Ε, λοιπόν σας έχω νέα. Θέλετε να φύγει ο Βασιλακόπουλος; Να αλλάξουν τα… κόζια; Να υπάρξει διαφάνεια π.χ. στη διαιτησία, στα οικονομικά της Ομοσπονδίας και όπου αλλού; Λυπάμαι αλλά δεν πρόκειται. Ούτε σήμερα, ούτε αύριο, ούτε το 2020 που ολοκληρώνεται η θητεία του εκλεγμένου το 2016 Διοικητικού Συμβουλίου, ούτε… ποτέ.

Να φύγει από μόνος του δεν… παίζει, γιατί όσο και αν βρίσκεται στα διοικητικά της Ομοσπονδίας εδώ και σχεδόν μισό αιώνα (από τις αρχές των ‘70ς όταν δημιουργήθηκε η ΕΟΚ) μετά τη διάσπαση της Ομοσπονδίας Αθλοπαιδειών, όπου το μπάσκετ υπαγόταν μέχρι το 1966, δεν θέλει. Το είπε ξεκάθαρα σε πρόσφατη συνέντευξη (μία από τις πολλές εσχάτως…), αφού για να παραφράσω το γνωστό λαϊκό άσμα «είναι γλυκό το πιοτό της προεδρίας».

Όσοι λοιπόν περιμένετε τον «πρίγκιπα», που πάνω στο άσπρο άλογο θα σώσει το ελληνικό μπάσκετ και θα διώξει τον Βασιλακόπουλο από την προεδρία της ΕΟΚ, θα σας το πω ωμά και απλά, είστε βαθιά νυχτωμένοι και όταν με το καλό φτάσετε στην τελευταία τελεία του κειμένου θα το έχετε καταλάβει σε βάθος. Μέχρι λοιπόν να το αποφασίσει ο ίδιος (αν και εφόσον), κουμάντο στο μπάσκετ θα κάνει ο 79χρονος... Αη-Γιώργης καβάλα στο δικό του άγριο άλογο, τρυπώντας («διπλής») όσους δράκους προσπαθήσουν να τον ρίξουν από αυτό...

Και πάμε σιγά σιγά στην ουσία … Εκλογές ΕΟΚ

Το να εκλεχθεί πρώτος σε ψήφους στις εκλογές της ΕΟΚ ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είναι κάτι αντίστοιχα δεδομένο με την ανατολή και τη δύση του ήλιου από καταβολής του κόσμου. Ακόμη κι εμείς οι δημοσιογράφοι που βρισκόμαστε χρόνια στον χώρο θεωρούμε ότι οι περιβόητες «εκλογές ΕΟΚ» είναι κάτι το οποίο συμβαίνει αυτόματα. Από συνήθεια. Κάτι δεδομένο. Ακούς «εκλογές ΕΟΚ» και το μόνο που σου έρχεται να ρωτήσεις είναι «με τι ποσοστό πάνω από 90% εκλέχθηκε ο Βασιλακόπουλος»; Κάπως έτσι.

Τι ακριβώς όμως είναι οι εκλογές της ΕΟΚ, κάτω από ποιους όρους και συνθήκες διεξάγονται, ποια είναι τα αποτελέσματά τους, πως διαμορφώνονται οι ισορροπίες; Σε όλα αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα θα σας δώσουμε απαντήσεις.

Κατ’ αρχήν η διαδικασία. Λίγοι (ελάχιστοι…) εκτός της Ομοσπονδίας γνωρίζουν ή έχουν μπει στον κόπο να διαβάσουν το καταστατικό της ΕΟΚ (1) και όσα λέει για τις εκλογές. Που διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια και –ω, θαύμα- το ψηφοδέλτιο είναι ένα και μοναδικό. Όχι γιατί δεν υπάρχει αντίπαλη «παράταξη» αλλά και να υπήρχε θα έμπαινε στο ίδιο ψηφοδέλτιο. Ξεχάστε λοιπόν όσα γίνονται π.χ. στις βουλευτικές εκλογές με τα διαφορετικά ψηφοδέλτια, τον υποψήφιο «πρόεδρο» του κόμματος τον οποίο δεν «σταυρώνουμε» κλπ. Στις εκλογές της ΕΟΚ βάσει καταστατικού όσοι θέλουν να είναι υποψήφιοι αναγράφονται στο ψηφοδέλτιο με αλφαβητική σειρά. Ενας, πέντε, δέκα, εκατό; Όλοι μαζί.

