Ασφαλώς και είναι πολύ νωρίς για βιαστικά συμπεράσματα για το πώς θα κυλήσει η χρονιά, άλλωστε ακολουθεί και το δεύτερο δυνατό τουρνουά στην Κύπρο, όπου ο Ολυμπιακός θα αναμετρηθεί με την Ζενίτ και την ΤΣΣΚΑ και εκεί θα έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα της ομάδας. Παρακάτω θα μιλήσουμε για τα σημεία που μας έκαναν περισσότερη εντύπωση.
Αρχικά, η ταχύτητα στο επιθετικό κομμάτι και η προσπάθεια της ομάδας να ανεβάσει το ρυθμό του παιχνιδιού. Το αγαπημένο παιχνίδι του κόουτς από την πρώτη του θητεία στο λιμάνι, δείχνει να επανέρχεται και αυτό μόνο χαμόγελα μπορεί να φέρει. Με βάση το πώς δημιουργήθηκε το ρόστερ, ο Ολυμπιακός διαθέτει πλειάδα αθλητών, ειδικά στην backcourt με Γουόκαπ-Σλούκα-ΜακΚίσικ-Ντόρσει, που αρέσκονται στην γρήγορη μετάβαση από άμυνα σε επίθεση (transition). Με το Λαύριο και την Μονακό, οι ερυθρόλευκοι έψαξαν πολύ την early offense με τα κοψίματα και την άμεση εκτέλεση από το τρίποντο σε καταστάσεις πρωτεύοντος και δευτερεύοντος αιφνιδιασμού.
Στην επίθεση έχουν μπει και νέα plays. Ακόμη οι ομάδες δουλεύουν σε συγκεκριμένα πράγματα και προφανώς δεν έχουν δουλέψει όλα τα συστήματα στο παρκέ. Στον περυσινό Ολυμπιακό υπήρχε μια στατικότητα και ο βασικός πυλώνας ήταν τα κεντρικά pick and roll για συνεργασίες κοντού-ψηλού και τους υπόλοιπους να κινούνται ανάλογα το spacing. Η ειδοποιός διαφορά στα φιλικά ήταν ότι είδαμε off ball κίνηση για τους σουτέρ με αρκετές παραλλαγές. Με flare screen, pin down, veer κινήσεις και pitch back passes, για να βρουν την άμυνα σε ανισορροπία. Μετά τα φιλικά της Κύπρου θα επανέλθουμε με βίντεο όλων αυτών που ανέφερα παραπάνω. Πολύ θετικό αυτό, καθώς η ομάδα με Ντόρσει και Βεζένκοφ, μπορεί να ανοίξει ουσιαστικά πια το γήπεδο από την περίμετρο.
Κρατάμε επίσης την εικόνα των Ζαν Σαρλ και Λαρεντζάκη. Τολμώ να πω ότι ο Γάλλος θα είναι η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς. Η παρουσία του και στις δύο άκρες του παρκέ ήταν άκρως ενθαρρυντική και γέμισε αισιοδοξία τους ανθρώπους του Ολυμπιακού. Πιθανολογώ ότι ο Ζαν Σαρλ θα προσπεράσει γρήγορα στην ιεραρχία των θέσεων τον Πρίντεζη και θα αποτελέσει μια αξιόπιστη επιλογή ως tweener στο 4-5. Είναι πολύ μακρύς, έχει καλά τελειώματα, ειδικά κοντά στο ζωγραφιστό, είναι αρκετά καλός passer και ασφαλώς ο καλύτερος αμυντικός ψηλός, ειδικά στο κομμάτι των αλλαγών. Από την άλλη μεριά ο Λαρεντζάκης δείχνει άλλος άνθρωπος. Με τρομερή αυτοπεποίθηση από την περιφέρεια, τον είδαμε να εκτελεί στον αιφνιδιασμό, να τρέχει ο ίδιος συστήματα και να δημιουργεί μέσα από pick and roll καταστάσεις. Επιπλέον, με το μέγεθος του στην άμυνα, μικραίνει το γήπεδο για τους αντιπάλους, καθώς μπαίνει στην γραμμή πάσας και χρησιμοποιεί έξυπνα τα χέρια του. Μαζί με τον Γουόκαπ είναι οι καλύτεροι παίχτες στο να ‘’σπάσουν’’ τα screens από πάνω και να ακολουθήσουν τους αντιπάλους. Σίγουρα οι δύο κερδισμένοι των φιλικών αυτών.
