Ποιος είπε ότι το μπάσκετ του Ισραήλ δεν μπορεί να μας προσφέρει μια μεγάλη ύλη θεμάτων; Με την βοήθεια του Ronnie Levi (@Ronster928), ο οποίος είναι βοηθός προπονητής στην Μπνέι Χερτζλίγια της Winner League, θα "χτενίσουμε" μέσω μιας all around επικοινωνίας - συζήτησης κάμποσα ζητήματα, για να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα τι συμβαίνει στην πιο "αμερικανοποιημένη" χώρα που εμφανίζεται στον ευρωπαϊκό μπασκετικό χάρτη.

Προτού ξεκινήσουμε, είναι σημαντικό να ευχαριστήσουμε θερμά τον Ronnie που δέχθηκε με χαρά να μοιραστεί μαζί μας λεπτομερώς ορισμένες πολύ χρήσιμες πληροφορίες, δίνοντας μας παράλληλα απαντήσεις σε αρκετά ερωτήματα που ενδεχομένως κι εσείς να είχατε καιρό τώρα στο μυαλό σας. Ένα από αυτά, αναμφίβολα έχει να κάνει με την ευκολία που αρκετοί Αμερικανοί αθλητές αποκτούν κατά καιρούς διαβατήριο από το Ισραήλ.

Στην φωτογραφία, εκπρόσωποι των παικτών του πρωταθλήματος Ισραήλ, με κάρτες προαναγγελίας της απεργίας

Ένας νόμος, τρεις απεργίες, και το μπάσκετ μιας χώρας που εδώ και μια δεκαετία και βάλε προσπαθεί να ορθοποδήσει πάνω σε νέες βάσεις προκειμένου να επιστρέψει στο προσκήνιο, αφού με εξαίρεση τον από κάθε άποψη ανέλπιστο θρίαμβο της Μακάμπι το 2014 δεν έχει να επιδείξει την παραμικρή επιτυχία από το 2006 και μετά. Ο λόγος για το πρωτάθλημα και κατ’ επέκταση το μπάσκετ στο Ισραήλ, που από τη σεζόν 2005-6 και μετά προσπαθεί να μπει σε διαφορετικές βάσεις, αλλά που όλα στο τέλος της ημέρας τριγυρίζουν και καταλήγουν στον ίδιο παρανομαστή. Την πάλαι ποτέ κραταιά «ομάδα του λαού» Μακάμπι Τελ Αβίβ.