Τhe Fantastic 18

Για έναν «περίεργο» λόγο, εδώ και είκοσι χρόνια υποψήφιοι κάθε φορά στις εκλογές είναι πάντα 18 άτομα. Όσα δηλαδή και τα μέλη του ΔΣ το οποίο ορίζεται σε συνεδρίαση μετά τις εκλογές από όσους έχουν ψηφιστεί.
Μόνο μια φορά, στις εκλογές του 2004, εμφανίσθηκε ψηφοδέλτιο με 20 υποψήφια μέλη! Όλες τις υπόλοιπες ήταν 18. Πάντα. Τη μία φορά με τους 20 εμφανίσθηκαν «για πλάκα» όπως μας είπε ο ίδιος, ο Βασίλης Ντάκουρης (ο οποίος εδώ και περίπου ένα χρόνο έχει σηκώσει το λάβαρο της… επανάστασης και ψάχνει όσα δεν έψαξε ποτέ κανείς… μόνος του…) και η αδερφή του Παναγιώτα. Οι οποίοι για την ιστορία σε εκείνες της εκλογές έλαβαν επί 678 ψηφισάντων, 61 και 36 σταυρούς αντίστοιχα. Κοινώς δεν βρήκαν ούτε την… ψήφο τους…

Ας γυρίσουμε όμως στους Fantastic 18. Τους φανταστικούς 18, αυτούς που πάντα εμφανίζονται και ως διά μαγείας πάντα εκλέγονται. Και γιατί το λέμε αυτό; Γιατί βάσει καταστατικού για να εκλεγεί κάποιος μέλος του Δ.Σ. θα πρέπει να συγκεντρώσει το 50% των ψηφισάντων συν μία ψήφο. Και πάντα, μα πάντα από το 1998 και μετά και οι 18 εκλεκτοί που περιλαμβάνονται στο ψηφοδέλτιο συγκεντρώνουν πάνω από το 50% +1 ψήφο! Κάτι λογικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι όσοι ψηφίζουν μπορούν να βάλουν μέχρι και… 18 σταυρους. Δηλαδή να τους ψηφίσουν όλους. Θα πει κάποιος, μα γιατί τότε γίνονται εκλογές αφού είναι 18 οι υποψήφιοι και 18 αυτοί που εκλέγονται (δεν αναφέρω καν τα 3 επιπλέον μέλη του ΔΣ που ορίζονται για τους τύπους από τον ΕΣΑΚΕ); Προφανώς για να… δοκιμάσουν την εκλογική δύναμή τους από τους σταυρούς. Έλα όμως που πάντα, μα πάντα και οι 18 (με εξαίρεση όπως προαναφέραμε το 2004) συγκεντρώνουν το 50% +1 των ψηφοφόρων. Μη τυχόν και μείνει κάποιος παραπονεμένος…

Ας δούμε λοιπόν πόσοι ψήφισαν ανά εκλογική διαδικασία από το 1998 και μετά…

1998: 851
1999: 645
2004: 678
2008: 588
2012: 562
2016: 571

Όλοι αυτοί λοιπόν αντιπροσωπεύουν τους εκπροσώπους των σωματείων και των ενώσεων ανά την Ελλάδα. Των 20 τοπικών ενώσεων που ανήκουν στην ΕΟΚ και των ομάδων τους. Στις τελευταίες εκλογές οι εγγεγραμμένοι ήταν 880. Ψήφισαν μόλις οι 571, δηλαδή ποσοστό 64,9%. Θα μπορούσαν οι 309 (δεν τις λες και λίγες…) ομάδες να επηρεάσουν ή να αλλάξουν το τελικό αποτέλεσμα; Δεν θα το μάθουμε ποτέ…