Από εκεί και πέρα, οφείλουμε να σταθούμε στη μέτρια άμυνα στο 5. Ο Ολυμπιακός με την απόκτηση του Φολ ισχυροποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό. Είναι τεράστιο μέγεθος, που σκεπάζει τα καλάθια στην άμυνα, αλλά και στην επίθεση λειτουργεί ως play maker ρακέτας. Ωστόσο, υπάρχουν και τα μειονεκτήματα. Η επιλογή για drop στα pick and roll ως άμυνα με αυτόν στον παρκέ, είναι φυσικά η ενδεδειγμένη λύση, αλλά θα εμφανιστούν προβλήματα απέναντι σε stretch-5. Στον αγώνα με τη Μονακό ο Μίτροβιτς, γνωρίζοντας ότι ο Μοτεγιούνας κοντά στο καλάθι δεν θα είχε πολλές ελπίδες απέναντι στο Φολ, τον τράβηξε έξω, με τον Λιθουανό να χτυπάει είτε με pop out, είτε με short-pop ή roll, είτε με ghost screen, αλλά να μένει πάντα στην περίμετρο. Με τον Μάρτιν στην 5άδα άλλαζε η στόχευση της Μονακό, με τους ψηλούς των Μονεγάσκων να χτυπάνε στην δύναμη και τον Χασάν να μην είναι ακόμα στο 100% της επιθυμητής κατάστασης.
Tα πάρα πολλά λάθη ειδικά στο πρώτο δεκάλεπτο με την Μονακό πρέπει επίσης να προβληματίσουν τον κόουτς Μπαρτζώκα. Δεν νοείται ομάδα επιπέδου Euroleague, να χαρίζει στην κυριολεξία έξι σερί επιθέσεις. Δείτε.
Μπορεί να ήταν φιλικό, αλλά τέτοια κενά διαστήματα μες στην χρονιά απέναντι σε ποιοτικότερες ομάδες ο Ολυμπιακός θα τα πληρώσει. Η έλλειψη συγκέντρωσης ειδικά στο πρώτο δεκάλεπτο ήταν εμφανής.
Πάμε και στις αποχρώσεις του γκρι. Αρχικά, η ελευθερία του Ντόρσει. Η τελευταία χρονικά μεταγραφή του Ολυμπιακού, ήρθε να ενισχύσει σε μεγάλο βαθμό την περιφέρεια με το μακρινό του σουτ. Ωστόσο. ο κόουτς έδωσε αρκετές μπάλες στον ομογενή guard για να δημιουργήσει ο ίδιος για τους συμπαίκτες του ή και για τον ευατό του. Δεν δίστασε καθόλου να σουτάρει από το τρίποντο και ας ήταν άστοχος με το Λαύριο. Επιπλέον, διαθέτει την ποιότητα και την ικανότητα να επιτεθεί σε επαφή απέναντι στον αμυντικό και θα είναι μια σταθερά που θα προσφέρει διψήφιο αριθμό πόντων.
Τέλος, οι Σάσα Βεζένκοφ και Σακίλ ΜακΚίσικ είχαν πορείες αντιστρόφως ανάλογες στα φιλικά. Ο Σάσα αυτή την στιγμή κοστίζει 1.000.000+ στην αγορά. Απλά και λιτά. Η ραγδαία άνοδος του τον τελευταίο χρόνο, τον έχουν κάνει (στα μάτια μου έστω) να θεωρείται ο ηγέτης της ομάδας μαζί με τον Σλούκα, όσο παράδοξο και αν ακούγεται. Έχει τρομακτική δεινότητα στο σουτ, με το range να μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο. Επίσης , γνωρίζει άριστα πώς να κινηθεί στο χώρο και με την ικανότητα του να χτυπάει στο close out αλλά και να flashάρει (δηλαδή μετά τα screens μακριά από την μπάλα κυρίως, να κόβει ή να ανοίγει και να ζητάει την μπάλα), είναι ο πιο επιδραστικός παίχτης στην επίθεση. Δίνει μεγάλο πλουραλισμό και απασχολεί διαρκώς την άμυνα. Από την άλλη ο Σακίλ , δεν ήταν στην καλύτερη κατάσταση και αγωνιζόμενος στο 3 δεν είχε την καλύτερη εικόνα. Πολύ μπερδεμένος, με αρκετά λάθη στις πάσες, κακές επιλογές και κουτουλήματα στην κίνηση στο ζωγραφιστό. Είναι ένα ζήτημα που χρήζει προσοχής, γιατί ο Σακίλ πρέπει να βρει τον ρόλο του και ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη την instant offense από αυτόν.
Συμπερασματικά, τα πρώτα δείγματα ήταν ενθαρρυντικά, με την ομάδα να έχει ρόλους και κατεύθυνση για αρχή. Τα παιχνίδια στην Κύπρο θα δείξουν ακόμη περισσότερα πράγματα με πρώτο και κύριο πιθανολογώ την έλλειψη forward στο 3. Θεωρώ περίεργο το σκεπτικό να μην έχει αποκτηθεί παίχτης για την αρχή της σεζόν εκεί πέρα και αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα να υπάρξει προσθήκη μεσούσης της χρονιάς. Το θέμα περα από ποιοτικό (ο Παπανικολάου επιστρέφει από τραυματισμό) είναι ΚΑΙ ποσοτικό. Με δύο διοργανώσεις και 13-14 παίχτες, με τον Χρηστίδη ως 13ο, δεν βγαίνουν τα κουκιά ούτε για την προπόνηση. Θα μιλήσουμε όμως αναλυτικότερα για την ανάγκη απόκτησης κάποιου στο 3, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
