Σάββατο, 22 Απριλίου 2017 11:50

To μακρινό ριμπάουντ, Play Off - gm 2: Το αριστούργημα του Μπλατ

Από :

Για να πάρει η Φενέρ το τρόπαιο αρκεί να κερδίσει τρία παιχνίδια στην έδρα της. Σκεπτόμενος κανείς την παραπάνω πρόταση ίσως βρίσκει από τώρα το φαβορί για την ευρωλίγκα, αν και για να πούμε την αλήθεια η έδρα δεν κερδίζει εύκολα καλύτερες ομάδες. Ο Παναθηναϊκός όμως τέτοια δεν είναι, συνεπώς οι ελπίδες των Τούρκων γίνονται ακόμη περισσότερες. Θυμάμαι μέχρι πριν από έναν μήνα η Φενέρ δεν φόβιζε κανέναν, άλλοι την ήθελαν και ως αντίπαλο. Περίεργο πράγμα. Πρόκειται για ομάδα του Ζοτς , που παίζει πλήρης σε σειρά πλέι οφ. Δεν μάθαμε τίποτε τόσο χρόνια; Ο βασικός αστερίσκος ήταν πως το rotation ήταν πολύ σφιχτό, κάτι που στην κανονική περίοδο έφερε όντως προβλήματα και ήττες. Ομως από την στιγμή που οι σκόπελοι αυτοί ξεπεράστηκαν, μην τρελαθούμε, είναι ο χειρότερος δυνατός αντίπαλος σε σειρά πλέι οφ για κάποιον που έχει πλεονέκτημα έδρας. Είναι η περυσινή φιναλίστ με τους ίδιους ακριβώς παίκτες. Τέλος πάντων, πάμε να δούμε τις κατηγορίες της περίληψής μας, για το πιο ενδιαφέρον βράδυ της σεζόν μέχρι τώρα.

Four factors

1. Mπόγιαν Μπογκντάνοβιτς. Και πάλι με διαφορά στήθους από τον Έκπε Ούντο, και πάλι κόβει πρώτος το νήμα των διακριθέντων. Ο Ομπράντοβιτς προτίμησε να μην του αναθέσει δύσκολη αμυντική αποστολή και να αφήσει τον Τζέιμς να περνάει τον Σλούκα σαν σταματημένο. Και εκείνος τον αντάμειψε με καλές βοήθειες, δυνατή όσο χρειαζόταν ανασταλτική παρουσία, και φυσικά 25 πόντους, 8 ριμπάουντ και 6 ασίστ. Ηταν μία εμφάνιση ακόμη καλύτερη από την προηγούμενη, απολαυστική από την αρχή μεχρι το τέλος της. Η άμυνα του ΠΑΟ πήρε άσχημο βαθμό στην αντιμετώπισή του, καθώς έμοιαζε να παίζει με άγνοια κινδύνου. Under, ζώνες που δεν ήταν προσαρμοσμένες πάνω του, κακές βοήθειες από την πλευρα του, ο,τι να ναι. Παρόλα αυτά, η πράσινη συμβολή στην απόδοση του περνάει σε δεύτερη μοίρα. Κι άλλοι βρίσκουν χώρο, αλλά τέτοια πράγματα δεν κάνουν. Τρομερός.

2. Kάιλ Χάινς. Το παιχνίδι στην Μόσχα θα είχε απόλυτο πρωταγωνιστή αν η Μπασκόνια είχε κερδίσει. Ο Μπομπουά ηταν καταπληκτικός. Από την στιγμή που οι Βάσκοι έχασαν ομως, ξεχωρίζει τελικά η μαχητικότητα του Κάιλ Χάινς, η οποία απέφερε και τις νικητήριες βολές μετά από επιθετικό ριμπάουντ. Το φάουλ δίνεται και δεν δίνεται, αλλά όκ. Ο Χάινς ήταν υπεύθυνος και για άλλους τρεις κρίσιμους πόντους λίγο πιο πριν, και ξεκόλλησε την ομάδα του, που στα τελευταία λεπτά έπαθε Τεοντοσίτιδα (sic). Το παθαίνει αυτό η φετινή ΤΣΣΚΑ, η οποία αναλώνεται συχνά σε μονοδιάστατες επιθέσεις στην crunch time, ψάχνοντας συνεχώς τους δυο σταρ. Δεν είναι παράλογο, μην τρελαθούμε, απλώς το passing game της αρκούδας πάει λίγο στην άκρη. Εάν κάποιος την φέρει σε αυτά τα όρια, σίγουρα μπορεί να ρισκάρει να αφήσει έναν-δυο παικτες ελευθερους, καθώς οι αυτοματισμοί των Ρώσων πέφτουν.