Ψήφοι με εξουσιοδότηση

Το μεγάλο… πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι ενώ υποτίθεται στις εκλογές πρέπει να ψηφίζει κάποιος που τουλάχιστον, όσον αφορά στις ενώσεις, πρέπει να είναι μέλος του Δ.Σ. τους, στις τελευταίες εκλογές τα 2/3 των εκπροσώπων των ενώσεων ψήφισαν διά… αντιπροσώπου. Με εξουσιοδότηση δηλαδή! Τι λένε τα στοιχεία; Πως από τα 238 μέλη των ενώσεων (τα οποία φυσικά εκπροσωπούν κάποια ομάδα της ένωσης) που είχαν δικαίωμα ψήφου, ψήφισαν με φυσική παρουσία οι 87! Σχεδόν το 1/3 δηλαδή. Διάολε, μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται εκλογές, ούτε εκείνη τη φορά δεν αποφάσισαν να κάνουν ένα μίνι ταξιδάκι στην Αθήνα για να ρίξουν το μονοκούκι τους;

Αν λοιπόν αυτό σας φαίνεται φυσιολογικό, πάμε πάσο και προχωράμε παρακάτω…

Εκτός από τους εκπροσώπους των Ενώσεων (που… δεν ψηφίζουν αλλά εξουσιοδοτούν έμπιστους δικούς τους ανθρώπους…) κάτι αντίστοιχο και σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, όπως μπορεί να υποθέσει κάποιος (αλλά και να δει, αντιπαραβάλλοντας το ποιος ψήφισε για κάθε σωματείο και αν έχει πραγματική σχέση με αυτό, αν δηλαδή είναι μέλος του ΔΣ του ή όχι) συμβαίνει και με τα σωματεία που έχουν δικαίωμα ψήφου. Τι κάνουν λοιπόν και τα σωματεία; Εξουσιοδοτούν… Κοινώς, όταν πλησιάζουν εκλογές της ΕΟΚ και δείτε ουρές έξω από τα ΚΕΠ της περιοχής σας, θα καταλάβετε τον λόγο…

Ποιους εξουσιοδοτούν οι ανά την Ελλάδα σύλλογοι; Μία ματιά στη λίστα όσων ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές, και δημοσιεύθηκε από τον Βασίλη Ντάκουρη στο ιστολόγιό του² θα σας δώσει μια εικόνα. Θα βρείτε παράγοντες της Ομοσπονδίας, μέλη του Δ.Σ. (να καλούνται να ψηφίσουν τους… εαυτούς τους), υπάλληλους της Ομοσπονδίας. Υπάρχει και δημοσιογράφος (ω, ναι), που μάλιστα είναι και μόνιμος υπάλληλος σε τοπική ένωση της Αττικής και ταυτόχρονα αρθρογραφει σχολιάζοντας τα πεπραγμένα της ΕΟΚ (guess what, η Ομοσπονδία έχει πάντα δίκιο…) και εκπροσώπησε σύλλογο από την… Αιτωλοακαρνανία!

Στη λίστα των 581 που ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές θα βρούμε πολλά γνωστά ονόματα. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας για παράδειγμα, Γιώργος Βασιλακόπουλος, ψήφισε εκπροσωπώντας τον Χαραυγιακό Ηλιούπολης. Όσο και αν ψάξαμε δεν βρήκαμε το όνομά του στο ΔΣ του συγκεκριμένου συλλόγου. Ο επίτιμος πρόεδρος της ΕΟΚ Ζαχαρίας Αλεξάνδρου ψήφισε για τον Ίκαρο Ικαρίας. Το μέλος του ΔΣ Αριστείδης Γολέμης για τον Κολοσσό Ρόδου. Και η λίστα έχει πολλά ακόμη γνωστά ονόματα ή λιγότερο γνωστά, που όμως… συνδέονται με διάσημα.

