Η Μακάμπι, που κατά την άποψη μου θα έχει το ρόλο του dark horse φέτος και ίσως φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής, εμφάνισε στο παρκέ όλα τα προβλήματα που ταλανίζουν τον Ολυμπιακό. Εξαιρετικό παιχνίδι από τους παίχτες του κόουτς Σφαιρόπουλου, με τον ίδιο να κάνει σπουδαία δουλειά σε ένα ρόστερ με πολύ καλούς δημιουργούς στον άσσο, ικανούς σκόρερ και σουτέρ από την περιφέρεια, ενδιαφέροντα πρότζεκτ στα forwards και πιθανόν την πληρέστερη front line (μαζί με τη Ρεάλ) στη διοργάνωση. Οπότε γιατί να μην φτάσει μέχρι το final four και ίσως στην κατάκτηση του τροπαίου; Ας επιστρέψουμε πάντως στον Ολυμπιακό, για να αναζητήσουμε τα αίτια της χθεσινής ήττας.

Άμυνα

Το χθεσινό ήταν με διαφορά το χειρότερο αμυντικό παιχνίδι τω ερυθρόλευκων εώς τώρα. Οι παίχτες δεν είχαν την απαιτούμενη συγκέντρωση, ούτε την επικοινωνία για να αντιμετωπίσουν τη διαρκή κίνηση των αντιπάλων. Στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου, ευλογα χωρίς τους απαραίτητους κώδικες στην επίθεση, θα περίμενα να βλέπαμε ένταση και πάθος στην άμυνα. Αντιθέτως είδαμε παίχτες να μην μπορούν να ακολουθήσουν τους αντιπάλους στα screens, τραγικό αμυντικό transition και κακή προσωπική επίδοση. Είναι οξύμωρο το ότι οι ίδιοι αθλητές πριν τρεις μέρες υπερέβαλαν εαυτό και πίεσαν αποτελεσματικά τη μπάλα στη Ρωσία με την ΤΣΣΚΑ, ενώ χτες έδειξαν αυτήν την εικόνα.

Mόλις είδατε δυο χαρακτηριστικές βόλτες στο πάρκο για τους Ισραηλινούς....

Πιο ειδικά, ο Σφαιρόπουλος, γνωρίζοντας ότι ο βασικός πυλώνας της ερυθρόλευκης επίθεσης είναι οι Σπανούλης και Πρίντεζης, έδινε εντολή να επιτεθούν σε αυτούς, με στόχο να τους κουράσουν και να τους φθείρουν. Συνεχόμενα κεντρικά pick and roll, με τον Σπανούλη να κυνηγάει, καταστάσεις isolation ή low post με τον Έισι ή τον Κάσπι για στόχευση στον Πρίντεζη. Οι υπόλοιποι παίχτες δεν ήταν ενεργοί στις βοήθειες και στις περιστροφές. Όταν δε, ο αρχηγός του Ολυμπιακού περνούσε στον πάγκο και έμπαινε στη θέση του ο Ρότσεστι, αμέσως γινόταν κι εκείνος στόχος στην άμυνα. Ο νεοαποκατηθέντας μπορεί να προσφέρει instant score από τον πάγκο και δημιουργία, αλλά τα χρόνια τον έχουν βαρύνει στα πλάγια βήματα. Ίσως να χρειάζεται μια διαφορετική αντιμετώπιση στα pick and roll τη δεδομένη στιγμή, αλλά από την άλλη πότε να προλάβουν οι παίχτες να δουλέψουν αυτή την αλλαγή; Mέσα από την προπόνηση και μόνο, είναι πολύ δύσκολο.

Επίθεση

Στην επίθεση, η αλήθεια είναι ότι είδαμε κάποιες μικρές προσαρμογές στο πλάνο με την προσθήκη του Ρότσεστι, αλλά θα περιμένω ένα μεγαλύτερο δείγμα. Η μεγαλύτερη διαφορά που εντόπισα είναι η διάταξη που επιλέγει να ξεκινήσει τα περισσότερα plays ο Ολυμπιακός. Horns κατά βάση ή pick and roll εξαρχής, χωρίς εισαγωγική πάσα και κίνηση off ball. Για αυτό άλλωστε είδαμε και σουτ χωρίς πάσα ή μόλις με μία.

Έχω παρατηρήσει επίσης, ότι οι ερυθρόλευκοι δεν χρησιμοποιούν τους πλάγιους σουτέρ σωστά. Παίχτες όπως ο Πάντερ-Πολ είναι πολύ χρήσιμοι όταν τους χρησιμοποιείς ως δόλωμα για την άμυνα. Θα μπει σε κίνηση και θα κυνηγήσει μακριά από τη μπάλα και έτσι θα δημιουργηθούν ανισορροπίες και περισσότεροι χώροι για τους υπόλοιπους. Ο Ολυμπιακός πρέπει να βρει μια κατεύθυνση στην επίθεση και να μην βασίζεται στο ατομικό ταλέντο των παιχτών, γιατί οι άμυνες σε αυτό το επίπεδο προσαρμόζονται εύκολα. Φυσικά η Μακάμπι ήταν εξαιρετική, μπαίνοντας στις γραμμές πάσας και κόβοντας κάθε συνεργασία.

Πολύ λογικά πάντως, δεν ήταν επαρκής ο χρόνος ένταξης των νέων παιχτών στο κλίμα και εκεί εντοπίζω το μεγαλύτερο λάθος του κόουτς. Ίσως θα έπρεπε να μην βάλει τόσο άμεσα τα νέα μέλη και αυτό να γίνει σταδιακά. Θα επέμενα στο rotation της Μόσχας, αν και υπήρχαν μικροπροβλήματα τραυματισμών. Με τον καιρό, ελπίζω πως το κομμάτι της δημιουργίας θα βελτιωθεί με τον Ρότσεστι, αν και ίσως χρειαζόταν ακόμη μια προσθήκη, ενός παίχτη με αμυντικά χαρακτηριστικά και οργανωτικές ικανότητες. Άντε να εντάξεις και εκείνον βέβαια, χωρίς ενδιάμεσα παιχνιδια για το πρωτάθλημα.