Τι είναι αυτό που κάνει έναν τόσο νεαρό παίκτη να ξεχωρίζει; Σίγουρα το ταλέντο του και η φυσική του εξέλιξη στο άθλημα, αλλά ας μην ξεχνάμε και την προσωπικότητα. Ειδικά σε αυτές τις ηλικίες είναι σημαντικό τα παιδιά να έχουν γερές βάσεις και να θέτουν εφικτούς στόχους χωρίς να παρασύρονται. Υπάρχουν και οι υπερόπτες, δεν θα ασχοληθούμε μαζί τους σ'αυτό το ποστ.
Η Ισπανία σήκωσε το τρόπαιο στο Ελσίνκι οπότε είναι πιο δίκαιο να ξεκινήσουμε με 2 Ισπανούς που μπήκαν και στην All Star πεντάδα.
Marc Garcia
Γέννημα θρέμα της Barcelona, ο 20χρονος σούτινγκ γκαρντ Garcia έχει τις δυνατότητες να γίνει ο νέος Hezonja. Παρατηρώντας τον στο U20, έχει εξελίξει το σουτ του σε σχέση με πέρισυ στην Κρήτη (U19). Πλέον σουτάρει με αρκετή ευκολία και καλύτερα ποσοστά και σίγουρα ο δανεισμός του στη Σεβίλλη για την επόμενη σεζόν θα τον βοηθήσει να βελτιώσει τα όπλα του απέναντι και σε πιο "σκληρούς" αντιπάλους.
Fransisco Alonso
Ένα πουλέν του NCAA που κατάφερε να ξεχωρίσει κι αυτό από την Ισπανική ομάδα. Ο Alonso αποδείχθηκε ικανός οργανωτής του παιχνιδιού, με σιγουριά στις δυνάμεις του. Ο τρόπος που παίρνει τα drives, το στυλ του όταν σκοράρει, αλλά και η διάθεση για συνεργασία και ανιδιοτέλεια που δείχνει στο παρκέ, μπορούν να τον φέρουν στην πρώτη γραμμή. Χρειάζεται δουλειά στο σουτ του, αλλά κι αυτός εμφανίστηκε βελτιωμένος στο Ελσίνκι.
Η διοργανώτρια Φινλανδία είχε ένα οπλοπολυβόλο στη θέση "4" εν ονόματι Lauri Markkannen που την σήκωσε (όσο μπορούσε) σε όλα τα παιχνίδια. Στο ντεμπούτο του με την Εθνική Φινλανδίας στο Βόλο είχε ανά μέσο όρο 18.2 πόντους με ασύλληπτα ποσοστά τριπόντων. Υπήρξε αντικείμενο συζήτησης όλων των scouters και πως να γινόταν διαφορετικά άλλωστε. Φέτος... σταμάτησε στος 24.9 (!) και δεν είχε αντίπαλο μέσα στο ζωγραφιστό. Τρομερή ενέργεια στο παρκέ, o Markkannen δεν φοβάται να πέσει για ένα ριμπάουντ ή για μία καλή άμυνα. Αν αποφασίσει να συμμετέχει στο draft του χρόνου θα κάνει ακόμα μεγαλύτερο μπαμ. Παρά τις τρομακτικές του ικανότητες, ο ίδιος είναι προσγειωμένος και αρκετά φιλικός με τα media και τους θαυμαστές του.
Άτυχη για ακόμα μία φορά παρά το αρκετά καλό επίπεδο των παικτών της ήταν η Γερμανία που δεν κατάφερε να έχει μια θέση στο βάθρο. Στο όλο εγχείρημα της 4ης θέσης ήταν πρωτοστάτης ο Kostja Mushidi, ένα παιδί με τόσες εμπειρίες ζωής όσο όλοι οι συμπαίκτες του μαζί. Τον έχω χρίσει πουλέν μου, αλλά θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενική. Αυτό που με τράβηξε στον τρόπο που παίζει είναι το στυλ ενός μεγάλου (ηλικιακά κι εμπειρικά) παίκτη. Έχει αυτοπεποίθηση, ξέρει πότε να σουτάρει, ίσως έχει και μία "λαιμαργία" για την μπάλα. Παρόλα αυτά το ένστικτό του σαν παίκτης, ο τρόπος που βλέπει το γήπεδο και ο τσαμπουκάς του τον κάνει σαφέστατα ένα καλό Ευρωπαϊκό prospect. Θαυμάζει τον Delaney και τον Teodosic μαζί και πέρισυ ήταν στην Strasbourg του Vincent Collet, απ'όπου κι αποχώρησε γιατί ήθελε χρόνο συμμετοχής που δεν λάμβανε.
Οι έχοντες γερή μνήμη σίγουρα θυμάστε τον Omer Yurtseven της Τουρκίας πέρυσι στον Βόλο. Ήταν αυτός που μαζί με τον Korkmaz μας έβγαλαν την πίστη στον τελικό. Στα 18 του είναι ήδη πρώην παίκτης της Fenerbahce και δεσμευμένος από το κολλέγιο της Νορθ Καρολαϊνα (που θα έλεγε και μία μακρυμαλλούσα ψυχή). Ταλαντούχος 7 footer με θετικότατες εμφανίσεις και στο Ελσίνκι. Είναι αμυντική απειλή, αλλά ταυτόχρονα και δύσκολο να αμυνθεί κάποιος πάνω στον ίδιο. Ο Yurtseven είναι απλά θεόρατος. Ξέρει να τοποθετεί το κορμί του και να εκμεταλλεύεται τις φάσεις και συμπληρώνει το παζλ ενός καλού σύχρονου σέντερ.
Κλείνουμε με ένα ταλέντο από την Τσεχία, τον Simon Pursl. Ο 19χρονος power forward είναι στο δυναμικό της Zaragoza από το 2012. Έπαιξε στην παιδική ομάδα και την περσινή σεζόν έκανε και ντεμπούτο στο Eurocup. Ο Pursl είναι αμυντικό σκυλί, τουλάχιστον σε επίπεδο εθνικών ομάδων γιατί στη Zaragoza δεν πολυπαίζει. Έχει τρομερό άνοιγμα χεριών που τον βοηθά να είναι ένας εξαιρετικός rebounder. Επιβάλλεται να βελτιώσει το σουτ του για να έχει μία αξιοσημείωτη πορεία στην Ευρώπη. Θα ήταν ιδανικός για πολλές ομάδες που ψάχνουν εργάτες στην άμυνα εντός Ευρωπαϊκών συνόρων. Θαρρώ πως το στυλ παιχνιδιού του απέχει αρκετά από το να τον καθιστά NBA material.
