Τετάρτη, 14 Ιουνίου 2017 09:45

Long live the (new) King!

Aπό :

Ο Βασιλιάς έπεσε, ζήτω ο Βασιλιάς. Τα ξενύχτια έφτασαν στο τέλος τους με τους Oυόριορς να κατακτούν το δεύτερο πρωτάθλημα τα τελευταία τρία χρόνια, ανακτώντας τα σκήπτρα τους, μετά την περσινή εποποιία των Καβς. Γίναμε μάρτυρες μιας ομάδας που πιθανόν σε κάποια χρόνια θα μνημονεύεται ως μία από τις καλύτερες όλων των εποχών και στην προσπάθεια ενός «υπεράνθρωπου» να κατακτήσει ακόμα ένα δαχτυλίδι. Η φετινή σειρά δε, ίσως ήταν και η απαρχή της ανόδου του KD ως alpha dog της λίγκας. Ο πέμπτος τελικός έφτασε στο τέλος του, το Όκλαντ έβαλε τα γιορτινά του και στο κείμενο θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε κάποια πράγματα που είδαμε στον τελευταίο αγώνα. Ας πιούμε μια γουλιά καφέ αφού ακόμα δεν έχουμε ξυπνήσει για τα καλά και ας ξεκινήσουμε.

H δυνατή αρχή των Καβς και η απάντηση των Ουόριορς

Το πρώτο ημίχρονο θα μπορούσε να χωριστεί σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος οι Καβς προηγήθηκαν με 41-33, δύο λεπτά αφότου ξεκίνησε η δεύτερη περίοδος. Τι είδαμε σε αυτό το σημείο ; Τους Καβς να μπαίνουν με το «μαχαίρι στα δόντια», αφού ήξεραν πως αυτή ήταν η μεγάλη ευκαιρία να αντιστρέψουν την ψυχολογία της σειράς και να τη μεταφέρουν στο Οχάιο. Με τον Λεμπρόν να μπαίνει εξαρχής σε beast mode, με συνοδοιπόρο τον Ιρβινγκ και τις σκληρές άμυνες να κυριαρχούν, έδειχναν αποφασισμένοι για το break. Πίεσαν στην άμυνα, είχαν αρκετά κλεψίματα, προσπάθησαν να χτυπήσουν στο ζωγραφιστό με τους δύο superstars και το εκρηκτικό 1vs1 παιχνίδι τους και να τρέξουν το γήπεδο με το που πάρουν το ριμπάουντ. Οι Ουόριορς είδαν τον Ζάζα τον Πατσούλια να βοηθάει με το να ανανεώσει τρεις κατοχές και προσπάθησαν να ανοίξουν το ρυθμό με αιφνιδιασμούς και γρήγορες επιθέσεις. Όμως τα αρκετά λάθη τους, έδιναν πόντους στο ανοιχτό γήπεδο για τον αντίπαλο ( για την ακρίβεια οι Καβς σκόραραν 12 πόντους από λάθη τους ) και σε συνδυασμό με τα γρήγορα δύο φάουλ των KD, Kλέι Tόμπσον έδωσαν το προβάδισμα στους Καβς.

 

H συνέχεια δεν ήταν η ίδια. Με το σκορ στο 41-33, ο Στιβ Κερ, με την «ηρεμία μοναχού από το Θιβέτ» που τον χαρακτηρίζει, κάλεσε ένα time out. Το αποτέλεσμα ήταν το σκορ μετά από έξι αγωνιστικά λεπτά να γίνει 43-54! Οι Dubs έπαιξαν καλύτερη άμυνα, ανέβασαν το ρυθμό τους με τους Κάρυ, Ντουράντ να αρχίζουν να βομβαρδίζουν από μακριά, ανέκτησαν το προβάδισμα, και με άξιους συμπαραστάτες τους Γουέστ και Ιγκουοντάλα έφτασαν τους 71 πόντους στο ημίχρονο, οι οποίοι είναι οι περισσότεροι που έχουν σκοράρει στη σειρά. Μάλιστα η άμυνά τους ήταν τόσο καλή, που οι Καβς δυσκολεύονταν να σκοράρουν. Σκόραραν 23 πόντους στη δεύτερη περίοδο (37 είχαν στην πρώτη) με τους 8 να επιτυγχάνονται στο τελευταίο λεπτό της. Οι Dubs βασίστηκαν σε αρκετά plays με πικ εν ρολ παιχνίδι του Κάρυ και του Ντουράντ, όπως και στα short rolls πως ψηλών που συνήθως τελειώνουν με ένα alley hoop. Μέσα σε όλα αυτά, είχαμε και τη στιγμή όπου ζήλεψε η Καρντάσιαν το ρομαντικό ενσταντανέ του συζύγου της – ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν καλός.

