Υπέρ
- Διαφυλάχθηκε το 70% του περσινού κορμού. Η ομάδα δεν θα έχει πολύ μεγάλες δομικές αλλαγές σε σχέση με πέρσι, καθώς η ραχοκοκαλιά της παρέμεινε σχεδόν ακέραια. Έχει τον ίδιο βασικό άσσο (τον Γκίκα που έκανε χρονιά καριέρας και είναι πια αρκετά ώριμος), τριάρι (τον Σαλούστρο, που επίσης πραγματοποίησε μια πολύ μεστή σεζόν) και πεντάρι (τον δυναμικό Ellis, που αποδείχθηκε λίρα εκατό). Επίσης κράτησε τον ακρογωνιαίο λίθο της άμυνας του και glue guy της πεντάδας (τον πολυδιάστατο Lypovyy, που προετοιμάζεται για τη τρίτη του σεζόν στην Ελλάδα), καθώς και μερικούς ακόμη παίκτες (Hall, Γερομιχαλό συν τους πιτσιρικάδες Μαντζούκα, Γκάτζιο, Σανδραμάνη, Καραϊσκο). Αυτό το στοιχείο εγγυάται στον Προμηθέα ομοιογένεια και καλή χημεία. Ειδικά στο ξεκίνημα της σεζόν, όπου οι περισσότερες ομάδες θα "ψάχνονται", ο Προμηθέας θα είναι ένα βήμα πιο μπροστά, ακολουθώντας πάνω - κάτω την ίδια συνταγή επιτυχίας με πέρσι, ως προς τα πρόσωπα που έχει επιλέξει να τον καθοδηγήσουν σε Ελλάδα κι Ευρώπη.
- Πήρε τους καλύτερους Έλληνες παίκτες που μπορούσε. Ο Προμηθέας δυνάμωσε τον ελληνικό του κορμό με παίκτες από το "πάνω ράφι" για τα δεδομένα της Basket League. Τσαϊρέλης, Κατσίβελης και Κασελάκης είναι έμπειρες μονάδες με δεκάδες συμμετοχές σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά και ξένες λίγκες. Έχουν θητεύσει σε υψηλό επίπεδο, ενώ κι οι τρεις τους έφταναν κατά διαστήματα να χτυπούν την πόρτα της Εθνικής ομάδας. Εκτός αυτού, κατάφερε να τους αποκτήσει προτού τους προλάβουν οι "διώκτες" του, καθώς ας μη γελιόμαστε, οι πιθανότεροι προορισμοί για τους συγκεκριμένους παίκτες στην Ελλάδα θα ήταν ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Άρης, εάν δεν υπήρχε ο Προμηθέας.
- Η περιφέρεια ψήλωσε ακόμη περισσότερο. Ο Γκίκας είναι χωρίς αμφιβολία ένας πολύ καλός κι ολοκληρωμένος playmaker, με μοναδική αδυναμία του το ύψος (1.86μ.). Ο κόουτς Γιατράς επέλεξε να τον πλαισιώσει με παίκτες που μπορούν να εξελιχθούν σε πραγματικούς "φύλακες" για το παιχνίδι του, ψηλώνοντας πάρα πολύ ολόκληρο το backcourt. Η παραμονή του Lypovyy (2.00μ.) σε συνδυασμό με τις προσθήκες των Κατσίβελη και Brown (αμφότεροι είναι 1.98μ.) δίνουν στην περιφερειακή γραμμή μέγεθος και σκληράδα, που ελάχιστες ομάδες της κατηγορίας μπορούν να παρουσιάσουν. Ακόμη κι ο Langston Hall (1.93μ), αν και κοντύτερος από τους προαναφερθέντες, είναι ένας παίκτης με ικανοποιητικό μέγεθος και δύναμη για την λίγκα.