Θα έχει ενδιαφέρον πάντως, για παράδειγμα, στις επόμενες εκλογές να πάει κάποιος και να κόψει… κίνηση, γιατί αυτοί που ξέρουν –αλλά δεν μιλάνε δημόσια για ευνόητους λόγους- λένε πως έχει εμφανιστεί το φαινόμενο να πηγαίνουν να ψηφίζουν τα ίδια και τα ίδια άτομα, κρατώντας κάθε φορά διαφορετική εξουσιοδότηση κάποιου τρίτου. Απαπα… Δεν το πιστεύουμε ότι γίνεται κάτι τέτοιο…

Οι γυναίκες

Τι άλλο θα βρει κάποιος στη λίστα; Πολλές γυναίκες. Πάρα πολλές γυναίκες. Που αν κάποιος ψάξει πολύ καλά πίσω από τα επώνυμα θα βρει ακόμη μεγαλύτερα «ψάρια». Αλλά αυτό το αφήνουμε για την αμέσως επόμενη έρευνα. Προς το παρόν μένω στο κεφάλαιο «γυναίκες».

Στις τελευταίες εκλογές λοιπόν, από τους 581 ψηφίσαντες οι 111 ήταν γυναίκες. Ποσοστό 19,1%, ή αν προτιμάτε μία στους πέντε ψηφοφόρους. Πολύ καλό ποσοστό. Εντυπωσιακά καλό ποσοστό για μία Ομοσπονδία, η οποία αγνοεί το τι σημαίνει γυναίκα στο διοικητικό της συμβούλιο. Όχι τα τελευταία χρόνια αλλά… πάντα.

Ξέρετε λοιπόν πόσες γυναίκες ήταν υποψήφιες στις 6 τελευταίες εκλογικές διαδικασίες; Μία και αυτή για… πλάκα, η Κατερίνα Ντάκουρη πριν 14 χρόνια. Το καταστατικό προβλέπει ότι στο ΔΣ θα πρέπει το 20%, δηλαδή τουλάχιστον 4 μέλη να είναι γυναίκες, αλλά αυτό φυσικά δεν συμβαίνει. Και δεν συμβαίνει γιατί δεν κατεβαίνει καν κάποια γυναίκα υποψήφια. Για μετρήστε… 6 εκλογικές διαδικασίες. 18 τακτικά μέλη. 5 αναπληρωματικά. Το όλον 138 υποψηφιότητες από το 1998 και μετά, αλλά καμία γυναίκα. Το γιατί συμβαίνει αυτό δεν μπορούμε να το απαντήσουμε…

Tα αποτελέσματα

Επόμενο κεφάλαιο; Τα αποτελέσματα… Είπαμε για το… θαύμα του σταυρώματος και των 18 υποψήφιων κάθε φορά (περίεργο πράγμα βρε παιδί μου, όλοι είναι αρεστοί σε πολύ μεγάλο βαθμό…) ας δούμε όμως και τη σύνθεση των εκλεγμένων κάθε φορά. Ιδού και ο σχετικός πίνακας-σταυρόλεξο, με τους σταυρούς που συγκέντρωσε κάθε ένας από τους εκλεγμένους ανά εκλογική διαδικασία.

Συμπεράσματα… Στις πρώτες θέσεις βλέπετε την… εμπροσθοφυλακή του Δ.Σ. Τα τέσσερα μέλη που ψηφίζονται συνεχώς από το 1998 και μετά. Είκοσι χρόνια δηλαδή το 22,2% των μελών του ΔΣ είναι ίδιο και απαράλλακτο. Ποσοστό που θα ήταν (πολύ) μεγαλύτερο, αν δεν είχαν φύγει αξιόλογοι είναι η αλήθεια άνθρωποι του μπάσκετ, όπως ο πρώην πρόεδρος Ανδρέας Μιαούλης, ο πρώην υπεύθυνος των Εθνικών ομάδων Γιώργος Κολοκυθάς ή παλαιότερα ένας από τους πιο ξεχωριστούς παράγοντες του μπάσκετ, ο Πέτρος Καπαγέρωφ. Τέσσερα άλλα μέλη έχουν εκλεγεί 5 φορές στις 6 εκλογικές διαδικασίες, ενώ σημειώστε επίσης ότι από το 2004 μέχρι σήμερα είναι ίδιο το 50% (9/18 μέλη) του Δ.Σ.

