Η πρώτη πεντάδα
1.Ο Μπόμπι Ντίξον (μαζί με τον Μογκντάνοβιτς) έκανε τα πάντα προκειμένου να σώσει ένα παιχνίδι που φαινόταν χαμένο εύκολα. Στο πρώτο ημίχρονο η Φενέρ αγκομαχούσε να βάλει καλάθι , και η Εφές έπαιζε ακριβώς το παιχνίδι της, σκοράροντας περίπου άκοπα 44 πόντους. Αν η κουβέντα έφτασε στο τέλος στα περί διαιτησίας, αυτό ο Ζοτς το χρωστάει κυρίως στον Ντίξον, ο οποίος κράτησε την ομάδα του κοντά , όταν κανονικά θα έβλεπε τους αντιπάλους με το κυάλι. Οι 19 πόντοι , τα 8 (!) ριμπάουντ και οι 3 ασίστ τελικά δεν έφτασαν. Ο Σλούκας λείπει πολύ.
2. Ο Μπραντ Ουαναμέικερ έβαλε την σφραγίδα του στην νίκη της Ντρασουσάφακα επί της Γαλατά, και απέτρεψε άλλη μία έκπληξη α λα Αταμάν. Ο Μπλατ χρωστάει στον συγκεριμένο παίκτη σχεδόν τα πάντα φέτος, ακόμη και μερικές ήττες. 22 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 7 κερδισμένα φάουλ, και κυρίως μυαλό στις κρίσιμες κατοχές ήταν ο απολογισμός του. Φετος ειναι σαφως πιο επιθετικος στα drive του, θυμίζοντας τον πάικτη που ήταν στην προ-Μπάμπεργκ εποχή.
3. O Τσάβι Πασκουάλ έβγαλε από την φαρέτρα του ένα όπλο , το οποίο έχει ξαναβγάλει στο παρελθόν σε διάφορες περιπτώσεις. Μία ματς απ άμυνα που ξεκινούσε ως box and one (με τον Καλάθη στον Λάρκιν και τους άλλους τέσσερις στο τετράγωνο) και εξελισσόταν σε πιεστικό μαν του μαν. Η Μπασκόνια βαρχυκύκλωσε, κάνοντας αληθινά κακές επιλογές και ψάχνοντας τους λάθος παίκτες. Το αρχικό σχήμα στο οποίο καταλήγει ο κόουτς του τριφυλλιού είναι καμικάζι, ενώ "το δεύτερο" ψάχνει τις λύσεις μέσω της ατομικής δημιουργίας των Μπουρούση, Τζέιμς ή των συνεργασιών μεταξύ τους. Ο τελευταίος θα τελειώνει έτσι κι αλλιώς τα παιχνίδια, μαζί με τους Σίγκλετον και Γκιστ. Ολα τα υπόλοιπα προς το παρόν παίζονται , όμως η βελτίωση του ΠΑΟ είναι εμφανέστατη.
4. O Eρυθρός Αστέρας προβληματίζεται ιδιαίτερα από ομάδες τύπου Μπαρτσελόνα, οι οποίες παίζουν άμυνα και ρίχνουν τον ρυθμό. Αυτό κάνει και εκείνος. Χίλιες φορές να έπρεπε να κόψει τον ρυθμό ενός αντιπάλου, παρά να αυξήσει τον δικό του. Τα τρίποντα των παικτών του Ράντονιτς κατέληξαν στα Τζουμέρκα, όντας στην πλειοψηφεία τους κακά σουτ. Ο Σιμόνοβιτς είχε 1/7. Η πρόκριση πιθανώς να κριθεί την τελευταία αγωνιστική στην έδρα της Νταρουσάφακα, με τις ευχές όλων μας να είναι να αποκλειστεί εν τέλει ο βλαμμένος Μπλατ.
5. Ο πιο χαρισματικός παικτης της Ευρωλίγκα που δεν λέγεται Μίλος Τεόντοσιτς έκανε τα πάντα στο Φαληρο και οδήγησε την Ρεάλ σε μια νίκη χρήσιμη για την ψυχολογία της. Ο Αντονι Ράντολφ έκοβε σουτ, ήταν εκπληκτικός στις βοήθειες και έτρεχε το γήπεδο σαν κατοστάρης εκτελώντας από παντού. Είναι διάφοροι που τον νοστοαλγούν τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, τους οποίους θα βοηθούσε πάρα πολύ. 21 πόντοι, 5 ριμπάουντ και 4 μπλοκ για τον παιχταρά, τον οποίο δεν μπορούσε να παρακολουθήσει ο ντεφορμέ Παπαπέτρου.
Ο Ολυμπιακός
Η ηττα από την Ρεάλ στον Φάληρο στενοχώρησε μόνο όσους δεν βλεπουν πέρα από την μύτη τους. Ο Ολυμπιακός έτσι κι αλλιώς για τρίτος πήγαινε και έτσι όπως είναι τα πράγματα στις θέσεις 4-7 η επιλογή αντιπάλου είναι απλώς αδύνατη. Αφήστε που δεν είναι και σωστή. Το ζητούμενο αυτή την στιγμή για τον Σφαιρόπουλο είναι στις επόμενες τρεις εβδομάδες να προετοιμάσει την ομάδα με τετοιο τρόπο, έτσι ώστε να είναι έτοιμη στο 100% στα πλέι οφ. Ο Λοτζέσκι θα χάσει 1-2 παιχνίδια, αλλά αυτά θα είναι στο Φάληρο, εκεί όπου ο Ολυμπιακός χρειάζεται απλώς να παίζει καλά.
Τι μπορεί να κάνει ο κόουτς στο διάστημα μέχρι την ώρα της κρίσης; Πολλά. Πρώτον, να διαχειριστεί σωστά την κούραση των βασικών και αναντικατάστατων. Δεύτερον να (ξανά)θυμίσει σε όλους ότι φέτος οι ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν αλλιώς, με τον σπανούλη βασικό χειριστή, elbow screens στα πρώτα δευτερόλεπτα, high post screening για άμεση επίθεση, δευτερεύοντες αιφινιδιασμούς κλπ κλπ. Στην πορεία αυτά χάθηκαν με τα μπες-βγες και την ασταθεια του rotation. Είναι λογικό. Απλώς τωρα υπάρχει ο χρόνος για ανασύνταξη. Επίσης, θα ήταν καλό μέχρι τα πλέι οφ να έχει πειστεί ο Ουότερς να πάει λιγότερο διστακτικά στη διείσδυση. Ας το κάνει στα επόμενα παιχνίδια, και ας τα κάνει μπάχαλο, δεν πειράζει. Αρκεί στην ώρα τους τα πάντα να είναι έτοιμα, μαζί και ο Κεμ Μπιρτς. Η χθεσινή ήττα δεν έχει καμμία σημασία, σημασία έχει ο (πολυ καλος φέτος) Ολυμπιακός να γίνει καλύτερος. Κακά τα ψέμματα, αν δεν πάει στο φάιναλ φορ θα έχει αποτύχει.
H φάση
Ο Αντονι Ράντολφ κόβει στα ίσα τον Κεμ Μπιρτς και φεύγει πρώτος στο transition για να τελειώσει τον αιφνιδιασμό. Masterpiece .
Το αβαταρ
Σήμερα την στήλη δεν την γραφει ο Πέτρος, άρα εδώ δεν θα βρείτε τον Βασίλη Σπανούλη. Ο Νίκο Λαπροβίτολα έκανε μια εμφάνιση μαυρα χάλια, όταν υποτίθεται πως αποκτήθηκε για να υποστηρίξει τον Λάρκιν στις κακές βραδιές του. 1/7 σουτ και 4 λάθη σε 15 λεπτά ο απολογισμός του Αργεντίνου, ο οποίος γενικώς αποδεικνύεται πολύ κατώτερος του αναμενομένου, χορεύοντας ζεϊμπέκικα σε διάφορα παιχνίδια. Και όχι με τον ωραίο, σεμνό τρόπο των παλιών. Αλλά με αεροπλανικά, όπως κάνουν κάτι ρεντίκολα που ανοίγουν τα χέρια λες και είναι το νέο μοντέλο της airbus και μετά χοροπηδάνε σαν τα κατσίκια.
Και κάτι ακόμα...
Ησυχα και απλά, εδώ και κάποιο καιρό η ΤΣΣΚΑ έχει επανέλθει στα στάνταρ της, με τους Τεόντοσιτς - Ντε Κολό να παίζουν πλέον μαζί σταθερά. Δεν μιλάει κανείς για εκείνην , αλλά παραμένει το Νο 1 φαβορί της διοργάνωσης, με τεράστιο rotation και ρόλους για όλους. Ο Σεμέν Αντόνοφ ήταν στην αρχή της χρονιάς πολύτιμος, πλέον δεν πατάει καλά καλά παρκέ. Αν ο Ιτούδης δεν τον χρειάζεται (τον χρειάζεται) , ξέρω μια ελληνική ομάδα στην οποία θα έδινε πραγματικά το κάτι παραπάνω.
Λίγο πιο φτωχό το "ριμπάουντ" σήμερα, αλλά έχετε δει τι καιρό κάνει έξω; Για τον μπακαλιάρο, ανοίξτε μια Ρομπόλα, ταιριάζει τέλεια. Επίσης....