Κατά
- Δύο μεγάλες απώλειες. Ο Προμηθέας έχασε τον Mouhammad Faye, έναν από τους πιο σταθερούς παίκτες του την τελευταία διετία. Ο δυναμικός forward πήρε μεταγραφή στον Ερυθρό Αστέρα, εξαργυρώνοντας στα 33 του την πιο μεστή σεζόν (12.5π, 5.7ρ, 14.4 ranking, 40% τριπ.) της καριέρας του. Ένα κενό που δεν καλύπτεται εύκολα, καθώς μιλάμε για έναν τρομερά έμπειρο και ποιοτικό αθλητή που είχε πολλές αρμοδιότητες πέρσι στην ομάδα της Πάτρας. Επίσης, ο Προμηθέας είδε ακόμη έναν σημαντικό παίκτη του να ανεβαίνει σκαλοπάτι, με την μετάβαση του Casey Prather στην EuroLeague για λογαριασμό της Khimki να αναγκάζει τους Πατρινούς να στραφούν σε νέες λύσεις για το backcourt. Ο 27χρονος playmaker ενσωματώθηκε μόλις τον Απρίλιο στην ομάδα, όμως έδειξε γρήγορα την κλάση του και βοήθησε σημαντικά τόσο στο κλείσιμο της regular season, όσο και στα playoffs. Η άκρως θετική εικόνα του σε μια από τις πιο "καλοδουλεμένες" ομάδες της Basket League (11.8π, 2.3ρ, 1.2α, 1κλ.) σε συνδυασμό με τις ήδη πολύ καλές συστάσεις που ακολουθούσαν τον παίκτη από τη θητεία του στην Αυστραλία, μείωσαν τις πιθανότητες παραμονής του, καθώς το ενδιαφέρον ευρωπαϊκών συλλόγων ήταν δεδομένο.
- Λείπει η "μεγάλη προσωπικότητα". Στο ρόστερ υπάρχει πλειάδα ποιοτικών παικτών, ενώ κι ηλικιακά συναντάμε αρκετές μονάδες κοντά στα 27-28 έτη, με παραστάσεις και μπόλικες εμπειρίες. Όμως, από τον Προμηθέα απουσιάζει αυτό που λέμε "φυσικός ηγέτης", σε παρκέ κι αποδυτήρια, όπως είναι στην ΑΕΚ από το 2014 ο Ντούσαν Σάκοτα ή στον ΠΑΟΚ αντίστοιχα ο Βαγγέλης Μαργαρίτης από το 2012. Ο Νίκος Γκίκας μπορεί να εξελιχθεί σε μια τέτοια μονάδα για τον Προμηθέα, όμως χρειάζεται ακόμη καιρός για να συμβεί αυτό. Τα παραδείγματα που παραθέσαμε νωρίτερα, έχουν παρουσιάσει σημαντική συνέπεια από πλευράς διάρκειας. Ακόμη και στον Άρη, ο Λευτέρης Μποχωρίδης, παρότι πολύ νεότερος, είναι ένας αθλητής που έχει συνδέσει ήδη το όνομα του με τον σύλλογο, έχοντας μια 10ετια στις πλάτες του. Ο Προμηθέας πιθανότατα να βρει είτε στο εγγύς, είτε στο μακρινό μέλλον την δική του "σημαία", αλλά αυτή δε βρίσκεται ακόμη στις τάξεις του.
Ψήφος εμπιστοσύνης
Ο κόουτς Γιατράς συνεχίζει ως αφεντικό του πάγκου, μετά την περσινή εντυπωσιακή σεζόν, η οποία έφερε την υπογραφή του. Ο 47χρονος προπονητής είναι από τα πλέον ανερχόμενα ονόματα της Basket League και του ελληνικού μπάσκετ γενικότερα, πιστοποιώντας την δουλειά του με ελκυστικό στυλ παιχνιδιού, που περιέχει σύγχρονα στοιχεία συν μια εξαιρετική θέση στην κατάταξη. Παρουσίασε σπουδαίο έργο και στον πνευματικό τομέα, καθώς κατάφερε να αναδείξει και να αξιοποιήσει παράλληλα σχεδόν όλους τους παίκτες του. Σαλούστρος, Γκίκας και Faye είναι μερικοί εκ των οποίων υπό την καθοδήγηση του Μάκη Γιατρά πραγματοποίσαν το αγωνιστικό level up στην καριέρα τους.
Δεν δίστασε μάλιστα να προχωρήσει το φλέγον πρότζεκτ με νεαρούς παίκτες από την ακαδημία του συλλόγου, δίνοντας τους συστηματικά ευκαιρίες και χρόνο συμμετοχής σε παιχνίδια του πρωταθλήματος (ζήτημα που μας απασχόλησε ευχάριστα σε αρκετές περιπτώσεις πέρσι). Φαίνεται κι από τις αντιδράσεις του πως πρόκειται για άνθρωπο με μεγάλο πάθος, αγάπη κι αφοσοίωση για την δουλειά του. Ο Προμηθέας συνεχίζει να πορεύεται μαζί του, κάτι που ήταν μάλλον αναμενόμενο. Η εμπειρία της Ευρώπης θα τον κάνει αναμφίβολα σοφότερο και θα είναι ένα καλό τεστ το πως θα κουμαντάρει την διαχείριση του ρόστερ του, με δύο μεγάλες δυοργανώσεις.
