Χθες σας είπα ότι νύχτωσε στις δέκα το βράδυ. Ε, η φάση είναι ότι ξυπνάω στον ύπνο μου κατά τον πρώτο ύπνο στο Κάουνας, κατά τις 3:30 - 4 παρά το ξημέρωμα, και τι βλέπω; Σούρουπο. Φως. «Μαλάκα, πόσο λίγο κοιμήθηκα» σκέφτομαι. «Δεν ξεκουράστηκα καν»! Μα είναι δυνατόν να ξημέρωσε τόσο γρήγορα; Κοιτάω την ώρα στο κινητό για επιβεβαίωση. Ήταν παραδόξως 3:30 το χάραμα. Τι φάση με τη μέρα και τη νύχτα εδώ... Πρωτόγνωρο και παράξενο. Λογικό για το μέρος και τη γεωγραφική του θέση, όχι όμως για έναν μόνιμο κάτοικο της Ελλάδας.
Επι τροχάδην, στα του μπάσκετ, ο Σάσα πήρε το MVP στην ωραία τελετή της Euroleague σε fan zone στο κέντρο της πόλης. Αποθεώθηκε από τους φίλους του Ολυμπιακού που έκαναν… εξέδρα έξω από τη συνέντευξη τύπου και τα συνθήματα τους έφταναν μέχρι μέσα! Νομίζω δίκαιη η απονομή με βάση τη συνολική εικόνα του 28χρονου φόργουορντ στη σεζόν. Παραμένει αρκετά συνεσταλμένος και με τα πόδια του στη Γη. Αν θέλετε τη γνώμη μου, καλό αυτό για τον παίκτη του Ολυμπιακού λίγο πριν το τζάμπολ του Φ4. Και για τον ίδιο σε ατομικό επίπεδο, αλλά και για την ομάδα του.
Ο Γιόνας Μασιούλις, εξάλλου, παραδέχθηκε ότι θα υποστηρίζει την παλιά του ομάδα, την Ρεάλ, αν και γενικότερα δεν ισχύει αυτό για το μεγαλύτερο μέρος του κοινού στο Κάουνας. Μάλλον πιο κοντά στην Μπαρτσελόνα, λόγω Σάρας, δείχνουν να είναι οι ντόπιοι.
Από ‘κει και πέρα, πολλές ώρες στο γήπεδο, με το φαγητό της Euroleague να μας δίνει δυνάμεις. Κοτόπουλο α λα κρεμ, ρυζάκι, κάτι πατατοκροκέτες, απλά πράγματα δηλαδή, αλλά ό,τι πρέπει για το απαιτούμενο break εν ώρα εργασίας.
Γήπεδο είπα ε; Πραγματικά η Zalgirio Arena είναι κόσμημα. Τη χάζευα για αρκετά λεπτά, ομολογώ. Μια εγκατάσταση με ξεκάθαρα NBA standards. Και φυσικά δεν μιλάω (μόνο) για τη κεντρική σάλα, αλλά για όλους τους χώρους του γηπέδου. Καινούργιο, καθαρό, όμορφο. Βρίσκεται πάνω σε ένα «νησάκι» μέσα στο νερό κι η πρόσβαση γίνεται από γεφυρούλες. Ο περιβάλλοντας χώρος είναι μεγάλος, αλλά υπάρχουν σχεδόν παντού πινακίδες που σε καθοδηγούν.
Προφανώς οι δημοσιογράφοι από την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη είναι πάρα πολλοί. Το γήπεδο διευκολύνει πολύ την δουλειά, αφού υπάρχουν πολλές ανέσεις και χώροι για γράψιμο, βίντεο, τηλέφωνα, ρεπορτάζ κτλ. Περισσότερα σε λίγες ώρες, όταν το δω “packed” που λένε κι οι ξένοι. Δεν τίθεται ζήτημα για το αν θα γεμίσει. Είναι 100% βέβαιο.