3. Μπράιαντ Ντάνστον. Τα έκανε όλα απέναντι στην πρώην ομάδα του ο σέντερ της Εφές. Μάλιστα διέπρεψε σε τομείς που δεν μας έχει συνηθίσει, όπως οι πάσες στο short roll και οι βολές. Ήταν ο καθοριστικότερος παίκτης, καθώς έπαιξε μεταξύ άλλων και την καλύτερη δυνατή άμυνα στον Γιώργο Πρίντεζη. Ηταν ίσως η πληρέστερη εμφάνιση σέντερ στην ευρωλίγκα για την σεζόν, δεν σας κάνω καθόλου πλάκα. Οι συνεργασίες από το χαμηλό ποστ απέφεραν τα μέγιστα για τον Περάσοβιτς και ο Ντάνστον ήταν ο δεύτερος ενορχηστρωτής τους, μετά τον Γκρέιντζερ. 16 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 5 ασίστ.

4. Σκότι Ουίλμπεκιν. Σε ένα περίπου αστείο στιγμιότυπο, ο Ουίλμπεκιν ζητάει την μπάλα επίμονα από τον Ουαναμέικερ στο τελευταίο λεπτό, και στην αρχή της πιο κρίσιμης επίθεσης της Νταρουσάφακα. Ο συμπαίκτης του απορεί, διστάζει να του την δώσει, αλλά εν τέλει υποκύπτει. Σε όλη την κατοχή ο πρώην γκαρντ της ΑΕΚ δεν δίνει καλά καλά την μπάλα από το δεξί στο αριστερό, τριπλάρει μέχρι να τρυπήσει το παρκέ, και εν τέλει παίζει στα πόδια τον Γιουλ για ένα μίνι-αεροπλανικό που έκανε 78 80. Για αυτή ακριβώς την φαση κερδίζει στο νήμα τον τίτλο του παικτη του αγώνα από τους Ζίζιτς - Ουαναμέικερ. 17 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 4 ασίστ.

To αβαταρ

Ισως είναι άδικο να τοποθετείται εδώ ένας πιτσιρικάς, αλλά όπως λέει και ο Petros Syd κάθε φορά που με ευχαρίστηση βάζει τον Σπανούλη στην κατηγορία που ο ίδιος δημιούργησε, για όλους ισχύουν τα ίδια κριτήρια. Σε δύο παιχνίδια απέναντι στην Νταρουσάφακα ο Λούκα Ντόντσιτς δεν έχει καταφέρει να κάνει τα όσα θαυμαστά βλέπαμε κατά την διαρκεια της σεζόν, και δεν έχει καταφέρει να επηρεάσει προς το θετικό το παιχνίδι της ομάδας του. Το γεμάτο δάκρυα πρόσωπο του είναι ένα από τα πιο δυνατά κάδρα της χρονιάς, δείγμα ενός αθλητή με μεγάλη αγαπη για το άθλημα που εκπροσωπεί. Ο Λούκα θα είναι κοντά μας για πολλά πολλά χρόνια, χθες ήταν μόνο για 10 λεπτά.

Ετσι όπως είναι η δομή της Ρεάλ πάντως, η καλή απόδοση του μικρού είναι απαραίτητη και η "απουσία" δυνασαπλήρωτη. Πίσω από τον Γιουλ δεν υπάρχει άλλος και εκείνος δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του. Χθες σούταρε 13 (!) ολόκληρα τρίποντα.

