Μόνη πρώτη μετά το πέρας της όγδοης αγωνιστικής η Αρμάνι, η οποία δείχνει αρκετά σκληρή και έτοιμη να πάει ως το τέρμα τη φετινή σεζόν, εν αντιθέσει με την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Εφές, που συνεχίζει τις κακές εμφανίσεις, αυτή τη φορά εντός έδρας, όπου και έχασε άνετα από τη Ζενίτ. Η άλλη τούρκικη ομάδα, η Φενέρ, έκανε ίσως τη νίκη της αγωνιστικής ‘’στη Μόσχα αδερφές μου, στη Μόσχα’’, όπως έγραψε και ο Τσέχωφ, απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, που μετράει πλέον τρεις σερί ήττες. Βιλερμπάν, Μακάμπι είναι σταθερά στην οχτάδα μετά τις νίκες επί των Ούνικς στη Γαλλία και Μπασκόνια στη Βιτόρια αντίστοιχα.

Η νέα σεζόν της Euroleague είναι ήδη έναν μήνα στη ζωή μας, με επτά αγωνιστικές να έχουν ολοκληρωθεί έως τη στιγμή που γράφεται το παρών κείμενο, οπότε φαντάζει μια καλή στιγμή για ένα ορισμένα πράγματα που μας άρεσαν και άλλα που δεν άρεσαν. Αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο είναι μία από τις αγαπημένες στήλες του γράφοντος , η ‘’Zach Lowe’s 10 things’’ στο Espn. Οπότε ας ρίξουμε μια ματιά σε διάφορα πρόσωπα, ομάδες και στιγμές που έχουν κάνει θετική ή αρνητική εντύπωση έως τώρα.

Μονακό και Βιλερμπάν έκαναν ένα εντυπωσιακό 4/4 στην δεύτερη διπλή αγωνιστική της Ευρωλίγκας κι έδειξαν ότι, για την ώρα τουλάχιστον, αποτελούν βασικούς παράγοντες για την μάχη της εισόδου στα πλέι-οφ, αν όχι και για ακόμη παραπάνω. Δύο νίκες και για Ούνιξ, Μπάγερν, Ολυμπιακό και Μακάμπι, δύο πρόσωπα για Παναθηναϊκό και Μπαρτσελόνα, ενώ ΤΣΣΚΑ, Εφές και Ρεάλ έδειξαν να είναι ακόμη μακριά από την απόδοση που θέλουν να πιάσουν μέσα στη χρονιά.

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις στη φετινή Ευρωλίγκα είναι η Βιλερμπάν. Ο οργανισμός που έγινε τα τελευταία χρόνια μέλος της λίγκας και τρέχει πίσω από την οικογένεια Πάρκερ (Τόνι πρόεδρος, Τι-Τζει προπονητής) εμφανίζεται στο παρκέ με ένα από τα πιο ελεύθερα, NBA-style παιχνίδια, βασισμένο σε προσωπικό σκορ και υψηλό ρυθμό και το παραπάνω μοτίβο έχει βρει φέτος τον απόλυτο εκφραστή στο πρόσωπο του Έλι Οκόμπο, του δεύτερου σκόρερ ως τώρα πίσω μόνο από το cyborg-υπεραθλητή Γουίλ Κλάιμπερν. 

 Άλλη μία αγωνιστική πέρασε στο πάνθεον της ιστορίας με αρκετά ματς να κρίνονται στο σουτ. Ειδικά την πρώτη εκ των δύο ημερών και τα πέντε παιχνίδια έληξαν με διαφορές από έναν έως τέσσερις πόντους, ενώ την Παρασκευή οι νίκες ήρθαν σχετικά άνετα για τις ομάδες που κατέκτησαν το ροζ φύλλο. Η πρωταθλήτρια Εφές -με τον πρωταθλητή ΝΒΑ των έντεκα συμμετοχών στα playoffs στο ρόστερ της- Ελάιτζα Μπράιαντ νίκησε την Ούνικς με τρεις πόντους, η Μπάγερν πέτυχε την πρώτη της νίκη στο Κάουνας βυθίζοντας στο 0-5 τη Ζάλγκιρις. Ο Παναθηναϊκός ήταν κακός για τρία δεκάλεπτα και ηττήθηκε στο Τελ Αβίβ από τη Μακάμπι με το κολακευτικό 77-73, ενώ Αρμάνι και Ρεάλ χρειάστηκαν ορισμένα μεγάλα καλάθια στο τέλος για να νικήσουν με έναν πόντο τις Βιλερμπάν και Φενέρ αντίστοιχα στις έδρες τους. Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε με 88-82 στη Μόσχα, στο ματς όπου ο Κλάιμπερν έδειξε γιατί είναι ο καλύτερος παίχτης στην Ευρώπη σε ένα απολαυστικό πλήρες παιχνίδι παρά τους 32 πόντους του Τάιλερ Ντόρσεϊ ενώ Άλμπα, (Μπίτσι) Μπασκόνια, Μπαρτσελόνα κέρδισαν άνετα Ερυθρό, Μονακό και Ζενίτ. 

