Ο 34χρονος σταρ πρόλαβε να εμφανιστεί σε 11 παιχνίδια της φετινής Basket League, φανερώνοντας κάθε εβδομάδα την ποιότητα του στα ελληνικά παρκέ. Ήταν φυσιολογικό πως ένας πρώην NBAer, πόσο μάλλον με τις παραστάσεις του Ρας (προϋπηρεσία 9 ετών στον "μαγικό κόσμο", περισσότερες από 500 εμφανίσεις, πρωταθλητής με τους Warriors το 2015), θα ξεχώριζε εύκολα και γρήγορα σε ένα "φτωχό" πρωτάθλημα όπου οι περισσότεροι συμπατριώτες του προέρχονται κατά βάση από μικρά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή είναι rookies από κολέγια. Κοινώς, η εν γένει καριέρα και το βαρύ βιογραφικό του βετεράνου αθλητή, τον καθιστούσαν εκ προοιμίου ως... "too much" για τα ελληνικά δεδομένα. Τέτοιοι παίκτες δεν έρχονται πια συχνά στα λημέρια της Α1.
Σε 7 περιπτώσεις ήταν διψήφιος και σε 4 εξ' αυτών ξεπέρασε τους 20 πόντους. Ο Ρας απέδειξε πως είναι "καλαθομηχανή" για το επίπεδο της λίγκας, παρά το γεγονός πως προερχόταν από μεγάλη αποχή. Δεν άργησε να βρεθεί σε καλή φόρμα και άμμεσα έφτασε σε σημείο να κουβαλά την Λάρισα, συνεισφέροντας τα μέγιστα σε πολύτιμα ροζ φύλλα, όπως εκείνα με Κολοσσό (21π) κι Ιωνικό (23π) εντός έδρας, αλλά και στο επιβλητικό "διπλό" της ομάδας του στο Λαύριο (30π), στα τέλη του 2019. Η Λάρισα, μέχρι τη στιγμή της διακοπής, βρισκόταν στην 9η θέση, στις παρυφές των playoffs και σε απόσταση ασφαλείας από την επικίνδυνη ζώνη. Ο άλλοτε NBAer βοήθησε σημαντικά στο να έχουν οι Θεσσαλοί ένα ικανοποιητικότατο πλασάρισμα, ύστερα από 20 αγωνιστικές.
Συνολικά, στα ματς που πάτησε παρκέ, κατέγραψε 15.6 πόντους με 46.5% στα τρίποντα (40/86). Τα σουτ πίσω από την άρκτο των 6.75 μέτρων υπερτερούσαν κατά πολύ έναντι των διπόντων του (17/46), τόσο σε ευστοχία, όσο και σε αριθμό προσπαθειών. Στήριξε το επιθετικό του παιχνίδι στο μακρινό σουτ, το οποίο ανέκαθεν αποτελούσε το δυνατό του "χαρτί" (40%+ ποσοστό καριέρας στο NBA). Επίσης, ήταν αξιόπιστος κι από την γραμμή των προσωπικών (82%), ενώ προσέφερε και 5.1 ριμπάουντ, 1 ασίστ και 0.5 κλεψίματα σε χρόνο δράσης που προσέγγιζε τα 32 λεπτά. Κέρδιζε 2.1 φάουλ ανά παιχνίδι, "γράφοντας" 13.4 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης. Συμμετείχε στο All Star Game της Κρήτης και γενικώς κατάφερε, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, να αφήσει θετικότατο στίγμα στην εν Ελλάδι παρουσία του. Πανώ απ' όλα, όμως, έδειξε πως είναι fit, κάτι που αποτελούσε μεγάλο ερωτηματικό προτού τον δούμε, αφενός λόγω ηλικίας (γεννημένος το 1985), αφετέρου λόγω του ότι είχε να αγωνιστεί από το 2017 (!) με τους Timberwolves.
Στον παρακάτω πίνακα, τοποθετήσαμε τα 5 καλύτερα παιχνίδια του Ρας στην Basket League.
Καμία σχέση με περιπτώσεις τύπου Λίγκινς και Προύιτ
Ο Ρας, φυσικά, δεν είναι ο μοναδικός NBAer (και δη πρωταθλητής) που έπαιξε στα... μέρη μας τα τελευταία χρόνια. Είχαν προηγηθεί κι άλλες "δυνατές" - εμπορικές μεταγραφές από μικρομεσαίες ομάδες της Basket League. Όπως, για παράδειγμα ήταν πέρσι ο ΝτεΆντρε Λίγκινς (γνωστός από τις θητείες του σε Cavaliers και Bucks) στον Κολοσσό Ρόδου και μερικά χρόνια νωρίτερα ο Γκειμπ Προύιτ (πρωταθλητής το 2008 με τους Celtics) σε Ρέθυμνο και Πανιώνιο. Αμφότεροι, παρότι είχαν αξιοπρόσεκτες καριέρες, δεν προσαρμόστηκαν στην Ελλάδα κι η προσφορά τους στις ομάδες του δεν είναι αξιομνημόνευτη. Ίσως δεν βρήκαν ποτέ το κίνητρο για να αποδείξουν κάτι. Ακόμη ακόμη, αν θέλετε να πάμε και σε "μεγαλύτερα μεγέθη", ο Τσάλμερς στην ΑΕΚ δεν έχει καταφέρει να κάνει την διαφορά, με τις περισσότερες εμφανίσεις του να είναι αναιμικές.