 

Β μέρος - Η τελική επικράτηση

Στο δεύτερο ημίχρονο, και ειδικά στην τρίτη περίοδο, είδαμε μια ένα καταπληκτικό σόου από τις δύο ομάδες. Οι Ουόριορς προσπαθούσαν να παίρνουν διαφορά στο σκορ, όμως οι Καβς με τον Λεμπρόν σε πλήρη άρνηση να χάσει, έμεναν κοντά. X factor της ομάδας του Οχάιο αποτέλεσε ο Σμιθ, που έβλεπε το καλάθι σαν βαρέλι (πιο κιτς έκφραση πεθαίνεις), με τα 7/8 τρίποντα του, και βοήθησε στο να μένουν οι Καβς κοντά στο σκορ, καθώς και ο Πατσούλια προσπάθησε όσο μπορούσε να ξαναβάλει στο παιχνίδι τους αντίπαλους, το οποίο κατάφερε. Δυστυχώς για το Κλίβελαντ, ο Κερ τον απέσυρε στον πάγκο μετά τα τρία συνεχόμενα φάουλ, που κυριολεκτικά διέλυσαν την προσπάθεια των Ουόριορς να αποκτήσουν μια καλή διαφορά. Οι Καβς επέλεξαν μια άμυνα με αλλαγές πάνω στον Κάρι, στα όρια της παγίδας, με τον Στεφ να τα πηγαίνει πάντως περίφημα στο διάβασμα του παιχνιδιού1, κάτι που φαίνεται από τις δέκα ασιστ που μοίρασε. Ο KD όμως ήταν ξεκάθαρα σε MVP mode, αφού δεν μπόρεσε κανείς να τον αντιμετωπίσει αποτελεσματικά (με τον συμπαθή γερόλυκο Τζέφερσον αλλά και το Λεμπρόν να αναλαμβανουν το μαρκάρισμά του) πετυχαίνοντας κρίσιμα καλάθια κάθε φορά που οι Καβαλίερς προσπαθούσαν να μπουν στο παιχνίδι , κόβοντάς τους το βήχα.

 

Οι Dubs συνέχισαν να χτυπάνε την άμυνα των Καβς με κάποια back screens, με τις βοήθειες να είναι μηδαμινές από την αδύναμη πλευρά, σε ένα κομμάτι του αγώνα που πιθανώς η παρουσία του Τριστάν Καρντάσιαν Τόμπσον να ήταν επιβεβλημένη. Η διαφορά σταθεροποιήθηκε προς το τέλος στους 8-12 πόντους, με τον Λεμπρόν να προσπαθεί με drives και παιχνίδι απομόνωσης να φτάνει ως το καλάθι. Όμως δεν ήταν αρκετό για να μπορέσει να φτάσει στην νίκη η ομάδα του. Ο ίδιος έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν (έγινε ο πρώτος παίχτης στην ιστορία που τέλειωσε μια σειρά τελικών με triple-double, καθώς είχε 33.6π/12ρ/10ας ), όμως έμοιαζε σαν Ελ Σιντ. Δυστυχώς για εκείνον, οι Oυόριορς είναι η superteam της εποχής μας. Χαρακτηριστική είναι η εικόνα που αλιεύσαμε στο τουίτερ.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην εμφάνιση του Ιγκουοντάλα. Ο προ-διετίας MVP των τελικών έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι και απέδειξε πως έχει τα άντερα να βγει μπροστά σε κρίσιμες στιγμές. Πήρε τα σουτ που του έδωσε η άμυνα του Κλήβελαντ ( άστοχος από το τρίποντο με 2/7 ), σκόραρε 20 πόντους προερχόμενος από τον πάγκο, αγωνίστηκε 38 λεπτά, έβαλε το κορμί του στις μάχες των ριμπάουντ, μάρκαρε αρκετή ώρα τον Τζέιμς και είχε το δεύτερο υψηλότερο +/- μετά τον Γκριν. Απόδειξη της βοήθειας του πάγκου2 της ομάδας του Γκόλντεν Στέιτ έναντι του Κλίβελαντ, αφού οι μεν σκόραραν 35 πόντους ενώ οι δε 7 πόντους μόνο.

