Iσως να βρείτε αντίστοιχες σχέσεις μεταξύ των αποτελεσμάτων και άλλων παικτών του ΠΑΟ, όμως εδώ μιλάμε για τον βασικό πλέι μέικερ της ομάδας, συνεπώς το μέγεθος της επιρροής είναι εξ ορισμού μεγαλύτερο. Το τριφύλλι υποφέρει αγωνιστικά όταν ο ηγέτης του δεν είναι καλά, και αυτό φάνηκε ιδιαιτέρως στο τρίτο δεκάλεπτο της αναμέτρησης, εκεί όπου οι Σερβοι έβαλαν τα θεμέλια μίας νίκης που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε βαφτεί πράσινη.

Στο διάστημα αυτό ο Παναθηναικός ήταν πολύ αργός στις επιστροφές του και στο κυνήγι των αντίπαλων γκαρντ μετά το πρώτο σκριν στη μπάλα, και αυτή η αμυντική αδυναμία οφειλόταν εν μέρει σε κακές επιθέσεις. Η ομάδα του Τζόρτζεβιτς βρήκε απέναντι της μία τακτική που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει στο παρελθόν. Ο Ράντονιτς έπαιξε πιο συντηρητικά και έδωσε κάθε δυνατό σουτ στον Καλάθη, αφήνοντας παράλληλα και λίγο πιο χαλαρή την προσοχή επάνω στον Γκιστ, σε περιπτώσεις που ο τελευταίος βρισκόταν έξω από τα 4-5 μέτρα. Με τους δύο μαζί σε κακή μέρα πίσω από τη γραμμή (1/8), το τριφύλλι είδε την επίθεση του να μπλοκάρει σχεδόν τελείως, καθώς η περιοχή κοντά στη στεφάνη ήταν πλέον γεμάτη από αμυντικούς.

Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τον Ελληνοαμερικάνο φυσικά, αλλά τη λειτουργία της ομάδας όταν δύο παίκτες της πεντάδας δεν σουτάρουν καλά. Το θέμα είναι ότι στις ήττες ο ένας είναι σχεδόν πάντα ο Νικ, και πως ο Χέινς προς το παρόν δεν ξοδεύει τα λεπτά του φτιάχνοντας επιθέσεις. Με κάποιο τρόπο οι πράσινοι χρειάζεται να βρουν μία λύση (εκ των έσω) άξια αντικατάστασης του καλύτερου τους γκαρντ.

Μία από αυτές φυσικά δείχνει να είναι ο Ουίλιαμς, στα χέρια του οποίου το παιχνίδι ισορρόπησε εκ νέου και έφτασε σε ένα μάλλον αναπάντεχα δραματικό φινάλε. Ο Αμερικάνος έπαιξε πολύ με τη μπαλα στα χέρια και με τα πόδια των αντιπάλων του, χτυπώντας κυρίως με mid range, τα οποία συχνά οι άμυνες αφήνουν ακάλυπτα. Μάλιστα η ιδιαίτερη μηχανική στις κινήσεις του έκανε κάποια από αυτά τα σουτ να είναι σχεδόν αδύνατο να μαρκαριστούν. Δείτε την εικόνα και θα σας εξηγήσω τι εννοώ.

Oταν ο Ουίλιαμς πηγαίνει αντίθετα από το σκριν , οι άμυνες (προφανώς και λόγω scouting) δεν βγαίνουν δυναμικά επάνω του στον δεξί διάδρομο και του τον δίνουν. Αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα αν ο παίκτης σούταρε πάνω στην κίνηση με το αριστερό του χέρι, όμως ο Αμερικάνος έχει ένα ακαριαίο step back, το οποίο του δίνει ακόμη περισσότερη απόσταση στην τελική προσπάθεια. Μπορεί να μην αλλάζει εύκολα χέρι εκτέλεσης, αλλά αυτό δεν έχει και τόσο σημασία , καθώς έχει καλή ισορροπία στον άερα και έξτρα χώρο. Σε αντίθεση με ο,τι ίσως να περιμέναμε, ο Ουίλιαμς δεν θα διστάσει να κινηθεί σε κατεύθυνση διαφορετική από την "καλή" του. Το γεγονός ότι ο Τζόρτζεβιτς του έχει δώσει ελευθερίες, αποδεικνύεται ευεργετικό για μία επίθεση που προβληματίζεται συχνά από τις εκτελεστικές ικανότητες του βασικού χειριστή της μπάλας. 

Εκτός από τη δράση του νέου αποκτήματος της ομάδας, ένα άλλο αντίδοτο στο επιθετικό μπλακ άουτ ίσως να ήταν η εμπλοκή του Γκιστ σε περισσότερα πικ εν ρολ με κάποιον διαφορετικό γκαρντ πλην του Καλάθη. Οι συνδυασμοί 1-4 ή 2-4 δεν είναι πολλοί στο παιχνίδι του ΠΑΟ, και έτσι φάσεις σαν τα άλει-ουπ του Γκιστ με τον Διαμαντίδη συμβαίνουν σχετικά σπάνια.

Το θετικό πάντως είναι οτι ο Σαλε επιχειρεί να μοιράσει πλέον τις οργανωτικές αρμοδιότητες και επίσης πως οι Ουίλιαμς - Φελντέιν δίνουν ευελιξία στις θέσεις 2-3, καλύπτοντας κατά το δοκούν και τις δύο. Για να γυρίσει το παιχνίδι, ο προπονητής εκμεταλλεύτηκε αυτή τη δυνατότητα, μετακίνησε τον Πάβλοβιτς στη θέση 4, και είδε τον θετικότατο Χάντερ στο 5 να προσφέρει αμυντικές λύσεις και ενέργεια στην τέταρτη περίοδο. Η επιστροφή του Κουίνσι Μίλερ άλλαξε αυτό το σχήμα χωρίς δεύτερη σκέψη, και ίσως αυτή να ήταν μία βιαστική απόφαση.

Η αίσθηση που έμεινε από την ήττα πάντως,  ήταν πως ο ΠΑΟ έχασε χωρίς να είναι χειρότερος. Δεν μπήκαν ένα σωρό καλά σουτ και το σκορ του πρώτου ημιχρόνου κολάκευε τους αντιπάλους του. Το σύνολο του Τζόρτζεβιτς είναι βελτιωμένο, έχει αποκτήσει δυνατότητες για εναλλαγές θέσεων σε γκαρντ και φόργουορντ και παίζει σαφώς καλύτερη άμυνα. Μένει να βρει και κάποια ακόμη πράγματα, αλλά κυρίως τον τρόπο που οι κακές βραδιές του Καλάθη δεν θα συνδέονται τόσο έντονα με ήττες.

Υ.Γ. Το μη φάουλ στο τέλος, συνέβαλε ώστε αυτό το διήμερο να γίνει ένα φεστιβάλ λανθασμένων επιλογών στα τελευταία δευτερόλεπτα. Τελικά, η ΤΣΣΚΑ έκλεψε τα πρωτεία της γκάφας από όλους.