Η πρώτη εβδομάδα με διπλή αγωνιστική για φέτος αποτελεί παρελθόν, με τις τρεις ομάδες από την Ισπανία να πετυχαίνουν το απόλυτο 6/6. Μόνο επιτυχίες για την Μιλάνο στη σεζόν ως τώρα, δύο νίκες και για την ΤΣΣΚΑ παρά τους τραυματισμούς, που είδε έναν συγκεκριμένο Ρώσο παικταρά να επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο, ενώ οι δύο αιώνιοι είχαν σχετικά αντίθετους βίους. Πάμε στην πεντάδα.

Στην αρχαία Ελλάδα η φιλοξενία ήταν ένας ιερός θεσμός. Θεωρούνταν βλασφημία και ασέβεια προς τους θεούς εάν κάποιος δεν περιποιούνταν έναν επισκέπτη. Πίστευαν ότι στο πρόσωπο του ξένου θα μπορούσε να ήταν κάποιος θεός, για αυτό και ήταν υποχρέωση τους η φιλοξενία του.

Η Ευρωλίγκα επέστρεψε και το Μακρινό Ριμπάουντ είναι εδώ μαζί της, για συντροφιά μέχρι το φινάλε της σεζόν. Η πρώτη αγωνιστική χαρακτηρίστηκε από την κυριαρχία της Ρεάλ στο ντέρμπι με την πρωταθλήτρια Εφές, όσο ο Ολυμπιακός ισοπέδωνε την Μπασκόνια και ο Παναθηναϊκός έβρισκε ζόρια στο Μονακό. Μαζί με αυτούς είδαμε ενδιαφέρουσες παρουσίες πρωτοεμφανιζόμενων παικτών, αλλά και σύνολα που -πολύ φυσιολογικά- ψάχνουν ρόλους και ροτέισον. Πάμε να ξεκινήσουμε.

Η μόνιμη την τελευταία δεκαετία πρωταθλήτρια Λιθουανίας, Ζαλγκίρις, θα είναι μια αρκετά διαφορετική ομάδα τη νέα σεζόν, καθώς το καλοκαίρι σημειώθηκαν αρκετά «πήγαινε-έλα» στο ρόστερ της. Υπάρχει μια βάση παικτών, αλλά το ταβάνι της θα οριοθετηθεί από το αν θα τις βγουν οι μεταγραφές που ολοκλήρωσε και κατά πόσο θα αναπληρωθούν τα κενά που προέκυψαν έπειτα από τις αποχωρήσεις βασικών παικτών. Μπορεί ο Σίλερ να διατηρήσει την ομάδα του σε υψηλό επίπεδο ανταγωνιστικότητας στο ευρωπαϊκό στερέωμα ή θα πάψει τελικά να είναι «διαβόλου κάλτσα»;

Το καλοκαίρι είναι ωραίο αν είσαι μαθητής και περιμένεις τους τρεις μήνες ξεγνοιασιάς και παιχνιδιού μακριά από τις σχολικές αίθουσες, αν είσαι εργαζόμενος και έρθει η μέρα της άδειας ή αν είσαι οπαδός/φίλαθλος και διαβάζεις τις ειδήσεις για τις μεταγραφικές κινήσεις της αγαπημένης σου ομάδας. Με τα καλοκαιρινά μπάνια να είναι προ των πυλών, αφού πλησιάζει η περίοδος κατά την οποία θα απολαύσουμε το αλμυρό νερό της υπέροχης παραλίας του χωριού και ελπίζοντας πως θα είναι οι τελευταίοι θερινοί μήνες κατά τους οποίους ζούμε υπό τέτοιες συνθήκες, θα ρίξουμε μια ματιά ανά την Ευρώπη και τις μεταγραφές που έχουν γίνει για τις ομάδες της Ευρωλίγκα. Ώρα για tour λοιπόν-εκτός αν είσαι βέβαια ο ΠΘ που διαβάζεις το παρακάτω κείμενο, οπότε βρίσκεσαι μόνιμα σε τέτοια φάση διακοπών.