Eπίλογος

Το φαβορί από την αρχή της σεζόν επιβεβαίωσε τα προγνωστικά, με τον Ντουράντ να δικαιώνεται για την επιλογή του το περασμένο καλοκαίρι και να ανακηρύσσεται δίκαια πολυτιμότερος παίχτης των τελικών με τους 35.2π/ 8.4ρ/ 5.4ας και τα εκπληκτικά ποσοστά ευστοχίας του ( 54% FG, 47% τρίποντα ). Επιπρόσθετα, εγινε ο πρώτος παίχτης, μετά τον Σακίλ το 2000, ο οποίος σκόραρε 30+ πόντους σε πέντε σερί ματς τελικών. Πιθανόν επειδή έχουμε τη γκρίνια στο αίμα μας να αρχίσουμε πάλι τις κουβέντες περί superteam, αν οι Dubs θα νικούσαν άλλες ομάδες του παρελθόντος, αν ο Λεμπρόν είναι GOAT ή όχι, αν είναι λούζερ ή όχι. Ας ευχαριστηθούμε τις ομάδες που βλέπουμε, τους παιχταράδες που «ζούμε», ας αγαπήσουμε πραγματικά το άθλημα. Οι Oυόριορς αποτελούν το μέλλον του αθλήματος, την εξέλιξή του. Δεν ξέρουμε αν είναι η καλύτερη ομάδα, σίγουρα όμως είναι από τις πιο κυρίαρχες και πιο διασκεδαστικές στο μάτι ενός ουδέτερου. Έχουμε νέο βασιλιά λοιπόν. Ζήτω ο βασιλιάς! (σ.σ. editor. Και καλά ο βασιλιάς, ο γ.γ. της κεντρικής επιτροπής εννοούμε)

ΥΓ. Μία από τις ειδήσεις που διαβασαμε σήμερα ήταν και η παρακάτω, με το μήνυμα που στέλνει ο οργανισμός των Ουόριορς να είναι... ηχηρότατο.

 

Σημειώσεις

1. Ο Κάρυ έκανε εκπληκτική σειρά τελικών αγγίζοντας το triple-double. Είχε 26.8π/8ρ/9.4ας όντας κομβικός στο pace and space παιχνίδι της ομάδας του και αποδεικνύοντας πως οι προβληματισμοί για τον ίδιο και την απόδοσή του ήταν ανούσιοι.
2. Η απουσία βοήθειας από τον πάγκο ήταν πασιφανείς σε όλη τη διάρκεια των τελικών. Ούτε ο Κόρβερ βοήθησε με το περιφερειακό του σουτ, ο Φράι δε χρησιμοποιήθηκε καθόλου όπως και ο θετικός στην κανονική διάρκεια Ντέρικ Γουίλιαμς, που θα μπορούσε να ριχθεί στο μαρκάρισμα του KD στη θέση του αρνητικότατου Ι.Σάμπερτ ενώ ο Ντερόν Γουίλιαμς έμοιαζε με παλαίμαχο ετών 29. O δε τρίτος σταρ της ομάδας, Κ.Λοβ ήταν απών επιθετικά στον αγώνα παρόλο που προσπάθησε στον τομέα των ριμπάουντ, ανανεώνοντας αρκετές επιθέσεις.

 

 

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Ικετεία προς τους Cleveland Cavaliers Danny Ainge trusts the Process »

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely