Δεν έχω ιδέα αν θα τα βάλει. Μέχρι στιγμής δεν έχει βάλει τίποτα. Σε τρία πρόσφατα παιχνίδια (δύο για το πρωτάθλημα και ένα για το Ch. League), ο Μαρμπλ έχει σουτάρει με το καθόλου ζηλευτό 11,7% πίσω από τα 6,75, έχοντας πάρει 17 ολόκληρες προσπάθειες, δηλαδή πάνω από 5 ανά παιχνίδι. Ο Αμερικάνος, που για διάφορους λόγους διαφημίστηκε ως το πιο ποιοτικό απόκτημα των κιτρίνων, παίρνει κάμποσες μπάλες στα χέρια του έξω από τη γραμμή, και αυτό που συνήθως κάνει με αυτές είναι να σουτάρει από το σημείο που τις υποδέχεται. Τα drive του είναι σχετικά λίγα και μέσα σε κόσμο, και από αυτά προέρχονται λίγα σουτ και ακόμη λιγότερες τελικές πάσες. Στην εκκίνηση της σεζόν, ο παίκτης είναι οτιδήποτε άλλο από τον πολυσχιδή φόργουορντ που μας είχαν υποσχεθεί.
Πρέπει να πούμε ορισμένα πράγματα για τον Μαρμπλ, για τον οποίο εν μέσω θέρους είχαμε υποστηρίξει πως δεν αποτελεί μία ασφαλή επιθετική επιλογή, αλλά ένα κανονικό στοίχημα, και πως η ένταξη του στη ροή της επίθεσης δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Ο φόργουορντ του Αρη δεν ήταν ποτέ ένας σταθερά καλός επιθετικός παίκτης. Τα ποσοστά του σε όλη του την καριέρα μέχρι σήμερα ήταν μέτρια , με την περυσινή χρονιά στη D League να τον συνοδεύει με το διόλου τιμητικό 39% στα σουτ εντός πεδιάς. Στα τρίποντα μόνο μια περίοδο σούταρε πάνω από 35% , και για να την βρει κανείς πρέπει να ανατρέξει στα κολεγιακά χρόνια, όταν ήταν δευτεροετής. Από τους Ορλάντο Μάτζικ κόπηκε άλλωστε για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Δεν μπορούσε να βοηθήσει στο σκορ, και δη στο σκορ από την περιφέρεια.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι ο Μαρμπλ δεν μπορεί να βοηθήσει τον Αρη. Σημαίνουν απλώς ότι ίσως να μην το κάνει με τον τρόπο που πολλοί φίλοι της ομάδας θα ήθελαν να φαντάζονται. Είναι μάλλον προφανές πως 17 προσπάθειες για σουτ τριών πόντων σε τρία παιχνίδια είναι πολλές, και αν η επίθεση δεν τις βγάζει συνεχώς υπό πολύ καλές προϋποθέσεις, τότε ο παίκτης το πιθανότερο είναι να αστοχήσει. Επίσης, το πιθανότερο είναι πως αν δεν βρει χώρο για να πάρει το πρώτο βήμα, τότε στο drive του θα τρακάρει επάνω στους αντιπάλους, όπως συνέβη ουκ ολίγες φορές χθες στη Σλοβενία. Ο Μαρμπλ έχει την πλαστικότητα να ελιχθεί στο αέρα, αλλά η αλλαγή κατεύθυνσης επάνω στην τρίπλα δεν είναι το φόρτε του. Συνεπώς ο χώρος του χρειάζεται, και σε ό,τι αφορά το σουτ και σε ό,τι αφορά την διείσδυση.
Ο Πρίφτης, όπως έχουμε ξαναπεί, επιχειρεί φέτος κάτι τρομερά δύσκολο. Εχει χάσει όλα τα περυσινά βασικά του κομμάτια και πρέπει όχι μόνο να φτιάξει ομάδα σχεδόν από την αρχή και με νέα υλικά, αλλά να την κάνει ταυτόχρονα να παίζει καλύτερα από την προηγούμενη , έχοντας παράλληλα διορθώσει τις αδυναμίες της σε ριμπάουντ και σουτ. Εσάς δηλαδή πώς σας ακούγεται; Από τα πρώτα παιχνίδια είναι εμφανής η διάθεση να σπάσει η μπάλα περισσότερο στο πλάι, για αυτό ο Μαρμπλ παίρνει τόσες κατοχές, και για αυτό ο αντικαταστάτης του Σανικίτζε είναι μία βελτιωμένη έκδοση του Τσούπκοβιτς. Ο κόουτς ψάχνει το σουτ από την περιφέρεια, και θα συνεχίσει να το ψάχνει. Απλώς ο σμολ φόργουορντ που επέλεξε δεν γίνεται να είναι σημείο αναφοράς αυτού του σχεδίου, αλλά ένα καλό γρανάζι του, κάτι που σιγά σιγά και με την επάνοδο του Τζένκινς ίσως συμβεί.
Ο τελευταίος δείχνει να αποτελεί ένα κάποιο κλειδί για την απόδοση του συμπαίκτη του. Ο Τζένκινς είναι ένας σκόρερ με περγαμηνές συνέπειας όπου κι αν έπαιξε. Στον Αρη ακόμη αυτό δεν το έχει δείξει, καθώς έλειπε από δύο από τα τρία τελευταία παιχνίδια, και γενικώς είχε θέματα τραυματισμών. Όταν με το καλό ενταχθεί, τότε ο φόρτος από τις πλάτες του Μαρμπλ θα αρχίσει να μειώνεται. Στο μοναδικό πρόσφατο παιχνίδι που αγωνίστηκαν μαζί απέναντι στο Ρέθυμνο, ο Μαρμπλ πήρε και τις λιγότερες προσπάθειες του, μόλις τρεις, την ώρα που όλη η υπόλοιπη ομάδα σούταρε σαν παλαβή. Αυτή ήταν μια κάπως διαφορετική εικόνα από την χθεσινοβραδινή.
Αν τα πράγματα εξελιχθούν ομαλά, αυτό που θα ζητηθεί από τον παίκτη δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να κάνει. Λιγότερες και ποιοτικότερες κατοχές στο πλάι, υπό καλύτερες συνθήκες, και κυρίως αμυντική προσφορά όπου χρειάζεται. Ο Αρης έχει ξεκινήσει την χρονιά με καλές αμυντικές επιδόσεις, όμως όταν τα πράγματα σφίξουν θα χρειαστούν ακόμη καλύτερες. Δεδομένης της απουσίας του Ουάιτ , και γενικά της υπόλοιπης στελέχωσης, όταν ο προπονητής χρειαστεί να εφαρμόσει τα "πειραγμένα" πρες του, τότε θα στραφεί σε εκείνον. Ο Μαρμπλ είναι ένας καλός αμυντικός , που με την κατάλληλη καθοδήγηση μπορεί να εξυπηρετήσει το πλάνο, αν και προς το παρόν το επίπεδο ενέργειας του δείχνει μισό σκαλί πιο κάτω από εκείνο του (πρώην) φόργουορντ των Χιτ. Δεν είναι όμως απαγορευτικό.
Οι φίλοι του Αυτοκράτορα θα πρέπει να κάνουν υπομονή, αυτοί ξέρουν το μπάσκετ καλά. Πρέπει να γυρίσει ο Τζένκινς, να βρει ρυθμό ο Ντραγκίσεβιτς, να παίξει ο Κάμινγκς επιτέλους καθαρά τη θέση 1 και να βρει διαδρόμους. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο Μαρμπλ μπορεί να φανεί αληθινά χρήσιμος, ειδικά από τη στιγμή που , ελέω Καββαδά, το παιχνίδι μέσα στη ρακέτα δείχνει να έχει συνολικά περισσότερη οντότητα φέτος. Ο Πρίφτης δουλεύει για να σουτάρει η ομάδα του υπό καλύτερες προϋποθέσεις, και για αυτό δεν τρελάθηκε από την ήττα στην Κρήτη. Όταν το σχεδιο προχωρήσει, τι διάολο, θα τα βάλει και ο Μαρμπλ.