H τακτική

Το περιβόητο (πλέον) play που αποδιοργάνωσε πλήρως την άμυνα του Ολυμπιακού, και από το οποίο η Εφές πήρε τουλάχιστον 10 πόντους στην τελευταία περίοδο, και 8 συνεχόμενους όταν βρέθηκε πίσω με 65 58. Side pick , αλλαγή στην άμυνα, post up και κυκλοφορία της μπάλας ανάλογα με τις βοήθειες και τις περιστροφές. Είναι αξιοπρόσεκτο το πόσο καλά εκτέλεσαν σε όλες τις περιπτώσεις οι Τούρκοι. Η πρώτη από τις δύο φάσεις που ακολουθούν περιλαμβάνει και ένα διπλό κόψιμο στη ρακέτα των Ντάνστον και Χάνικατ.

 

Αυτό θα το ξαναδούμε, και ο Ολυμπιακός καλείται να προσαρμοστεί. Α, στην δεύτερη φάση δεν στοχεύεται ο Σπανούλης.

Και κάτι ακόμη για τον Μπλατ, που εξακολουθεί να είναι αντιπαθέστατος.

Την ώρα που όλη την χρονιά το ερυθρόλευκο τουίτερ και τα media στοχάζονται γύρω από την θέση του Ιωάννη Παπαπέτρου, ο Ντέιβιντ Μπλατ εξακολουθεί να αλλάζει θέσεις στους παίκτες του και με αυτή την τακτική να κερδίζει παιχνίδια. Αυτή την φορά ήταν ο Τζέιμς Αντερσον στην θέση 4 (όπως παλιότερα ο Μοερμάν στην θέση 5), ο οποίος μοιράστηκε το πόστο με τον Ουίλ Κλάιμπερν. Ο κόουτς της Νταρουσάφακα ανακάτεψε την τράπουλα από εκεί, με αποτέλεσμα η ομάδα του να κινείται ταχύτατα στο μισό γήπεδο και οι βοήθειες προς τους γκαρντ να καταστούν πολύ δύσκολες. Ο Μπλατ έβγαλε κι αλλους λαγούς απ' το καπέλο, ή μάλλον τους είχε ήδη στην διάθεση του. Ο Μπιρκάν Μπατουκ πήρε άριστα στο κυνήγι του Κάρολ και στις άμυνες πίσω από τα σκριν, βγαίνοντας έγκαιρα και εμποδίζοντας τις περιστροφές, ενώ ο Μάρκους Σλότερ αποτέλεσε το αξιόπιστο αντίβαρο στον Οθέλο Χάντερ. Η επιστροφή του μετά από πολύμηνη απουσία βρίσκει την Νταρουσάφακα να έχει για πρώτη φορά στην σεζόν μία νορμάλ φροντ λάιν.

Παρεμπιπτόντως, 10 ασίστ έβγαλαν μόλις οι παίκτες του Μπλατ. Οι Μαδριλένοι έβγαλαν τις διπλάσιες.

Πάμε όμως και στο μεγάλο μαγικό, πρέπει να βγάλουμε στον βλαμμένο αυτό τύπο το καπέλο. Προσεξτε παρακάτω. Είναι η τελευταία επίθεση της Ρεάλ στο παιχνίδι. Δείτε την δύο φορές. Την πρώτη θα παρατηρήσετε οτι ο Κλάιμπερν  πηγαίνει τελείως στοχευμένα στον Γιουλ. Απόλυτη πρόβλεψη εδώ. Την δεύτερη, απλώς παρακολουθήστε με τα μάτια σας τον Ουαναμέικερ. Τι κάνει άραγε εκεί κάτω όλη την ώρα ; Η προπονητική επιρροή στην crunch time στην απόλυτη μορφή της. (Σημειωση: ακούγονται από πίσω παιδικά παραμύθια και η μία μου κορουλα, αλλά αυτές είναι οι διαθέσιμες συνθήκες τωρα, τι να κάνουμε...).

https://twitter.com/b_ballguru/status/855821587471380480

Αριστούργημα!

 

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely