωτό από sportime.gr)

Το Περιστέρει παραμένει αήττητο μετά από τέσσερις αγωνιστικές στην Basket League, έχοντας ήδη κερδίσει τις πρώτες εντυπώσεις, όχι μόνο μεταξύ των ομάδων που ανέβηκαν φέτος στην κατηγορία, αλλά και γενικότερα στην λίγκα. Το 4/4 δεν αποτελεί προϊον συγκυριών ή ευνοϊκού προγράμματος, αντιθέτως μπορεί να αναλυθεί εξ' ολοκλήρου με αγωνιστικά κριτήρια. Ας δούμε λοιπόν τι έχει κάνει μέχρι στιγμής το Περιστέρι προκειμένου να πραγματοποιήσει μια τόσο δυναμική εκκίνηση στη φετινή κούρσα.

(Aρχική φωτό από onsports.gr - Devon Washington)

Η φετινή Basket League μοιάζει κατά κοινή παραδοχή να είναι η πιο δυνατή των τελευταίων ετών. Τα ρόστερ των περισσότερων ομάδων είναι αρκετά αξιόλογα, τηρουμένων των αναλογιών. Δεν είμαστε Τουρκία ή Ρωσία, οι περισσότερες ομάδες μας έχουν σφιχτά μπάτζετ και ξοδεύουν χρήματα με σύνεση, δίχως υπερβολές. Πολλοί καλοί παίκτες, ξένοι και γηγενείς, μαζεύτηκαν στην λίγκα και μας προδιαθέτουν θετικά για μια άκρως ανταγωνιστική κούρσα, η οποία ξεκίνησε προ ημερών. Βέβαια, όλα αυτά μένει να φανούν και στην πράξη. Για αρχή, χωρίς να έχουμε ουσιαστικά κάποιο χειροπιαστό δείγμα γραφής, ας τσεκάρουμε πέντε περιπτώσεις νεοφερμένων ξένων - που αγωνίζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα - που είναι πολύ πιθανό να μας απασχολήσουν θετικά μέσα στη σεζόν.

Ήφαιστος Λήμνου, Περιστέρι και Χολαργός είναι οι τρεις νέες δυνάμεις της Basket League της επερχόμενης περιόδου. Μπορεί πέρσι να υποβιβάστηκαν αγωνιστικά δύο ομάδες, τα Τρίκαλα κι ο Κόροιβος, ωστόσο "χάθηκε" ακόμη μια, καθώς ο ΓΣΛ Φάρος δεν υπάρχει πλέον, τουλάχιστον υπό τη μορφή που παρουσιάστηκε πέρσι. Λίγες μέρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος και με τις ομάδες να είναι σχεδόν έτοιμες για την εκκίνηση της κούρσας, σημειώνουμε τα βασικά τους χαρακτηριστικά και τον τρόπο που επέλεξαν να πορευθούν.

Ο πέμπτος και τελευταίος τελικός των δύο «αιωνίων» έλαβε χώρα χθες το βράδυ στο Ο.Α.Κ.Α., με τον Παναθηναικό να κερδίζει το τίτλο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Όπως αναμενόταν και οι δύο ομάδες εδειξαν άγχος, νεύρα και ελάχιστες καινοτομίες μέσα στο παιχνίδι, γεγονός βέβαια που δεν μας ξάφνιασε, καθώς επρόκειτο για ένα ματς που έκρινε όλη τη σεζόν. Και από τους δυο αντιπάλους βγήκαν μπροστα αρκετοί παίκτες , με τον Ολυμπιακό να μοιάζει εντελώς εκτός ρυθμού στο δεύτερο μέρος, παρότι πήγε στα αποδυτήρια με τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου με μικρό προβάδισμα. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά το τι παρακολουθήσαμε.

Να λοιπόν που και την φετινή χρονιά η σειρά των τελικών θα οδηγηθεί σε πέμπτο και τελευταίο παιχνίδι. Η αντίδραση που περιμέναμε όλοι από την πλευρά του Ολυμπιακού ήρθε την κατάλληλη στιγμή, με πολύ ουσιαστικό μπάσκετ και αλλαγή στον τρόπο σκέψης. Οι ερυθρόλευκοι εμφανίστηκαν συγκεντρωμένοι, αποφασιστικοί, με μεγάλη επιθετικότητα στο παιχνίδι τους, απόρροια του do or die χαρακτήρα του αγώνα, σε αντίθεση με τους πράσινους, οι οποίοι έδειξαν υποτονικοί στο μεγαλύτερο διάστημα. Η αίσθηση ήταν πως ‘’έλα μωρέ και να χάσω δεν πειράζει, υπάρχει και το game 5 στην έδρα μας’’.  Την Κυριακή λοιπόν στο ΟΑΚΑ οι ομάδες θα λύσουν τις διαφορές τους και είναι σίγουρο ότι ο χαμένος της συνάντησης θα βρεθεί αντιμέτωπος με πολλές αλλαγές το καλοκαίρι. Όχι ότι θα γλιτώσει από αυτές απαραίτητα και ο νικητής. Ιδιαίτερη εντύπωση πάντως, προκάλεσε χθες η άσχημη εικόνα στις εξέδρες του ΣΕΦ, με τον κόσμο να απουσιάζει για ακόμη ένα τελικό, συνεχίζοντας τη μίνι παράδοση που έχει δημιουργηθεί σε αυτή τη σειρά, με κανένα γήπεδο να μην είναι sold out, γεγονός σπάνιο για ντέρμπι αιωνίων Ο κόσμος είναι μάλλον κουρασμένος, ή αν θέλετε ξενερωμένος με ό,τι συμβαίνει το τελευταίο διάστημα.

Στη σκιά της απώλειας του μεγάλου παράγοντα του Παναθηναϊκού, Παύλου Γιαννακόπουλου, ενός ανθρώπου που προσέφερε και έδωσε πολλά στον ελληνικό αθλητισμό, διεξήχθη το τρίτο παιχνίδι της σειράς. Ο Παναθηναϊκός επικράτησε πολύ εύκολα των ερυθρολεύκων με 73-58, φτάνοντας μια νίκη μακριά από την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος. Σε ένα κάκιστο ποιοτικά ματς, οι γηπεδούχοι ήταν αποφασιστικοί, εμφανώς ανώτεροι των φιλοξενούμενων στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και παρότι δεν έθελξαν με την απόδοση τους, η νίκη ήρθε απροβλημάτιστα, σε ένα φορτισμένο συγκινησιακά ΟΑΚΑ. Από την άλλη πλευρά, ο Ολυμπιακός με εξαίρεση ένα πεντάλεπτο στη δεύτερη περίοδο και ένα ακόμη στην τέταρτη, δεν μπόρεσε να φανεί ανταγωνιστικός, με την απόδοση των περισσότερων παιχτών να είναι τραγική. Η σειρά βέβαια δεν έχει κριθεί, αλλά με την αγωνιστική εικόνα που δείχνουν  οι δύο αιώνιοι στο παρκέ, οι πιθανότητες για ανατροπή της κατάστασης είναι λίγες. Η αντίδραση της ομάδας του Πειραιά είναι κάτι που αναμένεται με ενδιαφέρον την Πέμπτη, με στόχο τη νίκη που θα την κρατήσει ζωντανή.

Ας με συγχωρέσετε για τον τίτλο του κειμένου, αλλά εκεί που τα διπλά είχαν γίνει είδος προς εξαφάνιση τα προηγούμενα χρόνια, με τις ομάδες να μοχθούν για το πλεονέκτημα στην κανονική διάρκεια της σεζόν, φτάσαμε στο σήμερα όπου τα break διαδέχονται το ένα το άλλο. Το σκηνικό στο game 2 άλλαξε, με τον Παναθηναϊκό να παρουσιάζεται απόλυτα συγκεντρωμένος στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού και να φτάνει δικαιότατα  στην ισοφάριση της σειράς σε 1-1. Ο Ολυμπιακός από τη μεριά του, με εξαίρεση το εξαιρετικό πρώτο διάστημα στην επίθεση, φάνηκε αγχωμένος, χάνοντας τον έλεγχο του αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο, καταφεύγοντας σε βεβιασμένες (για να μην πω κάκιστες) επιλογές στην επίθεση. Η αμυντική του προσήλωση είχε αρκετές μεταπτώσεις, τις οποίες θα δούμε και παρακάτω. Η σειρά βρίσκεται σε εξέλιξη, παραμένει ανοιχτή για κάθε κατεύθυνση, οπότε μην βιαζόμαστε να κρίνουμε και να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα, γιατί ο δρόμος είναι μακρύς.