Με δεδομένο το σκεπτικό αυτό, ο Παναθηναϊκός πήγε χθες κόντρα στην ίδια του τη φιλοσοφία γύρω από το κεφάλαιο "Τζεντίλε", στέλνοντας τον πίσω στο Μιλάνο πριν κλείσει τρίμηνο στην Αθήνα. Ναι, ο Τζεντίλε ήταν κακός, άθλιος. Ναι, η εικόνα του ήταν αθλητή παραιτημένου και παρατημένου. Ναι, ήταν ξεκάθαρο ότι φέτος δε θα μπορούσε να βοηθήσει με βάση την εικόνα των προηγούμενων δυόμιση μηνών. Εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, η εμφάνισή του απέναντι στην Εφές. Επίσης ναι, ο Πασκουάλ τον στήριξε περισσότερο απ' όσο θα περιμέναμε να τον στηρίξει ένας προπονητής. Τον στήριξε σχεδόν όσο θα τον στήριζε ένας μέσος οπαδός, ο οποίος λόγω του παρελθόντος της οικογένειας Τζεντίλε, θα ήθελε όσο τίποτα την αναγωγή του Αλεσάντρο σε στοίχημα θριαμβευτικά κερδισμένο.

Ο παικτης

Τα χθεσινά νέα του άδοξου τέλους, ομολογώ ότι αρχικά με στεναχώρησαν, έως και με θύμωσαν. Όταν όμως το συναίσθημα καταλάγιασε, διαρρηγνύοντας την ιστορική συνέχεια που το όνομα του Ιταλού θα μπορούσε να φέρει στην ομάδα και μαθαίνοντας κάποιες λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο ο Τσάβι έθεσε τον Ιταλό εκτός ομάδας, κατάφερα να δω την απόφαση του διαζυγίου και από την πλευρά του Παναθηναϊκού. Δεν πρόκειται να μπω σε καφενειακού τύπου υποθέσεις, θα προτιμήσω να μείνω στα δεδομένα. Κανείς μας δεν είναι στις προπονήσεις, στα αποδυτήρια, η στο σπίτι του Τζεντίλε για να γνωρίζει περισσότερα απ' οσα μας επέτρεψε να συμπεράνουμε η αγωνιστική του εικόνα. Πρέπει να είναι κάποιος αφελής για να πιστεύει ότι ένας παίκτης που έχει φτάσει στα 24 του στο σημείο που βρίσκεται ο Ιταλός, δεν έχει επίγνωση της κατάστασης και δεν θέλει να επανέλθει στα στάνταρντς των προσδοκιών που τον συνόδευσαν στα μετεφηβικά του χρόνια. Οπότε το θέμα είναι απλά αν μπορεί. Ο Παναθηναϊκός έχοντας μια πολύ αναλυτικότερη εικόνα του παίκτη απο μας, αποφάσισε ότι δε μπορεί.

"Ψάξε ομάδα, η μείνε να προπονείσαι μαζί μας ως το καλοκαίρι" διαβάζουμε ότι του είπε ο "πράσινος" κόουτς. Σε περίπτωση που αυτή ήταν όντως η "ξήγα", ο Τζεντίλε επιβεβαιώνει με την επιλογή του την έλλειψη αυτοπεποίθησης στις ικανότητες του. Με τις επιλογές του τόσο περιορισμένες για το υπόλοιπο της σεζόν (δε μπορεί να παίξει σε Ευρωλίγκα, Γιούροκαπ και Ιταλία), ίσως το καλύτερο για τον ίδιον θα ήταν να μείνει και να πολεμήσει για την επάνοδό του. Εάν φυσικά πιστεύει και ο ίδιος σε αυτήν. Μακριά από την οποιαδήποτε προσδοκία. Ένα ολοκληρωτικό στεπ μπακ από το προσκήνιο ίσως να ήταν η τελευταία του ελπίδα. Ο Πασκουάλ είναι ένας δίκαιος προπονητής, η περίπτωση της επανόδου του Παππά είναι ακόμα πολύ νωπή. Ο ίδιος ο Ιταλός ίσως ήταν πολύ εγωιστής για να δεχθεί μια τέτοια κατάσταση. Μην κοροϊδευόμαστε, κανείς μας δε θέλει να μένει εκεί που νιώθουμε ότι δε μας θέλουν, πόσο μάλλον όταν μας το δηλώνουν κιόλας.

Ο σύλλογος

Ας περάσουμε στους χειρισμούς του Παναθηναϊκού. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Πασκουάλ και θεωρώ ότι για τα επόμενα δυόμιση χρόνια, τις αποφάσεις πρέπει να τις παίρνει εκείνος και εμείς να τις σεβόμαστε. Εάν ο Τσάβι δεν είχε λόγο να περιμένει άλλο τον Τζεντίλε, μάλλον δεν έχω ούτε και εγώ. Τονίζω ξανά, ότι η όλη ιστορία αλλάζει ανάλογα με το αν στον Αλεσάντρο ειπώθηκε ότι "μαζεφ'τα, φευγεις", ή "σ' εχω στηρίξει πολύ, δε θα σε βάλω άλλο, η επιλογή δική σου". Για τη δεύτερη περίπτωση τα είπαμε λίγο πολύ πιο πάνω. Για την πρώτη, στο μυαλό μου γυρνάνε τα εξής:

-Ο ΠΑΟ απέκτησε τον Τζεντίλε με χρονικό ορίζοντα εξαμήνου. Όταν λέμε ότι μένουμε στο πλάνο, μένουμε στο πλάνο σε όλα τα επίπεδα. Ως Παναθηναϊκός υποτίθεται ότι το καταλάβαμε αυτό επιτέλους μετά απο αρκετά χρόνια και το εκφράσαμε με την πρόσληψη Πασκουάλ. Στην περίπτωση Τζεντίλε το πλάνο πήγε περίπατο και δε με ενοχλεί τόσο αυτό, όσο το ότι δεν είναι σαφείς οι λόγοι για τον περίπατο αυτον.

-Ο ισχυρισμός του χρόνου στο ροτέισον που αφαιρείται από άλλους, δε με πείθει. Ο Νίκολς είναι μετρίως μέτριος και ο Χαραλαμπόπουλος μοιάζει για τα καλά με καμένο χαρτί. Όσο δεν άξιζε τον χρόνο που έπαιρνε ο Ιταλός, άλλο τόσο δεν τον αξίζει και ο Βασίλης. Δυστυχώς, ας το δεχτούμε και ας το αντιμετωπίσουμε. Παρεμπιπτόντως καλά θα κάνει επιτέλους ο Παναθηναϊκός να τον δώσει δανεικό, μπας και σωθεί ότι σώζεται από αυτό το πρότζεκτ.

-Γιατί επιλέγει ο Παναθηναϊκός να υποστεί ένα τέτοιο επικοινωνιακό αυτογκόλ, από τη στιγμή που θα μπορούσε να αφήσει τον Τζεντίλε να πάει στο καλό το καλοκαίρι, χωρίς να βγει προς τα έξω εικόνα έκτακτης ανάγκης που χρίζει ριζοσπαστικών μέτρων.

Σε κάθε περίπτωση αγαπητοί, υπάρχουν δεδομένα, υπάρχουν και υποθέσεις. Τα δεδομένα λένε ότι ο Τζεντίλε δεν προσέφερε στον Παναθηναϊκό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως οι υποθέσεις, δηλαδή όλα αυτά που εμείς οι "έξω" από την ομάδα δεν γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, είναι αυτές που κρίνουν το "σωστό" η το "λάθος" της πρόωρης απομάκρυνσης. Υπάρχουν φυσικά και τα αποτελέσματα, εκ των οποίων τα πάντα κρίνονται με απόλυτη ασφάλεια. Αν ένα πράγμα είναι σίγουρο, είναι ότι ο Τσάβι επέλεξε να υποβάλλει την ομάδα του σε ένα ηλεκτροσοκ. Θεωρώ δεδομένο ότι στον κόουτς δεν αρέσει αυτό που βλέπει και δεν είναι διατεθειμένος να μπει με αυτό που τώρα παίζει η ομάδα του, στην τελική ευθεία της χρονιάς. Στο τελευταίο για φέτος ανακάτεμα της τράπουλας, μαρτιάτικα, ο Γκιστ ξαναμπαίνει στην ομάδα, ο Τζεντίλε βγαίνει από αυτήν και ο ρισκαδόρος Τσάβι ετοιμάζεται για ένα τελευταίο "μοίρασμα" για φέτος. Όπως και να χει, ο κόουτς παίρνει άλλο ένα ρίσκο που αν του βγει, θα κερδίσει πολλά, αν όχι, θα χάσει λίγα. Δε νομίζω άλλωστε πως ακόμα και να πάνε όλα θεόστραβα από εδώ και πέρα, θα αποδώσει κανείς το φταίξιμο στην αποπομπή του Ιταλού.

Όπως και να έχει, ελπίζω από καρδιάς ο Σάντρο να βρει την άκρη και να γίνει αυτό που κάποτε όλοι περίμεναν, έστω και μακριά από την Αθήνα.