(φωτό από το greekreporter.com)

Ομολογώ πως έχω διασκεδάσει αφάνταστα με τα βραβεία του ΠΣΑΤ, όσο τα έχω παρακολουθήσει φυσικά, μη νομίζετε. Η επαφή μου περιορίζεται σε ο,τι διαβάσω στα social media στα κενά μεταξύ άλλων ασχολιών, όμως και πάλι το όλο ζήτημα έχει την πλάκα του. Όχι τοσο (σε ο,τι με αφορά) λόγω της διαμόρφωσης των αποτελεσμάτων, που έτσι κι αλλιώς σχεδόν κάθε χρόνο είναι για τα πανηγύρια, όσο λόγω των αντιδράσεων σε αυτά, οι οποίες και αυτές με τη σειρά τους τεντώνουν τα όρια του κωμικού.

Η 12η αγωνιστική της Ευρωλίγκα πέρασε σαν κρύος χειμωνιάτικος αέρας και αυτό όχι επειδή κρύωσε κάπως ο καιρός. Διάφορες ομάδες (Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Εφές) ανέβασαν το τέμπο της επιθετικής παραγωγής, πραγματοποιώντας εντυπωσιακές εμφανίσεις, ενώ κάποιες ακόμη προσέφεραν ταυτόχρονα σκορ και συγκινήσεις (Φενέρ, Άλμπα). Κερδισμένος του διημέρου πάντως αναδεικνύεται μάλλον ο ταπεινός Ερυθρός Αστέρας, που πήρε μεγάλη νίκη επί της Μιλάνο, όπως και ο ελληνικός πολιτισμός, ο οποίος από ο,τι φαίνεται εσχάτως ανέκαμψε. Ναι σου λέει, αυτά τα ντέρμπι θέλουμε, λες και δεν υπήρχαν εξαιρέσεις στο παρελθόν και λες και πρόκειται για κανένα φοβερό κατόρθωμα να μην πλακωθούν οι πάντες μεταξύ τους στις σφαλιάρες ή στα μπινελίκια. Τέλος πάντων, πάμε μια βόλτα στα όσα κυριότερα συνέβησαν το διήμερο.

Παρά τα διάφορα ενδιαφέροντα ματς απ, η 11η αγωνιστική της Ευρωλίγκα κύλησε χωρίς το μεγάλο παιχνίδι, πέραν του συναρπαστικού φινάλε στο Αστέρας-Βαλένθια. Περιελάμβανε παρόλα αυτά αξιοσημείωτες ομαδικές επιδόσεις από πλευράς ελληνικών ομάδων, μία καταπληκτική εμφάνιση της ΤΣΣΚΑ μέσα στη Βαρκελώνη και φυσικά την ανεπανάληπτη επίδοση του Σέιν Λάρκιν, που έβαλε 10/12 τρίποντα απέναντι στη δύστυχη Μπάγερν. Όπως λέει και ο φίλος μου ο Δημήτρης Χ., τέτοιοι παίκτες είναι ο βασικός λόγος για να βλέπεις μπάσκετ. Διαφωνώ πλήρως βέβαια, οπότε πάμε στις κατηγορίες μας, χωρίς να ασχοληθούμε με κάποια παιχνίδια που παραήταν αδιάφορα.

Από το "φακ γιου Τζίτζι Ντατόμε" μέχρι το "μέι άι πλιζ γιου του πλέι ε λιτλ μπιτ ντίφενς", ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς χρησιμοποιεί κάθε μορφή διαπροσωπικής επικοινωνίας, προκειμένου να κάνει τους παίκτες του να παίξουν καλύτερα. Το αναπάντεχο ρεκόρ 3-7 των Τούρκων μετά τις πρώτες 10 αγωνιστικές σηκώνει από μπινελίκια μέχρι στοχαστικές βόλτες εσωτερικής αναζήτησης σε πάρκα με λιμνούλες και πάπιες, καθώς το γκραν φαβορί της φετινής διοργάνωσης ακροβατεί μεταξύ των τελευταίων και προτελευταίων θέσεων.

Πριν λίγες μέρες, ο Παναγιώτης Τριανταφύλλου πήρε την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο ξιφασκίας με αμαξίδιο.

Πέραν της διάκρισης αυτής, ο Τριανταφύλλου είναι και ένας από τους πιο έμπειρους αθλητές μπάσκετ με αμαξίδιο στη χώρα, με συμμετοχές στην εθνική ομάδα.

