Άλλωστε το μπάσκετ δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στην εργαλειοποίηση της κρίσης, από τη στιγμή που δεν υπάρχει κανένας κεντρικός οικονομικός σχεδιασμός από τις ομάδες ή από τη διοίκηση της Eυρωλίγκα. Η συνθήκη που για κάποιους σηματοδοτεί την οικονομική αφαίμαξη, για κάποιους άλλους αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία. Έτσι συνέβαινε, και έτσι θα συμβαίνει σε όλες τις κρίσεις τόσο στην κοινωνία, όσο –κατ’ επέκταση- και στους επαγγελματικούς αθλητικούς συλλόγους. Η υποχώρηση της κάθε Φενέρ, που φαίνεται ότι θα υποστεί σοβαρές οικονομικές συνέπειες, αφήνει πρόσφορο έδαφος για την κάθε Ζενίτ, που δείχνει αποφασισμένη να ποντάρει τα ρέστα της.
Μέσα σε αυτή την απόλυτη μπασκετική δυστοπία, έπεσε στην προσοχή μου τυχαία μια ανακοίνωση του συνδέσμου οργανωμένων οπαδών του Πανιωνίου, των Πανθήρων, στην οποία απαριθμούν τους λόγους για τους οποίους δεν επιθυμούν να αγωνίζεται η ομάδα τους στην Basket League.
Δε θυμάμαι να έχουμε κάνει αναφορά στο παρελθόν από αυτόν τον ιστότοπο σε ανακοίνωση οργανωμένων οπαδών, καθώς το τοξικό οπαδικό δίπολο των δύο «μεγάλων» της Αττικής καπελώνει, συχνά αδίκως, το οπαδικό κίνημα συλλήβδην. Οι διοικήσεις με τις τακτικές και τις μεθόδους τους καθιστούν την πλειοψηφία των οπαδών έρμαια στις πρακτικές τους, οι οποίες αποσκοπούν σε ένα και μόνο στόχο: την επικράτηση, συνοδευόμενη εάν είναι δυνατόν από τον αφανισμό του αντιπάλου. Το περασμένο καλοκαίρι μάλιστα είδαμε και το πρωτοφανές, με την αυτοτραυματική απόφαση του Ολυμπιακού και τον υποβιβασμό του.
Οι μεν πανηγυρίζουν κοντόφθαλμα, λες και κατάφεραν κάποια νίκη εις βάρος του αντιπάλου τους, οι δε βιώνουν ένα συναίσθημα επαναστατικότητας, σε ένα κάλπικο και κοινωνικά ανέξοδο πεδίο. Οπαδοί – ακόλουθοι των αμφιλεγόμενων προέδρων τους, ξεκατινιάζονται για τις ομάδες τους στον πρώτο ενικό. Η κουλτούρα του οπαδού της νίκης έχει κυριέυσει εδώ και χρόνια το συλλογικό συναίσθημα για τις ομάδες μας. Το ταξίδι, δηλαδή το παιχνίδι το ίδιο έχει χάσει κάθε σημασία, το μόνο που μετράει είναι ο προορισμός και η μετάβαση εκεί με κάθε κόστος και με κάθε τρόπο. «Πράσινοι» και «κόκκινοι» οπαδοί το αποδεικνύουν καθημερινά σε κάθε έκφανση του οπαδικού λόγου.
Κανένα σκοπό δεν έχω να ασχοληθώ με τα εσωτερικά του Πανιωνίου σε κανένα επίπεδο, αλλά η ανακοίνωση των Πανθήρων είναι ίσως η πιο κρυστάλλινη τοποθέτηση οπαδών που έχω διαβάσει εδώ και χρόνια. Οι παλινωδίες της ομάδας της Νέας Σμύρνης στη φετινή Basket League έχουν προκαλέσει την αποχή του συγκεκριμένου συνδέσμου από το γήπεδο, καθώς φαίνεται πως υπάρχουν ακόμα οπαδοί που ενδιαφέρονται περισσότερο για τη διαδρομή, παρά για τον προορισμό.
Η αναφορά τους στα κακώς κείμενα της ομάδας είναι αμείλικτη. Ανύπαρκτος σχεδιασμός, απλήρωτοι παίκτες, παρασκηνιακές διαδικασίες και στημένα παιχνίδια, σύμφωνα με τους Πάνθηρες, κρατούν τον Πανιώνιο να φυτοζωεί στην Basket League. «Δε γίναμε ποτέ Πανιώνιοι για να παίζει η ομάδα στην Α1 με οποιοδήποτε κόστος. Ο ηθικός ξεπεσμός εχει μεγαλύτερο κόστος από τον αγωνιστικό, για εμάς. Αυτός ο σύλλογος έχει χαρακτήρα, αν του τον αφαιρέσεις, δε μένει τίποτα». Δεν είναι εύκολα λόγια αυτά για έναν οπαδό στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Ο Πανιώνιος μπορεί να έχει χίλια προβλήματα, αλλά όσο έχει ανθρώπους που τον βλέπουν υπό αυτό το πρίσμα, μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του σπέσιαλ. Ας αναρωτηθούμε, ποια ήταν η τελευταία φορά που εξήχθη από το στρατόπεδο των «πράσινων» ή των «κόκκινων», σε διοιηκητικό ή οπαδικό επίπεδο, λόγος που προάγει το fair play, τον τίμιο ανταγωνισμό και την απόδοση μόνο όσων αγωνιστικών τιμών η ομάδα τους απέδειξε στο γήπεδο ότι αξίζει. Όσοι θέλετε μπορείτε να διαβάσετε αυτούσια την ανακοίνωση στο λινκ που ακολουθεί. Οι Πάνθηρες συνεχίζουν να βάζουν το άθλημα πάνω από την ομάδα τους και αξίζουν τις ειλικρινείς ευχές μας να την ξανακαμαρώσουν όπως την ονειρεύονται.