Αντιθέτως, ο Ρας ήρθε στην Ελλάδα με σκοπό να αναγεννηθεί. Φάνηκε πως είχε ισχυρό κίνητρο, προκειμένου να επιστρέψει στο άθλημα, έστω κι αν πρόκειται για ένα επίπεδο πολύ μακρινό από αυτά που είχε μάθει να αγωνίζεται. Ο Αμερικανός σταρ μπήκε εδώ στην διαδικασία να αποδείξει και πάλι πράγματα. Ας μην γελιόμαστε, στο άκουσμα της μεταγραφής του στην Λάρισα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θεωρούσαν πως πρόκειται για... ξοφλημένο παίκτη. Με τις εμφανίσεις του, διέψευσε όσους πίστευαν πως δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί. Είχε την διάθεση να παίξει και σε καμία περίπτωση δεν είχε εικόνα... περαστικού. Δεν ήταν μόνο η απόδοση του, αλλά κι οι αντιδράσεις του, όπως πανηγυρισμοί σε καλάθια των συμπαικτών του, που έδειχναν έναν παίκτη που αντιμετώπισε την εμπειρία της Λάρισας με σοβαρότητα, επαγγελματισμό κι όρεξη.
Έχει μέλλον στην γηραιά ήπειρο;
Η αλήθεια είναι πως το όνομα του Ρας (#13 στο Draft του 2008 και πρωταθλητή του NCAA με το Πανεπιστήμιο του Kansas) ήταν σα να είχε... διαγραφεί από τον (παγκόσμιο) μπασκετικό χάρτη τα τελευταία 2-3 χρόνια. Μετά το τελευταίο του παιχνίδι ως παίκτης της Minnesota, πίσω στη σεζόν 2016-17, είχε δοκιμαστεί από τους Bucks, χωρίς να παραμείνει στο ρόστερ (κόπηκε τον Οκτώβριο του 2017), ενώ είχε πάρει κι ένα βραχυπρόθεσμο συμβόλαιο, διάρκειας 10 ημερών, από τους Blazers (Φεβρουάριο του 2018), δίχως να πραγματοποιήσει όμως κάποια επίσημη εμφάνιση στο διάστημα αυτό.
Βρισκόταν σε σταθερά πτωτική πορεία και δε διαφαίνονταν στον ορίζοντα σημάδια ανάκαμψης, τουλάχιστον σχετικά με την επιστροφή του στα παρκέ του NBA. Ούτε όμως εκτός Ηνωμένων Πολιτειών δοκίμασε κάπου τη τύχη του, όλους αυτούς τους μήνες. Η Λάρισα ήταν η ομάδα που έκανε την έκπληξη και τον έφερε στην Ελλάδα στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου και γενικώς θα λέγαμε πως δικαιώθηκε για αυτήν την επιλογή, η οποία σίγουρα εμπεριείχε ρίσκο. Παρότι λοιπόν έμοιαζε να βρίσκεται κοντά στην πόρτα της απόσυρσης από το άθλημα, ο Ρας επέστρεψε στην δράση, είχε σταθερά καλή απόδοση και μάλιστα είχε προσελκύσει και το ενδιαφέρον της Ούνιξ Καζάν, περί τα τέλη του Ιανουαρίου.
Σίγουρα, το όνομα του κουβαλά μπόλικη αίγλη, "πουλάει" ακόμη κι εφόσον αποφάσιζε να συνεχίσει την καριέρα του στην Ευρώπη, θα έβρισκε προτάσεις. Δύσκολα θα έμενε άνεργος μετά από τέτοια σεζόν, εστω κι αν αυτή δεν ολοκληρώθηκε. Άλλωστε, αμφιβολίες σχετικά με την κλάση του δεν υπήρχαν - αυτές, όπως προείπαμε περιορίζονταν κυρίως στην αγωνιστική του κατάσταση, μιας και σχεδόν 20 μήνες χωρίς δράση, ήταν πολλοί.
Ο έμπειρος σουτέρ θα μπορούσε να σταθεί όχι μόνο σε ομάδες του βεληνεκούς της Λάρισας, αλλά και σε εκείνες που ανήκουν σε υψηλότερα στρώματα. Θα χωρούσε ποιοτικά στην πλειοψηφία των ομάδων που αγωνίζονται στο BCL και το EuroCup. Δε φάνηκε να πρόκειται για περίπτωση "τελειωμένου" παίκτη. Σίγουρα πολλά κλαμπ θα προτιμούσαν ενδεχομένως κάτι πιο... νεανικό και με μεγαλύτερες προοπτικές εξέλιξης, ωστόσο αυτό δε σημαίνει πως δεν θα υπήρχε "χώρος" και για τον Ρας. Το ιδανικό, βέβαια, για τους πιστούς ακολουθούς της Α1, θα ήταν αυτός ο σπουδαίος γκαρντ-φόργουορντ, να επιστρέψει στην Ελλάδα, όταν κι εφόσον ξεκινήσει και πάλι η δραστηριότητα.