Η όγδοη αγωνιστική της Ευρωλίγκα θα περάσει στο πάνθεον των απίθανων διημέρων στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αν υπάρχει τέτοιο πάνθεον και αν φυσικά τη θυμόμαστε για πάνω από ένα μήνα. Όπως και να χει, είχε τα πάντα. Ντέρμπι που πήγαν σε παρατάσεις, τσαμπουκάδες στο clasico, παρολίγον ανατροπές, αξιοσημείωτες ατομικές επιδόσεις και φυσικά το ξέσπασμα ψυχής του απελπισμένου Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που στόλισε την ομάδα του από τα μέσα Νοέμβρη, σαν ανυπόμονος οικοδεσπότης των Χριστουγέννων. Βέβαια δεν την στόλισε με μπαλίτσες, ούτε με αγγελάκια και λοιπά τσιριμπιπμλόμ, αλλά με ένα mixtape από μπινελίκια, τα περισσότερα από τα οποία κατέληξαν κρεμασμένα στα χαμηλωμένα αυτιά του Τζίτζι Ντατόμε.

"Αγαπημένος των οπαδών λόγω της τραχιάς σφουγγαρίστρας από κατσαρά μαλλιά [...], ο Ντέλα Βάλε ανακοίνωσε στο προσωπικό των Buckeyes ότι σκοπεύει να επιστρέψει στην Ευρώπη, για να ξεκινήσει επαγγελματική καριέρα." Περίπου με αυτά τα λόγια αναφέρεται το ρεπορτάζ της USA Today στην απόφαση του Ιταλού γκαρντ να εγκαταλείψει το κολέγιο του Ohio State πριν πέντε χρόνια. O αρθογράφος μάλλον τότε δεν ήξερε, για αυτό και δεν συνόδεψε τα γραφόμενα με τη φράση " ... και να αλλάξει το ρουν της μπασκετικής ιστορίας στην Ευρώπη".

H πρώτη εβδομάδα διπλών αγώνων της σεζόν είχε δύο ξεκάθαρους νικητές. Την Μακάμπι Τελ Αβίβ του Γιάννη Σφαιρόπουλου και την Ολίμπια Μιλάνο του Έτορε Μεσίνα - δυστυχώς. Ο Ιταλός προπονητής είναι από τους τελευταίους για τους οποίους θα σκίσω τα ρούχα μου, αλλά η αλήθεια είναι πως έχει καταφέρει μάνι μάνι να μεταφέρει την (αδιαμφισβήτητη) γνώση του στο σύνολο και να παρουσιάσει μία ομάδα με αρχή, μέση και τέλος. Η αγάπη πάντως πηγαίνει όλη στον Έλληνα ομόλογο του της (κρατηθείτε...) "ομάδας του λαού", καθώς οι νίκες που πέτυχε αυτή την εβδομάδα ήταν το λιγότερο εμφατικές, δίνοντας στη Μακάμπι σαφές προβάδισμα για το πλασάρισμα στην οκτάδα.

Εκεί που έχανε από όποιον μιλάει ρώσικα (βλ. Ζενίτ), ο Ολυμπιακός πήγε στη Μόσχα και κέρδισε την ΤΣΣΚΑ και μάλιστα ανετούτσικα, χωρίς να πολυαπειληθεί στο τέλος. Διασκεδαστικό, ομολογουμένως, το συγκεκριμένο plot twist, καθότι προσκαλεί για μία μικρή έρευνα.

Είναι ακόμη πολύ νωρίς φυσικά. Τέσσερα παιχνίδια έχουν παιχτεί όλα κι όλα, ενώ τις επόμενες ημέρες - με δύο ματς συνεχόμενα - η εικόνα της Ευρωλίγκα μπορεί να αλλάξει κάμποσο, ανάλογα το ποιες ομάδες θα χάσουν ή θα κερδίσουν από ένα ζευγάρι. Παρόλα αυτά, τις πρώτες αυτές στροφές, η αποψινή αντίπαλος του Παναθηναϊκού, Χίμκι, τις έχει πάρει ομαλά, αλλά και με ταχύτητα, παρουσιάζοντας ως τώρα την νέα πρόταση στις ομάδες της πρώτης οκτάδας της Ευρωλίγκα. Μαζί με την Μιλάνο φυσικά, η οποία έχει και εκείνη ξεκινήσει δυναμικά.