Την ώρα της πολυπληθούς πορείας και αφού είχε ακουστεί η απόφαση του δικαστηρίου, η αστυνομία επιτέθηκε (όπως συνηθίζει) χωρίς κανέναν λόγο στο συγκεντρωμένο πλήθος. Για ατυχία της, όπως και για ατυχία των κυβερνώντων, αυτά έχουν καταγραφεί. Επίσης έχει καταγραφεί η μάταιη προσπάθεια σύμπλευσης κάτω από το σημείο του «αντιφασισμού», πολιτικών δυνάμεων του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, οι οποίες έχουν ξεκάθαρες ευθύνες όχι μόνο για την διατήρηση του φασισμού, αλλά και για την διόγκωση του στην ελληνική κοινωνία, τόσο κατά τα προηγούμενα χρόνια, όσο και στο παρόν. Τέλος, είναι πολλές και πρόσφατες οι περιπτώσεις, στις οποίες η αστική δικαιοσύνη επέλεξε να κοιτάξει αλλού και αλλιώς, φυλακίζοντας ανθρώπους αποκλειστικά για την ιδεολογία τους, βασιζόμενη σε αμφισβητούμενα στοιχεία, ελλιπείς καταθέσεις και ευφυολογήματα.

Όλα τα παραπάνω μας υπενθυμίζουν σήμερα, πως ναι μεν τα μέλη της χρυσής αυγής μπήκαν στη φυλακή, αλλά ο φασισμός υπάρχει ακόμη και θα υπάρχει και αύριο. Ήδη μάλιστα, τα κυρίαρχα ΜΜΕ μιλούν για «αμαυρώσεις» και «λεηλασίες» από πλευράς των διαδηλωτών/τριών, προκειμένου να προλάβουν να οριοθετήσουν το τι είναι επιτρεπτό στον αποκαλούμενο «αντιφασισμό» και τι όχι, σε απόλυτη αρμονία με την προσπάθεια δημιουργίας του «δημοκρατικού τείχους» των ημερών.

Συνεπώς, σήμερα είναι μια μέρα χαράς, ένα επιστέγασμα αγώνων πολλών μέσα και έξω από τα δικαστήρια, αλλά δεν είναι μέρα επικράτησης. Υπάρχει μεγάλη διαδρομή να διανύσουμε ακόμη και μπορεί εμείς εδώ στο BG να έχουμε τις διαφωνίες μας ως προς τους τρόπους δράσης (είμαστε 13 άτομα) ή τη στάση μας σε διάφορα ζητήματα, συμφωνούμε όμως τουλάχιστον σε ένα: Ούτε χαραμάδα.