Οι Ολυμπιακοί θα ξεπεράσουν τις 4.000 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις. Πιθανώς να είναι και περισσότεροι, εφόσον η ελληνική ομάδα φτάσει στον τελικό. Οι υπόλοιπες ομάδες ψιλοπράγματα, όμως οι Λιθουανοί θα κάνουν την δουλειά και θα δώσουν δυναμικό παρόν στο γήπεδο. Η πόλη έχει μπει πια στον παλμό του μεγάλου ευρωπαϊκού ραντεβού. Το οσμίζεσαι στους δρόμους όλο και περισσότερο.
Επιβεβαιώθηκε και σε έναν βραδινό μου περίπατο, όπου τα άδεια μαγαζιά (το βράδυ της Τετάρτης) άρχισαν να έχουν άλλη εικόνα. Συνθήματα, φωνές, μίνι κερκίδες σε μπιραρίες, τα γνωστά δηλαδή σε εκδρομές. Αξίζει να δείτε το φωτισμένο -στα πορτοκαλί- Muzikinis Teatras, το οποίο ΔΕΝ φωτογράφισα για να σας δείξω καθώς εκείνη την ώρα έκανα βίντεο κλήση (φτου). Θα επανέλθω όμως με φώτο του, αργά ή γρήγορα. Από ότι αντιλαμβάνομαι είναι το Μέγαρο Μουσικής της πόλης κι ενώ λίγα μέτρα πιο μακριά κι απέναντι στον δρόμο βρίσκεται το άγαλμα ενός μεσαιωνικού βασιλιά.
Σας έχω όμως μια φωτογραφία τραβηγμένη στις 22:03 για να δείτε την μαγεία του «νυχτερινού» ουρανού του Κάουνας, για την οποία σας μίλησα στο προηγούμενο τράβελ μπλογκ.
Για όσους ενδιαφέρονται, τα τσιγάρα είναι πάνω κάτω στις ίδιες τιμές με την Ελλάδα, ενώ οι καφέδες επίσης, κυμαίνονται σε απολύτως φυσιολογικά επίπεδα. Φρέντο εσπρέσο μην μπείτε καν στον κόπο να αναζητήσετε, προσωπικά την βγάζω με εσπρεσάκια, τα οποία μάλλον έχουν εισέλθει στην κουλτούρα την ντόπιων και τα συνηθίζουν πια. Το πρωινό εσπρεσάκι μάλιστα, στον πεζόδρομο (πού άλλου…) το «διέκοψε» ο ύμνος του Ολυμπιακού, που έβαλαν δυνατά σε κάτι μεγάφωνα. Αργότερα βέβαια έβαλαν και των άλλων ομάδων.
Τέλος, άσχετο αλλά είχε πλάκα: όσο «έτρεχα» την live σύνδεση του gazzetta.gr με την Αθήνα, περνούσαν από πίσω στην μεικτή ζώνη παίκτες των ομάδων, μεταξύ αυτών κι ο Ταβάρες. Ήταν ο μόνος που με ανάγκασε να πάρω το βλέμμα μου από την κάμερα του live, παρατηρώντας τον αποσβολωμένος. Ο τύπος είναι πελώριος, δεν ξέρω πώς να σας το περιγράψω. Δεν καταλαβαίνει κάποιος το μέγεθος του αν δεν τον δει face to face. «Εξωγήινος». Περισσότερα μετά τους ημιτελικούς, τους οποίους όλοι αναμένουμε πώς και πώς και προσωπικά περιμένω και μια φαντασμαγορική ατμόσφαιρα, φουλ μπασκετική.
ΥΓ. Κάνοντας ζάπινγκ στα λιθουανικά κανάλια, είδα κανά δυό δελτία ειδήσεων να κάνουν ειδική αναφορά στους οπαδούς του Ολυμπιακού, που έκαναν χαμό έξω από τη συνέντευξη τύπου το πρωί. Τους έκανε εντύπωση. Είχαν σταματήσει και 2-3 Ι.Χ. για βίντεο.
