Τρίτη, 16 ΜΑΙΟΥ 2017 09:22

Σφήνα στην παράδοση

Από :

Οφείλω να παραδεχτώ δημοσίως πως ήμουν από αυτούς που σχολίαζαν αρνητικά την απόφαση του coach Bullet να πάει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με τρεις ξένους στη θέση του σέντερ. Ο γεννηθείς στις 30 Δεκεμβρίου του 1994 στο Νόβι Σαντ της Σερβίας , πρώην σέντερ της Παρτίζαν Νίκολα Μιλουτίνοφ, βρίσκεται στη δεύτερη χρονιά του στην ομάδα του Πειραιά, και με την παρουσία του φέτος δικαιώνει την επιλογή του προπονητή να κλείσει τα αυτιά του στις σειρήνες και στους «ειδικούς». Αυτό φαίνεται άλλωστε και από τον τρόπο που χρησιμοποιεί φέτος το Σέρβο «δεινόσαυρο» ο Σφαιρόπουλος, καθώς δεν τον ματσάρει μόνο με ισοϋψείς σέντερ αλλά και με πιο αθλητικούς.

Ο Μιλουτίνοφ όπως γνωρίζουμε έχει επιλεγεί στο νούμερο 26 του ντραφτ το 2015 από τους Σαν Αντόνιο Σπερς1, εξου και τα συχνά ταξίδια του GM της ομάδας του Τέξας, Ρ. Μπιούφορντ,  για να παρακολουθήσει από κοντά την εξέλιξη του pick. Το ότι έχει επιλεγεί από το συγκεκριμένο front office στο οποίο οφείλεται εν πολλοίς η τρομερή παρουσία των Σπερς εδώ και μια εικοσαετία, κάτι δείχνει για τις προοπτικές του. Χωρίς να αποτελεί de facto απόδειξη για την αξία του, η συγκεκριμένη επιλογή σαφώς δείχνει ότι οι Σπερς κάτι είχαν δει καλύτερα από όλους εμάς που τον κρίναμε αρνητικά.

Τα τελευταία χρόνια στη θέση του σέντερ όλες οι ομάδες έχουν στο ρόστερ τους έναν undersized/mobile παίχτη. Πολλές φορές θα δούμε ομάδες να χρησιμοποιούν τα αθλητικά τους τεσσάρια στη θέση ‘’5’’ για να ακολουθήσουν την τάση του μπάσκετ για πιο αθλητικές και γρήγορες ομάδες, που θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν άμυνες με αλλαγές (βλ. Gιst, McLean, Melli ). Θα δούμε ακόμα και σέντερ να λειτουργούν ως stretch five, οι οποίοι μπορούν να σουτάρουν από απόσταση ανοίγοντας έτσι τους χώρους του γηπέδου (βλ. Singleton, Voigtmann, Theis). Δεν λείπουν φυσικά και οι 7-footers ψηλοί που θυμίζουν μια παλαιότερη περίοδο του μπάσκετ, οταν τέτοιοι παίχτες ήταν η κολώνα κάθε ομάδας. Τέτοιοι είναι οι Τόμιτς, Κούζμιτς και ο «δικός» μας Ν. Μιλουτίνοφ (θα μπορούσαμε να πούμε και τον Μπουρούση, αλλά ο Έλληνας ψηλός μπορεί να λειτουργεί και ως shooting five).

Οι αριθμοί

Στην εφετινή σεζόν βλέπουμε έναν εξαιρετικό σε πολλά παιχνίδια Μιλουτίνοφ, σαφώς βελτιωμένο σε σχέση με την περσινή πρώτη και αναγνωριστική τρόπον τινά σεζόν στην ομάδα του Πειραιά, ο οποίος θα συμμετάσχει σε λίγες ημέρες στο πρώτο final four της καριέρας του. Στον παρακάτω πίνακα θα δούμε την παρουσία του πέρυσι και φέτος στην Ευρωλίγκα.

2015/16 ( σε 18 ματς )

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

2016/17 ( 34 ματς μαζί με play offs )

10:48

Λεπτά ανά ματς

12:38

3.7

Πόντοι

4.3

54.2%

Ευστοχία σε δίποντα

55.6%

77.8%

Ευστοχία σε βολές

71.4%

2.8

Ριμπάουντ

3.3

0.3

Ασίστ

0.5

0.7

Κοψίματα

0.9

4.1

Ranking

5.6

 

Φέτος έχει κάνει κάποια ρεκόρ καριέρας όσον αφορά την παρουσία του στην Ευρωλίγκα (στην οποία έχει αγωνιστεί και δύο χρονιές με την Παρτίζαν).

• Οι 18 πόντοι εναντίον της Ρεάλ στην εντός έδρας ήττα του Ολυμπιακού
• Τα 7 ριμπάουντ εναντίον της Εφές στο πρώτο ματς των play offs
• Τα 5 αμυντικά ριμπάουντ εναντίον την Εφές στον εντός έδρα αγώνα της κανονικής διάρκειας
• Τα 6 επιθετικά ριμπάουντ εναντίον της Ούνικς εκτός έδρας
• Οι 3 ασίστ εναντίον της Φενέρ στον αγώνα στην Τουρκία
• Επίσης ήταν πρώτος σε κοψίματα κατά τη διάρκεια των play offs με 7.

