Οι 91 πόντοι της ομάδας του Μάκη Γιατρά αποτυπώνουν μια μεγάλη επιθετική βραδιά, ένα "κρεσέντο" μιας καλοδουλεμένης επίθεσης ανά διαστήματα, την οποία υπέγραψαν τρεις παίκτες: Μπαμπ (24π, 7/11τριπ), Φίλερ (17π, 3/6 τριπ) και Λίποβι (15π, 5/8 τριπ). Αυτή η τριάδα πέτυχε 15 από τα συνολικά 16 τρίποντα της ομάδας, εκτοξεύοντας το ποσοστό τις πίσω από τα 6.75 μέτρα στο - εκπληκτικό για εκτός έδρας ματς - 53%. Ταυτόχρονα, οι φιναλίστ του περσινού πρωταθλήματος παρουσίασαν και υψηλό ποσοστό στα δίποντα (57%), με τον συνδυασμό αυτό στα εντός πεδιάς σουτ να οδηγεί το παιχνίδι ψηλά στο σκορ, κάτι που αποτέλεσε και το πρώτο κλειδί αυτού του ροζ φύλλου, από τη στιγμή μάλιστα που η γηπεδούχος ομάδα δεν παρουσίαζε αντίστοιχη ευστοχία.
Από εκεί και πέρα, μπορεί η Ανδόρα να κυριάρχησε στα ριμπάουντ - χαώδης διαφορά με 33 έναντι 19 - ωστόσο ο Προμηθέας δεν πληγώθηκε από τα επιθετικά που μάζευε η αντίπαλος του, αφού "μπροστά" σκόραρε με χαρακτηριστική άνεση. Αυτό οφείλεται εν πολλοίς και στην δημιουργική ρέντα της ομάδας, με την εκπληκτική αναλογία των 15 ασίστ για μόλις 4 λάθη να είναι ουσιαστικά ο δεύτερος κορυφαίος παράγοντας νίκης. Τέσσερα λάθη σημαίνει μόλις ένα ανά 10 αγωνιστικά λεπτά. Κάτι τέτοιο σίγουρα δεν το βλέπουμε συχνά, πόσο μάλλον σε παιχνίδι υψηλού ρυθμού. Ο Προμηθέας κυκλοφορούσε την μπάλα με ασφάλεια, ψάχνοντας σίγουρες επιλογές και περιορίζοντας τα ρίσκα.
Στην τέταρτη και καθοριστική περίοδο, το φίνις ήταν ιδανικό. Οι παίκτες του Γιατρά μπήκαν σε αυτήν με αβαντάζ μόλις ενός πόντου, ώστε να παίξουν ένα δεκάλεπτο που προμήνυε ντέρμπι μέχρι το τέλος. Γρήγορα τρίποντα όμως από Μπαμπ και Χολ, αλλά και καλές άμυνες, έδωσαν άλλον αέρα στον Προμηθέα, που ξέφυγε κι ουσιαστικά δεν επέτρεψε στην Ανδόρα να φτάσει και πάλι σε απόσταση αναπνοής. Η διαχείριση των τελευταίων λεπτών ήταν καλή και σοβαρή, αφού η ελληνική ομάδα δεν επαναπαύθηκε, θέλησε να τελειώσει τον αγώνα και παρέμεινε προσηλωμένη μέχρι την τελική κόρνα.
Σε αυτή τη τέταρτη φετινή νίκη των Πατρινών υπήρχαν και πιο αφανείς ήρωες ωστόσο. Ο Χολ πήρε λίγες προσπάθειες σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, όμως μοίρασε 7 ασίστ και κέρδισε φάουλ. Ο Μπόγρης, που ξέρει καλά τη συγκεκριμένη ομάδα και γενικώς τις ισπανικές συνθήκες, δεν έβγαλε μάτια, αλλά έβαλε το λιθαράκι του με κάποια ριμπάουντ κι ασίστ. Το ίδιο κι ο Έλις με τον νεοφερμένο Ζέραλντ Ρόμπινσον. Ο δεύτερος μάλιστα, έκανε θετικό ντεμπούτο (9π, 3ρ, 2α, 1κλ σε 16'), αν κι είναι ευνοήτο πως θα χρειαστεί το χρόνο του για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Είναι πάντως ένας έμπειρος γκαρντ που ξέρει καλά την εν λόγω διοργάνωση, με τρεις σεζόν στις πλάτες του.
Στο δια ταύτα, ο απολογισμός γράφει: Τέσσερις νίκες, οι τρεις εξ' αυτών μακριά από την Πάτρα, οι δυο με διψήφιες διαφορές, η μία κόντρα στο γκράντε φαβορί της διοργάνωσης, Βίρτους Μπολόνια, μια ομάδα που πέρσι κέρδισε δις τον Προμηθέα. Μόλις μια ήττα, στο όριο, από την Μονακό, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να είχε αποφευχθεί, αλλά καλύφθηκε βαθμολογικά με τα "διπλά" που ακολούθησαν στα επόμενα παιχνίδια. Ο Προμηθέας, μια ομάδα των 80.2 πόντων, του 39% στο τρίποντο και των 19.4 ασίστ για μονοψήφιο αριθμό λαθών, είναι μέχρι στιγμής μια από τις καλύτερες ομάδες του EuroCup. Το επιβεβαίωνει η βαθμολογική του θέση στον όμιλο, οι νίκες του μακριά από το σπίτι του, οι αριθμοί του συνολικά, αλλά και το ποιοτικό μπάσκετ που παίζει μέσα στο παρκέ.
Η λογική υπαγορεύει πως η πρόκριση θα έρθει, αφού για να μη συμβεί αυτό θα πρέπει να γίνουν παλαβά πράγματα. Ο Προμηθέας θα συνεχίσει στην Ευρώπη και τους πρώτους μήνες του 2020 και μάλλον οι άνθρωποι της ομάδας ήδη θα αισθάνονται δικαιωμένοι που επέλεξαν να πάνε στη συγκεκριμένη ευρωπαϊκή διοργάνωση, αντί του Champions League, για τη φετινή σεζόν τους. Ακολουθεί ακόμη ένας απαιτητικός γύρος και θα θέλαμε να δούμε, όσο δύσκολο κι αν είναι, τον "πρωτάρη" Προμηθέα να παρουσιάζει αντίστοιχη συνέπεια, αποτελεσματικότητα κι ανταγωνιστικό πρόσωπο.
