Χωρίς να θαμπώσει, αλλά και χωρίς να απειληθεί περισσότερο από το 82-77 του 34', η εθνική πέρασε στους 16 του Μουντομπάσκετ και προς το παρόν ησυχάσαμε, γενικώς.

Βοήθησε αρχικά ο αντίπαλος. Η Νέα Ζηλανδία δεν είναι ομάδα που γνωρίζει οποιοδήποτε άλλο τέμπο από την φρενίτιδα, δεν έχει σημεία αναφοράς στη ρακέτα στην επίθεση (άραγε ο Φοτου γιατί έπαιξε λίγο;), ούτε τα κορμιά και την δύναμη στην άμυνα, για να καταστρώσει σχέδια τοιχοποιΐας. Ήταν περίπου δεδομένο ότι θα προσπαθούσε να κερδίσει με τους Γουέμπστερ και τα τρίποντα και πως θα έλπιζε σε μία μέτρια ημέρα των Ελλήνων διεθνών στην επίθεση, κάτι στο οποίο υπολογίζουν έτσι κι αλλιώς και οι περισσότεροι αντίπαλοι μας, ανεξάρτητα από τα αμυντικά όπλα που διαθέτουν. Aπέναντι της η εθνική βρήκε και τα κανε, που λένε.