Βλέπουμε στους πίνακες πως δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στις δύο χρονιές. Απλώς υπάρχει μια μικρή αύξηση, η οποία δεν αποτυπώνει επακριβώς την βελτίωση. Από τους τρεις σέντερ της ομάδας αποτελεί το μοναδικό που έχει post παιχνίδι και μπορεί έτσι να δημιουργήσει προϋποθέσεις για τον εαυτό του, χωρίς να ζει και να αναπνέει από το pick ‘n roll παιχνίδι και τους guards. Τόσα χρόνια ο Ολυμπιακός έψαχνε και εξέλισσε ψηλούς που ήταν ικανοί σε pick n roll παιχνίδι, τόσο επιθετικά ως παίχτες που θα κόψουν κάθετα μετά το σκριν, όσο και αμυντικά ως παίχτες που θα μπορούσαν να αλλάξουν στα screens, να παίζουν δυναμικά hedge out, να έχουν γρήγορα πλάγια βήματα καθώς και να λειτουργούν ως rim protectors.

Η επίθεση

Ο Μιλουτίνοφ αντιθετα έχει κινήσεις με πλάτη (φυσικά ακόμα είναι «υπό κατασκευή»), με καλές τοποθετήσεις κοντά στο καλάθι, χάρη στον όγκο και τη δύναμη του. Είναι χαρακτηριστικές φάσεις όπου «κλειδώνει» τον αντίπαλο πίσω του και ζητάει τη μπάλα από την κορυφή – σε μια συνεργασία high/low - ώστε να έχει τη δυνατότητα να γυρίσει στο καλάθι και από δεξιά και από αριστερά. Είναι πολύ καλός ριμπάουντερ , χάρη στα καλά μποξ άουτ που κάνει και στις τοποθετήσεις του (5.5 επιθετικά ριμπάουντ ανά 40 λεπτά, δευτερος πίσω από το Ζίζιτς στην φετινή Ευρωλίγκα). Επιπλέον, έχει υψηλό ποσοστό στις βολές, κάτι που αποτελεί το μεγαλύτερο μειονέκτημα αρκετών undersized/mobile σέντερ. Τέλος, από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του είναι η ικανότητα που έχει στην πάσα,  Λειτουργει αρκετές φορές ως πασέρ μετά το dive στη ρακέτα, με πάσες στο τρίποντο, σε παίχτη που θα κόψει από τη baseline, συχνά εκμεταλλευόμενος double teams στο χαμηλό ποστ. Κάποιες φορές έχει λειτουργήσει ως point center, θυμίζοντας έτσι μια πιo δυναμική έκδοση του Τόμιτς. Aς τον δούμε παρακάτω, τόσο σε τελειώματα, όσο και σε πάσες. Προσέξτε επίσης την χρήση και των δυο χεριών.

 

Η αλλαγή στην αμυντική αντιμετώπιση

Mία πολύ ουσιαστική αλλαγή στην άμυνα του Ολυμπιακού φέτος, παρατηρείται και στον τρόπο που επιλέγει να αμυνθεί η ομάδα όταν είναι μέσα ο Μιλουτίνοφ (κάτι που προσαρμόζεται φυσικά ανάλογα και με τον αντίπαλο). Πέρυσι αναγκαζόταν να ανεβεί ψηλά για να αμυνθεί, με τους αντίπαλους να κάνουν τα σκριν πιο πίσω για αυτό το λόγο ακριβώς. Φέτος παρατηρούμε μια άμυνα δυο εναντίον δυο (αγαπημένη άμυνα του Ίβκοβιτς που τη χρησιμοποιούσε όταν βρισκόταν στο παρκέ ο Ντόρσευ2). Με την συγκεκριμένη αντιμετώπιση μειώνονται οι περιστροφές σε σχέση με πιο επιθετικές άμυνες. Μειώνονται ταυτόχρονα οι αποστάσεις που θα καλυφθούν από τους υπόλοιπους παίχτες καθώς και οι χώροι στους οποίους θα «ταξιδέψει» η μπάλα. Για να πετύχει όμως, χρειάζεται να την παίζουν καλά και οι παίχτες, και ο Μιλού κατάφερε τελικά να αναδείξει τα προσόντα του.

Παρά το ύψος του έδειξε φέτος ευκίνητος ( σαφώς και έχει γίνει δουλειά όσον αφορά το footwork) , παρενοχλώντας τους κοντούς όσο χρειαζόταν. Οι συμπαικτες του οδήγησαν αντιπάλους επάνω του και εκείνος έδειξε έτοιμος να ανταποκριθεί, μένοντας βαθύτερα πίσω από τα σκριν και κρύβοντας τον ορίζοντα. Επίσης έτσι μπορεσε να διεκδικήσει το ριμπάουντ, αφού δεν τραβιόταν εκτός ρακέτας , κατι που βοηθούσε να ξεκινήσει πιο γρήγορα η επίθεση του Ολυμπιακού. Ας δούμε κάποιες φάσεις της συγκεκριμένης άμυνας.

 

Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ δεν είναι ο ψηλός που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, αλλά μας δείχνει πως με τη σωστή αξιοποίηση τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά, μπορεί να σταθεί εναντίον αντιπάλων με πιο αθλητικά προσόντα από αυτόν. Φυσικά δεν θα πρέπει να κρίνουμε τόσο γρήγορα έναν παίχτη, πόσο μάλλον έναν ψηλό σε μικρή ηλικία. Δεν θα μας κάνει εντύπωση, είτε αυτό είτε το επόμενο καλοκαίρι, να τον καλέσουν οι Σπερς στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Ίσως είναι μια απόδειξη πως οι 7-footers σέντερ είναι ακόμα εδώ και έχουν πολλά να προσφέρουν ακόμα.

Σημειώσεις:

1 το scout report σύμφωνα με το draft express http://www.draftexpress.com/profile/Nikola-Milutinov-7116/

2 Ο τρόπος που αμυνόταν ο Ολυμπιακός και δη ο Ντόρσευ σε άμυνα 2vs2 ήταν σεμιναριακός και αποτέλεσε βάση για να φτάσει στο final four της Κωνσταντινούπολης.

Tα στατιστικά είναι από το site της Ευρωλίγκας

 

 

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely