Οι δύο εκ των τεσσάρων ομάδων του φάιναλ φορ του Βελιγραδίου περιμένουν το πέρας των πέμπτων παιχνιδιών των δύο πρωτοπόρων της κανονικής περιόδου, για να μάθουν τον αντίπαλό τους. Ρεάλ Μαδρίτης και Εφές έχουν κλείσει τα εισιτήρια και θα μάθουν σύντομα ποιος εκ των Μπαρτσελόνα-Μπάγερν και Ολυμπιακός-Μονακό αντίστοιχα θα βρεθεί απέναντί τους την Πέμπτη της 19^ης Μαΐου. Στο παρακάτω κείμενο θα ρίξουμε μια ματιά στο τι έχει συμβεί στα παιχνίδια των τριών σειρών-πλην Πειραιωτών αφού για την αρμάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έχουμε ανάλυση μετά από κάθε αγώνα.

Στο πρώτο match ball για το Βελιγράδι, ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε, χάνοντας σε ένα πραγματικά πολύ έντονο παιχνίδι με έναν πόντο, με τον Σλούκα να αστοχεί σε buzzer beater. Σκληρή κατάσταση ομολογουμένως, αλλά αυτή είναι η ομορφιά του αθλήματος. Στο game 4 είδαμε ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια στην σειρά των play off, αν όχι το καλύτερο, με την κάθε ομάδα να προσπαθεί να επιβάλλει το στυλ της. Η μεν Μονακό να βασίζεται πολύ σε καταστάσεις transition και παιχνίδια απομόνωσης, όποτε της το επέτρεπαν οι συνθήκες και ο δε Ολυμπιακός σε καλή κυκλοφορία της μπάλας και μεγάλη ένταση στο αμυντικό του μισό.

Θεωρητικά, βλέποντας το φύλλο της στατιστικής του τρίτου παιχνιδιού μεταξύ Μονακό και Ολυμπιακού, η Μονακό έπρεπε να έχει το προβάδισμα με 2-1. Το σκορ πήγε ψηλά, τα δικά της λάθη ήταν λίγα (μόλις 8) και του αντιπάλου της περίπου διπλάσια (15). Όταν συμβαίνουν αυτά, συνήθως οι Γάλλοι κερδίζουν, πολλές φορές μάλιστα εύκολα.

Όλα τα σωστά πράγματα έκανε ο Ολυμπιακός απέναντι στη Μονακό, στον πρώτο μεταξύ τους αγώνα για τα πλέι οφ στην Ευρωλίγκα. Έχοντας απέναντι του μία επιθετική ομάδα που παίζει γρήγορα, συγκεντρώθηκε πρώτα και κύρια στο δικό του μεγάλο ατού: Την εξοντωτική άμυνα, ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Δεν βιάστηκε να τελειώσει φάσεις, παρά το γεγονός ότι βρέθηκε πίσω στο σκορ στην αρχή, απόρροια κάποιων κακών επιλογών των Ντόρσεϊ και Παπανικολάου. Και αργότερα, όταν πήρε κεφάλι, δεν ανέβασε τον ρυθμό για να τελειώσει τη Μονακό, αλλά επιτέθηκε μεθοδικά και σταθερά, διατηρώντας απλώς προβάδισμα ασφαλείας. Το παιχνίδι του ήταν μεστό και στοχευμένο, με ελάχιστο ρίσκο, όπως ακριβώς χρειάζεται σε τέτοιου είδους περιστάσεις.

Ξεκίνημα στα playoffs της Ευρωλίγκας σήμερα, στη χρονιά που χαρακτηρίστηκε από την αποχώρηση των ρωσικών ομάδων μεσούσης της σεζόν. Τρία μέλη του σάιτ αναλαμβάνουν την ανάλυση των ζευγαριών που δεν γράφουν επάνω "Ολυμπιακός", με μια ματιά στον δρόμο των ομάδων ως τώρα, στις δυναμικές του κάθε μονομάχου, αλλά και στα σημεία-κλειδιά που ενδεχομένως θα κρίνουν την κάθε σειρά.