Όσο για νέα πρόσωπα; Πολύ λίγα κάθε φορά. Από τις εκλογές του 1998 σε αυτές του 1999 προστέθηκαν 4 νεα πρόσωπα υποχρεωτικά, αφού αυξήθηκαν οι θέσεις του ΔΣ από 14 σε 18 λόγω αλλαγής του νόμου. Από το 1999 στο 2004 τα νέα μέλη ήταν 3, από το 2004 στο 2008 τα νέα μέλη ήταν 2, ενώ από το 2008 στο 2012 και από το 2012 στο 2016 ήταν αντίστοιχα 5 και 6, κυρίως λόγω θανάτων κάποιων μελών (Μιαούλης, Τασούλας, Κολοκυθάς). Όσοι δε ψάχνετε στη λίστα για να βρείτε παίκτες που σταμάτησαν το μπάσκετ από τη δεκαετία του ’90 και μετά θα δείτε μόνο δύο ονόματα. Λιβέρης Ανδρίτσος και Κώστας Παταβούκας, αμφότεροι εκλέχθηκαν από μία φορά και πέραν τούτου ουδέν. Μάλλον δεν βρήκαν αυτά που ήθελαν ή περίμεναν… Οι υπόλοιποι; Σχεδόν επαγγελματίες παράγοντες μέλη του ΔΣ της Ομοσπονδίας…

Και κλείνουμε με το προφανές. Την κυριαρχία του Γιώργου Βασιλακόπουλου, ο οποίος παίζει μπάλα μόνος εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες, είτε εμφανιζόμενος ως Γενικός Γραμματέας (που στα πρότυπα της FIBA είχε και τη δύναμη) είτε ως πρόεδρος από το 1998 και μετά. Εδώ να καταγράψουμε εν συντομία την πορεία στα της Ομοσπονδίας. Μετά την επιτυχία των Ευρωμπάσκετ ’87 και ’89 εξαργύρωσε λοιπόν τη φήμη του, όταν τοποθετήθηκε στη θέση του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού (επί ΠΑΣΟΚ φυσικά) από την αείμνηστη τότε Υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη το 1993. Στη θέση αυτή έμεινε μέχρι τις 18 Απριλίου 1996, όταν τσακώθηκε με τους λεγόμενους… εκσυγχρονιστές και δει το δεξί χέρι του δύο μήνες αργότερα αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και ήδη από τις αρχές του χρόνου Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, τον Θεόδωρο Τσουκάτο, και παραιτήθηκε³.

Από τότε μπήκε στο μάτι των πρώην συντρόφων του, σε σημείο που πριν τις αμέσως επόμενες εκλογές της ΕΟΚ τον Γενάρη του 1998 έγινε κίνηση από τον τότε ΓΓΑ Γιάννη Σγουρό να «ανατραπεί», αλλά ο ηγέτης του ελληνικού μπάσκετ “απάντησε” με το εκκωφαντικό 98% των ψήφων και μπήκε καβάλα στο άλογο ως πρόεδρος στα γραφεία της Ομοσπονδίας. Το 2002 έδωσε τη θέση του στον αείμνηστο Καπαγέρωφ (και μετά τον θάνατο του πρώην παράγοντα του Πειραικού τον Γενάρη του 2003 στον Ανδρέα Μιαούλη) αφού ανέλαβε χρέη προέδρου της FIBA Europe μέχρι το 2010 (όντας παράλληλα και αντιπρόεδρος της παγκόσμιας Ομοσπονδίας από το 2006), όμως τον Μάιο του 2010 δέχθηκε ένα άνευ προηγουμένου πλήγμα χάνοντας στις εκλογές της FIBA για τη θέση του προέδρου από τον Γάλλο πρώην διαιτητή και μετέπειτα πρόεδρο της γαλλικής Ομοσπονδίας μπάσκετ, τον αείμνηστο από τον Μάιο του 2018, Ιβάν Μαϊνινί. Κάπως έτσι επέστρεψε στην προεδρία της ΕΟΚ (μετά τον θάνατο του Ανδρέα Μιαούλη) στην οποία βρίσκεται μέχρι σήμερα… Βέβαια, οοοοοολα αυτά τα χρόνια ήταν παντού και πάντα πρώτος και με διαφορά σε όλες τις εκλογές. Ιδού και τα ποσοστά του που θα έκαναν ακόμη και ηγέτες όπως ο Φιντέλ Κάστρο και ο Μάο Τσε Τουνγκ να ζηλέψουν…

