Για να συναντήσουμε την τελευταία κατάκτηση των Ισπανών, πρέπει να γυρίσουμε έντεκα χρόνια πίσω και τον τελικό του Παρισιού, όταν είχαν επικρατήσει εύκολα απέναντι στον Ολυμπιακό. Στην άλλη μεριά τώρα, το Μιλάνο προσπάθησε πολλές φορές να επανέλθει σε F4, με τις αποτυχίες να διαδέχονται η μία την άλλη. Τα χρόνια περνούσαν και ο Μεσίνα αποδείχθηκε ο καταλληλότερος άνθρωπος για να την οδηγήσει μετά από 29 χρόνια και πάλι στην τετράδα.

Αν μη τι άλλο, έχουμε δύο σύνολα με σπουδαίους αθλητές αλλά και τεράστια ονόματα στους πάγκους. Το βασικό ερώτημα είναι κατά πόσο θα αντέξει το βάρος και το πρέπει η Μπαρτσελόνα, καθώς θεωρείται το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο.

Στα μεταξύ τους παιχνίδια παιχνίδια της regular season, οι Καταλανοί δεν συνάντησαν καμία δυσκολία. Στην Βαρκελώνη επιβλήθηκαν με 87-71, με το κουαρτέτο Ντέιβις, Χίγκινς, Καλάθης και Μίροτιτς να κάνει ό,τι θέλει. Στον δεύτερο γύρο και το ματς της Ιταλίας, η ομάδα του Σάρας έκανε παρέλαση, πραγματοποιώντας μία από τις καλύτερες αμυντικές επιδόσεις της. Το τελικό σκορ 56-72 αντικατοπτρίζει το πόσο διαβασμένοι ήταν οι Ισπανοί.

Τι τους αρέσει να κάνουν

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι είναι ομάδες που αρέσκονται σε παιχνίδι λίγων κατοχών. Αμφότερες προτιμούν το σετ παιχνίδι. Για του λόγου το αληθές, παίζουν και οι δύο σε περίπου 69 κατοχές ανά παιχνίδι και βρίσκονται στην μέση της διοργάνωσης.

Τα νούμερα της Μπαρτσελόνα στο επιθετικό κομμάτι, μετά τα προημιτελικά με την Ζενίτ έπεσαν αισθητά. Παρότι ήταν η κορυφαία στη regular season, υποχώρησε στην 6η θέση, πίσω από την Μιλάνο. Στο αμυντικό κομμάτι τώρα, η Μπαρσα κυριαρχεί στην διοργάνωση και βρίσκεται στην κορυφή δεχόμενη 105.6 πόντους/100 κατοχές, ενω η Μιλάνο δεχεται 111.9/100 κατοχές.

Ο Σάρας θα επιδιώξει να εκμεταλλευτεί την υπεροπλία στους ψηλούς με την παρουσία των Ντέιβις, Μίροτιτς, Οριόλα και Γκασόλ. Αυτή η τετράδα είναι γεμάτη ποιότητα και δύναμη και θα βάλει δύσκολα στους αντίστοιχους της Μιλάνο. Περιμένουμε να ακουμπήσει πολύ την μπάλα στο ζωγραφιστό με early post, cross screen και diagonal screen, με σκοπό να φθείρει τον Χάινς σε πρώτο χρόνο και στην συνέχεια τους υπόλοιπους ψηλούς. Επιπλέον, με τους Ιταλούς να είναι μια από τις χειρότερες ομάδες στα ριμπάουντ στην διοργάνωση, κλειδί θα αποτελέσει ο έλεγχος τους και γενικά της εναέριας κυκλοφορίας στην ρακέτα.

Στο οπλοστάσιο της Μπαρτσελόνα ανήκουν επίσης floppy actions και η diamond offense που χρησιμοποιεί ο Σάρας για τους σουτέρ του, τον Αμπρίνες και τον Κούριτς. Δίχως αμφιβολία, πρόκειται για φονικά όπλα από την περίμετρο και αν βρουν λίγο χώρο μπορεί να σε διαλύσουν. Εδώ αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τι άμυνα θα επιλέξει να χρησιμοποιήσει σε αυτά τα off ball screen ο κόουτς Μεσίνα. Πιθανόν να δούμε την ίδια συνταγή όπως με την Ζενίτ και τον παίχτη του Καλάθη να δίνει μια extra βοήθεια από τον κεντρικό άξονα, το λεγόμενο jump to the ball.

Στην άμυνα τώρα, οι μπλαουγκράνα θα αντιμετωπίσουν την ομάδα που πραγματοποιεί τα λιγότερα λάθη, αλλά είναι και η 2η χειρότερη στις ασίστ. Είναι πολύ ενδιαφέρον στατιστικό, καθώς δείχνει ότι βασίζεται πολύ στην ατομική ικανότητα των παιχτών, χωρίς τα guards της να αναλώνονται σε περιττές ενέργειες. Έτσι ο Σάρας, με την σκληρή και επιθετική του άμυνα, θα προσπαθήσει να δυσχεράνει το πεδίο δράσης των εξαιρετικών σουτέρ της Αρμάνι, μειώνοντας το γήπεδο με κάποιες παγίδες στον κεντρικό άξονα, καθώς και με τις strong side help and return άμυνες που επιλέγει. Αν επιτρέψει να βρει ρυθμό ο Σέρχι και ο Ντιλέινι, θεωρώ ότι θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα για την ομάδα.

Στους τυπικά φιλοξενούμενους τώρα, βγάζει μάτι η ικανότητα στο μακρινό σουτ. Το μεγάλο τους όπλο δεν είναι άλλο από την περιφερειακή εκτέλεση. Ο κόουτς Μεσίνα έχει φτιάξει μια ομάδα που όλοι της οι παίχτες μπορούν να απειλήσουν από το τρίποντο. Μέσα από τα χαμηλά της σχήματα θα προσπαθήσει να ανοίξει το γήπεδο και να τεντώσει όσο μπορεί το spacing. Με τεσσάρι τον  ΛεΝτέι αυτό είναι το μόνο εύκολο. Επίσης, με την ικανότητα των Σέρχι και Ντιλέινι στο pull up σουτ, οι αντίπαλοι επιχειρούν να απομακρύνουν την μπάλα από τα χέρια τους. Έτσι ο Μεσίνα έχει εισάγει πολύ την δημιουργία από short rolls και pops, τα οποία οδηγούν σε baseline cuts, είτε στα αγαπημένα corner 3s παιχτών όπως ο Ντατόμε και ο Σιλντς.

Το κεφάλαιο Κέβιν Πάντερ ίσως είναι το πιο σημαντικό της Μιλάνο. Ο πρώην παίχτης του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ και του Λαυρίου είναι ο άνθρωπος που αναλαμβάνει τις περισσότερες πρωτοβουλίες και ηγείται στο σκοράρισμα. Διαχειρίζεται το 26.8% των κατοχών. Με τον ίδιο να έχει αποδείξει και στην Βίρτους στο Champions League, όπου αναδείχτηκε MVP, ότι μπορεί να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες, ο κόουτς Μεσίνα θα δώσει πολλές ευθύνες στον Αμερικανό scoring guard.

Για να έχει ελπίδες η Μιλάνο, πρέπει να γίνει πιο επιθετική και να κυκλοφορήσει περισσότερο την μπάλα. Η Μπαρτσελόνα διαθέτει το μέγεθος και αν δεν την αναγκάσει σε αμυντική ανισορροπία, με στόχο να επιτεθεί στην close out άμυνα, τότε θα υπάρξει πρόβλημα. Περιμένουμε τον Μεσίνα να ετοιμάσει πολλά κόλπα για τον Σάρας και με την τεράστια εμπειρία που διαθέτει σε αυτές τις καταστάσεις να εμφανίσει εκπλήξεις.

X-factors

Κάιλ Χάινς ξεκάθαρα. Ο πιθανόν καλύτερος σέντερ της δεκαετίας που μας πέρασε, θα έχει σίγουρα πολύ κουραστικό βράδυ. Θα αναγκαστεί να τα βάλει με μια σπουδαία front line. Η εμπειρία του από τα F4, το αμυντικό impact του και η μεγάλη διάθεση/ψυχή που καταθέτει στο παρκέ κάθε φόρα, είναι σημεία κομβικά για τη Μιλάνο.

Στην αντίπερα όχθη, ο αγαπημένος μου Κόρι Χίγκινς είναι ο απόλυτος συνδετικός κρίκος της περιφέρειας της Μπαρτσελόνα. Στα μάτια μου είναι ο καλύτερος two way παίχτης της διοργάνωσης. Κάνει τα πάντα σε υψηλό βαθμό σε άμυνα και επίθεση. Έχει την ικανότητα να σκοράρει μετά από ντρίμπλα ή κατά μέτωπο, να μαρκάρει τον Σέρχι ή τον Ντιλέινι, καθώς και να πάρει τις μπάλες στο closing ενός αγώνα. Τι άλλο να ζητήσεις από έναν παίχτη σου;

Τι θα γίνει τελικά

Ό,τι διαβάσατε μπορείτε να το ξεχάσετε. Αυτά τα παιχνίδια είναι τελείως διαφορετικά από όλα τα αλλά. Μην ξεχνάμε και τις άδειες εξέδρες, που ίσως επηρεάσουν πολλούς παίχτες. Πιστεύω ότι θα γίνει ένα πολύ σκληρό παιχνίδι, που θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Σημασία έχει ποιος θα μπορέσει να αποβάλει πιο γρήγορα το άγχος του ημιτελικού, ποιος θα είναι πιο aggressive, πνευματικά έτοιμος, αν κάτι στραβώσει. Η ψυχολογική προετοιμασία θεωρώ ότι είναι το παν σε τέτοιου είδους παιχνίδια και οι προσωπικότητες εν πολλοίς κρίνουν τέτοιους ημιτελικούς. Ας καταθέσω λοιπόν τι θέλω κιόλας. Επικράτηση της Μιλάνο, με τον Σάρας να ωρύεται όπως πάντα για την διαιτησία, με τον Πάντερ να ευστοχεί σε buzzer τρίποντο και να μας υπενθυμίζει πόσο λάθος κάναμε στον Ολυμπιακό που δεν τον κρατήσαμε. Ααααα και μην ξεχάσω. Πάμε ρε Αταμάναρε για τελικό, να βουλώσεις τα στόματα πολλών μελών του σάιτ που σε χλευάζουν.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Tα στατιστικά είναι από το basketball.realgm