Καλύτερη μεταγραφή
Οι Πατρινοί επέλεξαν για τη θέση του shooting guard τον 27χρονο Αμερικανό, Rion Brown. Πρόκειται για έναν δίμετρο παίκτη που προέρχεται από γεμάτη σεζόν στο γαλλικό πρωτάθλημα με τα χρώματα της Ντιζόν, εκεί όπου μέτρησε 12.6 πόντους με 41% στα τρίποντα. Επίσης είχε 2.8 ριμπάουντ, 1.5 ασίστ και 1.3 κλεψίματα ανά 28 λεπτά συμμετοχής σε 34 αγώνες. Τον ακολουθούν πολύ θετικές συστάσεις, ενώ διαθέτει και μπόλικη ευρωπαϊκή εμπειρία, έχοντας αγωνιστεί παλαιότερα σε Ισραήλ, Βέλγιο και Φινλανδία, αλλά και στο Champions League με εξαιρετική παρουσία. Ο Brown θα κληθεί να μπει στα παπούτσια του Prather, κάτι που σημαίνει πως θα χρειαστεί να τραβήξει αρκετό κουπί στον επιθετικό τομέα. Χωρίς αμφιβολία είναι μια κομβική προσθήκη στη στελέχωση του νέου Προμηθέα, την οποία περιμένουμε με ενδιαφέρον και πολύ καλή προδιάθεση.
Γενικότερα, ο Προμηθέας ήταν αρκετά δραστήριος στο μεταγραφικό παζάρι, αποκτώντας ακόμη πέντε σημαντικούς παίκτες. Ενίσχυσε το ελληνικό στοιχείο στο ρόστερ του με τις προσθήκες των Τσαϊρέλη και Κατσίβελη, οι οποίοι βρέθηκαν πέρσι στην Θεσσαλονίκη για λογαριασμό των Άρη και ΠΑΟΚ αντίστοιχα, ενώ επαναπάτρισε και τον Λεωνίδα Κασελάκη που πέρασε τη τελευταία διετία στην ανταγωνιστική VTB League με την Αστάνα του Καζακστάν, ανεβάζοντας σημαντικά τις μετοχές του (11.3π, 4.4ρ, 2α σε 24 συμμετοχές). Απέκτησε τον Tony Meier από το Λαύριο, ένα από τα καλύτερα τεσσάρια της λίγκας, όσον αφορά τις επιθετικές του ικανότητες (10.9π, 55% διπ, 44% τριπ, 88% βολές), καθώς και έναν άγνωστο στο ευρύ κοινό σέντερ, τον 27χρονο Terrell Parks (ύψος 2.03μ.) από το κυπριακό πρωτάθλημα και τον Κεραυνό.
Το ερωτηματικό
Ο Προμηθέας είχε ήδη έναν πολύ αξιόπιστο center στη σύνθεση του, τον Ellis, και με την προσθήκη του "διπλοθεσίτη" Τσαϊρέλη, αλλά και την παρουσία του νεαρού Καραϊσκου, η γραμμή των centers θα μπορούσε - σε πρώτο στάδιο - να θεωρηθεί "κλεισμένη". Ωστόσο, στη μηχανή προστέθηκε τελικά ακόμη ένας, ο Parks. Ένας παίκτης για τον οποίο δε γνωρίζουμε πάρα πολλά πράγματα, καθώς τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του τα πέρασε σε μικρά πρωταθλήματα. Τα reports μιλούν για έναν δυνατό αμυντικό (πήρε το αντίστοιχο βραβείο του FIBA Europe Cup την περσινή χρονιά), ικανό να θωρακίσει την ρακέτα, ειδικά στο χαμηλό post. Είναι καλός ριμπάουντερ (8.6 στην Κύπρο, 8.3 στην Ευρώπη) κι αναμένεται να δώσει διαφορετικές λύσεις, συγκριτικά με τον Ellis. Όμως, καλείται πλέον να "μεταφέρει" τα καλά του νούμερα και τη γενικότερη παρουσία του σε υψηλότερο επίπεδο, σε σχέση με αυτό που είχε συνηθίσει να αγωνίζεται. Η κυπριακή λίγκα πάντως έχει στείλει σε διάφορες περιπτώσεις παίκτες - λαβράκια στην Ελλάδα (Kenny Gabriel, Thad McFadden, Dante Stiggers, Ogo Adegboye, Zvonko Buljan) κατά τα τελευταία χρόνια. Μένει να δούμε αν ο Parks θα είναι ακόμη ένας τέτοιος, αλλά και κατά πόσο θα καταφέρει να δέσει τόσο ως συμπλήρωμα του Ellis, όσο και γενικότερα στο σύνολο.
Στόχοι και προσδοκίες
Μετά την περσινή σεζόν, όπου οι Πατρινοί πραγματοποίησαν την καλύτερη πορεία της ιστορίας τους, φτάνοντας ως τα ημιτελικά της Basket League και τη τέταρτη θέση της κατάταξης, είναι λογικό πως ο πήχης παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Όχι κι άδικα εδώ που τα λέμε, καθώς η ομάδα διαθέτει αρκετά αβαντάζ (καλό ρόστερ και προπονητή, υψηλό μπάτζετ για τα ελληνικά δεδομένα, δυνατή έδρα, πολύ καλή οργάνωση και συνέπεια σε διοικητικό επίπεδο) προκειμένου να είναι σε θέση να ονειρεύεται. Η συμμετοχή της ομάδας σε ευρωπαϊκή διοργάνωση φέρνει ενθουσιασμό, αλλά παράλληλα ανεβάζει και τις απαιτήσεις. Πρέπει να δούμε πως θα καταφέρει να ανταποκριθεί το σύνολο σε αυξημένο όγκο υποχρεώσεων, με περισσότερους αγώνες και συχνότερα ταξίδια.
Ο ρεαλιστικός στόχος του Προμηθέα είναι να επαναλάβει μια παρόμοια σεζόν με την περσινή. Δηλαδή, να διατηρηθεί στα υψηλά στρώματα της ελληνικής λίγκας, λίγο πιο πίσω από τους "αιωνίους" της Αττικής και περίπου στο ίδιο level με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, αλλά και τον ανανεωμένο Άρη. Από 'κει και πέρα, οτιδήποτε καλό έρθει μέσω του κυπέλλου, αλλά και στο Champions League, θα είναι σίγουρα καλοδεχούμενο για τον σύλλογο της Αχαϊας. Ας μη ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν οργανισμό που εμφανίστηκε μόλις το 2016 στο προσκήνιο κι ήδη έχει κάνει πολύ γοργά βήματα προόδου. Το θετικότερο όλων είναι πως επιλέγουν να μη μένουν στάσιμοι, κυνηγώντας σταθερά το "παραπάνω" βήμα.
Αντί επιλόγου, ένα υστερόγραφο
Η συνεργασία με τον Milan Milosevic δεν ανανεώθηκε, με τον 33χρονο Βόσνιο να βρίσκει νέα μπασκετική στέγη στο Λαύριο. Αν έκαναν καλά ή όχι που δεν τον κράτησαν οι Πατρινοί, θα φανεί σε βάθος χρόνου. Αναμφίβολα, η αξία του δεν αμφισβητείται από κανέναν, ωστόσο τα προβλήματα τραυματισμών για άλλη μια σεζόν τον κράτησαν πίσω. Απουσίασε από 13 παιχνίδια πρωταθλήματος και ο Προμηθέας δεν ρίσκαρε με την παραμονή του, γνωρίζοντας πως πλέον θα έχει δύο παιχνίδια την εβδομάδα κι αυξημένη "ρουτίνα", λόγω Ευρώπης, αλλά και πως ο παίκτης δεν διανύει δα και την πρώτη του νιότη. Έτσι λοιπόν "ψάχτηκε" για κάτι πιο φρέσκο, στις θέσεις των forward. Το σκεπτικό της μη παραμονής του, υπό αυτό το πρίσμα, δεν είναι παράλογο. Άλλωστε ο αντικαταστάτης του, ο οποίος είναι ουσιαστικά ο - κατά τρία χρόνια νεότερος - Μιχάλης Τσαϊρέλης, τη τελευταία διετία δεν αντιμετώπισε τραυματισμούς, έχοντας γεμάτες χρονιές με 57 παιχνίδια στην Α1 κι 28 στο Champions League με τον Άρη.