Σε απόλυτους αριθμούς; 834 σταυροί επί 851 έγκυρων ψήφων το 1998, 618/645 το 1999, 617/678 το 2004, 560/588 το 2008, 527/562 το 2012 και 518/571 το 2016. Το όλον; 3674 σταυροί επί συνόλου 3895 έγκυρων ψηφοδελτίων από το 1998 και μετά. Ποσοστό 94,3%.

Όσοι λοιπόν πιστεύουν ότι όλα όσα διάβασαν παραπάνω ότι ο κ.Βασιλακόπουλος θα… ανατραπεί έτσι απλά από τη μία μέρα στην άλλη είναι γελασμένοι.

Γιατί δεν υπάρχει αντίπαλος

Το γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει βρεθεί κάποιος, όχι απλά να αμφισβητήσει, αλλά έστω να διεκδικήσει να μπει «σφήνα» στο ΔΣ και να μοιραστεί τις απόψεις του είναι άξιο έρευνας από τους αρμόδιους κυρίως των ομάδων που ορέγονται την «ανατροπή» του εδώ και χρόνια. Το γιατί δεν έχει βρεθεί κάποιος πρώην παίκτης με όνομα από αυτά που λέμε «κοινής αποδοχής» να γίνει… Σαμπόνις, Βράνκοβιτς, Ντανίλοβιτς, Βολκόβ, Κιριλένκο, Ναουμόσκι, Τούρκογλου, Γκαρμπαχόσα (όλοι αυτοί είναι πρόεδροι στις Ομοσπονδίες των χωρών τους) είναι ένα άλλο μεγάλο ερώτημα, το οποίο μπορούν να το απαντήσουν μόνο όσοι παίκτες ανήκουν σε ανάλογη «κατηγορία» και οι οποίοι όμως, βλέποντας ή γνωρίζοντας ότι το υπάρχον καθεστώς έχει τόσο βαριές ρίζες που δεν γίνεται να ανατραπεί από τη μία μέρα στην άλλη, δεν… τολμάνε καν να μπουν στη διαδικασία να κοντραριστούν μαζί του, αφού το πιθανότερο είναι να ηττηθούν. Και μάλιστα να ηττηθούν πανηγυρικά…

Βλέπετε η τελευταία φορά που έχασε η «παράταξη» Βασιλακόπουλου ήταν… ποτέ. Ακόμη και όταν το 1989 όταν οι εκλογές είχαν πολιτικοποιηθεί στο πνεύμα της εποχής (αποχώρηση ΠΑΣΟΚ από την εξουσία μετά από 8 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας) ο νυν πρόεδρος της Ομοσπονδίας εξουδετέρωσε τους αντιπάλους του.

Για να βρουμε το νήμα της ιστορίας πρέπει να πάμε έξι χρόνια ακόμη πιο πίσω, στις εκλογές του 1983, όταν κατέβηκαν δύο «παρατάξεις». Η Αγωνιστική Κίνηση και η Ενωτική Κίνηση, με ξεχωριστά ψηφοδέλτια και τη δυνατότητα σε όσους ψήφιζαν να ψηφίσουν ακόμη και το λεγόμενο «κοινό» ψηφοδέλτιο, και τις δύο παρατάξεις δηλαδή. Το αποτέλεσμα ήταν νικηφόρο για την Αγωνιστική Κίνηση με… σκορ 174-121 (και 16 «κοινά») με πρώτους στους ψήφους για τους νικητές τους Αλεξάνδρου (186) και Τασούλα (177) και για τους ηττημένους τον Μιχάλη Βιντζηλαίο (130). Το 1986 η παράταξη Αλεξάνδρου-Βασιλακόπουλου έκανε… περίπατο απουσία αντιπολίτευσης, παρά μόνο 2-3 «ανεξάρτητων» (Δ.Παπαχατζής, Σ.Μπουσβάρος, Κ.Δήμου) και θριαμβευτή τον Βασιλακόπουλο με 252 σταυρούς (249 ο Αλεξάνδρου, 245 ο Λαζαρίδης, 241 ο Μαστρογιάννης, 240 ο Κόνιαρης κλπ) με τη νικήτρια «παράταξη» να μαζεύει 212 «παραταξιακούς» ψήφους και 109 «κοινούς».