Έξω από τα ονόματα, δεν υπάρχει τίποτε που να προμηνύει ότι Ολυμπιακός και Μονακό θα ξεμπερδέψουν γρήγορα ο ένας με την άλλην. Πρόκειται για τις δύο πιο φορμαρισμένες ομάδες της Ευρωλίγκα, με οκτώ νίκες στους δέκα τελευταίους αγώνες και επιπλέον με διάφορα κοινά χαρακτηριστικά: Πολύ αποτελεσματικές επιθέσεις, διάθεση να φθείρουν τους αντιπάλους με δυναμικό παιχνίδι, ξεκάθαρη και λειτουργική κατανομή ρόλων. Αν έπρεπε ντε και καλά να βγάλουμε μία άτυπη κατάταξη με τα πιο δουλεμένα σύνολα της οκτάδας, εκείνα που έχουν εντονότερη την σφραγίδα της χημείας, θα βρίσκονταν μαζί στην κορυφή, πάνω ακόμη και από την ατρόμητη Μπαρτσελόνα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Όταν αναμετρώνται τέτοιας φύσεως αντίπαλοι σε μία σειρά, το αναμενόμενο είναι πως σε κάθε στροφή της θα βρίσκουν τρόπους να αντιπαρέλθουν τις δυσκολίες, μέχρι την αναπόφευκτη τελική αναμέτρηση.

Χιτσκοκικό φινάλε είχαμε στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκα, καθώς Εφές και Ρεάλ έκαναν αγωνιώδη προσπάθεια να χάσουν τα παιχνίδια τους, προσπάθεια η οποία τελικά στέφθηκε με επιτυχία. Λιγότερο αγχώδης η ήττα των Μαδριλένων, που ήρθε μέσα από ένα σερί 13-38 στην τέταρτη περίοδο, περισσότερη αγωνία στο Βελιγράδι, όπου η Εφές δεν πρόσεξε αρκετά και παραλίγο να φύγει με νίκη. Μ'αυτά και μ'αυτά, ο Ολυμπιακός τερμάτισε δεύτερος και θα αντιμετωπίσει στα πλέι οφ τη Μονακό, δηλαδή μια ομάδα-φόβητρο, που κανείς δεν ήθελε να βρει στο δρόμο του απάρεντλι (για να χρησιμοποιήσουμε τη γκρίνγκλις διάλεκτο των ελληνικών podcasts).

Με κάποιο περίεργο τρόπο, η 33η αγωνιστική σαν να ήταν η τελευταία της κανονικής σεζόν στην Ευρωλίγκα, παρότι μένει ακόμη άλλη μία - στην οποία δεν θα αγωνιστεί ο Ολυμπιακός. Οι ερυθρόλευκοι οριστικοποίησαν την παρουσία τους στην τριάδα της διοργάνωσης και περιμένουν συνδυασμό αποτελεσμάτων για να διαπιστώσουν την τελική τους κατάταξη. Θα μπορούσαν να βγουν και δεύτεροι, αν η Ρεάλ χάσει από την Μπάγερν, αλλά σε κάθε περίπτωση η φετινή τους πορεία κρίνεται εξαιρετική. Τα περισσότερα εύσημα δεν μπορούν παρά να πάνε στον Γιώργο Μπαρτζώκα, που δημιούργησε ένα σύνολο γεμάτο ενέργεια και (κυρίως) θαυμαστή κατανομή ρόλων, που επιπλέον είχε την τύχη να παραμείνει στο μεγαλύτερο διάστημα της χρονιάς υγιές.

Μία, δύο ή τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος της κανονικής περιόδου, ανάλογα φυσικά με την ομάδα και τους αγώνες που της μένουν για να συμπληρώσει το μαγικό αριθμό 28, βρήκα αφορμή για ένα τελευταίο (ίσως) "10 πράγματα... Ή και όχι, έχουμε και τα πλέι οφς μπροστά μας. Πάμε να δούμε πού βρισκόμαστε, ένα τρίμηνο μετά από την προηγούμενη ανάλογη στήλη.

Γεια σας. Πάμε λίγο να δούμε σε ποιο σημείο βρισκόμαστε σε ό,τι αφορά το στάτους των ρωσικών ομάδων και των παικτών τους στην Ευρωλίγκα.

Αρχικά, αναμενόμενα η διοργάνωση τα έκανε κουλουβάχατα στην αρχή, καθώς αμέσως μετά την εισβολή στην Ουκρανία ανακοίνωσε πως τα παιχνίδια θα διεξαχθούν κανονικά. Φυσικά δεν διεξήχθησαν, καθώς Μπάγερν και Ζάλγκιρις (κυρίως) αρνήθηκαν να αγωνιστούν. Τα παιχνίδια ακυρώθηκαν και τελικά η Ευρωλίγκα εξέδωσε χθες ανακοίνωση.