Το "βρώμικο" '89

Κάπως έτσι φτάσαμε και στο 1989, όπου οι ζυμώσεις για τις εκλογές είχαν ξεκινήσει από τον Γενάρη εκείνης της χρονιάς. Ο πρώην γενικός αρχηγός της Εθνικής (στα Ευρωμπάσκετ της αρχής της δεκαετίας) Άγις Κυνηγόπουλος και ο γνωστός τότε παράγοντας του Παναθηναϊκού Δημήτρης Μαλακατές προορίζονταν ως «αντιπολίτευση» στους Αλεξάνδρου-Βασιλακόπουλο (πρόεδρος και γενικός γραμματέας αντίστοιχα), αλλά τελικά κατ’ εντολή της Νέας Δημοκρατίας, το αντίπαλο δέος στα ψηφοδέλτια ήταν ο πρώην παράγοντας του Ολυμπιακού και της Βουλιαγμένης και τότε αντιδήμαρχος Πειραιά Πέτρος Χατζηκώστας. Οι εκλογές ορίστηκαν για τις 19 Απριλίου και λίγο έλειψε να μη γίνουν ποτέ. Αιτία τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσαν το πρωί εκείνης της μέρας για «ανάκληση της γενικής συνέλευσης λόγω μη έγκαιρης ειδοποίησης των σωματείων που δεν πρόλαβαν να υποδείξουν τους αντιπροσώπους τους στις εκλογές» πέντε σωματεία. Ανάβρυτα, Κυπριάδου, ΑΣ Φοίνιξ, ΕΦΟΑ και Νέοι Βύρωνα.

Η πλευρά Βασιλακόπουλου όμως ήταν προετοιμασμένη και λίγη ώρα αργότερα, Παγκράτι και Μίλων υπέβαλαν στο Ειρηνοδικείο αίτηση για ανατροπή της ανάκλησης της γενικής συνέλευσης και το πέτυχαν. Ετσι οι εκλογές έγιναν κανονικά δίχως την παρουσία της… αντιπολίτευσης στη διαδικασία με την παράταξη Αλεξάνδρου-Βασιλακόπουλου να θριαμβεύει με σκορ 348-30 (και 14 κοινά ψηφοδέλτια). Για την ιστορία ο Βασιλακόπουλος πήρε 352 ψήφους, ο Μαστρογιάννης 341, ο Λαζαρίδης 340 και ο Αλεξάνδρου 338 ενώ και τα 15 μέλη της παράταξής του μπήκαν στο 15μελες ΔΣ!

Την επόμενη μέρα η… κυβέρνηση βουνού όπως ήταν τότε της μόδας να αποκαλούνται οι… αντικαθεστωτικοί της παράταξης Χατζηκώστα έδωσαν συνέντευξη Τύπου καταγγέλλοντας «παράνομους ορισμούς των αντιπροσώπων και απαγορευτική σε διαφάνεια τακτική της διοίκησης της Ομοσπονδίας», προσέφυγαν στα δικαστήρια αλλά τελικά δεν πέτυχαν την ακύρωση του αποτελέσματος των εκλογών…

Πηγές

1 - https://basket.gr/files/katastatikoEOK.pdf

2 - https://ntakouris.wordpress.com/2018/03/14/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CE%BB/

3 - https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=18/4/1996&pageNo=26